دوزخ !
این نوشته من رو یاد انیمیشن معروفی انداخت که در این باره ساخته شده ، چقدر از دیدنش لذت بردم. انیمیشنی بود که توی اون چند تا آدم دور یه ظرف بزرگ جمع شده بودند،همه اونها قاشق داشتند،اما هیچ کدومشون به دیگری اجازه برداشت سوپ از اون ظرف رو نمی داد،هرکس قاشق فرد مقابلش رو می زد و باعث می شد هیچ کس نتونه به درستی غذا بخوره . چقدر اون انیمیشن درد داشت محمد رضا ، خیلی .گاهی اوقات تعجب می کنم که چطور آدمها می تونن اینقدر بی رحم باشند ، گاهی اوقات تعجب می کنم از اینکه آدمها به هم حسادت می کنند و عله هم دیگه اقدام !
چقدر یک موجود می تونه کوتاه بین باشه و درک نکنه که دنیا بسیار بزرگ و سخاوتمنده و به اندازه همه ما در این جهان جای داره . اما ما این حقیقت رو درک نکردیم،فقط و فقط خودمون رو اسیر آتوریته های روح کردیم ، درگیر منیت شدیم و برای عقده هامون می جنگیم. نمی دونیم که زندگی واقعی چیه ؟! از همون بچگی شرطی شدیم تا بجنگیم و این جنگیدن از جهان امروز ما دوزخی زنده ساخته . بازی قدرت از جهان ما یه دوزخ ساخته ،ما با دست های خودمون این جهان رو به جهنم تبدیل کردیم و امروز نمی دونیم که چطور باید در برابر مقابله کنیم !
اگر هر کدوممون ،تگر هر کدوممون فقط تغییر رو از خودمون شروع کنیم ،این جهان می تونه جهان بهتری باشه . یه ضرب المثل هست که می گه کشوری می تونه موفق باشه که پیرهاش از قبل درختانی بکارن که بدونن هرگز خودشون اون رو نمی بینن و در آینده فرزندانشون زیر اونها خواهند نشست .اگه این تفکر رو داشتیم ،اگر فقط به فکر خودمون نبودیم. اگر عشق ورزیدن رو یاد می گیرفتیم جهان امروزمون به این شکل نبود ! میچ آلبوم جمله ای داره که خیلی دوسش دارم. می گه بزرگترین حقیقت جهان در دو جمله هلاصه می شود :
۱٫ یاد بگیریم که چطور به جهانیان عشق بورزیم .
۲٫ یاد بگیریم که چطور فرکاانس عشق جهانیان را درک کنیم .
هر اون چوبی رو که بر پشت کسی می زنیم ، روزی جهان هستی به ما بر می گردونه. واقعا اگه دیدگاه کارما تو مذاکره های ما آدم ها بود ( به خصوص تو ایران ) ،چقدر مذاکره ها و اعتماد سازی ها لذت بخش تر می شد و چقدر دوستی ها بیشتر .
اما حالا …..
امیدوارم روزی بهشت رو تجربه کنیم ،هرچند از نظر من بهشت همین دنیاست ، بهشت با رفتار ما ادمها درست می شه . هرچند بسیاری از عقاید فارابی درباره مدینه فاضله رو قبول ندارم و به نظرم رویایی بیش نیست ،اما فکر می کنم حداقل با انسان بودن می تونیم یک زندگی و جهان زیبا رو تجربه کنیم …..
روز قشنگی داشته باشی ،محمد رضا
با نهایت احترام و تواضع
شاگرد کوچک تو
محمد

من در روزگاری زیسته ام که دوست داشتن عاشق هایش در روزمرگی معشوقه ها به دست فراموشی سپرده می شوند و این رنج است؛ مردم روزگارم این رنج را گرامی میدارند و آنرا زندگی می نامند…..