شاید بی ربط باشه

مغزم نمی کشه دیگه درس بخونم خسته شدم

ولی یک چیز جالب . پدر من بازنشته راه آهن ه . از خانواده بزرگ راه آهن هستیم .جالب نیست ؟

سلام دوست عزیزم
چند هفته ای میشود که با معرفی دوستم وحیده با شما آشنا شده ام و از زمان چه قدر افسوس خورده ام که چرا تا به حال با شما آشنا نشده بودم… مدت ها بود که با گشت وگذار اینترنتی و مطالعه کتابهای گوناگون دنبال کسی میگشتم تا حرفهای نگفته من را بگوید … جرقه های ذهنی که قادر نبودم در قالب کلمات جاری ساخته و به دوستانم انتقال دهم، افکاری که در درونم بود و راهی برای مبادله آن افکار پیدا نمیکردم…شما را یافتم … نوشته های شما بسیاری از افکار و احساسات نگفته و ابراز نشده من هستند. شما تبلور بسیاری از ماها هستید. بسیاری از مطالب سایت شما را خوانده ام اما ولع به خواندن مطالب دیگر در سایتتان مانع آن شده تا اظهار نظری نمایم و مطمئنم افراد دیگری نیز مثل من بسیار هستند که ساکت هستند اما بدانید تائید، تشکر، قدردانی، احترام و دعای آنها همراه شما هست حتی اگر خاموش باشند. راهتان همواره روشن و مسیرتان هموار باد.

سلام . خیلی معذرت میخوام من همیشه از نوشته هاتون و از وجودتون بهره میبر.بین نوشته هاتون این جمله رو درک نکردم میشه یه مقدار ساده تر بنویسینش؟ قول میدم خودم بعدا درمورد یونگ مطالعه داشته باشم.
اینکه یک ملت اگر به قول یونگ، آرکتایپ غالبش پوزیدون باشد، آیا گذر زمان تعادل آرکتایپی را به آن قوم، هدیه خواهد کرد؟

به نظر من برای ایجاد حس تاملی بیشتر باید کمی ساختار سایت رو بهبود بدی (همین طور که تا الان دادی)
– برای نظرات هم رای مثبت درنظر بگیری تا در چند ثانیه بتوان به کل نظرات یک نظری! انداخت (رای منفی برای اجتناب از درگیری توصیه نمی شه)
– برای ارسال نظرات باید یک بخش تخصصی در نظر گرفت که امکانات ویرایشی داشته باشه
مثلا بتونیم قسمتی ار پیاممون رو بولد یا ایتالیک بکنیم (تغییر رنگ و انداره هم ممکنه که این توصیه نمی شه)
– پاسخ خودت یا دوستان به نظرات باید در دل نظرات باشه یعنی پایین و کمی جلو تر و داخل یک قاب با نظر اصلی باشد که در یک نگاه معلوم شود کدام نظر است و کدام پاسخ و کدام جواب به پاسخ یا نظر اولیه

رای منفی برای متن ها خوب است و توصیه می کنم شاید هر سالی یک بار به درد بخورد (مثل نوشته ی “آخرین نوشته انتخاباتی من…” که بل کل با آن مخالفم)

برای بستر موجود این پیشنهاد ها فکر می کنم تاثیر خوبی داشته باشد ولی اگر به فکر تغییر بستر کلی سایت افتادی باید راهکار های خاص آن بستر را پیاده سازی کنیم مثلا فروم شعبانعلی

موفق باشی

محمد رضای عزیز هیچ وقت در این خونه رو نبند . اینجا ارامگاه روح ماست.از وقتی با شما از طریق راذیو آشنا شذم و به سایتتون سر می زنم کلی کتاب خون شدم .تنها جاییکه که فک میکنم همه کسایی که اینجا هستن حرف همدیگرو میفهمن .راسنتش خیلی خسته ام از آدماییکه به قول دکتر شریغتی نه تنها حرف آدم رو نمی فهمند دردناکتر اینکه اشتباهی میفهمند.
چند روز پیش به دوستی گفتم زندگی همین چیزای ساده است در جوابم گفت زندگی اصلا ساده وراحت نیست حتما تو همه چیز و راحت بدست اوردی؟!!!

با سلام جناب شعبانعلی !
نمی دانم کتاب “امیل” نوشته ژان ژاک روسو خوانده اید یا خیر! کتابی که من چند سال پیش خواندم! این کتاب تاثیر بسزایی در شکل گیری فرهنگ امروزی مردم فرانسه داشته است!! زمانی که کتاب را می خواندم با خود می اندیشم که اگر بتوانم و معلوماتم اجازه دهد کتابی با این مضمون برای مردم کشورم خواهم نوشت. ولی می دانم هنوز آمادگی نوشتن همچین کتابی را ندارم. به نظرم شما می توانید این کار را به نحو احسن انجام دهید.

خوشحالم که باز هم بدخواهانت تیرشان به هدف نخورد وممنونم که بازم مینویسی ومایه مباهات منه که در محضر شما مشق میکنم.برایتان موفقیت روز افزون آرزومندم

سلام به محمدرضا و همه ساکنان اين قبيله ي مجازيه صميمي

محمدرضاي عزيز واقعيتش ميخواستم براي اون پست «کاملاً شخصی» هم کامنت بذارم ولي گفتم شايد اونقدر که لازم باشه همراه خودت و نوشته هات نبودم، من از ۱۵ اسفند پارسال تو کارگاه يه روزه تو دانشگاه شريف آشنا شدم باهات به طور جدي و بعد از اون هم يکي از مخاطباي پر و پا قرصِ سايتت و نوشته هات هستم و لذت مي برم از خوندنشون و اميدِ نهفته و غمِ موجودِ تو نوشته هات رو در عين زيبايي و طراوتشون حس مي کنم.
از اين که اين توهينا و کم ظرفيتي هاي بعضيارو تحمل مي کني ممنونم ازت و از اين که امروز اين پست و تصميم به تعامل بيشتر با ساکنان اين قبيله مجازي رو گرفتي خيلي خوشحال شدم و گفتم سکوت نکنم و بگم که خوشحالم از همراهيت و بودن تو اين قبيله و ياد مي گيرم از خودت و نوشته هات و البته نظرات ديگر دوستان.
درباره ي اونايي که ميان و توهين مي کنن يه چيزي ميخواستم بگم و اينم از يکي از پست هاي قديميه خودته.
فکر مي کنم اونا نمي تونن موفقيتاي تو و موفقيتت تو بيانِ صريح و صادقانه ي نظراتت قبول کنن و انکار و توهين رو ساده ترين راه ميدونن براي نفي موفقيتات.
اينم اون پستت که خيلي دوستش دارم و البته کاملاً باورش دارم.

“نخستین گامهای موفقیت…

من فکر میکنم:

اولین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحمل کنی.

دومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحسین کنی.

سومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تقلید کنی.

آخرین گام موفقیت این است که بتوانی به شیوه خودت موفق شوی…

متأسفم که در جامعه ای زندگی میکنم که بسیاری از هموطنانم، نخستین گام موفقیت را تحقیر موفقیت دیگران میدانند و آخرین گام موفقیت را شکست دادن این و آن.”

و درباره ي تعامل بيشتر، صميمانه تر و محترمانه تر ميخواستم بگم تو وبلاگ قديمت ديده بودم که نمايش “به خاطر یک مشت روبل” رو ديده بودي و توضيحاتي درباره ش نوشته بودي، يه سايتي هست به نام “تيوال” که بيشتر قسمت تئاترش فعاله و اعضاش يه جورايي مثل يه قبيله مجازي ميمونن و نظراتشونو مي نويسن و خيلي محترمانه با هم تبادل نظر مي کنن بدون اين که به هم توهين کنن و نظرات همديگه رو ظالمانه رد کنن و به دور از ادب. خواستم پيشنهاد کنم اگه بشه تو سايت شما هم يه فضايي مشابه اونجا فراهم شه و افراد مثل شبکه هاي مجازي يه پروفايلِ مختصري داشته باشن و يه حداقل اطلاعاتي از خودشون بذارن که به تعامل بيشتر منجر بشه و …

موفق باشين و سلامت

محمدرضای عزیز
هر روز صبح به امید خوندن مطالب جدیدت این صفحه رو باز می کنم و روزم رو شروع می کنم و به علت مشغله کاری اغلب کامنتی نمیذارم و فقط رأی میدم. ولی واقعاً اینجارو دوست دارم و بهم آرامش میده. حس اینکه آدمهایی مثل شما رو کنارمون داریم خیلی خوبه و واقعاً دوست دارم این قبیله جاودانی باشه و ازت ممنونم که هستی.کاش خدا از این محمد رضا ها بیشتر به ما بده و کیفیت رو فدای کمیت کنه!

سلام مهندس
از این مطلبی که نوشتی خیلی لذت بردم
راستش من همه پستها و مطالبت رو هر روز میخونم و سر زدن روزانه به سایت تو برام مث یه عادته گرچه به ندرت نظرمو میگم.
من هم در خصوص پستهایی که مینویسی با بعضی از نظراتت موافقم و با بعضیهاش موافق نیستم
گرچه همیشه ” اصل موضوعی ” که مطرح میکنی برام ناب و جذاب بوده.
متاسفانه نظراتی که دوستان در کامنتها میذارن بیشتر جنبه به به و احسنت گفتن به نوشته های تو رو داره و جز چند نفر محدود از دوستان کمتر میبینم بحث و نقدی روی نوشته های تو ویا سایر کامنتها گذاشته بشه. در واقع محتوای خیلی از کامنتها مثل همه و بدون ارتباط به موضوع قابل خوندن و فهمه!
امیدوارم اونچه رو که تو این پست نوشتی اجرایی بشه و دوستان ضمن احترام متقابل به عقاید هم با هم بیشتر بحث کنن.

اقا من کتاب مذاکرتو خوندم..با اینکه بعضی دوره های شخصیت شناسی داری ولی نه تو کتابت نه تو پستات خیلی خبری از این موضوع نیست..ی مطلب دیگه هم در مورد فریب که حتی ایمیل هم زدم که برام مطلبی کتابی بفرسی که بازم نشد..میشه در این مورد ها هم بنویسی؟.؟..البته اگه لطف کنید…