سلام
ببخشید اگه اینجا برای این حرفِ من مرتبط نیست. بین روشای ارتباطی که می‌شناختم ( ایمیل، تلگرام، روزنوشته) احساس کردم شاید این حرفم پایینِ این پست یک مقدار مناسب‌تر از دو روش دیگه و مرتبط‌تر از پستایی باشه که تو ذهنم بود.
‌
محمدرضا جان می‌شه از معلمم بخوام یک مقدار راجع به وقتی که آدم می‌بره بنویسه؟ دیروز تو صحبتم با دوستم فهمیدم تصویرِ ذهنیم از بریدن اونقدرا هم واضح نیست: کسی رو میگم بریده که داشته راه می‌رفته، سختش بوده اما همچنان راه رفته تا جایی که پاش از خستگی نتونسته برای قدم بعدی بلند شه و یک لحظه نشسته. و الآن که نشسته مطمئن نیست که دلش بخواد دوباره بلند شه.
می‌دونم معلم جان که پیام اختصاصیِ امروز این بود که فاصله‌ی دو نقطه به اندازه‌ی تمایل اولی برای رسیدن به نقطه‌ی دومه. خوندم تو دیرآموخته‌ها و این پست که اوج لذت وقتیه که در اوج خستگی یک قدم بیشتر بر می‌داری و مغز به بدن یادآوری می‌کنه که من فرمانده‌ام. و تو قوانین موفقیت هم خوندم که گفته‌بودی خانواده و اطرافیان و دوستان آخرین کسانی اند که قبول می‌کنن. و این که کاری بلندمدت‌تر از بقیه باشه لزوماً به معنای بدیش نیست (و این که اصولاً این کلمه‌ی “بقیه” برات می‌معنیه!)
اما وقتایی که آدم از حرف‌ها و انتظارا نصیحت‌های احمقانه‌ای که انتظار دارن انجامشون بدی خسته می‌شه؛ وقتی آدمایی که آویزونِ استادا اند برای ورودِ اسمشون تو مقاله‌ها به اونی که داره متاآتالیز یاد می‌گیره نصیحت می‌کنن تو هم این کارو کن (و البته این کارو می‌کنه اما از اوایل کار join شده، تا نتیجه گرفتن و انتشار کلی راه هست) و اونا شدن ارزش و بقیه هم براساس اونا نصیحت می‌کنن و انتظار دارن؛ وقتایی که از آدم مشورت می‌گیرن و اگر یک درصد مخالفِ نظر اونا باشه هر چی بهت نزدیک‌تر باشن جریح‌تر می‌شن برای سنگین جواب دادن و توهین‌کردن و… و اون آدم پسریه که تازه عیدِ امسال ۲۰ سالش کامل می‌شه، اگه یه وقت خسته شه، چیکار می‌تونه بکنه؟
ببخشید با وجود مشغله‌هایی که دارین این سوالِ این قدر شخصی رو پرسیدم. ولی خب منم معلم خوب زیاد ندارم… شاید به سن و تجربه و کلاً بهم نخوره این حرف ولی گاهی اوقات واقعاً به خودم می‌گم ول کن بابا. ولی خب نمی‌تونم (کدوم شاگردِ محمدرضا می‌تونه؟!) اونی که از خستگی یه لحظه نشسته و واقعاً سختش میاد بلند شدن، به نطرتون چیکار کنه که دوباره بلند شه؟

سلام
الان که دارم این متن رومیخونم یه گام بیشتر برداشتم
چون تازه از سرکار اومدم وچشمام از فرط خستگی داره میسوزه
قانون جذابی بود. خداقوت

سلام
بارها می خواستم در مورد مشکلم با کارم از شما کمک بخوام، اما از اونجایی که شما رو و خودم رو میشنایم میدونم که نه شما علاقه ای دارید از این مسیرهای کلیشه ای به دیگران نشون بدید و نه من آدمی هستم که بتونم تو این مسیرها گام بردارم، میدونستم باید یه راه با مختصات خودم پیدا کنم
امروز یکی از جوابها رو گرفتم
یک گام بیشتر
ممنون

تاثیر مثبت این نکته همیشه در ذهن من باقی میمونه

سلام
ممنون از به اشتراک گذاری، قانون خوبیه، گاها از این قانون استفاده میکنم. با خواندن فقط یک گام بیشتر،از این به بعد آگاهانه در اجرای این قانون بیشتر تلاش خواهم کرد تا لذت بیشتری نصیبم شود.
ممنون

سلام من هم تو زندگی ام این کارو میکنم مخصوصا زمانی که هدفم کاملا روشن (در تایید حرف کاربر نسیم ..)و برام خیلی جذاب که اینجا در موردش میخونم…

درود
محمدرضا جان، ممنون که باز هم انگشت هامو به چالش نوشتن آوردی.
قبلا با این سبک آدم ها مشکل داشتم، اینایی که سرشار از تفکر و تحلیل هستند و برای هر چیزی، به هر قیمتی باید یک جواب مونتاژ کنند! ولی وجودشون لازمه، مثل دونه های درشتی هستن که اول از همه توی الک گیر می کنن.
این ادراکات را باید ازگذشتگان یاد می گرفتیم، از امثال پدر خانم مروتی یا پدر بزرگ نانوای همسرم. اونها خوب می دونستند که یک چایی بیشتر یا یک نان بیشتر یعنی یک خستگی و یک شکم گرسنه کمتر. اونها خودشون رو واسطه حکمت و مجری خدمت میدونستن، تا حتی یک نفر بیشتر، با رضایت از پیششون بره. میدونستن عبادت یعنی خدمت به خلق و شاد کردن یک دل بیشتر، این می شد برکت زندگی ها.
الان هر کی پرکار باشه بهش میگن حرص مال دنیا داره و اثباب خوشحال وراث فراهم میکنه!
ما چی داریم واسه نسل بعد؟

سلام. محمدرضاي عزيز، فقط اين نيست كه ! گام بيشتر، احساس بيشتر، درك بيشتر، فهم بيشتر و.و و.. ، ديگه شما بيشتر ميدوني، كه واسه همين انسانيت و كمالات بيشتره كه اين همه خاص شدين ديگه…موفق باشي هر روز بيشتر:-)

وقتىتو مسيرى هستى كه دلت ميخواد و خودت ساختيش,يه قدم بيشتر خسته ترت نميكنه…لبخند به لبت مياره و حس غرور!!!
كه:هى…من اينم,سرپا و يه قدم جلوتر از پايان!!!
اما,امان از وقتى كه شرايط مجبورت كنه قدم بردارى
امان…

سلام
استاد بعضی از آدمها راهی جز خوشبخت بودن ندارند البته نه به معنی ثروت بیشتر داشتن یا پست و مقام بالاتر داشتن یا …
بلکه مثل همین خاطره ای که شما ذکر کردید همین که در لحظه ای جایی کسی چیزی به باشد و نکته ای را به شما بگوید و شما لختی در آن تامل کنید و آن را سرلوحه کار و زندگی خود قراردهید و از آن درسها بیاموزید و هر لحظه شما انسان کاملتری شوید براستی که که استاد شما راهی جز خوشبخت بودن ندارید ممنون از اینکه به ما درس زندگی می دهید و به ما یاد می دهید که هر چیزی جنبه های خوب و درستش را ببینیم
شاد و سلامت باشید

بعضی جملات را آدم به محض شنیدن جذب میکنه مطلب یه گام بیشتر شما هم برای من از این دست بود.
سپاسگزارم. عالی بودی

قشنگ بود. من هم سعی میکنم از امروز انجامش بدم.