سلام به محمدرضاي عزيز و دوستان خوب متممي ام
ممنونم از محمدرضاي عزيز كه چنين تصميمي گرفته اند و خبر ديدن دوباره محمدرضا جان و دوستان، انرژي مضاعف به آدم ميدهد. اميدوارم هر چه زودتر شما بزرگواران را ببينم .

چقدر خوشحال شدم این خبر رو خوندم. این روزها درگیر پایان نامه ام هستم خیلی کم فرصت میکنم به سایتتون سربزنم ولی الان که این خبرو خوندم واقعا خوشحال شدم 🙂

سلام بر معلم عزیز محمدرضای شعبانعلی
معلمی که آرزوی دیدن و حضور در کلاسش همیشه دغدغه خاطرم بوده و چندین بار در تمرین های متمم به این مسئله اشاره کردم و حسرت اینکه چه فرصتی رو تو زندگیم از دست دادم همیشه با من همراه بوده . این اولین کامنت من بعد از گذاشتن قانون امتیاز در روزنوشته هاست و غرق در لذتم که اولین کامنت من با شنیدن این خبر بسیار خوشحال کننده و خود افشایی در واپسین روزهای سال همراه شده . جالب اینکه اگر بخوام صادق باشم و من هم خودافشایی کنم لحظه ای که این خبر رو خوندم ، پشت میزم در محل کار ، ناخوداگاه دستم رو بالا بردم و شعف و هیجان درونیمون رو با صدای بلند و خوشحالی ابراز کردم ( اخ جون خدایا شکرت بالاخره میتونم معلمم رو ببینم :(( )
درسته که ممکنه جز مدعوین نباشم ولی تمام سعی و تلاشم رو میکنم که بتونم معیار لازم رو برای شرکت در این سمینار و حضور در کنار معلم عزیز و دوستان خوب متممی ام ، کسب کنم .
من با متمم و دوستان متممی و روز نوشته ها زندگی میکنم و نفس میکشم . با اینکه جز کوچک و شاگرد ابتدایی این دانشگاه هستم ولی تمام سعی ام بر این بوده تا درس های متمم رو با دقت و عمیق بخونم و با خوندن تک تک نظرات دوستان متممی خوبم ، از نظرات خوب و مفیدشون بهره مند بشم . معلم عزیز از صمیم قلبم برات ارزوی موفقیت و سلامتی میکنم و بیصبرانه منتظر روز موعود هستم .
سپاس

خیلی ایده خوبیه، خیلی خوشحال شدم،
برگزاری این سمینار به من انگیزه میده که بصورت فعال تری در متمم حضور داشته باشم و از طرف دیگه، به مطالب ارائه شده در متمم اکتفا نکنم و یادگیری خودم رو بصورت کریستالی گسترش بدم.
فقط امیدوارم که تو غربالگری حذف نشم 🙂
پیشنهاد من اینه که مطالب ارائه شده در سمینار، بصورت فایل صوتی یا تصویری ذخیره بشن و کسانی که در غربالگری حذف میشن، بعدها در صورت کسب شرایط موردنیاز بتونن مطالب ارائه شده رو دریافت کنن.

سلام
بنظرم این که متمم را دانشگاه و متممی ها را همکلاسی یا همکار اداری بدانیم، سطح صمیمیت بین بچه ها را کمرنگ در نظر گرفته ایم.
رابطه بین بچه ها بسیار عمیقتر از هم دانشگاهی هاست. یک دلیل مشخص به ذهنم میرسد.
متممی ها دوست هستند، دوستانی که با نسبت خوب هم عقیده هستند، همدیگر را انتخاب کردند.
تفاوت اصلی در اونجایی هست که آنچه ما را دور هم جمع کرده، به قول شما بیشتر به همان مفهوم اقدام نزدیک است تا پاسخ.
عاملی مثل “تراز کنکور” علت جمع شدنمان نیست. شاید شاخصی بسیار عمیقتر و معنادارتر مثل نوع نگرش و نحوه تفکر و سبک زندگی باشد.
حتی بنظرم این جنس آشنایی و دور هم جمع شدن حالا در هر قالبی که باشه میتواند شروع و نقطه عطفی در روابط بین بچه ها باشد.
شاید بچه ها به صراحت این موضوع را بیان نکنند، ولی فکر میکنم بسیاری از بچه ها مثل من تعلق خاطر بیشتری به هم دارند تا اقوام و خویشانشان.
من هم مثل بقیه امیدوارم این ایده محقق شود، و مطمئنم برخلاف بسیاری از روابط که آدمها بهم حتی پس از مدتها حس غریبگی دارند، متممی ها باهم غریبه نیستند.
به امید دیدار.
ما از هم جداییم به صورت، نه به معنی/ چون فاصله بیت بود فاصله ما :))

محمدرضا جان
موضوع خود افشایی که خیلی برام مهم و جذابه. دوست دارم اولین نفری باشم که سخنرانی می کنه. خداکنه زودتر زودتر متمم پیام بده و بگه زودی بیاین ثبت نام.
ولی موضوعی که خیلی بیش تر به دلم نشست، اعتمادت به ما دوستاته. بهمون اعتماد می کنی و ما رو در جریان موضوعی که هنوز احتمالاً خیلی پایبندش نیستی و ممکنه ازش اعراض کنی، میذاری. دوست مون داری و با این که کلی قبلاً گفته بودی دیگه سمینار بی سمینار، اما انگار داری تجدیدنظر می کنی. خیلی شجاعتت ستودنی و حسادت برانگیزه. حتماً الگوبرداری می کنم. با این کارت داری یه درس بهم میدی؛ و اون این که حتی اگه عزمم رو جزم کنم و تصمیمی بگیرم، تصمیمی که پشتوانه اش فکر و تحلیل و منطق هست، و حتی اگه اون تصمیم رو به هزاران نفر اعلام کرده باشم، می تونم با یک پشتوانه فکری محکم تر، با یک تحلیل استوارتر، نقطه هدفم رو جا به جا کنم و از تصمیمم عدول کنم.
خیلی خیلی خوشحالم کردی:)

سلام معلم جان
چه خبر خوبی
مشتاقانه منتظر هستیم.

ممنون از خبر خوبتان
امیدوارم که تمامی راه ها برای برگزاری این مهم هموار گردد.
[نمی خوام بگم که میدونستم و از این حرفا و فازها بدم] ولی منتظر این خبر بودم.
همانطور که منتظر اعلام متممی های برتر در متمم بودم
همانطور که منتظر جدا کردن درس اختصاصی از عمومی بودم
همانطور که منتظر یک سری اختیارات خاص دادن به ارزیاب ها هستم
همانطور که منتظر اعمال یک روش برای نشان دادن “Equity comment” برای هر کدام از دوستان هستم.
در کل شما با آگاهی بخشی به ما، ما را برای همه چیز آماده کرده اید
بی صبرانه منتظر سمینار هستم و همیشه به وجود “تمایز” در شما نسبت به همه، اشاره کرده ام.

سلام.
هیجان انگیزترین خبری که این اواخر، قبل از این به دستم رسیده بود این بود که قرار است امسال هم فایل صوتی برامون تهیه کنید.
حالا با این یکی چه کار کنم؟ این رو کجای دلم بذارم؟
واقعاً از این که تصمیماتی این چنین خاص می گیرید، ممنون.
امیدوارم قابل باشم شنونده ی صحبت های دوستان متممی ام باشم.
با اجازه ی شهرزاد، قربون خودت و اون خودافشایی ات برم من.
ممنون.

سلام و عرض تشکر
خیلی دوست داشتم دورهمی متممی مثل تد ایکس و روشن شو داشته باشیم. خوشحالم که این اتفاق افتاد . امیدوارم من هم بتونم بیام و بتونم چند دقیقه ای درباره موضوعات متممی و مورد علاقه ام صحبت کنم.

سلام به معلم جانم
یعنی از کامنت ها کاملا مشهوده که با خودافشایی تون امید به زندگی درما متممی ها چند برابر کردید.? واقعا ایده خلاقانه و باارزشیه.
هرچند که متمم یک فضای یادگیری آنلاین هست اما علم آموزانش خیلی دوست دارند که همکلاسی ها رو چندوقت یک بار ببینند.
مثالش سجاد سلیمانی و چند نفر دیگه از دوستان که باهم یک گردش جمعی رو راه انداختند.
اینکه در فضای سمینار و به شکل کارگاه های متنوع باشه بی نهایت جذابه.
به قول معروف برنامه تون که قطعا خوبه، فقط تایمش رو بیشتر کنید?خلاصه جسارتا از حالا پیشنهاد من اینه حداقل دو روز باشه. مثلا یک پنج شنبه و جمعه. واقعا یک روز رو تا به خود بیایم گذشته.

استادم سلام؛
پیش نوشت: این اولین باری است که در روزنوشته ها کامنت میگذارم و شاید اگر این خود افشایی نبود همچنان به خودم اجازه نمیدادم در حریم شخصی اثرگذارترین فرد زندگیم (خونه استادم) فضایی را اشغال کنم.
اصل مطلب: فقط و فقط میخواهم خوشحالیمو ابراز کنم و بگم که چقدر با حرف های دوست عزیزم خانم “شیخ مرادی” موافقم.
وقتی این موضوع را خواندم نمیدونم چرا یاد این شعر از مولانا افتادم:
ما چو ناییم و نوا در ما زتوست /// ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست
ما نبودیم و تقاضامان نبود /// لطف تو ناگفته ما میشنود.
استاد ممنونم.

سلام
برای کسی مثل من که فرصت این رو داشته که لذت بودن در سمینار معلمی چون شما رو داشته باشه شنیدن این خبر فوق العاده لذت بخش بود. یعنی میشه من دوباره اون فضا رو تجربه کنم؟ به قول دوستان عزیزم امیدوارم زنده باشم و این فرصت نصیبم بشه

پیش نوشت: چند هفته ای هست که مشغول انجام یک پروژه ی کاری سنگین هستم که باعث شده بود در مجموع روزی یک یا دو ساعت استراحت کنم. از امروز شرایط به حالت عادی برگشت و “چقدر” کِیف کردم از شنیدن این خود افشایی ایه “درجه یک” در پایانِ این شرایطِ کاری.
اصل مطلب: محمدرضا جان، حالا که شما این خود افشایی رو انجام دادی من هم یک تجربه که شاید برای دوست های متممی ام پیش اومده باشه رو می گم:
از روزی که امکانِ نمایشِ “کسانی که بیشترین امتیاز را به شما داده اند” در متمم راه اندازی شد من بی صبرانه منتظر دیدن اسامی این افراد بودم -چون تا چند ماه بعد از راه اندازی این امکان من امتیاز لازم را نداشتم- اما جالب این جاست که از روزی که اسامی این دوستان برام مشخص شد -که البته خیلی لذت بخش بود- هرچقدر سعی کردم به یه روشی یه دیدارِ حضوری با این دوستام تنظیم کنم یا حداقل یک پیامِ ساده براشون ارسال کنم؛ نشد. حالا جالبه که من تقریبا به غیر از فضای متمم و روز نوشته فضایی که بتونم باهاش در مورد متمم گپ بزنم رو ندارم و خیلی خلاءِ نبودن همچین فضایی رو به صورت فیزیکی برای خودم حس می کنم. اما بگم که چرا نشد؟
حقیقتش ترسیدم که بخوام یه شکل تازه از رابطه رو با بچه هایی که بیشترین نزدیکیِ فکری با من دارند رو ایجاد کنم. ترس از اینکه نکنه این دیدار یا شکل تازه منجر به هدر رفتن وقتِ اون ها بشه؟ نکنه نتونم درست شکل رابطه رو مدیریت کنم و حسِ بدی به اون هابدم؟، این حس که “خُب حالا که چی؟”
در هر حال اینا رو گفتم که بگم “عجب فکری”، به به.
فکر می کنم این همون چیزیه که من می خواستم. 🙂
من اگه اجازه ی حضور در این جمع رو داشته باشم حداقل چندتا از ۱۰ دوستم رو بدون نگرانی می بینم.

خداروشکر واقعا عالیه خیلی خوشحال شدم چقدر خوب که خواب و خیالمون به حقیقت بپیونده، باورنکردنیه و هیجان انگیز، یک رویای صادقه دیگه برام اتفاق افتاد?
ممنونم ازت محمدرضا. بی صبرانه در رویا و انتظار اون روز هستم.

آقا معلم سلام
راست اش این خبر رو چند دقیقه پیش یکی از دوستان متممی به من اعلام کردند، بلافاصله اومدم اینجا تا کل موضوع رو بخونم. خیلی شگفت زده شدم. اونقدر که با خودم گفتم جواد، لازمه همین الان ی کامنت بگذاری.
خلاصه به نظرم، از این به بعد باید بیشتر درس بخونم تا اون موقع حداقل این فرصت به من داده بشه که بتونم در سمینار متمم شرکت کنم.
اینطوری پس از حدود دو سال می تونم مجددا معلم عزیزم و دوستان متممی ام رو از نزدیک ببینم.
به امید ظهور اون روز به یادماندنی.

چه خبر خوبی. از چند جهت عالیه:
– میشه همشاگردیای یک دانشگاه از نزدیک همو ملاقات کنن.
– تبادل نظر ها و دیدگاه ها از نزدیک رد و بدل میشه.
– فکر میکنم متمم و دوستای متممی، ازون به بعد انرژی بیشتری واسه پیشرفت پیدا کنن. و شاید کلی هم خلاقیت ایجاد بشه.
دست مریزاد محمد رضا.
چند روز پیش از دور دیدم یکی داره متمم می خونه، نمی شناختمش، فاصله هم داشتیم و یکدفعه ای موبایلش سمت من چرخید. خوشحال شدم انگار تو یه کلاس بودیم. اما نشد باهاش صحبت کنم. خیلی کوتاه از ذهنم گذشت اتفاق جالبی می شد اگه متممی ها یه جا جمع می شدن و همو می دیدن.
با دیدن خبرت ذوق زده شدم. امیدوارم بشه.

به به، به این میگن یه خبر عالی 🙂
ما که عیدیمون رو بیست و چهار روز مونده به سال جدید گرفتیم.
محمدرضا جان، بی صبرانه منتظر اون روزم…

چه خبر خوبيه احتمال ديدن معلمي كه چند سالي است چيزهاي ارزشمندي ازش ياد گرفتم. حتي تصورش هم آدمو به هيجان مياره، حتي اگه جزو منتخبين نباشي.
راستش من يه فانتزي ذهني دارم در مورد آدمهايي كه دوستشون دارم و يه جورايي برام توي “حوزه ” هاي خاصي حكم معيار دارند و اونم اينه كه اگه ببينمشون و فقط مدت زمان كوتاهي در اختيارم باشه، ازشون چي مي پرسم؟ يعني چه سوالي بپرسم كه وقتي بعدا به عقب برگشتم و به اون لحظه فكر كردم حس سوخت شدن فرصت بهم دست نده؟

غافلگیرشدم یعنی محمدرضا بی تابی و بیقراری که ما به خاطر احترام گذاشتن به آخرین تصمیمش ازش اصلا دم نزدیم رو چقدر خوب فهمیده . به این میگن آموزش دلی 🙂

درود بر معلم گرامی؛
طی مراوده ای که با دوستان عزیز متممی داریم و گفتگو پیرامون مسائل مشترکمان، به جرأت یکی از آرزوها و خواسته های فعلی اکثر آنها برگزاری یک دورهمی وسیع با حضور معلم عزیزِ همه ما و بهره بردن از حضور شما و سایر دوستان به صورت حضوری است.
سپاس بابت رویایی که برای سال ۹۶ ما خلق کردید و با آرزوی به وقوع پیوستن این رویا.
ایام به کام