سایت من این روزها نخستین سال عمر خود را سپری میکند. با دوستانی که برخی آمدند و گروهی گفتند و عده ای ماندند و قلیلی رفتند و خلاصه امروز، مانده در اینجا جمع دوستان خوب من که روزانه به این خانه مجازی سر می زنند و حال و سراغی از یکدیگر میگیرند.
گفتم این پست را بگذارم برای دید و بازدیدهای مجازی نوروز. اگر کسی پیغامی دارد، حرفی برای بقیه، یا برای فردی خاص، گفتگویی، توصیه ای برای سال جدید، آرزویی، جمله زیبایی که ارزش اندیشیدن دارد و هر چیز دیگری که دل تنگمان در این روزها می خواهد و با خود می خواند، اینجا جایی برای این پیامها باشد…
من هم حرف های خودم را لا به لای کامنت ها می نویسم تا میهمان و میزبان در یک مقام باشند و تبعیضی در کار نباشد…
با آرزوی سالی خوش برای همه کسانی که در هر جای جهان، آغاز سالشان را با بهار همزمان می دانند…
سلام همکلاسی قدیمی!
سال نو مبارک
به قول شاعر:
دیدار یار غائب دانی چه حال دارد؟
ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد
از دیدن موفقیت و بهروزی دوستان به ویژه همشاگردی های البرزی همیشه خوشحال شده ام. امیدوارم نوار کامیابی هایت همیشه برقرار باشد.
سلام.اون شعر کاشانی که شما خوندی رو تا حالا n بار گوش دادم خیلی دوسش دارم تا این حد که Alarm گوشیمه 🙂 . الانم این شعرو نوشتم که فقط خودت بخونی نمیدونستم جاش این جا هست یا نه ولی قشنگه.. فقط برای شما
عشقبازی به همین آسانی است…
که گلی با چشمی
بلبلی با گوشی
رنگ زیبای خزان با روحی
نیش زنبور عسل با نوشی
کارهموارۀ باران با دشت
برف با قلۀ کوه
رود با ریشۀ بید
باد با شاخه و برگ
ابر عابر با ماه
چشمه‌ای با آهو
برکه‌ای با مهتاب
و نسیمی با زلف
دو کبوتر با هم
و شب و روز و طبیعت با ما
عشقبازی به همین آسانی است…
شاعری با کلماتی شیرین
دستِ آرام و نوازش‌بخش بر روی سری
پرسشی از اشکی
و چراغ شب یلدای کسی با شمعی
و دل‌آرام و تسلا و مسیحای کسی یا جمعی
عشقبازی به همین آسانی است…
که دلی را بخری
بفروشی مهری
شادمانی را حرّاج کنی
رنج‌ها را تخفیف دهی
مهربانی را ارزانی عالم بکنی
و بپیچی همه را لای حریر احساس
گره عشق به آنها بزنی
مشتری‌هایت را با خود ببری تا لبخند
عشقبازی به همین آسانی است…
هر که با پیش سلامی در اول صبح
هرکه با پوزش و پیغامی با رهگذری
هرکه با خواندن شعری کوتاه با لحن خوشی
نمک خنده بر چهره در لحظۀ کار
عرضۀ سالم کالای ارزان به همه
لقمۀ نان گوارایی از راه حلال
و خداحافظی شادی در آخر روز
و نگهداری یک خاطر خوش تا فردا
و رکوعی و سجودی با نیت شکر
عشقبازی به همین آسانی است
مجتبی کاشانی
استاد ميشه چندتا عكس از كتابخونت برامون تو سايت بذاري، خيلي دلم ميخواد كتابخونتو ببينم.
در اولین فرصت چشم.
امیدوارم در سال جدید، شناختی از خود و اهدافمان پیدا کنیم، که نه به سادگی در برابر آنها سر تسلیم فرود آوریم و از آنها صرف نظر کنیم و نه بیهوده، در تلاش و تکاپو برای به دست آوردنشان مستهلک شویم…
چه جمله خوبی. من از شما به خاطر این جمله قدردانی میکنم. البته میدونم قدردانی درست اینه که بگم چه تاثیری بر من داشته… اینکه بیشتر فکر کنم و بتونم فاصله بین رها کردن و تسلیم شدن رو تو موقعیت های محتلف بشناسم و حفظ کنم. سخته خیلی…
سلام محمد رضای عزیز
سال نو مبارک
منم با مساله ای که مرتضی مطرح کرده بود خیلی درگیرم،بحث الهام و انگیزه ، واینکه چجوری میشه یه انگیزه دائمی داشت؟ یه انرژی دائمی که تا آخر راه همراهمون باشه؟
خیلی خوب میشه اگر یه پست رو به این مطلب اختصاص بدی
ممنون
چشم. در اولین فرصت یک پست راجع بهش مینویسم الهام جان
سلام جناب شعبانعلی
سال نو مبارک
مدت زمان زیادی نیست که با شما آشنا شدم ولی بدلیل استفاده کردن از مطالب رادیو مذاکره که اخیرا در کارم بسیار به من کمک کرده بر خود لازم وواجب میدانم از شما تشکر کرده وبگویم قدر شناس مطالبی که آموخته ام هستم وامیدوارم در سال جدید بتوانم از کلاسهای حضوریتان استفاده کنم.موفقیت شما وتمام کسانی که به سایت شما سرمیزنند آرزوی من است.درضمن کار جدید تراست زون میتواند بسیار جالب باشد.اما یک سوالی ذهنم رااشغال کرده واون اینکه
واقعا هیچ پیش بینی از نتیجه کارندارید؟
واقعیت اینه که نه. هیچ پیش بینی ندارم.
اما کارهای جدید، خوبیشون اینه که یا راه جدیدی رو برای ما و دیگران باز میکنند، یا بیراهه ای رو نشان میدهند که دیگران گرفتار آن نشوند.
در هر دو حالت ما برنده ایم!
سلام محمد رضا جان ، با تبریک سال جدید و بهترین آرزوها برات
داشتم به این فکر می کردم چی محمد رضا رو محمد رضا کرده ؟
از ۱۹ سالگی چه بسا جولوتر چه تفکری چه جمله ای ؟ چه کسی ؟ کجا بذر این حرکتو تو قلب و روحت کاشته ؟
خسرو جان.
اولاً که محمدرضا حداقل تا حالا هیچ چی نشده.
اما من مشخصاً یک صفت بارز دارم و اون کار کردن و مطالعه زیاده.
شبانه روز من به مطالعه و کار میگذره
من خونه ساده ای دارم که تنها ثروت داخلش، حجم زیادی کتابه که هر جای دنیا رفتم به عنوان سوغاتی برای خودم خریده ام و آورده ام.
سلام. اول از همه عید شما مبارک. امیدوارم سال جدید بتونی به اکثر هدفایی که برای خودت تعیین کردی برسی. منم مثه خیلی از دوستان خوشحالم که امسال با شما آشنا شدم و البته فقط تونسم تو همایش انتخاب شما شرکت کنم و هرچند خیلی از اون همایش راضی نبودم اما برام یه خاطره شیرین بود از یه عصر شلوغ برای من که بعد از اسباب کشی اونم تنهایی وسایلمو وسط اتاق رها کردم و اومدم همایش و تهش ختم شد به یه شب بارونی شیرین تر.
امیدوارم از این که نوشتم از انتخاب خیلی راضی نبودم ناراحت نشده باشی. من الانم همه ی فایلای رادیو مذاکره رو گوش می کنم گاهی انتقاد هم می کنم و بازم امیدوارم انتقادهام ناراحتت نکنه (اشاره به مطلبی که تعداد نظرات مثبت و منفی راجب به رادیو مذاکره مقایسه کردی) اما اینجا از صمیم قلبم ازت تشکر میکنم به خاطر همه ی تلاش هات چه برای نوشته های تو سایت چه برای رادیو مذاکره چه برای همایش انتخاب. باید بگم که چقدر ایده ی تراست زون باعث شادی من شد و چقدر وقتی حرفا و ایده هات رو میخونم امید میگیرم و حس می کنم درسته که اینجا ایرانه درسته که خیلی رفتارای من و هم وطنام اشتباهه اما میشه با تلاش و فکر اصلاح شد و اصلاح کرد. من از این گفتگوهای نوروزی هم خیلی یاد گرفتم.
متشکرم محمدرضا. امیدوارم امسال سالم و موفق تر از همیشه باشی.
میترا جان.
به هر حال تنها روش خطا نکردن اینه که هیچ کاری نکنیم!
اگر دست به کار بزنیم حتماً خطا هم داریم.
من همیشه چیزی که سعی میکنم تو فرهنگمون جا بیفته اینه که به آدمها و سازمانها و کشور ها و … به صورت یک پکیج نگاه کنیم.
با مجموعه ای از چیزهای خوب و بد.
محمدرضا هم از این قاعده مستثنی نیست.
من در طول این سالها، زیاد نوشته ام و زیاد حرف زده ام و زیاد درس داده ام و شرکتهای متعددی رو مدیریت کرده ام.
طبیعیه که خیلی جاها اشتباه کردم، خیلی جاها ضعیف کار کردم. بعضی جاها هم شاید کارهای نو کرده باشم.
تنها چیزی که خودم میتونم بگم اینه که اشتباه و ضعف در کارنامه شخصی و شغلی من کم نیست، اما امیدوارم برایند نکات مثبت و منفی موجود، از نظر مخاطبان و دوستانم، مثبت باشه نه منفی
من از امروز شروع به كار ميكنم،خيلي خوشحالم استاد.
سلام مجدد
ی سوال داشتم لطفا کامل و واضح جواب بدید
شما چرا دکترا نمی گیرید؟
راجع بهش یک پست جدا مینویسم همین امروز
سلام محمدرضا
سال نو مبارک!
امیدوارم که خوب باشی و سال خیلی خوبی در پیش داشته باشی، گاهی وقتها که می بینمت یاد یه بیت از یکی از غزلیات شمس می افتم. راستی من هنوزم به آدما اعتماد می کنم و به نوشیدن چای دعوتشون می کنم و امیدوارم یه روزی آدمای دور و برم اگه واقعا نمی خواستن، دعوت چای کسی رو نپذیرن:)
تعطیلات فرصت خوبی شد که فایلهای رادیو مذاکره رو گوش کنم، سپاسگزارم و امیدوارم که خوب باشی، اما شعر مولانا:
اگر یک دم بیاسایم، روان من نیاساید/ من آن لحظه بیاسایم که یک لحظه نیاسایم
یه چیز جالب
من و مجتبی هم دانشگاهی و دوست هستیم
و مجتبی همیشه می گه اگه یه روز خیار شور با طعم هلو خوردی بدون ماله شرکت منه منم بهش میگم اگر دیدی مدیرت نوین ابداع شد بدون پدرش منم
امير جان،ايده ي مارو كه كارشو ساختي،ديگه نميتونم بگم خيارشور با طعماي مختلف مال شركت منه،چون استاد يا يكي از بچه ها شايد پيشدستي كنه،ولي فكر كنم مديريت نوين پدر داره ها،به فكر چيز ديگه باش.
با عرض سلام و تبریک عید خدمت استاد گرامی.
ببخشید راجع به انتخاب یک کتاب برای مطالعه در ایام عید در مورد مذاکره آیا شما کتاب the handbook of negotiation and culture رو توصیه می کنید؟ من راجع به انتخاب این کتاب یک کم شک دارم چون خیلی سعی کرده پژوهشی بررسی کنه و به خاطر این قضیه خیلی منسجم نیست. کتاب های زیادی هم روی سایت شما هست لطفا اونیکه به نظرتون می تونه در کتاب خودتون ترکیب مناسبی رو ارائه بده معرفی کنید. ممنون
استاد نظرت در مورد یه داستان که توش نکات مدیریتی گنجونده شه چیه؟ یه چیزی تو مایه های قلعه ی حیوانات،کلیله و دمنه،سیمرغ عطار،مثلا برای مذاکره شخصیت قدرت گرا شیره یا شخصیت منطقی و دانا جقد،شخصیت زیرک روباه…چند وقته بهش فکر میکنم اگه بشه جالبه.
سلام
استاد همین عبارت خوبه برای طرح؟
به گونه ای رفتار کنید که گویی آنچه انجام میدهید قرار است یک تفاوت و تغییر جدی ایجاد کند.
Are aalie 🙂
یک افسر بریتایایی که ۳۰ سال نایب رییس ارتش امارات بود تو لندن گفت:::اينان که امروز در دوبي و ابوظبي به دنبال بلندتر کردن ارتفاع برج هايشان، و ساختن جزاير عجيب، مناطق برف ساز گرچه مصنوعي، دعوت از مشهوران جهان هستند، تحقيري هزاران ساله را چاره مي کنند. قرن هايي که گرسنه و پابرهنه بر کناره آب در انتظار کشتي صاحبان اروپايي ايستادند يا براي تکه ناني به دنبال شان راه افتادند. اين علاقه غريب شان به اتومبيل هايي عجيب و غريب با دستگيره هاي طلا و صندلي هاي براق متظاهر از آن روست که همواره «صاحب» اروپايي را سوار بر اين سياره ها ديده اند و خود را سائلي دوان در پي اش. و برايم گفته بود اما در شمال خليج فارس، هر که حکومت داشته باشد فرقي ندارد، مردم عادی حتی، حتي آن پابرهنه گرسنه بندري هم چون پشتش به ارتفاعات و دره هاي سبز است صاحب غروري دارد..
ازونجایی که فرمودید مطلب خوب خوندید به اشتراک بگذارید:::فکنم این ارزش فکردن داره::دايره تجسم را هم از کهکشان ها و زمين تنگ تر کنيم، به سرزمين و خانه مان برسيم، به همان جايي که به قول شاعر چراغ مان آنجا مي سوزد…
واشنگتن پست و چند روزنامه معتبر دیگر، مستند به گفته های یک کارشناس امنيتی بازنشسته، سال قبل نوشتند ایرانی ها با ارسال پالس های غلط برای سیستم اطلاعاتی آمریکا، نظام تصمیم گیری کاخ سفید را منحرف کردند. و پیکانی را که می توانست به سوی آن ها هدف گیری شده باشد، به سوی عراق رهنمون شدند. حتی اگر با این گزارش ها همرای نباشم و آن را نپذیریم و قصد از انتشار آن را ایجاد دشمنی بین ایرانی ها و عراقی ها به حساب آوریم، باز یک نکته قطعی است. و صاحب نظران عالم برآنند. این که بزرگ ترین بهره بردار از حمله نظامی به عراق، ایران است. همان که دشمن خونخوارش به دست دشمن دیگرش ساقط شد.
شبی که صدام حسین از مغاکش بیرون کشیده شد در خانه هزاران ایرانی که هنوز زخم بمب های شیمیائی وی را بر چان دارند جشن و شادمان بود.
آن چه برای جورج بوش یک شکست و نشانه ای غم انگیزست برای ما ایرانی ها یک پیروزی و رهیدن از یک مهلکه است. آن چه بر سر عراق آمد می توانست نصیب ما شود که از دیدگاه بیرونی هم سلاح های فراوان داریم و هم سابقه چنگ انداختمان بر روی پدرخوانده نظام سرمایه داری نزدیک ترست و شرح آن بر سر هر کوی و بازاری هست. گرچه چنین خطائی برای آمریکا و صلح جهانی بهای سنگین داشت ..
پس می توان گفت آن فن سالاران، اهل اتاق های فکر، تصمیم سازان و تصمیم گیران که در یک مجموعه هماهنگ، دور از چشم ها، طرحی را پی ریختند و پیش بردند که حاصلش مصون ماندن ایران شد کاری کردند کارستان. حتی اگر امروز قدرشان دانسته نشود و گاه به ناسزا، تهمت هم نثارشان بشود.
و این اول بار نیست که در دفاع از کشور و منافع ملی، کارگزاران سیاست خارجی، چنین دقیق و درست و وطن خواهانه عمل می کنند. جرات می خواهد، اما باید گفت چنین بوده است از بعد دو دوره جنگ با روس [منتهی به ۱۸۲۸]، یعنی از همان زمان که امیرکبیر در ارز روم برای دفاع از منافع ایران، با عثمانی و روس و انگلیس در هم می پیچید، تا امروز که یکی در آن سوی جهان صحه می گذارد بر تیزی و خردمندی ایرانیان..
سلام
من و همسرم از طریق یک برنامه رادیویی که شما درآن شرکت داشتید با شما و رادیو مذاکره آشنا شدیم.
من فایلهای صوتی رادیو مذاکره را تو گوشی موبایلم دارم و عصرها وقتی از سرکار برمیگردم توی مسیر به آنها گوش میکنم. همسرم هم توی ماشین مرتباً فایلهای رادیو مذاکره را گوش می کند. از اینکه در سال گذشته با شما آشنا شدیم بسیار خرسندیم.
انشاا.. شاد و تندرست باشید همیشه.
ممنونم از لطفتون. امیدوارم در سال جدید بتونم مفیدتر و موثرتر در کنار خانواده شما و سایر دوستان خوبم حضور داشته باشم
من هم به نوبه خودم پس از ماه ها انزوا، اول سلام عرض کنم خدمت شما و تمام دوستان؛ سپس سال نو را به شما تبریک می گم و براتون بهترین ها رو آرزومندم، چرا که شایسته کسب بهترین ها هستید.
در ضمن تقریبا تمام نوشته هاتون رو در این مدت عدم دسترسی به اینترنت، مطالعه کردم. نوشته ها تون که حاکی از تغییرات مثبت هست. امیدوارم این روند همیشه ادامه داشته باشه.
سلام!
كار قشنگي شروع كردي كلامت گيرا و ضميرت روشنه و در كل بايد قبول كني كه كم محمدرضا يي اينجور پيدا ميشه ….دارين تبديل به يه معلم و همراه ميشيد براي جوونا ….حرفهايي كه گاه با مغز استخوون لمس كرديم شما با كلام شيرينت بيان كردي……..بگذريم فقط موكدا و جسارتا يه پيشنهاد: اين روند خوب رو يه نگاه رشدي اگه داشته باشيم ممكنه بهش آفت بخوره ……..آفت شناسي كنيد. پيشگيري كنيد تا عده اي از موهبت دانش اصيل و روان و سليس محروم نشن….
باسلام وعرض تبریک سال نووآرزوی سلامتی وبهروزی برای تمامی هم وطنان خودم امیدوارم دراین سال باتوکل به خدای متعال مامردم بتوانیم باانتخابهای درست درمسیرصحیح وتعیین اهداف واقع گرایانه وبه دورازاحساسات منفی وغیرمنطقی نسبت به خودودیگران روبه جلو گام برداریم
در این مورد شکی نیست و میدنم الان آنلاینی و داری وقت میذاری و به شخصه ازت تشکر می کنم راستی رزومه رو دیدی؟
آره دیدم. دارم فکر میکنم ببینم چیکار میشه کرد…
تا کی این قسمت فعاله تا تعطیلات رسمی یا ۱۳ به در؟
امیر جان. من که دارم منظم و دقیق تمام حرف بچه ها رو می خونم…
سلام به همه حرف امروزم برای تمام شما ست هم به عنوان توصیه هم به عنوان تجربه خودم
یک روز شخصی با رفتار و کلمات صریح مرا دعوت به کاری کرد که حتی دوستان به من گفتند که او چیزی را مطالبه می کند، روزی تصمیم گرفتم آن چیز را برای او مهیا کنم همان پیشنهاد را به او دادم اما او طوری صحبت کرد که انگار من از او درخواست کردم و مرا بدهکار خود کرد پس خواهشا:
بدانیم چه می خواهیم و اگر حتی درباره ی آن شک داریم اول با خودمان کنار بیایم بعدا از دیگران درخواست کنیم
سلام مجدد؛
محمد رضا جان، حس مطالعه رو چطوری در خودت تقویت میکنی؟
تا الان که ۲۴ سالمه، شاید ۵۰۰–۶۰۰ تا کتاب خونده باشم، تقریباً روزی ۱۰۰-۱۵۰ صفحه کتاب میخونم. ولی همیشه غبطه میخورم به کسانی که آسوده مینشینن روی میز، یا لم میدن روی تخت و مبل و غرق کتاب خواندن میشن.
علت غیطه خوردنم هم اینه که وقت خواندن ۳۰۰ صفحه کتاب رو صرف مطالعه ۱۵۰ صفحه میکنم. یعنی دوبرابر زمان میبره.
این هم به معنی کند خوانی من نیست، به معنی بیهوده خوانی منه!
چند سال پیش با مترو میرفتم سرکار، در مترو کتاب میخوندم، ولی ۱۰ بار میذاشتم تو کیف، و دوباره بر میداشتم میخوندم. آخرش هم متوجه نمیشدم چی میخوندم!
کتاب خوانی واسه من حکم نماز خوانی داره. به محض گفتن الله اکبر، افکاری که به مخیله آدم هم نمیگنجه، هجوم میارن به سمت ذهن.
از خودت و مطالعه کردنت بگو، چگونه میخوندی؟ چگونه خودت رو میتونستی ملزم به آسوده خوندن کنی؟ چگونه به وسوسه دیدن فیلم به جای خوندن کتاب و امثالهم غلبه میکردی؟
سلام آقا مرتضی
یکی از دلایل هجوم افکار نیمه تمام گذاشتن کار هاو شروع کار جدید است که در ابتدای امر باید این کار های نیمه تمام رو اولویت بندی کنی و دونه دونه تمام کنی و سراغ کار بعدی بری
راهکار دوم نوشتن افکار که باعث می شه ذهن تخلیه بشه
اما در مورد هوس فیلم نگاه کردن یک بار به مدت یک ماه حدودا ۲۰۰ فیلم رو شبانه روز نگاه کردم بعدش دیگه اعتیادبه فیلم نداشتم.
اقا واقعا لذت بردم که گفتی رای میدی و … قهر کردن به این بهانه که ما اکثریت نیستیم و یا اکثریت خطا می کنند به منزله آن است که تنها حاضر به شرکت در امتحانی شویم که برنده شدن ما تضمین شده باشد. چنین کسانی از نعمت رقابت در آرامش محروم می مانند”….
خب محمدرضا جان من نخواستم طولانی بشه خلاصه نوشتم کامنت قبلی رو.البته که کار درستی کردی که رفتی بحث این نیست.بحث زیرکانه اعلام کردن مخالفته که گفتم حتی اگه به اشاره.اما در هر صورت با نظراتت موافقم.امیدوارم که بتونیم بهتر بشیم و بهتر کنیم اطراف رو.و تومسیرهایی که هرکدوم از خوبان انتخاب کردن که به این شاهراه برسن همدیگروکمک کنند و کمک کنیم.اینکه جایی شرکت کنی و چند نفر بهت نزدیک بشن و بعد بگی ما و سیما!! چه نسبتی باهم داریم حضورت رو توجیه می کنه.در هر صورت کنارت هستم.مخلص
در مورد نوروز یه نوشته جالب دیدیم که از پوریا عالمیه که واقعا حرف دل خیلیاس از قبیل من البته تو fbبود ولی به هر حال خیلی قبولش دارم .خواستم شما و دوستان هم بخونین.
شادی‌های تاریخ مصرف‌دار
نشستم لابه‌لای تعطیلات نوروز باستانی و دارم فکر میکنم آیا اینکه بگویند اول تا سیزدهم فروردین عید است و بعد ما با هم شادی کنیم کلاهبرداری تاریخی و بین‌المللی است؟ توی فرنگ هم می‌گویند کریسمس شده شادی کنید. بروید مرخصی. خوش بگذرانید. “غیر طبیعی” نیست؟ مگر میشود طبق برنامه‌ریزی شاد شد یا غمگین؟ همه با هم شاد شویم. با هم غصه‌دار. با هم برویم مسافرت. طبیعی است که مثلا برسیم به روز تولد و یهو بگوییم خب بخندیم؟ برسیم به عید و بگوییم خب بخندیم…. یهو بگوییم غمگین شویم؟ طبیعی است؟ من مثلا چهارشنبه حال نداشتم بخندم، نمی‌شود بگذارم برای هفته بعد و شاد شوم؟
مثلا اگر مادربزرگ فوت کرده باشد باید حتما برسیم به سالروز مرگش؛ بعد یهو عزا بگیریم که ای دل غافل. مادربزرگی که طعم غذاهاش و قصه‌هاش توی سال به یاد آدم نیاد که سالی یک بار زیادش است برای یادآوری و عزاداری. یا برسیم به روز تولد یه دوستی بگوییم بریم دوستی کنیم؛ وقتی تمام سال باهاش دشمنی کردیم. بریم شادش کنیم وقتی تمام سال غمگینش کردیم. طرف به ما فکر میکند افسردگی می‌گیرد بعد ما می‌خواهیم بپریم از پشت مبل بیرون و داد بزنیم سورپرایززز.
دیالوگ
– خب کی شادی کنیم؟
: بذار تقویم رو ببینم… هووووم. شش روز دیگه عیده. صبر کن تا اون روز. بعدش میترکونیم.
آدم دلش که خوش باشد خوش است. وگرنه می‌رسد به روزهای تقویم که دستور کرده رسما باید خوشحال باشید یا غمگین، عملا روزش سیاه میشود. غمش زیاد میشود. آدم وقتی آه نداره با ناله سودا کند، چطور لباس نو تن کند و حول حالنا بگوید؟
دستوری شدن شادی و غم در کل تاریخ جهان مشکوک است. بزنیم به خط توهم و این سوال‌ها را مطرح کنیم که توطئه در پشت پرده در کار بوده؟ یا توجیه اقتصادی داشته؟ وگرنه کسی که دستش به دهانش می‌رسد هر وقت هوس کند سبزی‌پلو با ماهی می‌خورد و به تقویم نگاه نمی‌کند. توی فرنگ هم هر وقتی بخواهد تلپی شامپانی باز میکند و کفش را می‌پاشد سر و صورت مهمان‌هاش.
غم و شادی دستوری نوعی کوپن است که به تعداد معین و مشخص پخش میشود با تاریخ مصرف. یعنی اگر تقویم بگوید چهارشنبه عید ۹۲ است و تو شادی نکرده باشی نمی‌توانی بیاوری‌اش توی اردیبهشت عید بگیری. چون تاریخ مصرف عیدت منقضی شده. غم و شادی دستوری سوبسید دولتی است، هر کس یک چکه؛ پس دیگر طلبکار نباشید. یعنی به همه یک برگ کوپن/تقویم از سال می‌رسد؛ کوپن غم، کوپن شادی. کوپن را که خرج کردی دیگر بهش فکر نمی‌کنی، منتظر می‌مانیم تا دوباره کوپن اعلام شود و دلی از عزا درآوریم. دور روزهایی که باید بخندیم خط می‌کشیم توی تقویم. مرخصی‌ها را می‌اندازیم تنگ تعطیلی‌ها، به صورت فشرده می‌شعفیم و هلهله می‌کنیم. بعد روز که تمام شد رخت پلوخوری را درمی‌آوریم و رخت عزا تن می‌کنیم.
سلام سال نوتون مبارک
چه خبراااااا بووووده وایییییییی کلی پست 🙂
آدم نمیدونه کدومو بخونههههههههه
خب محمدرضا جان.حدس می زدم چیزی گفته نشده ولی برنامه ماه عسلو دیدم برای اطمینان و بهرحال گفته نشده بود.چیزی که می خوام بگم برای کسانی به درد می خوره که خیلی می خوان خوب باشن و بهتر بشن.و یادر مسیر تکامل.به امام علی خبر می دن که فلان کارگزارت در فلان منطقه کار ناروایی کرده.اما طبق تشخیص می گن باید برکنار بشه.خبر دهنده می گه که به فلان علت اگه بذاریدروز بعد برکنارش کنید بهتره.اما می گه یعنی من یک روز ظلم رو تایید کرده باشم؟
محمدرضا جان در اینکه صدا و سیما پشمکی چیه و چجوره و…در اینکه سانسور بیداد می کنه در اینکه ریا بیداد در این نبود آزادی بیداد در اینکه بی حرمتی به مخاطب بیداد در اینکه هرگز مصاحبه کننده ای تو خیابون بد نمی گه،برنامه فرزاد حسنی با رادان بعدش حسنیو بیرون می کنن و مدرس میاد می گه کسالت داشته و ازون طرف حسنی تو جام جم برنامه داشته وووووو……شایسته بود قابل تقدیر بود حتی به حرفی به کلمه ای به جمله ای به اشاره ای نهادی که رفته بودی رو تایید نمی کردی.رفتنت بی ایراده خودت بودی خوب بودی ذاب بودی اما کاش عدم تایید رو یه جایی نشون می دادی.البته اگه تاییدش می کنی که هیچ و تمام حرفهامو پس می گیرم.
کامنت رو خوندم محسن جان.
جای دیگری در همین گفتگوهای نوروزی نوشته ام: تحریم به هر دو طرف زیان میزند. تحریم موفق تحریمی است که زیان «تحریم شونده» از زیان «تحریم کننده» بیشتر باشد.
در غیر این صورت میشود مثل ما که فروش نفت خود را به اروپا تحریم کردیم و طنز سیاسی آفریدیم.
من در رابطه با صدا و سیما، حسابهای خودم را کردم و دیدم تحریم کردن آنها، به من و مردم بیشتر لطمه می زند تا آنها.
صدها نفر از کسانی که این روزها من را میشناسند و لطف میکنند و در ایمیل ها مینویسند که به شکلهای مختلف زندگیشان بهتر شده، مرا نخستین بار در آنجا دیده اند.
اگر به جای صد نفر، یک نفر هم بود، به نظر من دلیل کافی و منطقی بود. حالا که صدها نفر شده اند، بحثی نمی ماند.
واقعیت این است که در ایران ماندن، یارانه ها را گرفتن، از پول نفت (مستقیم و غیر مستقیم) ارتزاق کردن (در اقتصادی که تقریباً تولید واقعی ندارد و همه ما جیره خواران مستقیم یا با واسطه دولتیم) خود کاری از همین جنس است.
امیدوارم نگویی که حق ماست، هر چقدرش را که بتوانیم میگیریم!
چون من معتقدم رسانه ملی هم حق ماست و هر چقدرش را که بتوانیم باید به نفع منافع ملت استفاده کنیم.
من اساساً با تحریم مخالفم. با رأی ندادن مخالفم. با نبودن مخالفم.
من در ایران مانده ام. نظام را به رسمیت می شناسم و تمام تلاشم را برای اصلاح آن، به شکلی که صلاح ملت و دولت باشد به کار میگیرم
و همیشه مخالف کسانی بوده ام که از بازی کنار میکشند و با «نبودن» و «نماندن» اعتراض میکنند.
بازی نکردن – حتی در ناعادلانه ترین بازی ها – سبک بازی کودکان است. ما باید آنقدر در بازی بمانیم تا فضا برای «شبه بازیگران» تنگ شود و قواعد واقعی بازی حاکم گردد.