بنظرم قصار وقتی خوب است که خودت با درک کامل موضوع ساخته باشی یا بر موضوع احاطه کامل داشته باشی

تشکر به مجهولاتم پاسخ خوبی داد. از سردرگمی ام کاست

شروع جستجوی رگه های طلایی و ناب را از نوشته ات می توان آغاز کرد…

ازین مقاله برای من ماند:
“آنچه هست معدنی از طلاست. باید تلاش کرد و وقت گذاشت و معدن را شکافت”

“کسی که بحث کردنش را به محیط فیس بوک و اینستاگرام و توییتر می‌برد، «اهل فکر» نیست. آمده است حرفی بزند و برود. آمده است که بگوید هست.”

تشکر فرآوان
خدا خیرتون بده

سلام
ممنونم از حس مسئولیتی که دارین من واقعا متن های شما رو جایه دیگه ای نخوندم و با اشتیاق دنبال می کنم یعنی یک معما یا یک مسئله ای داشتم و دارم که با خواندن این متون کم کم آرامشمو به دست می یارم
لطفا در آخر متن به علت طولانی بودن و رفتن ذهن خواننده به درون خود ویا افکار خد یک چکیده و یک نتیجه گیری اضافه کنید تا تاثیر بیشتری داشته باشد
با تشکر فراوان

سلام استاد ..
مطلب دقیق و عمیقی بود و از بابت انتشار افکارتون از شما متشکرم ..
همیشه از اینفوگراف‌ها و عکس‌نوشته‌ها و جملات قصار فراری بودم حس خوبی بهشون نداشتم و الان دلیلش رو فهمیدم که همیشه حس میکردم باری به دارایی من افزون نمیکنه و من رو پربارتر نمیکنه بلکه ممکنه سرپوشی باشه بر نادانسته‌های من و به نوعی رفع مسئولیت از ندانستن!
من هم از این کلاس امروز یک جمله مینویسم..
این متن و تحلیل زیبای شما بیش از پیش به من آموخت که مطالب رو افقی و تیتروار نخونم ، و عمقی مطلبی رو تحقیق کنم به جای بدلیجات بی ارزش ، تکه‌ای دُرِّ گرانبها بدست بیارم …
..
ممنونم .. (تبریک میگم که حداقل درمورد من در فعالیت‌های روزانه‌م تبدیل به رقیب سرسختی شدید مقابل همه شبکه‌های اجتماعی و سایتهای در ظاهر زیبا و شیک و لوکس و پر زرق و برق اما بی‌محتوا که زمان گرانبهای من رو همیشه ساعتی و روزی و هفتگی و انبوه انبوه میسوزوندند بدون هیچ بازخورد مثبتی ، اما اینجا ثانیه ثانیه برای من ذخیره میکنه ..)

چقدر حرف هایتان به دلم نشست فوق‌العاده بود.فقط سپاس از عمق وجود

اون همه پای درس این محمدرضا شعبانعلی دوست‌داشتنی بودم و این همه پای نوشته‌هاش، هنوز هم و همیشه‌ی همیشه هم، حرفی و نگاهی، سوای همه‌ی شنیده‌ها و خونده‌ها و دیده‌های قبلی داشته.
خیلی وقت بود که می‌خواستم تشکر کنم که هستش، می‌نویسه و یاد می‌ده؛
متشکرم آقای معلم خوب:)

مصداق توضیحات بالا رو به خوبی میشه در کتاب خلبان جنگ حس کرد. وقتی می خوندمش داشتم کم کم از حجم توصیفاتی که راجع به وضعیت خودش و شرح حالش و چیزایی که به صورت تکراری بیان می کرد کلافه می شدم تا به نوعی به مخلص حرفاش رسیدم. اونجا که جان کلام رو خوندم، به خوبی درک کردم که اگه اونهمه با ذهن ما بازی نکرده بود، امکان نداشت حرفای آخر کتاب انقدر خوب در دلم بشینه.
اون کتاب تمرینی بود برای اینکه به قول شما یاد بگیرم در فرآیند یادگیری عجله نکنم و انقدر به خودم و دیگران نگم آخرش رو بگو! حالا می فهمم برای بهتر فهمیدن باید رنگ زمان به دانسته ها بخوره و فهم واقعی نیاز به بلوغ داره. بلوغی که در دل زمان ایجاد میشه

قبلا هم این حرف شما رو خونده بودم که گفته بودین گاهی برای یافتن یک جمله که بینش شما را عوض کند مدتها مطالعه کرده اید و کتابهای بسیار خوانده اید
از همان روز این حرف شما را خریدار شدم و فهمیدم که خواندن رمان های قطور ، هیچ گاه تلف کردن عمر نیست و وقتی به این یقین رسیدم ، با لذت بیشتری مطالعاتم را انجام می دهم … قبل ترها مدام از خودم می پرسیدم آیا این کارم اشتباه نیست ؟!
ممنون که لذت چشیدن خط به خط و سکانس به سکانس و قسمت به قسمت و نُت به نُتِ رمان ها و فیلم ها و سریال ها و موسیقی ها را دویاره به من هدیه کردید. ممنون

چه قدر این متن همونی بود که باید! دارم می دم تک تک شاگردام بخوننش! مرسی به خاطرش!

سلام استاد عزیز
سپاس از نوشتهایتان که غبار از راه دیده می زداید و نشانه های افقهای جدید را به نمایش می گذارد

سلام.
بله قطعاً فرآیند یادگیری فشرده وجود ندارد. این را باید به مدیرانی(!) گفت که کارمندانشان را به اجبار به کلاس های درس دانشگاهی می فرستند و الزام می کنند که تا فلان تاریخ مدرک بگیرید. آن افراد هم از مجموع غیبت های مجازشان به علاوه یک دنیا ترفند برای غیبت های غیر مجاز استفاده می کنند، تا با حداقل میزان صرف وقت، صاحب مدرکی برای افزایش حقوق بازنشستگی شان بشوند.
با کل این فرایند مخالفم ولی از همه مهم تر این که کاش بعد از اتمام دوران درس خواندن شان ، به صرف یک «شناخت سطحی از مفاهیم»، ادعای دانایی نکنند.
—
دوستان عزیز با عنایت به همه ی کامنتهایم، می توانید نام مرا به عنوان « غُر غُر میرزای بحث یادگیری » در این خانه ثبت کنید . یا چیزی شبیه این.
برقرار باشید . ممنون.

یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت

در بند آن مباش که مضمون نمانده است

این روزا مشغول نوشتن پایان نامه هستم و حال روحیم اصلا خوب نیست..کارم جواب نمیده و اصن حال خوبی نداشتم. نمیتونم توضیح بدم چطور و چرا ، ولی این مطلب خیلی کمکم کرد. خیلی.
برای همین نتونستم به یه لایک اکتفا کنم
ممنون آقای شعبانعلی به خاطر این مطلب.خیلی خیلی ممنون.

کلامتون مسحور کنندست استاد
غنای خاصی داره که نمی‌ذاره سر ازش برداری وقتی شروع به خوندنش کردی.
جملاتتون هم طوری چیده شده‌اند که موقع خوندنشون یقین می‌کنی که چینش بهتری براش نمی‌تونی پیدا کنی
پشتیبان محکمش هم محتوای حرفتون هست که در عین سادگی مستند هم هست.

با سلام و احترام

محمدرضای عزیز
علاوه بر دوست سال بالایی من هم هستید و از این این بابت خوشحالم. یادمه در گفتگو با دکتر حیدری از ایشون خواستید تا برای شما در مورد کارهایی که یک مدیر صبح ها باید انجام بده صحبت کنند وایشون اشاره به محصولی کرند که تقریبا با همین عنوان در آینده نزدیک منتشر خواهد شد… شاید اگر بگوییم علیرغم صحت حرف های شما این فکر هم درست باشد که ذهن انسان به صورت پیش فرض دنبال میانبر است گرچه بیش از آنچه توصیه پذیر باشد تجربه پذیر است اما جستجو را به عمل ترجیح می دهد هم کم هزینه تر است هم راحت تر

با آرزوی توفیق روز افزون

سلام. آقای شعبانعلی من سوالی پیش اومده بود برام که خیلی خوشحال میشم یک پست هم در این باره برامون بنویسین؟
نظرتون در رابطه با این که سختی ها زندگی باعث میشن ما به معنای واقعی رشد بکنیم چیه؟
راستش من تا به حال دو بار رابطه عاطفی ناموفق داشتم. و هر بار حس کردم نسبت به قبل انسان عمیق تری شده ام.
در مقاله ای میخوندم که ناخودآگاه انسان عمدا خودش رو درگیر عشق های ناممکن میکنه که سختی عشق رو بچشه و تو این سختی ها جنبه ها و زوایای مختلف درونش رو نمایان بکنه. آیا شما هم در مورد روابط عاطفی چنین تجربه ای داشته اید؟

باسلام به همه دوستان عزیز
مقاله خیلی خوبی بود. خیلی خوب .
آموختن، جستجوی رگه‌های طلاست.
شتابزدگی ما را به استفاده از بدلیجات وسوسه می‌کند.بدلیجات درشت و پرزرق و برق هستند.
اما کمی که نزدیک می‌شوی، تهی بودن برق آنها و فریبنده بودنشان، حال تو را بد می‌کند…

“چنین است که مثلاً همه می‌گوییم فلانی خودخواه است. خودخواهی را به عنوان صفتی مذموم و منفی به کار می‌بریم،‌ اما مدتی دیگر، همان صفت در رفتار خودمان هم پدیدار می‌شود. از سوی دیگر…” این قسمت از نوشته خیلی به دلم چسبید چون واقعا ذهنم رو درگیر کرده و همیشه باهاش سر و کار دارم و نتونسته بودم به نتیجه ی قابل قبولی برسم ولی نکته ای از این متن که پررنگ توی ذهنم می مونه همین بخش خواهد بود.

سپاس فراوان از مطلب ارزشمند
۱٫ این بی توجهی، این تمایل به کم عمق نگری، این تستی نگاه کردن مفاهیم عمیق را در نسل جدیدم خیلی بیشتر می بینم، البته اعتراف می کنم که این ویژگی در من هم بیشتر از برادران بزرگترم است!
۲٫ اگر بنویسم که بخش قابل توجهی از این مسئله ریشه در سیستم آموزش دارد، مطلبی تکراری نوشته‌ام و باز هم برای شما غر زده‌ام
۳٫ از موقع که فهمیده ام که (بیشتر) اطرافیانم حقایق را سطحی بررسی می کنند، پی بردم که شاید برخی از حقایق ارزش واررسی و بررسی عمیق نداشته باشند، و پشت ظاهری فریبنده! محتوای ارزشمندی ندارند
به همین دلیل محتاطانه تر ذهنم را مشغول بررسی حقایق جدیدتر می کنم. محتاطانه تر کتاب جدیدی را شروع می کنم.
آقای شعبانعلی ترجیح می‌دهم فلان فیلم لوئیس بونوئل یا آنتونیونی را که ده بار دیده‌ام را برای بار یازدهم ببینم به جای اینکه فیلمی جدید که ظاهری فریبنده دارد را یکبار ببینم

واقعا از خوندن این مطلب لذت بردم و بعد از مدتها که کمتر به اینجا سر میزدم بالاخره امشب اومدم و دوباره کلی لذت بردم.ممنون

با سلام خدمت استاد ارجمند
متن فوق العاده ای بود، مرسی ممنون

سلام وعرض ادب واحترام دارم .میخواستم تشکرکنم بابت سایتتون ومحتوای عالی وبی نظیرش.کاش بشه صفحات را به صورتpdfدانلود کرد.خسته نباشید

خدا را شکر که این مطالب را در این سن و این لحظات که واقعا برایم مفید است میخوانم چون شاید اگر کمی دیگر زمان میگذشت دیگر خیلی دیر بود، خیلی دیر.

سلام استاد گرانقدرم
هر روز و هر هفته چشم براه پند و اندرزهای شما هستم. تلاش میکنم هر روز جرعه ای از تجربیات شمارا که بی بهاو بی بهانه دراختیارمان میگذارید بهره ای ببرم . خداوند سایه شما ره برای ما حفظ کند ازشما بسیارآموخته و می آموزم. برقرار باشی و استوار.

سلام محمدرضا
نوشتۀ دوست داشتنی بود، دلم وقتی از قضاوت گفتی گرفت! یاد بحث هفته‌ها قبل با یکی از دوستان افتادم که وقتی حرف از قضاوت می‌شه می‌گه من قضاوت نمی‌کنم! تنها آنالیز می‌کنیم؟!!
راستی می‌گی ما خیلی وقت‌ها‌ از جملاتی استفاده می‌کنیم که نمی‌دونیم چه معنایی دارن! در عالم واقعیت‌ها دنبال حرف زدنیم، دنبال معنی نیستیم، فکر نکنم مشکل دیگران باشه بارها خودم از کلماتی استفاده کردم و حتی می‌کنم که نه تنها معنی اون‌ها را نمی‌دونم بلکه اطلاعی از جایگاه استفاده شون ندارم!
راستی وقتی از بینوایان گفتی قشنگ زدی به اعماق خاطرات یه بچه دبیرستانی که هنوزم که هنوزه نمی‌دونه گریستن برای ژان والژان درست هست یا نه! در حالی که تناردیه‌ها و ژاور هر کدوم داستان خودشون رو دارن و از نگاهی در چرخ گوشت تاریخ گوشت و استخوان ژان والژان‌ها، تناردیه‌ها و ژاورهاست که داره صدا می‌کنه!
متنت طولانی بود و باری من پند آموز چند تا از پاراگرافها رو چند بار خوندم، راستش اول فکر کنم نقدی بر کوتاهی آموزش است و عدم استمرار آن ولی بعد خوب فهمیدم که نه! زود قضاوت کردم، محمدرضای دلنوشته‌ها نگاهی جالب به زندگی روزمره و ساده‌انگاری‌های کامنتی (حاشیه نویسی‌ها) ما دارد.

پنجره نگاهت شفافِ شفافِ شفاف
دوستدارت پرویز

واقعا نمیدونم چی بگم….کلمات از بیان احساسم درمقابل این سایت و مطالبش عاجزند………….شاید هم من ناتوانم و نمیتوانم کلمات را آن طور که شایسته این خانه است درکنار هم بچینم..

گاهی وقتی برمی گردم و بعضی کتاب های دوره لیسانس را نگاه می کنم مثل کتاب تئوری های مدیریت، بسیار تعجب می کنم که چگونه بیست سال پیش آنرا خوانده ام و نمره خوبی هم گرفته ام!!!

بسیار عالی بود، لذت بردم!
ممنون که بدون آنکه بگوییم، مشکلات و دغدغه های ما را می دانی و آنچنان زیبا آنها را برای ما تشریح می کنید و توضیح میدهید که با عمق جان می پذیریم! قبل از آنکه خود بدانیم تو می دانی که درد ما چیست!
ممنونم محمدرضا

با خوندن مطالب شما ، بيشتر به سكوت و عمق و مفهوم هدايت مي شم ، هر بار تلنگري ، عجله براي يادگيري و دنبال ميان برها ، ما را از هدف دور مي كنه و گرفتار بدليجات مي شيم ، واقعا درسته ، البته تا به رگه هاي اصلي برسيم بايد از اين سياه چال ها رد بشيم ، ممنونم

شتابزدگی ما را به استفاده از بدلیجات وسوسه می‌کند. بدلیجات درشت و پرزرق و برق هستند. اما کمی که نزدیک می‌شوی، تهی بودن برق آنها و فریبنده بودنشان، حال تو را بد می‌کند…

این نوشته را قبلا با لحن : همه جا میخ هایی دیدیم و واژه ها را چون چکشی در دست گرفتیم و بر سر همدیگر کوبیدیم؛ نوشته بودید که البته این بار بسیار رساتر، پرمعناتر و زیباتر از نوشته قبلی تان بود.

با تشکر

سلام.

واقعا لذت بردم. دقیقا همین طور است که می فرمایید. مدتی همین دغدغه ی یادگیری و سطح نگری همراهم بود. چه خوب گفتید و به اکثر سوال هایم پاسخ دادید.
ممنونم