دکتر شریعتی انقدر آدم بزرگ و سیاست مداری بودن که الانم ک سالهاست جاشون خالیه دشمنان خودشونو دارن.این پیامکهای پوچ کار کسی نیست جز بدخواهان ایشون و این مملکت که میخوان جوونارو نسبت به تاریخ کشور و بزرگان قهرمانش بدبین کنن.من واقعا برای همچین آدمایی متاسفم

از مردمی که قهرمانشان جومونگ و خرم سلطان است انتظاری بیشتر از این نمیره.

اتفاقا رواج این پیامکها خیلی بجا و به موقع بود نسل جدید دیگر فرسنگها از دکتر علی شریعتی و آرمانهایش دور شده بود نمی گویم هدف وسیله را توجیه می کند ولی اگر این پیامکها باعث شده حتی یک نفر تحقیق کند دکتر که بود باز ارزشش را خواهد داشت .

سلام شبتون به خير
من هم چند باري از اين جور پيامها اومده برام درسته با خوندنش خنده ام ميگرفت ولي حسم بد بود نسبت بهش البته كسي هم در مورد اين جور پيامكها حرفي نزده بود يا حداقل من نشنيده بودم و هميشه يه شوخي فرضش ميكردم ولي با خوندن متن شما فهميدم براي اصلاح جامعه و ارج نهادن به انسانهاي گذشته و حال هر كسي اول بايد از خودش شروع كنه
راستي استاد اين نوع جوك و مسخره كردنها فقط مربوط به شخصيتهاي تاريخي نيست ازنوع مذهبي و سياسي و مسخره كردن زبان و اقوام مختلف هم هست يعني فكر كنم اين خانه از پاي بست ويران است

به نظرم باید گفت ملتی که واقع بین نیست وضعش بهتر از این نمیشه چیزی که من دیدم تو رفتار خیلی از اطرافیانم (یا گاهی خودم )این بوده که نمیتونن واقع بین باشن مخصوصا در برخورد با شخصیت های تاریخی یا طرفو میبرن به اوج در حدی که ادم شک میکنه واقعا ادم بوده یا از ما بهترون که یه زمانی هم برای دکتر شریعتی صادق بود یا طرفو میکوبن ته دره (با جک درآوردنو ….)که بازم آدم میمونه هاجو واج .به نظرم این یکی از اثرات آموزه های رسانه ملیه که خوده منم ازش مستثنی نیستم هر وقت یه برنامه تاریخیو تو تلویزیون یا کتابای درسیمون به خاطر میارم که میخواسته یه شخصیتو معرفی کنه همیشه با حب و بغض در موردش صحبت کرده کم بوده دفعاتی که شخصیتو همونطور که بوده نشون بده و اموزش بده خب این ادم کارهایی میتونسته انجام داده و الان جز تاریخ ماست و ما باید قبول کنیم .در مورده دکتر شریعتی هم بالاخره ایشون آدمی بوده که یه زمانی حسینیه ارشاد غلغله بوده بخاطره سخنرانی این آدم چیزی که بعد ها ما به ندرت اینو دیدیم و حتما چنین کسی حرفی برای گفتن داشته پس باید برای داشتن نگاه واقع بینانه حداقل بریم ببینیم چی گفتن. نه این که جک بسازیم.

سلام شرمنده از اینکه دیر اومدم، یه مدت اس ام اس سخنان شریعتی مد شده بود خیلی ها که نخونده بودنش علاقه مند شدند، طوفان به مسخره گرفتن همچین شخصی از کجا شروع شد چرا شروع شد و چرا انقدر گسترش پیدا کرد میشه یه سوال بی جواب. اگه هر کدوم از ما که این اس ام اسا رو دریافت کردیم حذف میکردیم شاید…
خیلی خوبه که به این موضوع اشاره کردید،ممنون

از قیمت یوسف نشود یک سر مو کم هرچند خریدار به بازار نباشد..(هرچند که این جور شوخیها باعث کوچیک موندن انجام دهندگانش میشه)
یارب مباد که گدا معتبر شود (بدتر از اون اینه )
متن کامل و زیبایی بود اینو باید خیلی جاها شر کرد مخصوصا واسه این شریعتی دوستان مدل ۲۰۱۲-۲۰۱۳

۱- حقیقتا با جمله ای که قرمز کردید موافق نیستم.
“ایمان دارم که ملتی که بزرگان خود را به تمسخر بنشیند، هرگز طعم بزرگی را مزمزه نخواهد کرد…”
خیلی های دیگه ادم های بزرگ رو مسخره کردند بزرگ هم ماندند. البته بستگی داره بزرگی رو در چه ببینی.
۲- بخشی از ملت همه ملت نیستند. فکر نمی کنم دایره این تمسخرات خیلی گسترده شده باشد. آن ها که دوست دار علی شریعتی هستند اشاعه دهنده آن نیستند و آن ها که نمیشناسند او را بعد از مدتی چیز دیگری رو مسخره خواهند کرد. این نیز بگذرد.
۳- من هم از این که شریعتی به تمسخر کشیده شود ناراحت بودم. و مدتی با کسانی که این چنین اسمس هایی می فرستادن برخورد می کردم. اما بعد از مدتی از خودم پرسیدم این قضیه از کجا شروع شد؟ چرا مردم شروع به این اسطوره شکنی احتمالا نا خود آگاه کردند؟
دقیقاً از زمانی که شریعتی زدگی شروع شد. از زمانی که یک سری آدم بدون هیچ شناختی از شریعتی نقل قول های وی را دائما در این شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشتند. همه اسمس زدند. بعد از آن بود که خیلی ها شروع به پس زدن کردن. لوث کردن گفتارهای زیبای علی شریعتی نه از زمانی که اسمس های خنده دار فرستاده شد شروع شد بلکه از آن جا شروع شد که همه و همه هی حرف های شریعتی را نقل کردند.
۴- حرف های سرکار خانم سوسن شریعتی بسیار زیبا است در این خصوص.

متاسفانه، خیلی راحت و در مهمانی ها و دور همی های دوستانه هم می بینیم که این فرهنگ بیمار حضور داره. خیلی راحت دوستی رو که اتفاقا خیلی هم تو کارش موفق و پیروز بوده رو تخریب می کنن. پذیرفتن این که بعضی حتما می تونن از ما بالاتر باشن و یا توانایی های بیشتری داشته باشن ظاهرا خیلی برای ما ها سخت می آد. شاید با همون صحبت های خودت در مورد تفکر سیستمی باید دنبال ریشه های این کودکی غالب اجتماعی در هزاران سال گذشته بگردیم.