فرصتی دست داد تا در سالروز تولد استاد بزرگوارم – آنطور که همیشه گفته ام – و دوست و حامی خوبم – آنطور که همیشه ایشان گفته اند – جناب آقای دکتر مسعود حیدری پدر علم مذاکره ی ایران در کنار ایشان و همسر گرامیشان حضور داشته باشم.
تولد دکتر مسعود حیدری پدر علم مذاکره ایران در کنار همسرشان و دکتر خرم استاد نامدار تفکر سیستمی
با وجود آشنایی طولانی هنوز نام خانوادگی همسرشان را نمی دانم و همیشه نام کوچک ایشان «فرخ» را شنیده ام. هر زمان با دکتر حیدری بوده ام قبل و بعد از برنامه ها و در لا به لای کارها دیده ام در نخستین فرصتها، موبایل به دست می گیرند و با علاقه و هیجان با همسرشان تماس میگیرند و همیشه اینطور شروع میکنند که: «فرخ جان خوبی؟…» و سپس گزارش ماوقع را ارائه می کنند.
حرف از ویژگیهای اختصاصی دکتر مسعود حیدری شد. ۵۲ سال سابقه تدریس و میلیاردها دلار قرارداد بین المللی و …
دکتر حیدری اصرار داشتند که این روزها کسان زیادی را می شناسم که در کشور دانش مذاکره را بهتر از من می دانند و من از این جهت احساس بسیار خوبی دارم. واقعیت این است که صحبت دکتر حیدری تا حد زیادی تعارف است. وگرنه دانش و تجربه ی ایشان چیزی نیست که به سادگی حاصل شود.
در تمام مدتی که در کنار فرخ خانم و دکتر خرم – از بزرگان تفکر سیستمی – نشسته بودم و صحبت میکردیم، به چهره ی دکتر حیدری نگاه میکردم: آرام نشسته بودند و لبخند می زدند. دکتر خرم ده ها داستان طنز و جوک و ماجراهای جالب تعریف کردند و زمانی که همه قهقهه می زدیم، دکتر به آرامی لبخند می زدند. کاملا مشهود بود که حتی در آن تولد کوچک اختصاصی نیز، دکتر حیدری بیشتر از اینکه به خاطر تولد خوشحال باشند به خاطر خوشحالی اطرافیانشان شاد بودند. تلاش میکردم یک دهه دوستی با ایشان را در ذهنم جمع بندی کنم و آن را در کنار تصویر مرد ۷۸ ساله ای بگذارم که امروز روبرویم نشسته.
تفاوت دکتر حیدری با سایر کسانی که در این کشور مذاکره خوانده اند و مذاکره درس می دهند چیست؟ در تجربه ی ایشان شکی نیست. دانش ایشان هم مثال زدنی است. اما دکتر حیدری رفتار متمایزی دارند. تواضعی که در برخورد با دانشجو به خرج می دهند. آرامش و وقاری که دارند و احترامی که به فرد روبروی خود می گذارند. علاقه ای که به دانشجویانشان دارند و حمایتی که از آنها می کنند و به همین دلیل است که وقتی دستهای ایشان را گرفته بودم و از پله های سازمان مدیریت صنعتی پایین می آمدیم، هر کسی که از آن حوالی گذر میکرد مسیرش را کج میکرد. روبروی دکتر به احترام می ایستاد. خم میشد و تعظیم میکرد و سپس به راه خود ادامه می داد.
دکتر حیدری، تجسم فیزیکی یک واقعیت علمی است و آن اینکه: «دانش مذاکره» ارزشمند است اما «منش مذاکره» گوهر ارزشمندتری است که به سادگی کسب نمی شود…
آخرین دیدگاه