انتخابات تمام شد و این آخرین نوشته انتخاباتی من خواهد بود.
دلم میخواست آرزوهایم را – به عنوان یک ایرانی و نه به عنوان کسی که به رئیس جمهور منتخب رأی دادم – بیان کنم. ده ها جمله نوشتم اما دیدم که میتوان همه را در یک جمله خلاصه کرد:
آرزو میکنم، رئیس جمهور ایران، به خاطر داشته باشد که ارزش هر دستاوردی، نه فقط به «ارزش بالا»ی آن، بلکه به «هزینه ی پایین» آن نیز هست.
و آرزو میکنم به خاطر داشته باشد که سنگین ترین هزینه، نه از «کیسه دلارهای شوم نفتی»، بلکه از «کیسه ایمان و امید و انگیزه یک ملت» صرف میشود.
ذخیره ی زیادی در کیسه نمانده، آن را به تو میدهیم به امید آنکه پر تر از قبل، تحویل بگیریم…
عجب وب سایت خالی بندی داری ها من اومدم نظرمو بزارم میگه تکراری شناسایی شد شما قبلا همچین چیزی رو گفته بودی ولیمن که نگفته بودم. رادیو گفتگو به تاریخ پیوست! بازم محمدرضا خان ممنون که تا همین حد هم من رو با مفاهیم مذاکره آشنا کردی!
شاید بهترین تصمیم احساسی که باید گرفته میشد اکنون بود و باید به خودمان به عنوان مردمی باهوش تبریک بگوییم , بی شک من ازدکتر روحانی به عنوان رییس جمهور هیچ انتظار عامه پسندی ندارم فقط امیدوارم او حداقل قواعد بازی را خوب فرا گرفته باشد,چرا که میدان نبرد با اندیشه های وارفته بسی طاقت فرساست.
باسلام, فرمایش حضرت علی (ع) بود که باآمدن فقر ,ایمان از در دیگر خواهد رفت !پس آرزومندم اوضاع معیشت واقتصاد مردم اونقد خوب شه که همیشه بیاد خدا باشن {بشرط اونکه باافزایش رفاه وثروت خدا از یادمون نره}منم آرزو دارم ک با حضور دکترروحانی اوضاع بهتر شه وزمینه ازدواج ورفاه وکار جوانان فراهم شه ایشالا
سلام اقای مهندس شعبانعلی
خیلی جمله نغزی بود
مخصوصا قسمت اخرش چه زیبا اشاره کردین به دخیره ناچیز ایمان ملت
من اینو عملا تو انتخابات امسال دیدم و حتی خودمم همین حس رو داشتم نمی دونستم چرا اومدم ودارم رای میدم …فقط یک بارقه امید بود که امیدوارم نا امید نشیم