بازم به قول اخوان
دم گرم و سرت خوش باد

استاد خوبم
از همه چیزهایی که یادمون دادی و میدی ممنونم
حتی از دل نوشته هات ….

كوه با كمى خاك آغاز شد`
`آدمى با كمى ““`
`محمد رضا جان` حرفاى خوبتو دوست داريم“

بی شک این بیست کلمه یک واقعیت ، و قسمتی از زندگی خیلی از همه ما ها می باشد
یه دنیا سپاس استاد عزیز

کوه با نخستین سنگ آغاز می شود

و انسان با نخستین درد !!!!

سلام

و منتظر چیزی است…..

اگر کسی جواب اینهارو در مورد خودش ندونه چی ؟
ندونه عاشق چیه ؟
ندونه چیو از دست داده و ندونه از چی می ترسه !؟
تکلیف اینجور ادمها چیه .. آدمهایی که به دنیای خودشون هم از این طریق نمی تونن وارد بشن … چه برسه به دنیای بقیه !

به نظر سوالای ساده ای هستن اما …

سلام
“و يا هرسه !!يعني “آدمي كه زماني به چيزي يا كسي عشق ميورزيده و حالا از دستش داده در نتيجه ترسيده اول از همه از اطرافيان”ديگه ورود به دنياي اون خيلي سخته ولي ممكنه 🙂

جالبه.

خیلی واقعی بود!وب یاد هم خیلی جای جالب و اموزنده ای بود.

سلام محمدرضا جان
همچنان منتظر “درباره MBA – قسمت چهارم” هستم
ممنون میشم ادامه بدی

سلام
شایدم خیلی بیشتر از این کلمات ….

سلام محمدرضای عزیز. براتون یه ایمیل زدم. خیلی ممنونت میشم اگه جواب بدی..
در ضمن خواستم خواهش کنم اگه ممکنه قسمت “نقشه راه موفقیت” رو ادامه بده..
سالم باشی و خوش..

آقا ما که به چیزی عشق نمی ورزیم یعنی جز گذاره اول نیستیم 🙂

حالا جدی این یک مشکل برام
که نمی دونم به چی علاقه دارم و ارزش هام چیه؟

شاید از پرساعتی به بی ساعتی رسیدم ( اشاره به سخن لی سگال )

قشنگ بود!
میگن یاد بعضی نفرات روشنم می دارد. تو یکی از اونایی 🙂