دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

تفاوت در کجاست؟

اینجا اربیل است. در کردستان و شمال عراق. شهری که به تازگی سر از ویرانی جنگ و اشغال در آورده و روز به روز رشد میکند. جایی که زمانی احساس «عدم امنیت» ما را از آن دور میکرد، امروز محل کنسرت خوانندگان ایرانی و وعده گاه تفریح مردم ماست…

وقتی که از نزدیک رشد و آرامش اربیل را دیدم، همزمان دو حس مختلف در من بیدار شد. یک احساس پر رنگ، ناشی از دیدن آرامش و امنیت در میان شهروندان کُرد که بسیار دوستشان دارم و تجربه سالهای مختلف من نشان داده که میانگین دانش و شعور در میان این قوم بسیار بالاست و هر چه داشته باشند برازنده آنهاست.

اما حس دومی که کم رنگ تر است اما قابل انکار نیست، حس «غبطه خوردن» است. اربیل به سرعت رشد میکند، همه میگویند یک دوبی جدید است. همزمان با شرایطی که ارزش خاک ایران نصف شد (با دو برابر شدن ارزش دلار)، ارزش خاک کردستان چند برابر شد.

روزگاری بود که ارزش زمین، در همه جا کمابیش یکسان بود و پادشاهان در آن روزها، «کشورگشایی» میکردند. قدرت هر کشور را گستره جغرافیایی آن روی نقشه نشان میداد. اما امروز ارزش پول هر کشور، به نوعی گستردگی قلمرو آن را تعیین میکند. حس من این است که ایران در حال کوچک شدن است و کردستان و سایر همسایگان به سرعت بزرگ میشوند. این برای یک ایرانی، درد کمی نیست…

مردم هم بهانه جو شده اند. تا حرف میزنی از حکومت گله میکنند و نظام و …

نمیگویم حکومت از همه نظر خوب است اما دیدن ریشه مشکلات در حکومت، نوعی سطحی نگری و نزدیک بینی است.

اگر در کردستان باشید می بینید، که آنجا هم پارتی بازی هست. آنجا هم همه شرکتها مدعی اند که از بستگان صاحب منصبان هستند. آنجا هم کسانی هستند که فراتر از قانونند و بسیاری شباهت های دیگر به اینجا.

در این چند روز، فقط به این فکر میکردم که اگر ویژگیها تا این حد شبیه است، پس تفاوت در کجاست؟

امروز کتاب «نگاهی به تاریخ جهان» را ورق میزدم. جمله ای از چرچیل دیدم. از او پرسیده بودند: شما در کنار خود ایرلند را دارید که همزبان شما هستند. چرا برای گسترش قلمرو خود به سمت هند رفتید؟ چرچیل گفته بود: در هند خائن زیاد بود، در ایرلند نبود…

فکر میکنم در کشور ما خائن زیاد است. اشتباه نکنید. من از دولت و حکومت نمیگویم. دولت و حکومت در بهترین حالت کمتر از ۱% جمعیت کشور را تشکیل میدهند. خودم را میگویم و شما را و اطرافیانمان را.

ما که اگر فرصتی دست دهد، منافع کشور خود را می فروشیم تا منافع خود را تضمین کنیم…

دوباره به اربیل نگاه میکنم، اتحاد مردم کُرد ستودنی است. آنها عقب مانده اند و توسعه نیافته اند. اما خائن نیستند…

لااقل به اندازه ما…

پی نوشت: همه عادت دارند مشکلات را گردن نظام بیندازند، اما اگر در خیابان راه بروید، برخوردها را ببینید، رانندگی ها را ببینید، ملت طلبکار قدرنشناس را ببینید، کم سوادی و بی سوادی و نخواندن ها و نکردن ها را ببینید، تنبلی و سستی و فرومایگی را ببینید، خودخواهی و منفعت طلبی را ببینید، باید بپذیریم که مشکل ریشه ای تر است. از چنین ریشه ای، درخت سالمی نخواهد رست…

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


46 نظر بر روی پست “تفاوت در کجاست؟

  • javad گفت:

    با سلام

    فقط یک سوال دارم و آن این‎ست که

    تا نخواهند نمی شود ! تا نخواهند فرهنگ سازی کنند نمی شود ! تا نخواهند سدهای امروزی ساخته نمی شود …می شود ؟

    امیدوارم جوابم را بدهید تا روشن شوم..تشکر

    • جواد جان. به نظرم قضیه کمی شبیه ماجرای «مرغ» و «تخم مرغ» است. تا نخواهند نمیشود و خواستیم که چنین شده…
      حالا هم باید بخواهیم که چنان شود که نخواهند که چنین شود…

      • javad گفت:

        تشکر
        شاید نظری که الان می‎دهم تناقض داشته باشد با نظر اولم. اما و اما [من] در حقیقت تناقضی نمی‎بینم

        در قدیم به ما وحشی می‎گفتند و آن‎ها متمدن
        بعد ها شدیم عقب مانده و آن‎ها پیشرفته
        و در حال حاظر در حال توسعه و آن‎ها توسعه یافته

        شاید این لقب، در حال توسعه را به ما می خورانند که تلاشی نکنیم وگرنه کدام یک از معیاری های در حال توسعه را داریم ؟

        امید ب اینکه هر کدام قدمی در پیشرفت کشورمان برداریم.

  • فرخنده گفت:

    با سلام و تشكر فراوان به خاطر راديو مذاكره كه انگار گمشده دروني من بود.
    با اين دل نوشته خيلي موافقم اينكه بسياري از مشكلات ما از فرهنگ ماست واقعا درسته. من هميشه مي گم ما يه حكومتي رو سرنگون كرديم و يه حكومت ديگه آورديم كه از خودمون باشه چون اون موقع ريشه مشكلاتمون و عقب موندگيون رو تو وابستگي به بيگانه و اين مسائل مي ديديم. اما الان چي شد؟ حالا كه سرعت رشدمون خيلي كمتره. به نظرم ريشه مشكلات فرهنگي هم توي مسائلي است كه با تلاش مسئولين كشور قابل حله. وقتي دو نفر ماشينشون بهم مي خوره و به هم بد و بيراه مي گن نشون مي ده كه چقدر داره فشار روحي و نارضايتي تحمل مي كنه. اين فشار روي بقيه مردم دنيا هست به شكلهاي ديگه ولي چون اجازه دارن راحت حرف بزنن و هيجانشون رو تخليه كنن با شادي هاي دسته جمعي و مسائلي از اين دست روانشون آسوده تر از ماست. فرهنگ از بالا راحت تر ساخته مي شه ابزارهاي تشويقي هم كم كم در آدمها موارد رو دروني مي كنه .يه نمونه براتون بگم: رفتم تو مهد دخترم، بچه ها ريختن با تفنگ آب پاش منو خيس كردن. با هم خنديديم گفتم اينجا چه خبره گفتن جشن تيرگانه و تموم شد و رفت. بعد مقايسه كنيد با آب بازي مردم تو يكي از پاركا كه تهش چي شد !

  • سینا گفت:

    ۳ بار اربیل رفتم
    ۴سال قبل
    ۹ماه قبل
    ۱۰ روز قبل
    هر بار که بر میگشتم بیشتر شاد بودم و بیشتر غمگین.
    اه که چه حس غریبیست، غربتی که آرامتر از خانه باشد.
    حقا که لیاقت داریم اما آیا طاقتش رو هم داریم.

  • سلام
    من مطمئن هستم کارهای شما ثمر شیرین هم برای خود وبرای ملت ایران خواهد داشت
    من پیشنهاد میکنم کاری که شما در حاله انجام آن هستید نهایتا ۱۵ساله به نتیجه مطلوبه خودتون میرسید
    پس خواهش میکنم که طوری زندگی کنید از درخت خود و نهالهایش استفاده کنید.

  • س.الف گفت:

    سلام اقای دکتر
    با ذیدگاه شما موافق نیستم وقتی این روز نوشته ی شما رو خوندم احساس کردم نفس شما از جای گرم بلند میشه من انسانن پرتلاشی هستم از ۱۸ سالگی کار کردم و درس خوندم از خیلی از تفریحاتم گذشتم وتا اونجا که تونستم به اطرافیانم کمک کردم و خودخواه نبودم اما بعد از ۲۶ سال به این نتیجه رسیدم که تلاش من حریف تورم و عدم مدیریت اون ۱%نمی شه پس از ایران میرم و با جون و دل برای کسانی کار میکنم که نتیجه تلاشم رو با پوزخند ندن و وطنم جایی هست که من در اونجا به اندازه یک انسان ارزش داشته باشم وشما هم موفقیتتون رو مدیون عطش اموختن و پیشرفت ایرانی های عزیزی هستید که دارن تو این شرایط له می شن پس ی کم مهربونتر قضاوت کنید
    مرسی و موفق باشید

    • shabanali گفت:

      ۱ – من دکتر نیستم.
      ۲- من تجربه زندگی در خارج ایران رو هم دارم. اما ترجیح میدم مهره بزرگ در اقتصادی کوچک باشم تا مهره ای کوچک در اقتصاد بزرگ.
      ۳- نوشته شما نشان میدهد کار خاصی نکرده اید. ظاهراً کمی درس خوانده اید و کمی تفریح نکرده اید و به شما فشار آمده.
      من از ۱۴ سالگی کار کرده ام و خرج خانواده داده ام و شبی ۲ ساعت خوابیده ام و روزی ۱۰۰ صفحه کتاب خوانده ام که بعید میدانم شما حتی یک شب امتحان هم این کار را کرده باشید.
      غرب امروز نیز حاصل زحمت بزرگانی است که در زمان جنگ های جهانی، شبانه روزی کوشیده اند و ساخته اند و با ناملایمات ساخته اند.
      شما اهل ساختن نیستید. اهل خوردن میوه درخت دیگرانید.
      مهاجرت را حتماً به شما توصیه میکنم…

      • نیما گفت:

        محمد رضا باور نمیکردم همچین جوابی بدی ممنون از این جوابت
        راست میگی این روز ها همه میخواند هر چی کمبود و کاستس هست رو گردن نظام بندازند ولی از این غافل شدند که این نظام هم از همین مردم تشکیل پیدا کرده
        ما باید قبل هر چیز خودمون رو عوض کنیم و از خود برتر بینی کاذب بیرون بیاییم
        از وقتی اومدم تو شهر میانه چند وقتی ست دارم تو یه سایت اینترنتی میانالی در باره فرهنگ و مشکلات مردم فعالیت میکنم.
        مشکل اینه که ما نمیخواهیم قبول کنیم بیشتر مشکلات ناشی از فرهنگ خودمونه و از کمبودهای خودمونه
        سوار تاکسی شده بودم و راننده داشت از عالم و ادم گلایه میکرد که ای نظام دزده و… بعد به جای ۳۰۰ تومان کرایه از من۵۰۰ گرفت و ادعا میکرد حق با اونه . انگار یادش رفته بود که داره از حق من دزدی میکنه بهش گفتم تو که داری دزدی میکنی و فکر میکنی حق با توست پس احتمال داره خیلیا که دارن تو این مملکت دزدی میکنند فکر کنند حق دارند دزدی کنند

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser