سلام
وقتی رسیدم به قسمتی از این نوشته که میگه ارزشی که من برای خودم قائلم رفتار منو ایجاد میکنه و دلیل نوع رفتار طرف مقابل هم هست یاد این افتادم که همیشه وقتی یه مشکلی پیش میاد، تو رفتار و کارهای خودم دنبال منشا اون میگردم ،شاید این کار یکم افراطی باشه ولی اغلب ازش درس میگیرم،نمیدونم واقعا کارم درسته یا نه یا حتی اگر درست باشه تا چه حدیش قابل قبوله!
پی نوشت۱:حرفام خیلی مرتبط نبود به نظرم ولی همین توجه به اشتباهات گاها میتونه روی اعتماد به نفس تاثیر بزاره!!
پی نوشت ۲:یعنی اینجا احتمالا کم بودن عزت نفس باعث حساسیت روی رفتارها یا … میشه یا این حساسیت نرماله؟!؟!

روزهای بدی را می گذرانم، کسی چه می داند شاید روزهای بعدی زندگی ام از این حرفم پشیمان شوم و بگویم روزهای خوبم را بد گذراندم! حال این روزهایم حال دگردیسی است…
حال نوجوان دچار بحران هویت شده ای که به دنبال هویت خودش میان “اکتساب” یا “ضبط” هویت مانده است
البته با ۱۰- ۱۲ سال تاخیر…!!
شاید این پرسه زدن هایم میان این دست نوشته ها گواه حرفم باشد
شاید هم اصلا همین دست نوشته ها ذلیل حال بد این روزهایم باشد
نوشته هایی که به شکل “ترس” سال ها در زهن خودم خاک خورده اند و حالا شخصی را می یابی که دانه به دانه آن خاک ها را کنار می زند و آنها را ترسیم می کند…
گاهی اینقدر خیره و در فکر لا به لای این نوشته ها و کتابهای محبوبم می مانم، که شب از خستگی و درد تنها به خواب متوصل می شوم…
حال این روز های من جدال با همین ترس ها است
بر سر درسی که شاید بارها شنیده یا خود داده ام “عزت نفس”
اینقدر حال گنگی است که “تا” ندارد
آدم در زندگی اش با کتابهایی مواجه می شود که از او آدم دیگری می سازد
یکی از آنها همین محمدرضا شعبانعلی است…
اصلا چرا این حرف ها را زدم و خودم را به صحرای کربلا، خودش دلیل دیگری بر حال خرابم است
مثلا آمده بودم که یک خط درباره “استرس اجتماعی” بنویسم که(البته جسارت نباشه) در روانشناسی مشکل استرس گرفتن بهنگام سخنرانی یا مواجهه با منابع قدرت زندگی مان یا حتی مواجهه دیگران دقیقا معادل با “اضطراب اجتماعی” (social anxiety) است همین… اصلا اضطراب اجتماعی خودش شدید که می شود یک اختلال از حوزه اضطرابی ها است نه فوبیا ها و طبقه بندی اونها، (باز هم جسارتا) این یه اشتباه رایجه

سلام
نمی دونم کسی به این پست سر می زنه یا نه. ولی می فهمم از مباحث اصلی مشکلات ام همین کمبود که چه عرض کنم نبود عزت نفس هست …با این وجود امروز یه فیلمی دیدم که مباحث ارزشمندی انسان ها رو در موقعیت ها شرایط و دیالوگ های فیلم نمایش می داد . و واقعا هم موثر بود به خصوص که در انتهای فیلم بازیگر نقش اصلی به اون خود باوری لازم می رسه ..خود باوری و ارزشمندی .. اسم فیلم TWO DAYS ONE NIGHT هست . آخرین اثر برادران داردن که نقدهای بسیار مثبتی هم گرفته.

با عرض سلام و احترام
جناب آقاي شعبانعلي بنده فايل هاي صوتي شما را با موضوع عزت نفس گوش كردم بسيار عالي بود. اتفاقا حضرت امير المؤمنين علي عليه السلام در نامه ۳۱ نهج البلاغه كه وصيت آن حضرت به فرزندشان حضرت امام حسن عليه السلام مي باشد ، در اين خصوص وصيتي بسيار گرانقيمت فرمودند كه چنين است :

(( كرامت نفس خود را از هرگونه پستي ها بالاتر بدار اگرچه تو را به آنچه ميل داري برساند ، زيرا تو در برابر آنچه از شرف نفس خود از دست مي دهي عوض نخواهي گرفت ))

اميدوارم الطاف حضرت حق شامل جنابعالي گردد و با دلي شاد و پشتي سبكبار رهسپار بارگاه الهي گرديد.
والسلام

سلام
من اخیرا به فایل صوتی ” مسیر اصلی ” گوش داده ام که در آن به این مورد اشاره کردید که یک والد می تواند در از بین بردن عزت نفس کودک نقش ایفا کند. متاسفانه من این تاثیر را به صورتی باورنکردنی در ناخودآگاه ذهنم در مورد رفتار پدرم حس کردم و از آن بدتر هنوز هم گویا! از خودم می پرسم چرا باید یک پدر این قدر اصرار داشته باشد که به پسر خود بفهماند که تو ضعیفی, هر چقدر هم تلاش کنی فایده ای ندارد و نمی توانی مثل من باشی؟

تونستم فایل مسیر اصلی رو در این چند روز کامل و با حوصله گوش کنم ، شوکه شدم ، باید اعتراف کنم که تصور من بر این بود که علت اصلی کم شدن عزت نفس، فشارهایی هست که “عاملهای بیرونی” به ما وارد میکنند ،که در اثر شدت و حدت این “فشار” و حس “طمعی” که برای “بدست آوردن” داریم ، به نوعی خودمون رو فریب میدیم و از عزت نفسمون خرج میکنیم ، من فکر میکردم که در این ماجرا به نوعی “قربانی” هستم ولی وقتی عوامل کاهش عزت نفس رو از شما شنیدم ، دیدم که گویا حس “قربانی بودنم” د رواقع یک “توهم” بوده و انگار که از ماست که بر ماست ، خیلی از موارد برای من مصداق داشت و اصلا تعجب میکنم اگر عزت نفسی باقی مونده باشه!!! تمرین هارو انجام دادم و میدهم و از بحث ماکرو اکشن ها خیلی لذت بردم ، اما یه مطلبی هنوز برای من دغدغه است، کسی که کمال گرا و ایده آل گرا هست ، طبیعتا خواستهای ( نه آرزوها ) ایده آلی داره که در عین اینکه میتونند قابل دستیابی باشند ولی خیلی به سختی ممکنه که بدست بیان، پس احتمال شکست زیاد است که طبیعتا هم فرد ایده آل گرا شکستهای متعددی رو تجربه میکنه ، در پی این شکستها ، شکست از خود و در پی آن محاکمه و “سرزش خود” اتفاق میفته و باز یه هدف شبه ایده آل جدید و…. انگار آدمهای ایده آل گرا تو ” لوپ ” میفتند ( البته اون دسته ای که یک جائی از زندگی نتونستند خواسته ها و توقعات و انتظارات خودشون رو برآورده کنند)، حالا اگر ازش بخوایم که “بپذیره “، دایما این احساس عذاب که “نتوانستم به حد خواسته های خودم ” باشم رو با خودش همیشه داره، و اگه ازش بخوایم که ایده آل گرا نباشه، انگار بخشی از “خودش “رو گم میکنه…، یک جای این سناریو ایراد داره و یا شاید یک “راه” خارج از این وضعیت وجود داشته باشه که متاسفانه به ذهن من “نمیرسه” … نمیدونم… در کل اگر با یه ایمیل بلند بالا که مملو از کلمات سپاس و قدردانی باشه و یا پرداخت چند باره ریالی در تراست زون ، بخوایم قدردان زحماتتون باشم ، فکر میکنم که نه حق مطلب قدردانی ادا شده و نه منظور و هدف شما برآورده شده ، پس سعیم رو میکنم تا شاید اگر به اندازه یک نفر ، “عزت نفس از دست رفته” ،به جامعه “برگرده” کمی لطف شما رو جبران کرده باشم. ای کاش میتونستم کمکی بکنم…

محمدرضا جان ویدیو بسیار آموزنده‌ای بود، ما اینجا چند بار دیدیم. یک سوال، چطور می‌شه با داشتن عزت نفس و بدونِ تخریب یا زیرآب زنی‌ یا زد و بند به سطوح بالای سازمان رسید؟ سوال دوم اینکه با مدیری که از تعریف شنیدن از تو یا پیشرفتت خوشحال نمیشه چطور باید برخورد کرد که کمترین آسیب رو ببینی و یا رفتارش تعدیل بشه؟ خیلی‌ خیلی‌ ازت ممنونیم برای همه زحماتت

فیلمتون جالب ومفید بود وبردل مینشست

محمد رضا جان بعد از دیدن کلیپ تصویری یهو دلم تنگ شد واست
ضمن این که خیلی کلیپ مفید و خوبی بود منو یاد کلاس ها و دوره هات انداخت
راستی از دوره آموزشی جدید خبری نیست؟

بسیار زیبا… باید تا می توان حواسمون به این موهبت الهی که بزرگترین سرمایه انسانیست باشه و قبل از انجام هر کار،حرف و… تاثیر ان را بر این این سرمایه در نظر بگیریم.بازم ممنون