محمدرضا. امیدوارم منو ببخشی که برای بار سوم در اینجا کامنت میذارم.
حرفی که میخوام بنویسم، یه مدتیه که برام به یک دلمشغولی و دغدغه‌ی مهم و شاید حتی کمی آزاردهنده تبدیل شده و نمیدونستم که کی و کجا مطرحش کنم و ازت بخوام که در موردش بهم، یه کمک فکری بکنی.
دغدغه‌ام در رابطه با «عنوان و دامین مداد رنگی» هست.

راستش – همونطور که قبلاً توی پروژه‌ی ارزش آفرینی متمم و خیلی تمرینهای سالهای گذشته در متمم اشاره کرده بودم علاقه‌ی اولیه‌ام برای راه‌اندازی یک کسب و کار شخصی، ابتدا در زمینه «نوشت‌افزارها» بود.
اسم مداد رنگی رو هم اون موقعها بر همین اساس انتخاب کرده بودم – که البته متاسفانه اونموقع دامین medadrangi.com رجیستر شده بود و برای همین مجبور شدم تنها دامین آزاد coloredpencils.ir رو که فکر میکردم متناسب با این نام هست براش ثبت کنم.
(راستش رو بخواهی اونموقع‌ها اصلاً به اهمیت نام دامین برای یک کسب و کار فکر نمی‌کردم)
اما بعد که کم کم متوجه شدم، حوزه‌ی دست‌سازه ها و هنرهای دستی اون حوزه‌ای هست که خیلی بیشتر دوستش دارم و فضای بیشتری هم برای فعالیت و رشد، و همچنین اهداف و برنامه‌هایی که توی فکرم هست در اختیارم میگذاره، تمرکزم رو به طور کامل در این زمینه گذاشتم.
اما اسم «مداد رنگی» روش باقی موند.
الان هر چی که جلوتر میرم، بیشتر با خودم فکر میکنم و از خودم میپرسم که: آیا این اسم و این دامین، برای این کاری که انجام میدم مناسب هست؟
بعد هم بیشتر وقتها خودم رو اینطور راضی میکنم که: خُب، اپل مگه سیب میفروخت؟ یا مثلا آمازون که اولش فقط در زمینه فروش کتاب فعالیت می‌کرد، مگه اسمش اصلاً ربطی به کتاب داشت؟ و خیلی نمونه های دیگه.
اما با همه‌ی اینها، باز هم مدتی هست که این موضوع خیلی فکرم رو مشغول کرده و واقعاً نمیدونم که آیا این اسم برای کار من و پلتفرمی که داره به طور خاص در زمینه هنرهای دستی و فروش دست‌سازه‌ها فعالیت میکنه و برنامه‌های بیشتری هم در این زمینه برای آینده‌اش داره، مناسب هست یا نه؟
و واقعاً به درستی نمیدونم که آیا این خیلی مهمه که نام یک پلتفرم یا کسب و کار، دقیقا گویای فضای فعالیتش باشه یا نه؟
ضمن اینکه این اسم – مداد رنگی – رو خودم خیلی دوستش دارم و احساس میکنم حس مثبت و لفظ کوتاه و روون و قشنگی داره.
حتی دامین medaadrangi.com (با یک a اضافی) رو ثبت کردم که اگر به نتیجه رسیدم که همین اسم خوبه – علیرغم وقت و انرژی مضاعفی که باید برای انتقال دامین صرف کنم – فقط دامینش رو تغییر بدم.
از طرف دیگه، به اسم‌ها و عنوان‌های نزدیک دیگری هم فکر کرده‌ام، مثلا روزهای رنگی، یا هنرهای رنگی و عناوینی از این قبیل.
با تمام این اوصاف، خیلی دوست دارم و برام مهمه که نظر تو رو بدونم، و میدونم که نظر تو قطعاً در این زمینه میتونه کمک زیادی بهم بکنه؛
اینکه آیا همین اسم «مداد رنگی» – با توجه به فضایی که در مورد فعالیت اخیر من میشناسی، و کم و بیش در جریانش هستی – مناسب هست؟
یا اینکه بهتره تا دیرتر نشده، برای تغییرش به یک اسم و دامینی که نماینده‌ی بهتر و مناسب‌تری برای فضا و حوزه‌ی فعالیتم باشه، اقدام بکنم؟

خیلی ازت ممنون میشم که هر وقت فرصت داشتی، نظرت رو در این زمینه (و البته هر موردی که فکر میکنی بهتره الان در زمینه‌ی فعالیتم بدونم یا رعایت بکنم) باهام در میون بذاری.

مثل همیشه محمدرضا اومد بحث رو از جای قشنگی تقسیم بندی کرد. پستی که محمدرضا آذر ۹۷ برای خدمت از ما نوشت خیلی به ما کمک کرد. امیدوارم این پست هم برای محمدصادق و لیلا همون شکلی بشه.
من قبلا از فروشگاه شما خرید کرده بودم، یعنی برای من بود اما بچه های شرکت زحمت کشیده بودن همون موقع هم گفتن سایت مال شماست. اتفاقا عسلم تموم شده بود و امروز ازتون خرید کردم. من خیلی به عسل کنار علاقه دارم (مشاور تغذیه ام گفته برات خوبه)
داشتم یه سرچ کوچیک می زدم دیدم با این روالی که تا حالا اومدی جلو و حسی که من از سایتت گرفتم (شاید هم اشتباه باشه) انقدر که آهوتا رقیب شماست کشمون نیست. متوجه هستم که آهوتا روی محصولات وابسته به عسل هم داره کار می کنه و شما تخصصی فروش عسل. اما بیشتر از سبک فروش (براساس سئو و سایت) و محصولتون این حس رو گرفتم. (البته وقتی پیگیر صحبت هات توی کامنت ها شدم حس کردم از لحاظ خودت بیشتر سگمنتی رو که تارگت کردید شبیه کشمون هست)
نظرم با علیرضا احمدی طامه خیلی نزدیک هست. تولید محتوا. حتی من %۹۰ سایت و ۱۰% اینستاگرام هم فکر می کنم خوبه. تلگرام رو ازش ذهنیتی ندارم. اما به نظرم کسی که بزرگ فکر کرده و وب سایت زده برای فروش محصولش بهتره که توی خونه خودش تولید محتوا کنه تا بر روی پلتفرم های دیگه
توی کامنت خوندم که نوشتی این کلمات زیاد سرچ نداره خرید عسل و خرید عسل طبیعی
به نظرم زود قضاوت نکن. سعی کن بیای لینک یک بعد قدرت فروش گوگل رو می بینی. تجربه من میگه به جز ۳ لینک اول بقیه زیاد نفعی نمی برن و باز تاکید می کنم لینک یک. لینک یک با لینک دو هم فروش فرق داره. مثلا اگر لینک دو x می فروشی لینک یک ۲x می فروشی.
به نظرم حداقل تا یکی دوسال آینده به فیزیکی فکر نکن. اجازه بده چابک بمونی. مخصوصا در این شرایط اجاره و اوضاع پر نوسان. فعلا هم به برند سازی فکر نکن و زیاد درگیر این بازی ها نشو
به نظرم یکی از مهمترین سوالاتی که باید بهش پاسخ بدی:
سگمنتی هست که می خوای انتخاب کنی؟
بین صحبت هات اشاره های زیادی کردی به اصل بودن، روستای بودن، مشتری را درگیر داستان کردن (به نظرم مثل کشمون) اما موقع ارسال عسل اصلا کاغذی همراهش نیست و شرحی از محصول و اون روستایی نیست
با حرفت موافقم که میگی عسل اصل را زیاد نمی شود تشخیص داد (من هم همین طور هستم) به همین خاطر از جایی که اعتماد داشته باشم تهیه می کنم، از این زاویه خیلی شبیه عطر هست. (عطر هم مهم است از کجا می خری وگرنه من تا نخرم باز کنم استفاده کنم اصلا نمی توانم تشخیص دهم)
اشاره ای که در صحبت هایت داشتی گفتی مردم دنبال رب خانگی، عسل اصل و …
همه این توصیفات همان سگمنتی هستند که تو انتخاب کرده ای.
به نظر من سگمنتی که انتخاب کرده ای همان سگمنتی هست که دم نوش مهرِگیاه تارگت کرده است. دم نوش مهرِگیاه مرسدس بنز دم نوش های ایرانی هست. اسمش را بردم که به پکیج و دفترچه داخل و نحوه بازاریابیش کمی بیشتر دقتی کنی در برخی منظر ها می تواند با کسب و کار شما آنالوژی داشته باشد. من حتی از چای سبز مهرِگیاه هم استفاده می کنم می دانم که از هر جایی خیلی گران تر است اما چاره ای ندارم، من که پای سبز شناس نیستم اما مهرِگیاه در ذهن من نمونه بارز کیفیت است پس چشم بسته به او اعتماد می کنم.
از آنالوژی غافل نشو
ما حدود یکی دوسالی در خدمت از ما کاملا کسب و کارهایی که با آن ها انالوژی داشتیم را پیدا می کردیم و به این روش رسیده بودیم:
در اپلیکیشن پرووایدر آنالوژی داشتیم با سفیران الوپیک
در سایت و نحوه سئو آنالوژی با علی بابا
در اپلیکیشن مشتری آنالوژی با اسنپ فود
این ۳ کسب و کار و آنالوژی داشتن و دیدن بین این ها خیلی به ما کمک کرد.

چون محصول را بدون دفترچه ارسال می کنی رابطه ای بین من و آن روستایی شکل نگرفت
در صورتی که همین موضوع ارزش پیشنهادی کشمون هست. در حدی اد گوگل که میره نوشته:
محصولات شناسنامه دار کشمون
حتی اسم پشت عسل ها تداعی کننده حس طبیعی بودن و خریدن از دست همان روستایی است. مثل: عسل کلپوره از هادی حَجی مَمَّدلی
فاندر کشمون محمد قائم پناه را اگر ببینی تداعی کننده خود برند است. با لباسی ساده، بدون هیچ گونه ادا. حتی بعضی مواقع پست هایی که توی لینکدین میزاره هم به همان شکل است. اصلا برند کشمون با تیپ طرز صحبت کردن خودِ این ادم کاملا سینکه
نکته ای دیگر
وقتی کسانی را تارگت می کنی که دنبال محصولات طبیعی هستن پس باید کمی بیشتر نیازشان را برآورده کنی. مثل عسل گرما دیده یا گرما ندیده
چون وقتی دنبال موارد طبیعی هستن پس کمی اطلاعاتشان هم از مردم عامی بیشتر است.
همه این ها را که گفتم باید بگویم اما من تا به حال از کشمون خرید نکردم اما از roustaee.com چرا
در ضمن اسم شما هم خیلی باحال تره
پیرو کامنت محمدوحید طاری آنالوژی با قهوه هم برای محصولات شما فکر می کنم جواب بده
علی رسولی ایده جالبی داد مثل نتایج ازمایشگاه و داستان آن روستایی که این محصول را تولید کرده
در کل منِ مشتری دوست دارم علاوه بر خوردن عسل به اطلاعاتم هم اضافه بشه.
پیرو صحبت سعید رمضانی و محمدرضا، تو می تونی فروش رو با دیجی کالا یا هرجای دیگه ای استارت بزنی تا از سمت تامین کننده قدرت چانه زنی را افزایش بدی. بعد که قوی تر شدی فقط از کانال خودت فروش کنی.
می تواند فروش در پلتفرم های دیگر یک استراتژی کوتاه مدت باشد (کوتاهی آن به خودت برمی گردد یک ماه یا دوسال)
زیاد هم به این موارد فکر نکن. بیشتر دستت رو خاکی کن و عمل کن (دوباره میگم گول برندینگ
رو نخور) اول تلاش کن زنده بمونی و بازار را بیشتر بشناسی و بفروشی
یکی از الگوهایی که خیلی جواب می دهد
اقدام – بازخود- اصلاح
و دوباره اقدام – بازخود- اصلاح
و دوباره اقدام – بازخود- اصلاح
و دوباره اقدام – بازخود- اصلاح
و دوباره اقدام – بازخود- اصلاح
کسی موفق تر است که بتواند این سیکل را سریع تر دور بزند.
در پایان من موافق نیستم که جنس به مغازه دار بفروشی (من سابقه فروش حضوری دارم)
شاید از تو زیاد بخرند (به فرض که نقد هم بخرند) اما هم نازشان زیاد است هم سود ناشی از فروش به ایشان بسیار کم
امیدوارم توانسته باشم کمکی کرده باشم. هرچند که این کامنت برای خودم هم تمرین محسوب می شود.
امیدوارم هر روز در کارتان موفق تر باشید و به برندی تبدیل بشی که هرچی بیاره بفروشه مورد اعتماد مخاطبش باشه.

تبریک میگم به محمدصادق و لیلا و امیدوارم که بدرخشید و به اهداف و آرزو‌هاتون برسید. محمدرضای عزیز از تو هم ممنونم بابت معرفی کسب‌وکار بچه‌ها و چقدر کار قشنگی کردی که با هم سهیم شدی «روستایی» رو.
محمدصادق و لیلای عزیز، سایت شما رو دیدم و چندتا از مطالب‌تون رو هم نگاهی انداختم. یاد یه ایده‌ای توی صنعت قهوه افتادم و گفتم باهاتون در میون بذارم، شاید براتون مفید باشه.
یه بحثی توی داستان قهوه هست تحت عنوان «From farm to cup» یا «از مزرعه تا فنجان». این اتفاق زمانی باب شد که غول‌های صنعت قهوه مثل «استارباکس» و «نستله» و «ایلی» به‌شدت سمت کالایی شدن و یکسان‌سازی قهوه رفتن و به نوعی ترویج‌دهنده‌ی قهوه‌ی تجاری شدن.
قهوه‌ی تجاری هم یعنی قهوه‌ی بی‌پدر و مادر. یعنی معلوم نبود از کجا اومده، تو چه سرزمینی کشت شده و خیلی فاکتورهای دیگه. اتفاقی که تقریباً از نیمه‌ی دوم قرن بیستم شکل گرفت چیزی بود تحت عنوان قهوه‌ی تخصصی (Specialty Coffee).
قهوه‌ی تخصصی قهوه‌ای هست که باید یک‌سری معیارها رو پاس کنه تا بتونه قهوه‌ی تخصصی به‌حساب بیاد. مثلاً اینکه دیفکت (قهوه‌ی سبزِ معیوب) نداشته باشه، مراحل فراوری (Processing) به‌درستی انجام شده باشه و چندین معیار دیگه. و در نهایت اینکه باید نمره‌ی بالای ۸۰ (از ۱۰۰) رو بگیره.
قهوه‌ی تخصصی یعنی «قهوه‌ی باکیفیت». یعنی قهوه‌ای که تو تمام مراحل «از مزرعه تا فنجان» روش نظارت وجود داره:
– توجه با خاک مزرعه‌ای که توش درخت قهوه کاشته میشه
– نظارت بر تمام مراحل کاشت، داشت و برداشت قهوه
– نظارت بر مرحله‌ی فراوری
– توجه به حمل‌ونقل قهوه و شرایط دمایی و رطوبتی
– طراحی پروتکل‌های علمی و دقیق برای رُست (Roast) یا برشته‌کاری قهوه
– نگهداری صحیح قهوه در پک‌های قهوه
– طراحی پروفایل‌های دقیق برای عصاره‌گیری مناسب از قهوه
– توجه به دمای فنجان هنگام ریختن قهوه در آن و …
در کنار تمام این نظارت‌ها یه اتفاق جالبی هم افتاده و اون هم «داستان قهوه» است. اینکه قهوه‌ای که الان تو فنجون جلوی منه، از افریقا اومده و از مزرعه‌ی فلان کشاورزه که سه تا بچه داره. یعنی قهوه‌ی تخصصی برخلاق قهوه‌ی تجاری، پدر و مادر داره و شنیدن این قصه برای مخاطب‌های کافه این روزها به شدت جذاب شده.
یه بحثی هم در همین راستا شکل گرفته تحت عنوان «تجارت مستقیم» یا Direct Trade. یعنی به جای اینکه من برم از دلال‌های قهوه و غول‌های صنعت، قهوه بگیرم، میرم مستقیم از مزرعه و کشاورز می‌گیرم و این اتفاق یعنی دور زدن دلال‌ها و کمک به کشاورزها برای اینکه بتونن زندگی بهتری داشته باشن و به من قهوه‌ی باکیفیت بدن.
تو بحث تجارت مستقیم به مشتری کافه‌ها این داستان رو میگن که خرید این قهوه کمک می‌کنه که بچه‌ای توی افریقا بتونه آب سالم بخوره یا مدرسه بره. و خودت بهتر می‌دونی که روایت این داستان‌ها و وصل‌کردنش به کارمون چقدر می‌تونه جذاب، درست و حتی انسانی باشه.
و در نهایت اینکه کلیدواژهِ جذابی هست به نام «امید»؛ زنده‌کردن امید در دل کشاورزان قهوه و خونوادشون و انگیزه‌دادن برای تولید باکیفت‌تر و زندگی باکیفیت‌تر.
احساس کردم شاید این بحث‌ها بتونه مفید باشه براتون و با آنالوژی بتونید کارای جذابی بکنید. برای هر دوتون بهترین‌ها رو آرزو می‌کنم و امیدوارم که شگفتی بیافرینید.

سلام
من می‌خوام به توصیه سوم محمدرضا عمل کنم. ولی نه از جنس ایده و پیشنهاد. بلکه از جنس سوال.
بعد از شنیدن حرف‌های محمدصادق و اینکه چند وقتی هست که با روستایی آشنا شدم، چندتا سوال در ذهنم ایجاد شد که در ادامه اونها رو می‌نویسم (این سوال‌ها الزاما در ارتباط مستقیم با سوال محمدصادق نیست. سوال‌های خودم هستند که به بهونه باز شدن این بحث می‌پرسم):

۱- وقتی به تصمیمات خودم در گذشته نگاه می‌کنم، یکی از دلایل دور شدنم از استراتژی تمرکز، ضعف در شناسایی ظرفیت‌ها و ضعف در بهره‌برداری از اونها بوده. (بحث گوسندنگری)
بر این اساس،‌ کانال فروش آنلاین برای عسل چه قابلیت‌هایی داره؟ چطور میشه از حداکثر ظرفیت این کانال بهره برد؟
اگر به جای توسعه قلمرو (در اینجا کانال‌های فروش)، تصمیم به توسعه ظرفیت بگیریم، چه مسیرهایی برای این توسعه متصوره؟

۲- به نظر میاد بازاریابی دیجیتال و استراتژی محتوا، از ستون‌های اصلیِ شایستگیِ کلیدیِ روستایی هستند. (برداشت شخصی)
در مطلب «درباره شایستگی کلیدی و مفهوم تمرکز» به این نکته اشاره شد که: “برای این‌که ببینیم آیا تمرکز، حفظ شده یا نه؟ باید به این فکر کنیم که آیا Core Competency مشخصی وجود داره که همه‌ی این‌ها رو به هم وصل کنه؟”
آیا میشه برای تصمیم‌گیری در مورد ورود به فضای فیزیکی و استفاده از کانال‌های فروش جدید، از این حرف کمک گرفت؟‌ آیا در انتخاب کانال‌های جدید برای فروش، لازمه به شایستگی کلیدی کسب و کارمون فکر کنیم؟

۳- اگر این حدس درباره شایستگی کلیدی درست باشه، برای توسعه کسب و کار حول این شایستگی، چه گام‌ها (یا تک‌گام‌هایی) میشه برداشت؟ چطور میشه این شایستگی رو پرورش داد؟ چه گزینه‌هایی برای انتخاب شایستگی‌های کلیدی بعدی متصوره؟

۴- روستایی چطور خودش رو تعریف می‌کنه؟ با کیا رقابت می‌کنه و جزو چه صنعتی به حساب میاد‌؟ (مشابه بحث‌هایی که در مورد خدمت از ما شد)
فروشگاه آنلاینی که محصولات طبیعی و روستایی میفروشه؟ یا کسب و کاری که محصولات طبیعی و روستایی رو به صورت آنلاین می‌فروشه؟
(برحسب حرف‌های محمدصادق و اسم روستایی، به نظر اولویت محصولات طبیعی و روستایی بیشتر از فروشگاه آنلاینه.)
آیا ۵ سال دیگه یا ۱۰ سال دیگه هم این تعریف در مورد روستایی صادقه؟ آیا میشه جزئیات بیشتری به این تعریف اضافه کنیم؟ چه تعریف‌های دیگه‌ای برای این کسب وکار متصوره؟ چه تعریف‌هایی می‌تونه مفیدتر باشه؟

۵- چه چیزی روستایی رو از سایر فروشندگان عسل متمایز می‌کنه؟ آیا این تمایز قابل تقلید نیست؟ چه مسیرهایی برای حرکت به سمت تمایز پایدارتر وجود داره؟

۶- در انتهای مصاحبه با عادل طالبی (https://bit.ly/3dzaFfs) به نکته خیلی جالبی اشاره شد. اینکه فضای دیجیتال ظرفیت‌های بسیاری زیادی داره و اگر ما بتونیم از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم، می‌تونیم کسب و کارهای آنلاینی بسازیم که فقط در زمان قطع بودن اینترنت و نبود دسترسی به اونها، مردم سراغ نسخه فیزیکی برن. مثل اسنپ. امروز فقط وقتی اسنپ و تپ‌سی در دسترس نباشند، سراغ تاکسی تلفنی و یا کرایه کردن یه ماشین به صورت فیزیکی میریم.
آیا میشه این حالت رو در فروش محصولی مثل عسل یا محصولات طبیعی پیاده کرد؟

سلام محمدرضا و محمدصادق و لیلا
من الان و اینجا حرفی نمی‌تونم بزنم (نه تو رو خدا بیا حرف بزن!) یعنی فکر می‌کنم محمدرضا انقدر دقیق و کامل میگه که همگی یاد میگیرم از مطلبش و تا وقتی خودش ننوشته، حرف من مثل دراز کردن پا جلوی بزرگتره. فقط چون قبلا در مورد این دغدغه‌ها، یه سری مطلب نوشتم، الان براشون یه تگ درنظر گرفتم که لینکش رو بذارم اینجا و امیدوارم که برای محمدصادق و لیلا مفید باشه. مطالب جدید نیست اما وقتی اونارو داخل ذهنم مرور می‌کنم، می‌بینم حرف جدیدی در مورد مطالب قبلی ندارم که بزنم.
http://behdadmobini.com/tag/roustaee/
فقط اینو بگم که ما خودمون الان از دیجیکالا استفاده می‌کنیم. حتی بنر هم داخلش گذاشتیم. برخی اوقات از سیستم همکاری در فروشش هم استفاده کردیم و می‌کنیم. (محصولات ما معمولا در کنار چند محصول دیگه خریداری میشن که ما امکان و توان عرضه تنوع‌های مختلفی از اون محصولات جانبی رو نداریم. اما محصولاتی که روی دیجیکالا داریم و جاهای دیگه تبلیغ می‌کنیم و معمولا هم محصولات خودمون خریداری میشه و هم چندین محصول بی‌ربط! و از سود همکاری در فروشی که به دست میاریم، هزینه‌ی تبلیغات دیجیکالا برمیگرده و سودی هم که باقی می‌مونه، برای سایت خودمون تبلیغ می‌کنیم)