من فکر میکنم:
اولین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحمل کنی.
دومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحسین کنی.
سومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تقلید کنی.
آخرین گام موفقیت این است که بتوانی به شیوه خودت موفق شوی…
متأسفم که در جامعه ای زندگی میکنم که بسیاری از هموطنانم، نخستین گام موفقیت را تحقیر موفقیت دیگران میدانند و آخرین گام موفقیت را شکست دادن این و آن.
در بحران مضحک و خنده دار و بی هدف شومن هایی که خودشون رو پدر هوش مالی ایران، سفیر فلان و فلان، پدر جنبش چنین و چنان در ایران و بنیان گذار جریانات مختلف نام گذاری می کنند، محمدرضا و تیم متمم بدون هیچ ادعایی حرف علمی می زنند و آکادمیک کار می کنند.
این تفاوت را بزودی همگان متوجه خواهند شد.(اگر نشوند هم غمی نیست البته)
اینکه چرا پک نوروزی محمدرضا رو میشه یک سال کامل گوش داد.(و از الان که آبان ماهه منتظر پک سال بعدی هستیم)
اینکه چرا کتاب پیچیدگی محمدرضا رو صدها بار خوندیم باز می بینیم بعضی جاها جا افتاده و دوباره باید با حس دیگری خوند.
اینکه دوباره رادیو مذاکره رو سرچ می کنی و به تک تک فایل ها از نو مثل یک غریبه گوش جان می سپاری.
از همه مهم تر اینکه از خودش یاد گرفته ایم که وابسته به شخص نمونیم و راه خودمون رو بریم چه باشه چه نباشه
می خوام این جملات شما رو با ذکر منبع پرینت بگیرم و روی بورد شرکت نصب کنم. به نظر من این می تونه یک دید استراتژیک خیلی خوب به پرسنل بده. گرچه خیلی امیدوارم نیستم متوجه بشن ولی بازم این کار رو می کنم بلکه حداقل یک نفر روش فکر کرد و استفاده کرد.
ممنون.فکر کتم سخت ترین قسمت درک موفقیت به شیوه خودمون هست…یه جورایی منظور از مرحله چهارم، رضایت هست.
مطالب شما احساس فوق العاده ای به من داد.با نوشتن لیست هایی که گفته بودین خیلی از ترس هام برام روشن شد و دیگه از درون به من فشار نمیارن,چون میدونم که راه حل هاشون رو دارم.
من جزو اشتثناهام که تا تهش رفتم :دی
شاید اینکه بتوانم موفقیت دیگران را “ببینم” بر گام اول مقدم باشد.
سلام 🙁
من نمیخوام یگم خوبم اما همیشه همینطور فکر کردم راجع به همه؛ خوشحال شدم از موفقیت آدمها، اما بی تعارف باید بگم فقط به این نتیجه رسیدم که فرخنگ ما ایرانیها به سمت و سو های افتضاحی رفته و همه منتظرن زمین خوردنتو ببینن.تازه اگه آمدمهای بدی نباشن ،بد جوری رقابتی شدن و
قدم سوم به همین دلیل نیاز به مهندسی معکوس داره 🙁
خیلی سخته
لطفا کمکم کنید در کارشناسی ارشد روزانه تهران قبول شدم و ۲ ماهم است که کلاسا رو میرم ولی چندان علاقه ای ندارم و بیشتر برای مدرک که زیاد کاربردی برام نداره چون شغل دارم ودرارتقای شغلیم تاثیر چندانی نداره ادامه تحصیل میدم میخوام انصراف بدم میخواستم لطفا کمکم کنید که چیکار کنم