سلام آقای شعبانعلی

در بخشی از مصاحبه به این نکته اشاره کردید که یکی از ویژگی هاتون اینه که هر چیزی رو مستند می کنید،‌ حتی اگر جعبه دستمال رو جابجا کنید این موضوع و دلیلش رو مستند می کنید. این روش، مدتی است ذهنم رو درگیر کرده و ‌ در این رابطه چند سوال دارم:

۱- از چه ابزاری برای مستند سازی استفاده می کنید. (دفتریادداشت کاغذی،‌ لپ‌تاپ،‌ گوشی یا…)

۲- در صورت عدم استفاده از کاغذ، از اپ و برنامه خاصی استفاده می کنید؟

۳- روش خاصی برای  طبقه بندی این  مستندات دارید؟ (مثلا تفکیک به صورت: مربوط به کوکی،‌ مربوط به هدایا، مربوط به کتاب، ‌مربوط به آشپزی،‌مربوط به افراد و روابط، مربوط به کار_مثلا در در "مربوط به کار" دوباره متمم و سایر کارها از هم تفکیک می شن یا لزومی به این  حد از جزئیات نیست_  مربوط  به ساختمان  و امور داخلی منزل، مربوط به تجربه،  و …) به نظرم اگر این دسته بندی درست نباشه هر بار که می خواهیم چیزی رو مستند کنیک باید زمانی را برای تصمیم  گیری در باره اینکه کجا و در کدام دسته ثبت بشه،‌  در نظر بگیریم و فعالیت مستند سازی سخت و زمان بر می شه،‌ از طرفی استخراج منطق درستی برای دسته بندی مانع و جامع، کار ساده ای نیست.

۴- روش سرچ و جستجو در این مستندات به چه شکلی است چون چه با ابزار دیجیتال و چه دفتر کاغذی، استخراج یک موضوع از این حجم اطلاعات کار ساده ای به نظر نمی آید.

۵- سوابق و تاریخ و حواشی و  پارامترهای موثر بر موضوع رو هم مستند می کنید؟(مثلا جعبه دستمال را جابجا کردم چون فلان بچه بازیگوش فامیل در فلان تاریخ مهمانمان خواهد بود و در صورت عدم جابجایی، فردا اثری از دستمال نخواهد بود. یا به دلیل شرایط روحی ام_با توضیح جزئیات و شاخه های فرعی موضوع که شاید جای اصلی شان در دسته دیگری باشد_ و نیاز مکرر به دستمال تصمیم گرفتم جعبه دستمال را به میز کارم منتقل کنم.) در حقیقت در این جا ممکن است دسته های مختلف مستندات همپوشانی پیدا کنند.

۶- زمان مستند سازی در همان لحظه رخداد موضوع است یا در انتهای روز. (شخصا در طول روز موضوعات زیادی برای نوشتن  و مستند کردن به ذهنم می رسد که شب وقتی قلم دست می گیرم فراموششان می کنم،‌حتی مدتی درباره شان در گوشی صدا ضبط می کردم (که بعدا مستند کنم) ولی به دلیل عدم وجود امکان ضبط در همه شرایط، ‌این روش کنسل شد.)

من درباره بعضی موضوعات مستند سازی می کنم مثل لیست و ادرس اقلام داخل فریز،  لیست  وسایل داخل انباری،  ادرس دهی به ادویه ها و وسایل آشپزخانه،‌ لیست کتاب هایی که باید بخوانم،‌ لیست خرید، تجربه های خاص عاطفی یا کاری، ناراحتی ها و خوشحالی های عمیق و … ولی به هر روشی درباره مستند کردن همه کارها و افکار فکر می کنم به نتیجه نمی رسم و می دانم اگر راهی براش پیدا کنم تحول بزرگی در سبک زندگی و تصمیم گیری هایم خواهد بود چرا که به نظرم ادمیزاد به صورت ذاتی فراموشکار است. ممنون می شوم اگر زمانی وقت کردید به این سوالات پاسخ دهید.

محمدرضا سلام.

تا امروز چهار بار تمام قسمت‌ها رو دیدم؛ خیلی لذت بردم. کیف کردم و نکته‌های جدید و ارزشمندی یاد گرفتم و همچنین بعضی از آموخته‌های قبلی هم مرور شد.

چند ماه پیش و از زمان آشنایی با قوانین مرتبه دو، با قرار دادن یه سری قانون مرتبه دو تاثیر مطلوبی در زندگی و کارم تجربه کردم و رفته‌رفته علاقه‌ی بیشتر به این موضوع باعث شد که به فکر قوانین بیشتری برای خودم باشم و در ضمن شنیدن قانون‌هایی که برای خودت گذاشتی و بهشون پایبندی برام خیلی جالب و هیجان انگیز بود و می‌خواستم ازت خواهش کنم که اگر امکان داره یه کم بیشتر از قانون‌هایی که داری برامون بگی (البته اگر خصوصی نیست و محدودیتی وجود نداره).

دیدن این گفتگو باعث شد بخشی از دلتنگی‌هام برطرف بشه و از تو و همه‌ی عزیزانی که در شکل گرفتن این دورهمی زحمت کشیدن ممنون و سپاسگزارم.

اومدن فصل بهار رو بهت تبریک می‌گم. تنت سلامت باشه و امیدوارم که سال متفاوتی رو تجربه کنی.

خوشحال می‌شم که اگر فرصت داشتی امسال هم مثل سال گذشته یه دور همی با بچه‌ها داشته باشیم.

خلاصه خیلی مخصلم ؛)

محمدرضای عزیز

هرچند که بعد از آخرین سمینارت مدتهاست از لذت حس حضور بی واسطه ات  بی بهره ام اما تماشای مصاحبه ات جانم را تازه کرد.

تصمیم داشتم بعد از اینکه دو سه بار دیگر مصاحبه ات را گوش دادم کامنت بگذارم که دیدم دو سه هفته گذشت و احتمالا به این زودی ها این فرصت پیش نخواهد آمد.

اول: زمانی که من برای همراهی با تو و متمم سپری کرده ام در برابر بسیاری از متممی ها اپسیلونی بیش نیست. لذا تا قبل از این مصاحبه ات از نظرت درباره شریعتی بی خبر بودم و در طول مصاحبه ات مدام یکی از کامنت هایی که برای روز تولدت نوشته بودم جلوی چشمم می آمد که تو را شریعتی مدیریت نامیده بودم. خلاصه بدینوسیله ازت پوزش می طلبم. :دی

دوم: محمدرضا یادم میاد که تصمیم داشتید که تحولی در بخش کامنت متمم ایجاد کنید و من هم یکی دوبار ایمیلی شامل پیشنهاداتی برای این موضوع برای متمم فرستادم که البته نمی دونم بدستتون رسید یا نه. می خواستم بدونم آیا این موضوع از اولویت های متمم خارج شده یا هنوز تو برنامه تون هست؟

سوم: یادم میاد در مطلب "درباره‌ی ارزش ریال در برابر دلار" در مورد عوامل موثر در ارزش پول یک کشور نوشته بودی "چنین کشوری با ارزش آفرینی منحصر به فرد می‌تواند ارزش پول خود را بالا ببرد.". مدتی است به این فکر می کنم چه دارایی یا ارزش بالقوه ای در ایران وجود دارد که منحصر بفرد باشد و در دنیا مشتری داشته باشد؟ اگر قبل از مصاحبه ات از آن خبر دار میشدم به عنوان یک محمدامین از یکی از امین ها می خواستم این سوال را از تو بپرسند. ممنون میشم هر زمانی فرصت داشتی به این موضوع بپردازی.

بعد از ۵ بار نگاه کردن و خلاصه نویسی امروز بالاخره تمام شد
جا دارد که یکبار دیگر تشکر کنم.
محتوای متفاوتی بود با هر آنچه که تا به حال شما تولیده کرده بودید و بار دیگر بسیار آموختم.

اون اشاره و تاکید روی خود یادگیری در این دوارن برای من خیلی آموزنده بود. قبلا هم گفته بودید اما با این صراحت و تاکید از شما (با آن دقت همیشگی) من نشنیده بودم.

اهمیت و تاکید بر داکیومنت سازی هم خیلی یاداوری خوبی بود

مگا کانتنت هم یکی از بهترین تعبیر هایی بود که شنیدم و باعث شد نگاه متفاوتی به محتوا داشته باشم.

تاکید بر تفکر سیستمی و تفکر استراتژیک هم باعث شد که دوباره به فکر تمام کردن این سلسله درس ها باشم.

در کل باز هم تشکر می کنم از امین کاکاوند، امین آرامش، سجاد سلیمانی و معلم عزیزم محمدرضا شعبانعلی

سلام.منم موفق شدم امروز این فایل ویدئویی رو به اتمام برسونم.سهمیه بندی کرده بودمش که زود تموم نشه?اول میخوام تولد متمم عزیز رو تبریک بگم و تشکر کنم بابت همه زحمتایی که برای ما میکشید.از آقایان آرامش،کاکاوند و سلیمانی و خانوم تاجدینی و دوستان پشت صحنه‌ام تشکر میکنم?

من داشتم ویدئو رو گوش می‌دادم دخترم میگفت مامان داری چکار میکنی گفتم دارم درس گوش میدم.گفت پس اون صندلی مال شماست(صندلی خالی رو میگف)گفتم نه چطور مگه؟گفت انگار اونجا نشستی و دیدم واقعا انگار اونجاام.

همه قسمت ها قشنگ و آموزنده بود ولی اونجایی که اشک توی چشماتون حلقه زد آموزنده‌تر و منم گریه کردم باهاتون.لحظه های ماندگار زندگی که شاید همون موقع آدم درکشون نکنه.

اون قسمت استراکچر هم من رو یاد یه خاطره انداخت. امتحان اقتصادسنجی داشتیم و منم در حد صفر بودم کتاب رو بردم دادم به استاد گفتم استاد لطفا قسمت‌های مهم کتاب رو بگید که بیشتر بخونم و … استاد هم گفتن خب کل کتاب رو باید بخونی.گفتم البته که می‌خونم کجاهارو بهتر بخونم(پافشاری کردم).که چند قسمت رو گفتن و بیشتر سوال‌ها هم در نهایت ازون قسمت‌ها بود.?

در مورد ارزش‌های زندگی سوالم اینه که ما چطور بفهمیم ارزش‌هایی که بهشون پایبندیم درست هستن؟(فک کنم ارزش هم داره به یه کلمه شبیه صیانت تبدیل میشه!) چون کسی هم که عملیات انتحاری انجام میده‌ بخیال خودش برای ارزش‌هاو اصولشه.

محمدرضا جان

ممنونم از تو،امین آرامش، سجاد سلیمانی و امین کاکاوند.

نمی دونم توام همچین احساس داری یا نه، داشتم فکر می‌کردم بیشتر لحظات یا دستاورد‌های ماندگاری که در زندگی داشتم از جنس عصیان علیه جبر بوده. چه در رابطه با خودم و چه در رابطه با دیگران مثل کمک  به جانداران، رقم زدن تجربه‌هایی و برای افرادی که شاید به تنهایی قادر به ایجاد اون نبودن.  این گفتم چون اگر بخوام از بین تمام چیزهایی که تا این لحظه ازت یاد گرفتم فقط یک مورد بگم، مهمترینش این نگاه مهمان دنیاست (منظورم فقط نوشته مهمان دنیا نیست).

ممنونم.

محمدرضای عزیز خیلی خوشحالم که همزمان با تولد متمم و اشتراک این گفتگوهای جذاب کامنت اولی شدم.

خیلی از بحث ها برای من جالب بود و جمله دوستت حامد قدوسی حسابی من را بفکر برد چون هیچ وقت از این زاویه به شانس فکر نکرده بودم.

انرژی و هیجانت در مورد موضوع های مورد علاقه ات در چند ویدئوی آخر خیلی دوست داشتنی بود.

من در مورد لاگ کردن تغییراتت در طول روز خیلی جا خوردم چون این موضوع را در ذهنم بنام خودم ثبت کرده بودم و فهمیدم این خبرها هم نیست. خلاصه از جهالت در آمدم ? و البته در مورد چرایی پیدایش "بامتمم" هم  فکر کنم اگر خدا بخواد از جهالت در اومده باشم.

 امیدوارم کشورمون از اتاق آی سی ا جان سالم بدر ببره.

برای تو و تمام دوستان متممی همراه آرزوی موفقیت همیشگی دارم. همگی خسته نباشید و ممنون از این هدیه تولد جذاب

لذت بردم،گریه کردم، مدهوش شدم

۱-بچه بودم یه داستان قدیمی خوندم که چند نفر در غاری بودن که کوه ریزش می کنه و سنگ بزرگی در غار رو می بنده.یکیشون پیشنهاد می کنه بیایید هرکسی کار خوبی کرده بگه که از خدا بخواییم به واسطه اون کار خیر ها مشکلمون حل شه خلاصه هر کسی چیزی می گه و نجات پیدا می کنن.از همون بچگی ،با دنیای کودکانه،همیشه این تو ذهنم بودکه منم ازین دست کارها داشته باشم برای روز مبادا.داستان هایی که در اندیشه مرگ به ذهنت رسیدن منو یاد این داستان انداختن.و خوشحالم که دست کم یک نمونه ازونا که دری باز کنن دارم( البته امیدوارم طبیعت و صاحبش میانگین از کارهام نگیرن وگرنه در غار که هیچ باز نمیشه باعث خنثی شدن کار بقیه هم میشه) 

۲- در رابطه با تصمیم  های مرتبه دو : اگر عزیزی تصمیم گرفته بعد از دیدن این ویدئو پیام های ناشناس واتساپ‌ رو جواب نده در نظر بگیره که  تعدادپیام های دریافتی  خودش بامحمدرضا رو هم مقایسه کنه.یکی از چیزهایی که قابل یادگیری بود همون بحث توجه به مدل ذهنی بود.گاهی دیدم بعضی از عزیزان درنوشته هاشون خیلی تاکید می کنن روی این جمله: این نظر شخصی منه.به نظرم اگر شخصی مثل محمدرضا شعبانعلی روی این جمله تاکید کنه به جا هست چون معلمه و شاگردانی داره که به حرف های اون اعتماد می کنن و خود به خود مسئولیت میاره براش اما وقتی من علمی هم حرف بزنم دیگران می گن نظر شخصیشه به خاطر حوصله مخاطب هم شده بهتره روی نظر شخصی بودن زیاد تاکید نکنم.خلاصه اینکه همون پیامبری که  الگوست در “اهمیت ندادن به  حرف دیگران در پیمودن راه درست “در موارد دیگه ای  در زمان ما الگو نیست. بهتره یک سری منش ها رو از معلمان عزیزی مثل محمدرضا شعبانعلی یادبگیریم و در بعضی جزییات اجازه بدیم فردیت ما هم سهمی داشته باشه.

۳-در رابطه با بحث مهاجرت که گفتی سرمایه های نامشهود را هم ببینیم:

چند سال پیش به علیرضا حیدری کشتی گیر گفتن نمیری خارج؟ گفت من اینجا بنزم رو سوار میشم احترامم رو دارم و…
بیژن عبدالکریمی معلم فلسفه هم گفت اونجا برم چکار کنم من اینجا دو نفر ازم سوال می پرسند و…شاید زمانی این ها رو خیلی درک نمی کردم و با خودم می گفتم این چه طرز حرف زدنه مگه بنز و احترام چه اهمیتی داره ولی بعد فهمیدم اینا واقعیت های زندگی هستن که برای بعضیا زورشون هم خیلی زیاده و تاثیرش رو نمیشه نادیده گرفت.

۴-اونجا که سیستم های پیچیده و مردن و باکتری رو با آدمیان یک سازمان مقایسه کردی حسی شبیه مدهوشی بهم دست داد از بس ازین تشبیه لذت بردم.

از همه سپاس و از سجاد سلیمانی مخصوصا که فایل هارو از سایتش دانلود کردم.

محمدرضا. از شما و سه دوست عزیز که این کار بسیار عالی را انجام دادید تشکر می‌کنم. دلمون برای دیدن چهره‌ات و شنیدن حرفات تنگ شده بود. من که خیلی چیزهای تازه یاد گرفتم. در فایل سوم گفتی که بخشی از سهم یادگیری رو به چیزهایی اختصاص بدیم که به هیچ چیزی ربط نداره. من این کار رو انجام می‌دادم ولی همیشه عذاب وجدان داشتم که چرا وقتم را به این چیزها اختصاص بدم ولی بدلیل لذتی که از این یادگیری می‌بردم همیشه توی برنامه‌ام بود. با توضیحاتی که در این مورد دادی در این کار مصمم‌تر شدم.

سلام محمدرضا
از شما و تمام دوستان همراه و همکارت ممنونم. تولد متمم را تبریک عرض می کنم و معتقدم با هر بار که یک نفر دیگر بتونه در اون دایره و مجموعه ی متممی ها قرار بگیره باید برای متمم جشن تولد گرفت.

الآن که در حال نوشتن این دیدگاه هستم دو بخش اول را تونستم ببینیم، خواستم به عنوان بازخورد بگم که برای شخص من بسیار آموزنده بودند و خیلی جالب هست که این دو ویدئو را با تمرکز بسیار بالاتری تونستم ببینیم. چون من معمولا مشکل تمرکز و توجه دارم خیلی خوشحالم که تونستم این دو بخش اول را بصورت کامل و ثانیه به ثانیه ببینم چون من معمولا چند بار باید یک مطلب را بخوانم یا ببینم اما در این دو بخش سیر گفت و گو طوری بود که اگر ثانیه ای را از دست می دادم سریع متوجه می شدم و بر می گشتم و دوباره آن چند ثانیه را با دقت گوش می دادم.

ساقی بیا که یار ز رخ پرده بر گرفت!

محمدرضا چقدر خوشحالم که بالاخره بعد از سالها صدا و تصویرت را توأمان می بینم. چقدر نیاز داشتم به این  ویدیوها و ممنون که وقت گذاشتی.