چقدر جالب که قانون هفت زندگیت عقیده من هم هست. همیشه به دوستانم گفتم اگر این کتابی که میخونم یه جمله هم به من یاد بده یا جرقه یه فکر و مسیر جدید رو توی ذهنم بزنه من راضیم. 

درباره میوه شرایط نامطلوب هم دید زیبایی داری. من هم به اتفاقات بد همیشه به چشم تجربه نگاه میکنم و همیشه سعی میکنم یه چیزی یاد بگیرم ازشون و خود اون یادگیری برام خیلی لذت بخشه.

سلام استاد
حدود دو سال است که مطالب روزنوشتهای شما و سایت متمم را با دقت مطالعه می کنم و از خواندن مطالب هم لذت می برم
درخواستی دارم اگر براتون ممکن است و صلاح می دانید برنامه یک روز تعطیلتون رادهم بندسید و اگر حوصله داشتید علاقه مند هستم قوانین تفریحاتتون را هم بنویسید

سلام اقای شعبانعلی بنده فایلهای رادیو مذاکره رو ومتمم رو شنیدم و از شاگردان موسسه بهار هم هستم اما افتخار اشنایی با شماره حضوری نداشتم سوالی دارم بنده نمی دونم با اطرافیان که در کنارم برای حرفها برداشتای متفاوت و با شرایط گذشته خود مقایسه به وجود می اورند ودر محیط ایجاد چالش میکنند واطرافیان احساس میکنند که دارد حسادت میورزد شاید هم همین طور باشد نمی دانم چه طور باید با این افراد برخورد داشت وچهطور با انها مذاکره کرد و چه طور دنیای انها رو فهمید

سلام
هربار که متنی رو در اینجا میخونم بیشتر افسوس دیر اومدن به سراغم میاد ولی نه .. بیشتر خوشحالم که الان هستم، میشد هیچوقت اینجارو نبینم..
آقای محمد رضا فوق العاده هستید و خدارو به خاطر بودنتون بی نهایت شاکرم..
پایبندی به اعتقادات شخصی بسیار عالی است مخصوصا درمورد شما که بهشون با تفکر رسیدید.
من سعی میکنم با تمام تمرکز متن های شمارو بخونم و اونارو یادداشت و البته توی ذهنم هم ثبت کنم.
ابعاد وجودتون برای من بسیار بی نظیر هستش واقعا دورد برشما و خیلی هم سپاس بابت اینکه قوانین زندگی شما باعث شده که من به شخصه یادم بیاد که منم آدمم و میتونم برای خودم قوانینی داشته باشم و بهشون پایبند باشم.
لذت بردم و هرگز اینجارو رها نمیکنم.
پاینده و سلامت باشید.

خیلی عالیه و یسری سختیهایی که باعث شدشماکتاب بنویسین یا ..و من تجربه کردم و همیشه دلم میخواست این راه هارو برم و اینکارارو انجام بدم و خط مستقبم زندگی من و اهدافم روی این خط کاراییه که شماانجام دادین.
اما من هیچوقت نمیدونستم بایدازکجاشرو کنم و الان که ۲۴سالمه فهمیدم چیزی که من میخوام باراهی که میرفتم اشتبا بوده …
تاالان تلاشم خوب بوده امامیتونست بیشترباسه اگه میدونستم ازچه راهی بایدبذم.
کمااینکه متاسفانه هنوز نمیدونم بایدازکدوم راه برم تا به جابی گه میخام بزسم و این منو اذیت میکنه

امشب با حال نسبتا بد داشتم به زندگیم و فشارهای روحی و روانی مختلف و بار مسئولیت هایی که قبول کردم فکر میکردم.بدون داشتن پشتوانه و دل گرمی در شهری غریب. اتفاقی یاد متنی که راجع به “واحه” نوشته بودین افتادم و خیلی اتفاقی با وجود کمبود وقتی که دارم گذرم به اینجا افتاد… معجزه رخ داد … خارج از هر کلیشه ای میگم مرسی 🙂

با سلام و درود فراوان خدمت استاد بزرگوارم.نیایشهاتون اگر برامون بفرستید ممنون میشم. نظام افرینش خداوند یک نظام متقن و منظم است شما هم در زندگیتون از نوامیس و نظم خاصی برخوردار هستید که به موفقیت هاتون میرسیم چون معتقدم انسان بی نظم و بی هدف عقل سالم ندارد.

خیلی دوست دارم برگه ی نیایش تون رو مطالعه کنم

سلام.من هم در جستجوی آموزش زبان انگلیسی بودم که با سایت شما آشنا شدم.دقیقا پشت هر جمله شما نمایانگر ساعت ها مطالعه، تجربه و فکر هست .تبریک عرض میکنم سایت شما بسیار اثر گذار هست شاید قسمت اعظمی از هدف شما از برپایی این سایت تامین شده باشه.من وقتی مطالب شما رو می خوندم و قسمتی از افکارتون هم از مطالب برداشت می شه ، به یاد دکتر شریعتی می افتم . انگار تاریخ متفکر متفاوت دیگری زاییده . پایدار باشید.

قوانین زیبایی دارید و از آن زیباتر، فکر زیبایتان برای درک ضرورت ثبت قوانین زندگیتان است.
قانون سومتان را بسیار دوست داشتم. چندوقتیست در گیر این موضوع هستم.
احساسا می کنم گمشده ای دارم گمشده ای که با یک تلنگر تلخ در زندگیم احساسش کردم. اما چون پایان کارم را نمی دانم نم یتوانم بگویم ارزش چیزهایی که بدست آوردم و بدست می آورم بیشتر از آنچه بوده که از دست داده ام یا نه. زمان باید بگذرد.
همین
موفق باشید

واقعا لذت بردم ممنون از این همه احساس خوب

سلام…من هم با سرچ یادگیری زبان به اینجا رسیدم اما الان چند ساعته دارم نوشته هاتونو میخونم و خسته نشدم که هیچ ..واقعا حال خوبی پیدا کردم…سلامت باشید همیشه….
سپااااس

قانون اول زندگی من هدفی که براش برنامه ریزی کردم تا آخر ادامه میدم حتی اگه موفقیتم صد در صد نبوده ولی به خودم اثبات کردم که میتونم و هیچ مانع و حرفی انقدر قوی نیست که کارم را نیمه تمام رها کنم و از تجربیاتش استفاده میکنم
قانون دوم من : رنج هر روز برای همون روز کافیه پس ارزش لحظات زندگی را میدونم و ازش استفاده میکنم
قانون سوم : از زندگی لذت میبرم هر فعالیتی که برام جذابه انجام میدم وتجربه ای که از هر کدوم به دست آوردم خیلی برام ارزشمنده و بهم اعتماد به نفس و قدرت میده.
یکیش این بود ۱۲سال بسکتبال بازی کردم ولی به خاطر ترس از برخورد مربی هیچ وقت نتونستم اونی باشم که واقعا هستم تا اینکه یه روز تصمیم گرفتم از تیم برم وبا ترسم مقابله کنم و نتیجه اش شد کارشناس تربیت بدنی و یادگیری شنا و بدمینتون و زومبا و لذت بردن از بسکتبال تفریحی ومربیگری و داوری این رشته فوق العاده.
با تشکر از شما که انقدر مطالبتون عالی و صادقانه و دلنشینه و خوندش شده یکی از کارهای مهم من.
قانون چهارم : برنامه سالیانه که برای خودم مینویسم باید انجام بشه حتی در آخرین فرصتها ولی رد کردن نداریم.

کاش یکی منو به بیابون تبعید می کرد…. حسودیم شد

درود بر شما ، قانون زندگی اصیل و عمیق شما گواه بر عاقبت بخیری عینی و عملی شماست !

تبریک تبریک تبریک و دیگر هیچ ….

قوانين زندگي شخصيتون خيلي بهم كمك ميكنه. خصوصا ديدتون در مورد ثروت واقعا ناب و زيبا بود و كمك به حل مساله مقايسه هاي نابجاي ما ميكنه. يه مورد برام سوال شده و اون هم اينه كه اگه امروز بخواين قوانين زندگيتونو بنويسيد باز با همين ترتيبه يا نياز به آپديت داره؟ من برم قوانين شماره ٢ رو بخونم.

استاد عزیز
ای کاش آدمهای بزرگ دیگه بجای نوشتن مطالب توی کتاب و فروش اونها ، گاهی مثل شما از سر خیر خواهی و انسان دوستی مطالبی را جهت رشد آدمهای دیگه ( فرق نمی کنه موافق مطالب باشم یا مخالف ) بطور رایگان در اختیار ، افراد این سرزمین قرار میدادند.
بهرحال از وقتی که برای نگارش مطالب صرف می کنید بسیار سپاسگزارم.
شاد و سربلند باشید

با سلام خدمت استاد
چند موضوع از زندگی شما برام مبهم بوده ، که جزء کارهای روزمره بنده است اما در نوشته های شما ندیدم؛ لطفا با پاسخ خودتون راهنماییم کنید:
۱- در مورد صبح زود بیدار شدن شما و کارهای شما و دیگر بزرگان کاملا موافقم ، اما چه ساعتی می خوابید؟ چند ساعت در روز می خوابید؟ مراسم قبل از خواب و نیز روش یک خواب کامل برای شروع روز پر انرژیتون را می خواهم بدونم؟

۲- جای ورزش را در نوشته هایتان ندیدم! با اینکه با توجه به شرایط کاری مدیریت که استرس زیادی دارد ، بدون ورزش چطور انرژیهای استرس روزانه خود را خالی می کنید؟

۳- تفریح و Weekend و قاطی درمانی نیز در برنامه هاتون ننوشتید؟ اما از نظر من و دیدگاه علمی یک روز برای متفاوت زندگی کردن بسیار بعد روانی و انرژی رایی زیادی دارد. لطفا در این مورد هم راهنمایی بفرمایید.

۴- چگونه مدیتیشن و نیز با چه روشهایی برای خودتان انرژی افزایی می کنید؟ منظورم اکتیو بودن فارغ از انگیزه است
ممنون میشم پاسخ دهید برایم بسیار مهم است

ممنونم از ایتهمه نکته زیبا و بجا و ضروری آقای شعبانعلی. خیلی از مواردی که ذکر کردید جزو قوانین زندگی من هستن که برای خیلیهاش تردید داشتم به درستیش و نگران از اینکه با قوانین زندگی خیلی از آدمهای اطرافم همخونی نداره … اما صراحت و روانی و شیوایی بیان شما قوانین رو برام ملموس کرد و آرامش بخش بود. ممنونم بینهایت از شما و از دکتر شیری عزیز که بحق جمله زیباشون رو اجرا کردید و با معنا دادن به زندگی ما به زندگی خودتون هم معنا دادید.

سلام.من از خوندن قوانین زندگی شما لذت بردم من هیچوقت بجز موارد استثنا ساعت چهار صبح از خواب بیدار نشدم اما تا پارسال که مدرسه میرفتم همیشه حتی روزی هم که تعطیل بود با اینکه کار زیادی بجز درس خوندن نداشتم صبح ساعت هفت بیدار. بودم به دوستام که ظهر میخوابیدن میخندیدم عاشق این بودم که روز تعطیلی نباشه و برم مدرسه اما الان که کنکور تموم شده میرم دانشگاه دلیل درس نخوندنم و دیر از خواب بیدار شدنم و با اینکه مسئولیتم بیشتر نمیدونم من میگم. بخاطر اینه که رشته مو دوست ندارم و میدونم که چون این راه و انتخاب کردم باید تا ته برم و میرم دیشب گفتم صبح زود مثل همیشه بیدارم که هم به برنامه ریزی ای که کردم برسم هم اوقات فراغتم. بازم نشد اونوقت من حسرت چیزی که شما نوشتید رو خوردم و همیشه دوست دارم مثل یه. دکتری که خیلی میشناسم باشم بعد فکرم نکردم که شما ها زحمت کشیدین .آقا محمدرضا ایندفعه که از فردا. صبح به قولی که دادم عمل میکنم. و درست کار میکنم.خیلی زیاد نوشتم.

سلام من خیلی اتفاقی با سایتتون آشنا شدم من ۲۱ سالمه همیشه از همون کوچیکی دوست داشتمیه آدم طالهم و پر مشغله باشم.مطالبتوناقعا زیبا و کاربردی بود.از امشب به بعد همیشه سر میزم به سایتتون واقعا ممنون

سلام آقای شعبانعلی قوانین زندگی شما روخوندم وبسیارلذت بردم. به شما تبریک میگم به خاطرداشتن چنین عقایدی که همون اندیشه نیک گفترنیک وکردار نیک هستش. می خواستم ازتون بپرسم چطوری میتونم مجموعه تمام این قوانین شما رو به صورت کتاب تهیه کنم و چطوری میتونم باهاتون تلفنی صحبتی داشته باشم؟

ای بابا من میخاستم یه وقتی که حال خوبی دارم سراغی بگیرم و اگه اجاره دادب بیام ببینمت. با این برنامه سنگینی که داری که من ناامید شدم 🙂

نگرش های فوق العاده ای بود.قسمتیش تاحدودی با افکار من یکی و مابقی مثل چراغی برای دیدن هر آنچه که با کمی دقت می شود بهتر دید…ممنونم استاد

وا ی خدا…!
چقدر این قانون به درد من میخوره :
“در گفته‌ها و نوشته‌های دیگران،‌ دنبال نسخه‌ای کامل برای زندگی نمی‌گردم بلکه جرقه‌ای را برای زندگی جستجو می‌کنم”
بعضی از مطالبی که مینویسید انقدر به جان آدم میشینه که اصلا دلم نمیخواد نظر بدم !میخوام بخونم و استفاده کنم !همین !همین !

سلام استاد

کارتون خیلی درسته هرشب در سایتهای شما حدود ۱ ساعت وقت میذارم ولی بازم مطلب نخونده که میشه ازشون درس گرفت میبینم .سربلند و خوشحال باشید.

خاطره ای رو از خودم تعریف میکنم شاید از نظر خوانندگان و همچنین استاد شعبانعلی مفید باشه :
دوران دانشجوییم به محض ورودم به دانشگاه در اثر شور و شعف و هیجان زیادی که درونم بوجود آمده بود در تمام انجمن های دانشگاه عضو شدم … تو چند انجمن به عنوان دبیر انتخاب شده بودم و هر روز هم یک پیشنهاد جدید برای ملحق شدن به گروهی جدید به سراغم میومد … ظرف مدت دو ماه طوری شده بود که تو تمام دانشگاه منو میشناختند … سعی میکردم که از تمام فرصت هایی که در اختیارم قرار میگرفت استفاده کنم و هیچ جلسه ای رو از دست ندم … در جلسات هم معمولا همه مجذوب حرف ها و دیدگاه های من میشدند … و من هم سرخوش و مست بودم از این همه توجه و اتفاق و هیجان و دوستانی که دور و بر من جمع شده بودند … سه سال گذشت و کم کم دوران دانشگاه داشت به پایان میرسید … یک روز در حالیکه داشتم با یکی از دوستان قدیمی خودم در مورد پروژه هایی که در دوران دانشجویی انجام داده صحبت میکردم … خواستم به او بگویم که من هم کارهای زیادی انجام دادم … که ناگهان متوجه شدم … دستهام خالیه … و اون دورانی که تصور میکردم دوران درخشان عمرم بوده ، بدون هیچ هدفی ، تنها انرژی خودم را به خیال اینکه دارم بحث های علمی میکنم به هدر دادم …
الان دیگه دوستام در کنارم نیستند ولی بزرگترین تجربه من از اون دوران این بود که اگر تمام نعمت های خدارو داشته باشم ولی هدفی تو زندگیم نداشته باشم … در نهایت روزی میرسه که دوباره به دستهای خالیم نگاه میکنم …

سلام جناب آقای شعبانعلی
از خواندن نوشته های شما لذت میبرم ، قانون های زندگی که نام بردید من را یاد کتاب هفت قانون معنوی موفقیت نوشته دکتر دیپاک چوپرا انداخت … کتاب بسیار مفیدی بود برای بنده

مرسی عالی بود
هر روز صبح که بیدار میشم اولین کاری که انجام میدم این است که پست های شما را در فیس بوک می خوانم.
درود فراوان
پاینده باشید

مژگان
سلام استاد عزیز ،
در کلاسهایی به نام شعور کیهانی شرکت داشتم که ما در این کلاس ها به این باور و ایمان رسیدیم که هستی موظف است به تمام خواسته های ما جواب بدهد ، چه خواسته های مثبت و چه منفی ! جواب هستی به اشتیاق درونی من برای یافتن پاسخ خیلی از سئوالات ، آشنایی با شما ، دوره های شما و سایت خیلی پر بارتان بود … ممنونم به خاطر لطفهای بی منت و بی دریغتان
پاینده باشید

افکار وشیوه زندگی من شبیه شماست..ولی اطرافیان میگن خیلی ایده الیست هستم …زمانی که اغلب ادما طبق عادت وروال عادی زندگی باروزمرگی ها عمر میگذرانند خیلی سخت که تو بخواهی متفاوت باشی….شما منو یاد شهید مصطفی چمران انداختید.

خیلی ساده،انگار کن گلدان لب پنجره را که منتظر ضربه ای برای افتادن بود،با خوندن این سایت افتادم و شکستم.بساطم چیده شد،بساطی نو باید بسازم ولی مانده ام از کجا شروع کنم،میدانم از این سایت ولی ازکجاش؟شما تلنگر رو بمن زدید کاش و کاش مسیر را هم نشانم بدهید،مسیر رفتن پی خود.هرچند میدانم وقتتان کم است وانتظار ما پایان ندارد.با این همه به احترام تفکراتتان برمی خیزم از جای خود و افتخار میکنم که بهتان.

گفتگو های بین محمد رضا و یاسر برای من یک کلاس مذاکره بود..

سلام
خیلی خوشحالم که خدا خواست و من رو خیلی اتفاقی با شما و سایت ها و مطالب عالی و ارزشمندتون آشنا کرد. برای نحوه تفکرتون خیلی احترام قائلم و واقعا از تمام مطالب و نوشته های خوبتون بهره می برم. و واقعا دیگه نمیتونم حداقل روزی یکبار رو از بین برنامه های روزانه ام زمانی رو خالی نکنم و به سایت ها و خواندن مطالب عالیتون اختصاص ندم. امیدوارم همیشه سلامت و پرتوان و پرانرژی باشید و در این راه ، موفق. ( و لطفا به سلامتی و استراحت خودتون هم بیشتر اهمیت بدید …)

خیلی خیلی ممنونم

جرقه‌ای در زندگی من زدید که ابتدای یک مسیر رو برام روشن کرد. ممنونم از اینکه افکارتون رو با ما به اشتراک می‌زادید.

هیچ وقت قوانین را دوست نداشته ام چون همیشه دیده ام که همه افراد در شرایط مختلف آنها را زیر پا گذاشته اند. هیچ قانون مطلقی برای هیچ کاری وجود ندارد این قوانین تنها ذهن ما را گول میزنند و خوشحالمان می کنند،یعنی در نهایت فقط تاثیر روانی دارند.

ساعت ۸ صبح شنبه است و من بعد از چند روز ، بار ديگر اين نوشته را خواندم . بار
ديگر حالم خوب است . اميدوارم تكرارهاي روز مره اين حس خوب رو ازم پس نگيره .

فقط خواندم و عبور كردم (البته برايم بسيار جالب و جذاب بود و تا حدودي به رفع حس كنجكاوي من در مورد شما و ديگران كمك كرد)، متشكرم.

سبک زندگی شما و عقایدتون برای من تحسین برانگیزه،من بعضی از نوشته هاتونو برای پدر و مادر و دوستام هم می خونم بعضی هاشم می نوسیم به در و دیوار اتاقم میزنم که جزیی از زندگی من بشن،الان می خوام یکی از نوشته هایی که به اتاقم زدم براتون بنویسم امیدوارم خوشتون بیاد.
” روح های بی قرار، روح های آواره، روح هایی که هیچ چیز سیرشان نمی کند،هیچ چیز آرامشان نمی کند، در چاچوبی نمی گنجند،به چنگ نمی آیند و زنجیر می گسلند،وحشی و تنهایند تا هستند زندگی می کنند، گندیدن نمی دانند و با قلبی آکنده از عشق می میرند.”

با اجازتون قوانین زندگیتون رو برای استفاده شخصی خودم کپی کردم تا شاید بتونم با الگوبرداری از این برنامه من هم قوانینی برای زندگیم وضع کنم.

سلام

از خوندن اين نوشته لذت بردم و انرژي مضاعفي براي روز كاري جاري گرفتم . خواستم با تشكر كردن از شما دوست عزيز اين حس رو تقسيم كنم . با اجازه در صفحه فيسبوك به اشتراك مي زارم .

سلام ممنون از قانون هاي قشنگي كه داري و براي ما هم نوشتي تا بدونيم
منم يه چند تا قانون دارم كه تا حالا خيلي بهشون فكر نكرده بودم ولي اين تلنگر باعث شد منم بهشون فكر كنم
اينكه هر كاري از دستم بر مياد در حد توانم براي ديگرون انجام بدم
اينكه از هرچيزي و هر كسي ميشه يه چيزايي ياد گرفت و بهتره يه همچي نگاهي به ادمها و اطرافم داشته باشم
زندگي هر كسي مختص خودشه و نسخه زندگي ديگرون رو نميشه براي زندگي خودمون بپيچيم
به پدر و مادرمون در حد توانمون كمك كنيم و باهاشون مهربون باشيم چون اگه كسي با پدر و مادرش مهربون و صبور نباشه شايد ادم مهربوني نيست
اينكه رعايت اخلاقيات و پايبندي به اونها و داشتن چارچوب ومرز در زندگي انسانها مساله مهميه

راستیتش من یه همچین لیستی ندارم.
یه مشکل دارم که نتونستم از پسش بربیام اونم اینه که خیلی عکس العمل هام هیجانی و لحظه ایه
اصلا تو حرف زدن سیاست ندارم . هرکی ازم هرچی میپرسه بدون فکر کردن و سبک سنگین کردن سریع راستش رو میگم . حرفی میزنم یا عکس العمل لحظه ای نشون میدم که به اتفاق بعدش فکر نمیکنم که ممکنه طرف چه برداشتی داشته باشه یا چه دلخوری بوجود بیاره. راست گفتن چیز بدی نیست اما حتما لزومی نداره همه چیز رو واسه همه روشن کنم و توضیح بدم . همون طوری که دیگران اینجوری نیستن و خیلی وقتا ممکنه سواستفاده کنن.
بعضی وقتا بخاطر این ویژگی بد برای خودم ناراحت میشم و متاسف.

یکی از آرزوهای بزرگ زندگی من اینه که این ایرادمو درست کنم حالا چه جوری نمیدونم.
شما میتونین راهنماییم کنین برای رفعش؟ ممنون میشم

سلام
بارها قوانین زندگیت رو خوندم .چقدر با صبر و حوصله جواب سوالات و دغدغه های ذهنی دوستانم در این قبیله مجازی رو دادی.

راستی نگفتید روزی چند ساعت ورزش می کنید؟
.
.
.
شوخی کردم

قانون ششم برام خیلی جالب بود………………..من به جای مشتق گرفتن، انتگرال می‌گیرم.

به این جمله با تمام وجودم اعتقاد دارم من هم در حال انتگرال گرفتنم به امید آن روز که مثبت بی نهایت نتیجه موفقیت آمیز آن شود

در ساختار دی ان ای کوچکترین خطاها، مثل کوچکتر ین اشتباه هادر زندگی، فاجعه میسازد.

دلی سرشار از آنزیمها ی ترمیمی برای ترمیم تمام جهش های روحی همه ی شما آرزو دارم

ازطرف
یک شیفته ی دنیای زیبای ژنتیک

جناب شعبانعلی
بسیار بسیار خوشحال شدم از خوندن قوانین زندگیتون. خوشحالم که می بینم یک نفر دیگه داره از نعمت بزرگ خداوند که همون زندگیه لذت می بره. همیشه یکی از دعاهام ایه که خدایا کمک کن به همه ما تا زندگی رو بفهمیم و ازش لذت ببریم. مطمئنم که خدا هیچ وقت دیر نمیکنه.

برای محمدرضای عزیز
آدمی وقتی داستان زندگی را شروع می کند در ابتدا و تا قسمت قابل توجهی از زندگی اش تنهاست، همچون دانه ای تنها در خاک ( قانون اول: دانه بودن ثروت چندانی نمی خواهد)، تنها نه به این معنی که کسی همراه یا دوروبرش نیست، نه هرگز ! تنها به این معنی که از پس مشکلات،ماجراها و کارهای زندگی اش باید فقط خودش بر بیاید، تنهای تنها سر برآورد از خاک، دانه اصلا” دیگران را نمی بیند که بخواهد بجنگد بلکه دارد به عقیده ی خود عمل می کند ( قانون دوم)! این شرایط نا مطلوب و تاریک زیر خاک و پس آن دوران آسیب پذیر زندگی بیرون از خاک (این همان دورانی است که همه به تصمیمات آدمی خورده می گیرند) ادامه می یابد تا زمانی که تنه ات کمی محکمتر شود، تا زمانی که اولین میوه ی زندگی شروع به رشد کند. این همان میوه ایست که گفته ای(قانون سوم) ! و از همین قسمت اوضاع کمی عوض می شود، چون نهایت کار این است که برای آرامش درونت باید دیگران از میوه های زندگی تو بچشند تا به پای هرزه علف ها نیفتد این میوه.
رعایت قوانین چهارم ، پنجم ، ششم و هفتم واقعا” سخت است، این که اگر کسی به پای تو آب داده است شک نکنی که به خاطر سایه ات بوده یا میوه ات و یا قرار است در بازه ای حتی طولانی از تنه ات قلم و کاغذ بسازد و در آن بنویسد : قوانین زندگی من (قسمت اول)

قبلا” گفته بودم که ما چقدر شبیه همیم،اما تو باور نکن 🙂
واژه و توجیهی برای عشق نیست و من از تمامی متن هایت این را در میابم 🙂

تو زیبایی و زیبایی در اینجا کم گناهی نیست
هزاران سنگ خواهد خورد در مرداب،ماه اینجا

با عرض سلام و احترام
استاد عزیز بسیار از خواندن این مطلب بهره بردم
از قوانین شماره ۲ و ۳ خیلی خیلی استفاده کردم. قانون ۵و۶ و ۷ را تا حدی در زندگی خود استفاده کردم. و امیدوارم بتوانم برای ۱و۲و۳و۴ هم تلاش کنم.
چند سوال و درخواست راهنمایی در صورت امکان

استاد از زمانی که ویدئوهای شما را در مورد تغییر در وب یاد دیدم و یاد گرفتم که با فیل و فیل سوار چه کنم و جاده را چطور ببینم، انگیزه ام چند برابر شده (از ۲۰ شهریور به بعد) رضایت نسبی بیشتری نسبت به خودم کسب کرده ام

اما در برنامه ریزی و زمان بندی ها دچار مشکل هستم و هر قانونی که وضع کردم دیدم که قانون شکن بسیار قوی ای هستم
من هم صبح ها از ۴ بیدار میشم البته ظهر هم یک ساعت میخوابم و شب ۱۱ دیگر دشارژ هستم (خواب هستم حتی اگر به ظاهر بیدار باشم)که در کامنت ها فهمیدم هدف های بزرگ خواب رو از آدم میگیره

شغل من ترجمه است، ۲۶ سال دارم و همراه خانواده پدری به عنوان تک فرزند زندگی میکنم. لذا اکثرا پای کامپیوتر مشغول ترجمه و تایپ سفارش های مشتریان هستم و ضمن آن دانشجو هم هستم که در مشغول نگارش پایان نامه نیز هستم. یعنی تنوع کاری من به سر زدن به مادرم معمولا در آشپزخانه و باشگاه ورزشی آن هم فقط سه روز در هفته برای ورزش است. گاهی هم خرید ما یحتاج خانواده را به عهده دارم و کارهای روز مره ای از این قبیل

چون تنوع ندارم هرگاه از تحقیق و جستجو و ترجمه و تدوین پایان نامه خودم خسته شوم روی کار های بقیه تمرکز میکنم و هر گاه از آن هم خسته شوم ایمیل میخوانم فیس بوک میروم و به سایت شما سر میزنم و معمولا بیشتر از زمان تنظیم شده را صرف این کار میکنم اگر مطلب جالبی باشد و نخوانم کودک درونم یک بند غر میزند و حواسش را به کار خودش نمیدهد.

لحظات زیادی هست که نه گرسنه ام نه تشنه نه کمبودی دارم و نه خوابم میاد ولی مغزم دیگه جواب گو نیس یعنی هر چیز را چند دور میخوانم معنایی مناسب از لغات به ذهنم جاری نمیشود و این موضوع حسابی منو از کارو و برنامه ریزی های زمانی عقب می اندازه با یک بریک ۱۰ دقیقه ای هم معمولا حالم سر جاش نمیاد معمولا اگر از پای کامپیوتر بلند شم برم پیش پدر یا مادرم که بالای هفتاد سال دارند، حداقل زمانی که بشود مودبانه از کنارشان بلند شد ۳۰ دقیقه است.
چه کنم تا انسجام بیشتری داشته باشم؟ قانون شکنی نکنم؟ بهتر زمانم را مدیریت کنم
ممنونم میشم با ارئه راهنمایی معنایی به زندگیم ببخشید و در کاشت درختی پرحاصل برای چنین خاکی کمکم کنین 🙂
با سپاس فراوان
ارادتمند شما
مریم
پ.ن: خواهشمندم جهت حفظ سلامت خود حداقل یک نرمش شخصی را در قوانین خود به تصویب برسانید. انسان هایی مثل شما فقط به خودشان تعلق ندارند و خود درختان تنومندی هستند که سایرین از سایه و میوه و طراوت و اکسیژن سازی آنان استفاده می کنند. چنین درختی برای بقا به ورزش نیازمند است. باور دارم حتی میتوانید برخی جلسات دوستانه را در باشگاه ضمن گوش کردن موسیقی به مذاکرده با دوستان خود روی دستگاه های ورزشی مثل تردمیل و….. نیز بگذرانید. اگر شما باشید هزاران راه حل مفیدتر نیز برای این مساله پیدا خواهید نمود 🙂 ببخشید تو کارتون دخالت کردم امیدوارم جسارت بنده رو بپذیرید. تنها هدفم از این پی نوشت حفظ بیشتر سلامتی شما بود.

قوانین زندگیتونو دوست دارم زیاد .. تو این یک سال ونیمی که با شما آشنا شدم همیشه چیزهای زیادی ازتون یادگرفتم .. دوست دارم من هم مثل محمد رضا شعبانعلی انقدر پر معنا به هم چیز نگاه کنم انقدر زیبا فکر کنم .. به نظر شما شرایط زندگی آدم وخانوادش چقدر می تونه تو زندگی آینده ی اون تاثیر داشته باشه ؟ چقدر می تونه مسیر زندگیتو تعیین کنه … وتو چقدر می تونی با اونها بجنگی تا اونجوریکه دوست داری و با قوانین خودت بتونی زندگی کنی نه اونها ؟

برای من که از دی ماه پارسال باهات آشنا شدم جالب بود.
همیشه واسم سوال بود علت برخی رفتارهات چی هستند. عناوینی برای خودم روی این رفتارها می‌گذاشتم. مثلا همین رفتار طلبکار نبودن و تشکر کردن رو اینجوری تعریف کرده بودم: «محمدرضا می‌گه، هر کسی از کار و گفته من لذت ببره و حال خوبی بهش دست بده، به منم لذت می‌ده و حال خوبی بهم می‌ده.» شک ندارم اگر کسی بخواد سو استفاده بکنه به روش نمی‌آری.

فقط آرزو می‌کنم آرزو می‌کنم آرزو می‌کنم این قانون دوم و چهارم که نوشتی رو مردم کمی رعایت کنند…

محمد رضا ،میخواستم ازت تشکر کنم که با همه این گرفتاری ها باز هم به این خونه مجازی سر میزنی .

محمد رضای عزیز
دیدگاه های زیبایی دارید و کلا نحوه زندگیتان

محمد رضا جان
من الان از سایت ادینه بوک سه کتاب شما را
با عنوان های
فنون مذاکره اصول/کاربرد/ترفندها
۵۳ اصل مدیریت انسان ها ویراست دوم
۵۳ اصل تصمیم گیری
را سفارش دادم و مبلغ را هم پرداخت کردم
انشالله اگر مشکلی پیش نیاد تا ۷-۸ روز دیگر کتاب های شما استاد گرانقدر به دست من خواهد رسید
خیلی مشتاق هستم که زودتر کتاب ها به دستم برسنند
تا بتوانم اطلاعات خودم را افزایش بدهم
کتاب دیگری از شما در این سایت ندیدم اگر بود وگرنه دوست داشتم کتاب های بیشتری از شما را داشته باشم

به امید موفقیت های روز افزون شما دوست عزیز و گرامی
موفق باشید

جناب شعبانعلی عزیز قانون هفتمتون رو به خوبی در زندگیم درک می کنم٬ گاهی یک صحنه از یک فیلم ٬ یک جمله از یک معلم یا دوست٬ یک اتفاق در خیابونی که هر روز عبور میکنم تاثیری بر من میذاره که فکر میکنم دقیقا متعلق به من بوده و حتی سهم من از اون کتاب یا ارتباط .
“اگر دوستم یا همکارم یا استادم، رفتاری کرد که نپسندیدم یا در جایی منافع من را آنقدر که انتظار داشتم، تامین نکرد، با خودم یک سال یا چند سال گذشته را که با او بوده‌ام مرور می‌کنم. اگر در کل راضی باشم، اعتراض نمی‌کنم. سود و زیان را در چند دقیقه و چند ساعت و چند ماه، خلاصه نمی‌کنم.” در این پست همین کار رو با من کرد…

چند قانون من که البته هنوز باور عمیق پیدا نکردم ولی بارها بهشون برخورد کردم و فکر می کنم یه سری قوانین بدون رد هستند چون ردپاشون رو تو زندگیم بارها دیدم.
۱-همیشه بعد از بدترین شرایط ناگهان همه چیز خوب و زیبا می شود.
فکر می کنم شباهت بسیار زیادی به مون قانون میوه شرایط سخت شما و اون جمله در سخنرانی رندی پاش داره!
۲-فقط و فقط آرامش پیش خداست.
این رو چندین و چند بار تجربه کردم .وقت هایی که خسته شده بودم و بریده بودم …وقت هایی که دیگه دلم می خواست هدف های عجیبم رو رها کنم و همون راه عادی رو برم که همه میرن،لحظه هایی که به ستوه اومدم…لحظه هایی که کم اوردم…همیشه توی اون لحظه ها وقتی دنبال راه حلی بودم و فکر می کردم که چرا این فکر که هدایی هست ناگهان همه اون حس بد رو از بین می برد و با این که چند بار تجربه کردم بازهم یادم میره.برای همین فکر می کنم خدا اثبات پذیر نیست . یه جایی در اعماق وجود حس میشه و فکر میکنم توی لحظه های سخت آدم به اون اعماق نزدیک تر می شه.

۳-اطرافیان نظرات زیادی دارند حالا چه استاد چه معلم چه دوست چه همکار چه… اما لازم نیست همه اون ها درست باشه حتی اگر خیلی با شور و حرارت بگن اون رو…این رو قانون کردم چون بار ها لطمه دیدم ازش .چون همش حرف های بقیه رو بدون فکر قبول کردم.حرف هایی که از همون لحظه اول باید مینداختمشون بیرون.حرف هایی که گوینده چون فقط به وجد اومده بود گفته.چون دیده یه سری به حرفش گوش میدن هرچی دلش می خواسته بدون فکر ریخته بیرون…