بت ها شکستنی بودند و باورها ماندگار
چه ساده دل بود ابراهیم!
{نیچه}

آه پدر,وقتی تبر را بلند کردم و خواستم بتها را بشکنم با شجاعت و شهامتی که تو دوست داشتی و فکر میکردم خدا هم دوست دارد همان بزدلانی که گفتید رجزها خواندند و کثرت و همنوایی آنان در مقابل تنهایی ام و اتکا به اراده صرف خودم و خدایی که دوست خود فکر می کردم، بارها بارها وجودم و روحم را شکست، زور بازوی آنان بر زور اراده ام چربید، پدر، من افتادم برخاستم افتادم برخاستم بازهم افتادم و برخاستم به خاطر چیزهایی که از تو آموختم،باز افتادم و دیگر برنخاستم چون هم اکنون تنم بسیار زخمی و روحم حیران و خسته است و سردرگم که خدا با کیست با من یا آن دون همتان،کائنات با کیست با من یا با آنان.

نوشته ای را که انتخاب کرده اید جالب به نظر می رسد ولی خوب بود نویسنده محترم آنجا که تبر به دست رها می دهد و با شجاعت از او می خواهد تا به جستجوی بتهای کهن برود کمی آرامش خود را حفظ می کرد و اولا به جای تبر قلم وفکر و اندیشه را در دستان رها قرار می داد تا رهایی او را به شکل بهتری رقم بزند فرانسیس بیکن بتهای زیادی را در زندگی ما آدم ها بررسی و شناخته است لاکن برای مبارزه با هرکدام از آن بتها تبر را پیشنهاد نداده است . پیروز و موفق باشید

زیبا می نویسید. قلمتان را دوست دارم. پیروز باشید.

متن جالبی بود با هدفی خوب بخصوص این جملات:
نمی‌خواهم تو، «بت» بودن را زندگی کنی. نفرت دارم از سکوت و جمود بت‌ها که هیچ چیز، حتی ناله‌ی مردمان، دلشان را به درد نمی‌‌آورد.
نمی‌خواهم تو، «بت پرست» باشی. نفرت دارم از چشمانی که ضعف خود را، به پیشگاه ساخته‌های دست خود، گریه می‌کنند.

دوست دارم، همواره در دست تو، یک تبر ببینم. شجاعانه و پرشهامت. در جستجوی بت‌های کهن.

استاد عزیزمان ما دوست داریم متنهای شما همیشه قوی و بی نقص باشد. با توجه به آموزه های شما در مورد استدلالهای قوی و وابسته بودن قدرت استدلال به ضعیفترین حلقه، همچنین کلی گویی نکردن و امکان وجود حتی یک مورد نقض در مورد کلی گویی ما این پاراگراف به نظر من مناسب نیست:
«پس از قربانی شدن اهل شهامت، داستان شهادت ایشان را برای دیگران گفتند که این خود، هوشمندانه‌ترین شکل بزدلی بود، چرا که لباسی از شجاعت بر تن داشت. در عین اینکه خوب می‌دانستند که روایت‌گر نبردهای کهن را، وقتی که هر دو سوی جبهه، سالهاست به خاک افتاده‌اند، هیچ خطری، تهدید نمی‌کند.»
با توجه به این که می دانیم حتی قرنها پس از وقایعی مانند عاشورا و … راویان آن و حتی زائران با انواع تهدیدات ، شکنجه ، مجازات و اعدام و ترور روبرو بوده اند. چیزی که تا دوره حاضر نیز در حکومتهای مختلف به انواع مختلف ادامه دارد.

حقیقتا زیبا بود و از خواندن آن لذت بردم گویا شریعتی بزرگ مجدد خواسته باشد دلنوشته ای تحریر کند
محمدرضای غم زمانه خور خداوند بر توانت بیافزاید و واسطه فیض شعور و “بیان” باشی که پروردگار بزرگ پس از ذکر رحمانیت خود و یادآوری اینکه خلق الانسان فرمود علمه البیان

چنین شد که این نسل بزدل امروزی، عموماً بر اساس ترس‌هایشان زندگی می‌کنند، نه خواسته‌هایشان.
واقعا عالی ممنون استاد

تشکر استاد

محمدرضا عزیز سلام

دوست دارم بدونی که خوندن نوشته هات بهم انرژی میده و همیشه اولین page باز شدم سایت shabanali.com هست ناراحت باشم یا خوشحال با خوندن نوشته هات پر میشم از انرژی و امید.

ممنونم ازت و امیدوارم بتونم جبران کنم.

«رسالت يك انسان براي رسيدن به آزادي در صف ايستادن نيست!
بلكه برهم زدن صف است.» چه گوارا