با سلام و عرض ادب و احترام
نوشته هاتون بسیار تاثیرگذار هستند. مدتهای زیادی هست که با خودم به خاطر بی عدالتی ها به زعم خودم البته، رنج می کشم. نه در مورد خودم تنها؛ که بصورت جمعی. اما بدنبال آرامش قلبی هستم و در یوگا هم همین دیدگاه آموزش داده می شود که شما فقط نظاره گر باشید بدون قضاوت، که اگر به این مرحله رسیدی آرامش را بدست آورده ای. این در حقیقت همین وضعیتی هست که شما تجربه کردید و لمسش کردید. من بسیار خوشبین و امیدوارم که حتما به این دیدگاه خواهم رسید. به عبارتی آشنا شدن با سایت شما و خواندن نوشته های شما یک پیام بوده برای من. ممنون بخاطر تمام انرژی که می گذارید. پاینده باشید

سلام. نگاه تون به زندگی غبطه برانگیز و قابل تحسینه. قوانین زندگی تون برای من بسیار درس آموز بود. ممنون. براتون آرامش و شادی همیشگی آرزومندم
با احترام

خوشبحال پدر و مادرتان که چشمانشان به جمال همچین فرزندی روشنه به لهجه کردی می نویسم خدا له دالک و باوکت نسنیگد

اینجاست که با خودم میگم کاش منم یکی از دانشجوهای سر کلاس شما بودم…!اما بازم ممنون که امکان دسترسی به دانشتون رو از طریق مجازی هم که شده واسمون فراهم کردید.

روزگاری است که خواننده ی مطالبتان هستم . و برای اولین بار است که کامنت میزارم

با تمام وجود و صادقانه ممنون که هستین.

بردبار ، بهاری و بی غم باشید بهترین. یا علی

با نوشته هاتون خیلی آروم شدم. انگار دارم تو دنیای شما و افکارتون زندگی می کنم. کاش منم یه روزی به این مرحله و این طرز فکر و آرامش درونی برسم.

استاد عزیزم

قلبا دوست دارم و برات از خدا آرامشی میخوام که خودت میخوای

آرامش درخواندن نوشته های آرام و سرشار از آرامش تو

میدونین من هرچه بیشتر مطالبتون رو میخونم بیشتر به این نتیجه میرسم که ما بیشتر بهمدیگه شبیه هستیم تا متفاوت! فقط گاهی نمیتونیم حس هامون و اندیشه هامون رو با کلمات توصیف کنیم و یه جا که یک نفر با قلم خودش اونها رو به جمله و کلمه تبدیل میکنه حسی از آرامش ناشی از تجربه مشترک به آدم دست میده .
مطلب بجایی بود محمدرضا چون توی دغدغه های روزمره و وسط ویراژ دادن های زندگی کمی حرف دل آدم رو هم “رام” و هم ” آرام” میکنه و گاه “اهلی”.

سلام وسپاس.خوش به سعادت شما

I made an agreement of peaceful coexistence with time:neither he pursues me,nor I run from I him. one day we will find each other…..Mario Lago

خیلی عالی بود . گاهی ما آرامش را بدون توجه به حق دیگران میخواهیم که خود باعث تنش برای خود یا دیگران میشود

بسیار زیبا بود
به نظرم رسید این نوشته یه جورایی به کلام حضرت علی شباهت داره که براتون ذکر میکنم
از حضرت علی پرسیدند:نظر شما در مورد دنیا چیست؟
حضرت فرمودند:من بیزار از دنیا ولی عاشق زندگی هستم
پرسیدند:مگر بین دنیا و زندگی چه فرقی است؟
فرمود: «دنیا» خور، خواب، خشم و شهوت است؛
ولی «زندگی» نگریستن به چشمانِ کودک یتیمی است؛
که از پس پرده ی شوق به انسان می نگرد …

چه قشنگ بود.

آرامش!!
میدوی تمام روز تلاش می کنی و آخر شب خسته، از خودت می پرسی این همه برای چی ؟
یک لقمه نام و یک جرعه خواب!!!
در این دوی ماراتن برای رسیدن به خط پایان به هم طعنه میزنیم، حتی به کسی که پای رفتن ندارد!!
پیروز این میدان کیست؟
آنکه قدر لحظه های ساده را دانست…
باید قبل از همیشه رفتن لحظه های ناب را تجربه کرد
لحظه های زیبایی که به سادگی از آنها می گذریم
آنجا که بر شانه های سخت پدر گریه کردی و او پنهانی با تواشک ریخت
آن هنگام که همچون کودکی سر بر پای مادرت می گذاشتی و او خنده کنان می گفت تودیگر خیلی بزرگ شدی
آن روز که دلم لرزید و نگاه سخت و سرد تو به من گقت راه ساده ای در پیش نداری
آن روز که سعی کردم قلبی را که آزردم التیام بخشم
برای آرامش او وخودم و به حرمت اینکه مدتی با همخانه بودیم
می خواهم مرا ببخشد
و امیدوارم فریاد رسائی باشد در راه سخت و دشوار شور و عشق و آزادگی…
دلم برایت تنگ میشه

وای، بینظیر بود، جادو میکنن این کلمات و جملات.