بی نهایت عالی بود

سلام. مطمئن نیستم این نقل قول از علی ابن ابیطالب باشه اما چند جا دیدمش:

Do not raise your children the way [your] parents raised you, they were born for a different time.”
― Ali ibn Abi Talib

بلی مقاله که ذکر شده واقعاً بسیار جالب وهم زیباست

محمدرضای عزیز
سلام فایل صوتی مرا ببخش را شنیدم چرا این همه غصه داری ؟ بی خیال

اینجا جایی که شاید احساس لطیفی که داشتی تجربه نشه ولی به شما قول میدم از بودن کنار پدر و مادرت ( درست مثل دوران بچگی) چنان انرژی بگیری که خیلی زود شرایط برات عوض بشه

درور هم لذت ببرین ولی کمتر صحبت کن و فقط به اونها توجه کن

سلام آقای شعبانی عزیز
من هم چنان منتظر پاسخ شما هستم اما دیگه فکر میکنم نمی خواید جواب بدید مشکلی نیست چون شما وظیفه ای ندارید که حتما پاسخ من رو بدید …. گفتید کامنت هایی که مهم تر باشند میگذارید بعدا پاسخ بدید چون زمان لازم داره ،
اما کامنت هایی که مهم باشند زمان هم براشون خیلی مهمه…. اینکه مثل خیلی از سایت های دیگه اعلام می کردید که “سوالات خودتون رو مطرح نکنید چون بنده فرصت پاسخ ندارم و فق به انجمن های سایت مراجعه کنید..” واسم خوشایند تر بود تا اینکه این طوری به انتظار می نشستم ..
وقتی با سایتتون آشنا شدم خیلی از مطالبتون رو خوندم و خیلی خوشحال شدم از اینکه این سایت رو پیدا کردم و الان هرروز میام مطالب جدید رو میخونم و استفاده میکنم و از این بابت ممنونم..
همیشه با خودم میگفتم کاش قبلا یعنی قبل اینکه دانشجو شم و بخوام انتخاب های مهم زندگیم رو انجام بدم با یه کسی که تجربه داشته باشه و موفق باشه تو انتخاباش، مشورت می کردم و همیشه خودم به تنهایی و یا فقط با اتکا به مشاورهای معمولی انتخاب نکرده بودم .. الان که احساس میکنم از زمان عقب افتادم دنبال کسی میگردم که کمکم کنه که زمانی که مونده رو درست پیش برم اما کسایی که میتونن کمکم کنن وقتش رو ندارن راهنماییم کنن خیلی وقته منتظرم فقط یک نفر جوابمو بده اما همه کسایی که ازشون کمک خواستم فرصت نکردن راهنماییم کنن… خوب طبیعی هم هست چون واقعا فرصت ندارن .. تصورم این بود که اینجا دیگه کسی هست راهنماییم کنه چون دیدم کامنت ها زود به زود خونده میشه واکثرا جواب داده شده اما نمی دونستم اگه طولانی بنویسم کامنتم به لیست سیاه میره….
به نتیجه رسیدم که دیگه خودمو سرزنش نکنم چون حتما چند سال پیش هم کسی که می تونست درست راهنماییم کنه وقتش رو نداشت … پس باز هم باید اینطور انتخاب کنم… فقط موندم راه درست رو چطور باید پیدا میکردم؟؟؟ والان چطور؟؟!!!
(البته تصور نشه که زحمتی نکشیدم و دنبال مشورت نبودم از خیلی ها کمک خواستم اما…….)

خیلی به جا گفتی
من کسی هستم که مادرم اینقدر از درست بودن افکارش و اشتباهات ما(وقتایی که به خواست خودمون عمل کردیم) گفت و اینقد خودشو درست وکامل و بی نقص نشون داده بود که باعث شد من خودم خودمو زیر سوال ببرم تا مورد تایید اون باشم
وقتی که به این موضوع فکر میکنم بسیار دردناکه و افسوس روزای از دست رفته میاد سراغم
اما خبر خوب اینه که من بالاخره خودمو بعد از مدت ها دیدم
دیگه برام مهم نیست که مورد تایید مامانم باشم یا نباشم اون منو تایید بکنه یا نه اصلا راضی باشه یا سرم غر بزنه
من شروع کردم به دیدن خودم…تازه شروع کردم
نمیدونین که چه حس آزادی و اعتماد به نفسی دارم
احساس میکنم که بعد از سالها دارم زندگی میکنم خودمو زندگی میکنم
من اون طوری میپوشم میخورم حرف میزنم و به طور کلی کارایی رو انجام میدم که خودم میخوام اونجور که خودم لذت میبرم
و خیلی خوشحالم
و خیلی جالبه که مامانم اصلا اون آدم پر قدرتی که من تصور می کردم نبود…بله اون داره عقب نشینی میکنه و من پیشروی
من معتقدم که آزادی آدم دست خودشه مثل آزادها رفتار کن تا آزاد باشی
تنها چیزی که لازم دارم جرات و اعتماد کامل به خودمه

ظلم به فرزند اینه که به حریم خصوصیش احترام نذاری!
ظلمه که اون رو به خودت وابسته کنی و بعدش بفرستیش وسط یه جامعه ای که هیچ دیدی نسبت به اون نداره.
ظلمه اگر به مفت خوری عادت کنه!
ظلمه اگر فکر کنی بچه است، فعلن این چیزهارو نمی فهمه!
ظلمه اگر وقتی زمین خورد، دوان دوان بچم بچم بگی و بغلش کنی و قربون صدقش بری و بگی تقصیر تو نبود! به زمین فحش بدی و بهش بگی برو زمین و بزن تا دلت خنک بشه!
ظلمه اگر به خاطر دل پدر یا مادرش ( بخوانید به خاطر دختر نسرین خانوم یا پسر عباس آقا) مجبور بشه دور رشته ی مورد علاقه اش رو خط بزنه!
ظلمه اگر قلب مادر یهو بگیره به خاطر اینکه پسر خانواده از دختر صغری خانوم که باباش معتاد بوده ( و هزار تا انگ جورواجور ) خوشش بیاد!!
ظلمه اگر پدر خانواده روی نوه اش اسم بزار!
آنها به ما ظلم کردن شاید به خاطر اینکه به اونها ظلم شد. اونها به ما ظلم نکردن شاید به خاطر اینکه باز هم به آنها ظلم شد!

ولی شاید تقصیر پدر ها و مادر های ما نبوده! کی می دونه!؟
اما یه چیزی هست که پدر واسه پسر یه رفیقه و واسه دختر سلطان قلب! مادر هم که همیشه مادره.

برای من جالب اینه که دیدگاه انسان های درس نخونده و تحصیل نکرده به مراتب عمیق تر از انسان های درس خونده و مثلا تحصیل کرده است. بعضی وقتا آرزو میکنم پدر مادرم بی سواد و کشاورز بودن تا استاد دانشگاه!

سلام
من به عنوان کسی که در خانواده کوچک ترین فرد هستم همیشه از برادر های بزرگم و مادر و پدرم انتظار دارم که موقع تصمیم گیری من رو از تجربیاتشون آگاه کنن ، به من دید بدن ، من رو به افراد با تجربه تر که میشناسن معرفی کنن !! ولی تصمیم گیری رو به عهده خوذم بذارن ، و موقعی که تصمیم گرفتم در کنارم باشن ، به تصمیمم احترام بذارن حتی اگه بعدا متوجه شدم که تصمیمم اشتباه بوده .