سنگ بدگهر اگر، اگر کاسه ی زرین بشکست، ارزش سنگ نیفزاید و زر کم نشود.
کسی که بیشتر از خود مردم به فکرشونه از مردم نیست….

استاد عزیز،خیلی زیبا مسائل رو بازگو می کنید،اما گاهی بعضی از افراد و خوانندگان به جای درک کلی مطالب ،خودشون رو درگیر واژه ها می کنند و البته از فیلتر متعصبانه و نه مطابق با اسلام و انسانیت خود عبور می دهند،و از دریافت و درک مطلب باز می مانند.
با تشکر.

کشور مشکلات زیادی رو داره
یوقتایی میشه این مشکلات رو با ریشه یابی مشترک بهش نیگا کرد
مثلا اینکه مشکلات اقتصادی، معضلات فرهنگی رو به بار خواهد آورد
اما تو بحث کلان اینا مقوله های جدا هستن
ما نمیتونیم بحث فرهنگ رو با اقتصاد قاطی بکنیم،ویا مثلا با سیاست خارجی

مشابه مفاسد ما تو قضیه ی اقتصادی میشه همین چیزی ک ما تو فرهنگمون داریم
ولی تفاوت اینه ک مفاسد اقتصادی روشون نمیشه بیان و بیانیه بدن و کار خودشون رو توجیح بکنن
اما مفاسد فرهنگی میان و خیلی راحت با ژست روشنفکری و… کار خودشون رو توجیح میکنن
خانوم حاتمی تو بیانیه اش گفته آقای ژاکوب پیرمرد ۹۰ ساله ست، خب درسته
این ۹۰ سالش بود (هر چند ۸۴ سالشِ) اون مرد جوون فرانسوی ک پارسال باهاش مصاحفه داشتی، اون چی؟

يكي از ويزكيهاي جوامعي با فرهنك سنتي همين حس غرور و يكجورهايي ناسيوناليست بودنشونه اينه كه همه جا ميخوان بكن ما فلان و بيسار تو ورزش ميخوان غرور ملي بسازن ليلا حاتمي رو نماينده زن بدبخت ايراني ميكنن كه سمبل حيا و نجابته تو دنياس !! و به قدرت و قدرتمندان يك جور هويت و وجود ميدن حتي اكر بدونن اون قد رت از دزدي مال خودشون بوجود امده….با اين جور اخبار فقط ابرو خودمون رو تو دنيا ميبريم و بس و البته تحملم و هم بيشتر ميشه وقتي كه خنده از روي استهزا خارجيها رو به اين اتفاقات تو كشور ميبينيمم و جاره نداريم جز لبخندي تلخ و تكان دادن سر….

من تقریبا هفته ای ۲-۳ بار به سایت شما سر میزنم و از مطالب استفاده می کنم
۹۰ درصد مطالب باعث تحسین من میشه و لایک می کنم هر چند دوست ندارم نظر بدم
اما به نظرم نوع نگاه شما به موضوع رقص happy و یا ماجرای خانم حاتمی و کلا موضوعاتی از این دست سطحیست (هر چند که من از جوابی که خانم حاتمی داده بودند قانع شدم )

در جامعه ما شتر دزد آزاد است اما تخم مرغ دزد را به چهار ميخ مي‌كشند.

باز بـــوی باورم خـــــاکستریست
واژه هـــای دفتــرم خاکستریست

پیش از ایــنها حـــال دیگر داشـتم
هرچــه میگفتند بـــــاور داشــتم

مــا به رنگی ساده عادت داشتیم
ریشـــه در گنـــج قناعت داشتیم

پیرهـا زهــر هـلاهــل خـورده انــد
عشق ورزان مـهر باطل خـورده اند

باز هم بحث عقیل و مـرتضی ست
آهن تفتــیده ی مــولا کجـــــاست

نه! فقط حرفی از آهن مانده است
شمع بیت المال روشن مانده است

با خــــودم گفتم تو عاشق نیستی
آگـــــه از ســــرّ شقـــایق نیستی

غــرق در دریــا شدن کار تو نیست
شیعه مـــولا شــدن کــارتو نیست

بین جــمع ایســـــتاده بـر نمـــــاز
ابن ملجــــم هـــــا فـــراوانند بــاز

خواستم چیزی بگویم د یــــر شد
واژه هایم طعــمه ی تکفیــر شـد

قصه ی نـــا گفته بسیار است باز
دردهـــا خـروار خــروار است بـــاز

دستهارا باز در شبـــهای ســـرد
هــــــا کنید ای کودکان دوره گـرد

مژدگــانی ای خیابان خوابــــــــها
می رسد ته مانده ی بشقابــــها

سر به لاک خویش بردیم ای دریغ
نان به نرخ روز خوردیم ای دریــــغ

قصّـه هــای خوب رفت از یادهـــا
بی خبر مـــاند یم از بـــنیادهــــا

صحبت از عدل و عدالت نابجاست
ســــود در بازار ابن الو قــتهاست

گفته ام من دردهـــا را بارهـــــــا
خسته ام خسته از این تکرارهـــا

ای کــــه می آیدصدای گــریه ات
نیمه شـــبها از پس د یوار هـــــا

گــــیر خواهد کــــرد روزی روزیت
در گلـــوی مــال مـردم خوارهـــا

من بــه در گفتم ولیکن بشنو ند
نکته هـــا را مـو به مو دیوارهــــا

– حسین منزوی-

آقای حسن
محفوظات زیادی از قرآن ندارم ولی “لا اکراه فی دین ” را خوب میفهمم.
تقلید وجود دارد هم چنان که تشخیص هم.
و از همه مهم تر و لازم تر قضاوت نکردن اعمال و نظرات دیگران است .
همان قدر که سیگار کشیدن شما به نظر من مربوط به خودتان است
خانم حاتمی یا بچه های کلیپ هپی حق انتخاب دارند و ما نیز حق انتخاب الگو .
در ضمن جامعه آماری که به آن استناد کرده اید بسیار کوچک و قابل اغماض است.
چرا که در خانواده من نظر متفاوتی دیده میشود و قطعا بسط نظر شخصی به یک شهر فی نفسه کل آمار را به چالش میکشد.
البته جسارت است که در خانه ای که صاحب آن قول پاسخ گویی داده من چیزی بنویسم.
فقط خواستم در این فضای مجازی صدایم را به شما برسانم چه آنکه در دنیای واقعی فضای تعامل فکری برای من و شما نیست.
آقای حسن از طرز تفکر تندروی شما خسته ام.
از امر به معروف و نهی از منکر و قضاوت شما خسته ام.
از مردمان شهر شما که با تیغ انتقاد عرصه را بر من تنگ کرده اند خسته ام.
و…
عاجزانه از شما خواهش میکنم بجای “دلواپسی ”
نه به عنوان هم عقیده و هم کیش و نه به عنوان هم شهری و یا هم وطن
فقط به عنوان یک انسان و هم نوع به من اجازه انتخاب و اشتباه بدهید که
“عیب دگران بر تو نخواهند نوشت”

محمدرضا من یه سوال دارم؛ دووست دارم بدونم از نظر شما وطن چیه؟

خانه از پای بست ویران است خواجه(من و شما) در فکر نقش دیوار است
به نظر میرسه که تخصص فرهنگی ما در دیدن نک انگشت همچنان ادامه داره و در حال رشد و البته توسعه است

محمدرضا تو مگه نویسنده ای؟ من نمی فهمم … >:( اصلا تو چرا انقدر تاثیر گذار مینویسی؟ خراب جمله هات شدم 🙂

سلام خیلی زیبا و پرمعنا بود.

واقعا مرحبا و هزاران احسنت وهزاران باردست مریزاد نوشته شما فوق العاده بود چندین بار خواندم وهر بار لذت بردم باز هم احسنت بر شما
…و چنین می‌شود که فراموش می‌کنیم اثبات فرهنگ و تمدن و قدرت و عظمت، این روزها در تمام جهان،‌ با درآمد سرانه مردم سنجیده می‌شود و تغذیه‌ی سالم کودکان. با امنیت سرمایه‌گذاری سنجیده می‌شود و رشد اقتصادی. با ترویج و تولید محتوای فرهنگی؛ آن هم نه محتوایی که با یارانه و به اجبار تولید شود و همچنان مخاطب نداشته باشد. بلکه محتوای علمی و فرهنگی غنی که در بازار جهانی عرضه شود و دیگران برای آموختن و فراگرفتن آن، بهایش را پرداخت کنند.

چنین است که معیارهای رشد و توسعه به تدریج فراموش می‌شوند و لباس تنگ عرف و قانون، هر روز بر پیکر جامعه تنگ‌تر….

همین الان اخبار ساعت ۲ اعلام کرد: کلاه قرمزی امشب مهمان خانه های شما!

استاد گرامی، فقط می خواهم بگویم اندیشه و قلم و عمق نگرش شما ، بی نهایت قابل احترام و قابل تامل است. واقعا بعضی انسانهای بزرگ همچون شما، مختصات زندگی یک فرد رو می تواند تغییر دهد. ممنون از شما استاد بزرگ.