سروش عزیز.
من نگاه کمی متفاوتی در مقایسه با تو دارم. نگاه من اینه که اگر کسی می‌خواد در یک حوزه کار کنه و مطالعه تخصصی بکنه باید آدمهایی رو که در اون حوزه هستند (مستقل از قضاوتی که در موردشون وجود داره) بشناسه.

بگذار مثال حوزه‌ی مذاکره بزنم. اگر کسی بخواد در ایران مذاکره رو بشناسه «باید» دکتر مسعود حیدری، محمدرضا شعبانعلی، پرویز درگی، محمد حسین غوثی، دکتر بیدارمغز و … رو بشناسه. مهم نیست که مثلاً در این میان شعبانعلی، آدم بیسوادیه و کار اجرایی نکرده. اگر من رو و کارهام رو نشناسی، نمی‌تونی مدعی بشی که مذاکره رو می‌فهمی. حتی اگر کل کارهای من رو ببینی و در نهایت به نتیجه برسی که خالی از محتوا و ارزش علمیه.
مهم اینه که فعلاً این اسم‌ها در این حوزه فعال هستند و با دیدن اونها می‌شه:
– جذابیت‌های حوزه
– ضعف‌های حوزه
– فرصت‌های توسعه‌ی آن حوزه
– تهدید‌های فعالیت در اون حوزه
و …
رو تحلیل کرد.
امیر اخلاصی دوست نزدیک منه و من هم خیلی حرف‌ها و کارهاش رو دوست دارم. اما یک حوزه روی یک نفر ساخته نمی‌شه. افراد مختلفی از حوزه‌های مختلف کنار هم قرار می‌گیرند تا زمینی برای فعالیت فراهم بشه. از امیر هم انتقادهای زیادی هست همچنانکه در حوزه مذاکره در عین اینکه کسانی طرفدار شدید من هستند، کسانی هم به شدت از من انتقاد دارند.
ضمن اینکه من طبیعتاً به خاطر جایگاه رسانه‌ای که روزنوشته‌ها داره (حدود ۲۰۰ هزار بازدید) حق ندارم در مورد افراد قضاوت‌ جدی بکنم. من باید فضایی ایجاد کنم که اسم‌ها شنیده بشوند و خوانندگان بر اساس دیدگاه‌ها و ترجیحات خودشون قضاوت کنند.
ضمناً آدمها رو نمی‌شه با هم مقایسه کرد. تو اگر نگاه مدرن به برندینگ بخوای مراجعه به امیر اخلاصی گزینه‌ی خوبیه. اما اگر بخوای کارکرد میتولوژی در برندینگ رو ببینی (که به نظر من خیلی جنبه‌ی مفیدی هم هست)‌ باید سراغ شهریار شفیعی بری. تا اونجایی که من میدونم در حوزه‌ی برند سایرین، میتولوژی رو یا اساساً نمی‌شناسند یا در حد ایشون نیستند.
این رو کسی که پای صحبت‌های ایشون نشسته باشه می‌فهمه (من خودم سالهاست میتولوژی می‌خونم و هنوز ایشون نگاه‌های جدید دارند برام).

دو تا نکته‌ی دیگه هم دارم:
۱) غیر از حوزه‌ی اخلاق، در حوزه‌های دیگر به نظرم دلیل نداره دانش دانشمندان الزاماً به عمل هم تبدیل بشه. من اگر مذاکره خوب درس می‌دم اما خودم مذاکره کننده خوبی نیستم، این چیزی از اعتبار درسی که می‌دهم کم نمی‌کنه. پس اساساً انتقاد از یک مدرس، در مورد اینکه چرا برندینگ درس می دهد ولی برند قوی ندارد مطرح نیست.
۲) سایت یکی از ابزارهای اطلاع رسانی و برندسازی است. نمی‌شه بر اساس سایت یک فرد کلاً در مورد اون فرد نظر داد. می‌تونیم انتقاد کنیم که حضور آنلاین فلان شخص، با سلیقه یا نظر یا نیاز ما منطبق نیست. مثلاً من دوست داشتم رادیو رایگان برند وجود داشته باشد که مجانی دانش برندم را افزایش دهم اما این سایت واژه‌نامه‌ی برند و تحلیل برند دارد و دانش رایگان کمی را به من داده. این تحلیل می‌تواند به واقعیت نزدیک‌تر باشد.

نکته‌ی آخر هم اینکه من در سایتم برای کسی «تبلیغ» نمی‌کنم. اما دوست دارم راجع به حد و مرزهای برخی از حوزه‌ها بر اساس نظر و تجربه‌ی خودم توضیح بدهم و هنوز معتقدم که برندینگ بدون نام مجموع این افراد در ایران شناخته شده نیست و به سادگی نمی‌شه رتبه‌بندی دقیق بین بزرگان این حوزه یا هر حوزه‌ی دیگری انجام داد.

در پایان فکر کنم خوندن مجدد قسمت دوم قوانین زندگی من هم مفید باشه:
http://www.shabanali.com/ms/?p=3327