خیلی عالی بود . گاهی ما آرامش را بدون توجه به حق دیگران میخواهیم که خود باعث تنش برای خود یا دیگران میشود

بسیار زیبا بود
به نظرم رسید این نوشته یه جورایی به کلام حضرت علی شباهت داره که براتون ذکر میکنم
از حضرت علی پرسیدند:نظر شما در مورد دنیا چیست؟
حضرت فرمودند:من بیزار از دنیا ولی عاشق زندگی هستم
پرسیدند:مگر بین دنیا و زندگی چه فرقی است؟
فرمود: «دنیا» خور، خواب، خشم و شهوت است؛
ولی «زندگی» نگریستن به چشمانِ کودک یتیمی است؛
که از پس پرده ی شوق به انسان می نگرد …

چه قشنگ بود.

آرامش!!
میدوی تمام روز تلاش می کنی و آخر شب خسته، از خودت می پرسی این همه برای چی ؟
یک لقمه نام و یک جرعه خواب!!!
در این دوی ماراتن برای رسیدن به خط پایان به هم طعنه میزنیم، حتی به کسی که پای رفتن ندارد!!
پیروز این میدان کیست؟
آنکه قدر لحظه های ساده را دانست…
باید قبل از همیشه رفتن لحظه های ناب را تجربه کرد
لحظه های زیبایی که به سادگی از آنها می گذریم
آنجا که بر شانه های سخت پدر گریه کردی و او پنهانی با تواشک ریخت
آن هنگام که همچون کودکی سر بر پای مادرت می گذاشتی و او خنده کنان می گفت تودیگر خیلی بزرگ شدی
آن روز که دلم لرزید و نگاه سخت و سرد تو به من گقت راه ساده ای در پیش نداری
آن روز که سعی کردم قلبی را که آزردم التیام بخشم
برای آرامش او وخودم و به حرمت اینکه مدتی با همخانه بودیم
می خواهم مرا ببخشد
و امیدوارم فریاد رسائی باشد در راه سخت و دشوار شور و عشق و آزادگی…
دلم برایت تنگ میشه

وای، بینظیر بود، جادو میکنن این کلمات و جملات.

بعد از اینهمه گشتن به این نتیجه رسیدم که آرامش اون لحظه ای که فقط به اون لحظه فکر کنی نه چیز دیگه ای… اینکه در لحظه حضور داشته باشی… و اون جمله عالی بود که “که من آرامش را در چشم بستن بر حساب و شمارش و ارزیابی و سنجش جستجو میکنم…”

سبز و آروم و استوار باشین همگی… و شما هم همینطور استاد دوست داشتنی…

مرسی که اینقدر زیبا گفتی … شگفت انگیز ترین چیزی که می شه انجام داد همین است :
“بودن در همین لحظه!”

بعد از مدت ها آرووووم شدم
سلام
عالی بود

salam

aali bood
tashakor

جمله هات پر از آرامش بود ولی ازش هیچ صدای آرامشی نشنیدم
بهم نگو اشتباه میکنی چون گوشهای من اشتباه نمی کنه
همه آرامشای نوشتهات حتی تو نوشته هم که بود به پایان رسید
آرامش اینجوریه!
حالا بزار من از آرامش و نا آرومی بگم
آرامش برام وقتیه که حقیقت رو بدونم
حتی اگی زیر پام آتیش باشه
آرامش اینه که دنیای بیرونم تو جهل نباشه و فکر کنه روشن فکره
آرامش اینه که یکی تو خواب بهت بگه تو از اونایی
آرامش
ناآرامی تمومی نداره اینجا. ولی این ایمانه که حتی صدای نا ارومی رو هم از کنار لاله گوشم بیرون رونده و یقین به روشنایی که هست و خدایی که خالق نوره و فرقان میده به کسایی که آرامش بخواند

آقا امروز با حال بدی اومدم تو وبلاگت و با حال خوبی رفتم
ممنون 🙂

سلام محمدرضا

نوشته هات تظاهر توش نیست منظورم اینه که فقط یکسری کلمات کنار هم چیده شده نیستن که یک جمله پرمغزی رو به نمایش بگذارن. عمیقاً معلومه برای خودت نوشتی. امیدوارم من هم روزی بتونم به حدی از پختگی برسم که بی پروا حرف دلم رو بزنم یعنی مثل تو برای خودم بنویسم….

سلام
فقط می تونم بگم عالی بود