سلام
من امروز این افسانه رو تو وایبر خوندم و برای پیدا کردن صحت و سقمش به سایت شما رسیدم و بعد متن زیر رو از ویکی خوندم:
Lady Godiva took him at his word and, after issuing a proclamation that all persons should stay indoors and shut their windows, she rode through the town, clothed only in her long hair. Just one person in the town, a tailor ever afterwards known as Peeping Tom, disobeyed her proclamation in one of the most famous instances of voyeurism. In the story, Tom bores a hole in his shutters so that he might see Godiva pass, and is struck blind.

ظاهرا اعلامیه ای داده شده بوده که باید مردم به خانه ها بروند و پنجره ها را ببندند و یک خیاط هم که یواشکی نگاه کرده کور شده است!

بستری از فهم و شعور و حمایت اجتماعی
آنم آرزوست

عادت دارم قبل از اینکه آخر یه چیزی رو بخونم یا بشنوم راجع بهش حدس میزنم.
یه درصدم حدسشو نمیزدم مردم شهر این کارو بکنن. چون تو جایی بزرگ نشدم که چنین فکری حتی به عنوان حدس از فکرم بگذره.
چند سال پیش دوستم برام تعریف کرد که داشته تو بازار راه میرفته دیده مردا با یه حرص عجیبی میدوند تا برن و چیزی رو ببینن. بعد میفهمه که یه خانوم که مشکل روانی داشته حمله عصبی بهش دست داده و داشته لباساشو در می آورده.
بعضی از ویدیوهایی رو که میبینم دست یه دست میچرخن خیلی ناراحت میشم میگم یعنی یه بچه دو ساله که از لحاظ جنسی داره تحقیر میشه رو باید کلیپش رو دید و خندید و بازم پخشش کرد!!!!!!! یا این که یه آدمی که مشکل ذهنی داره و داره مثلا میرقصه رو ما باید کلیپ ازش تهیه کنیم و بعد پخش؟؟؟
تازه چند روزپیش یه کلیپ دیدم توش یه الاغ رو بستن یه طرف الا کلنگ با پاهاش و اون طرف چندتا مرد دارن اونو بالا پایین میکنن. واقعا حالم بد میشه وقتی چنین چیزایی میبینم.

یه سوال نا مرتبط:
می شه یک کتاب خوب برای نحوه برخورد با تیپ های مختلف شخصیت معرفی کنید؟

منم با محمدرضا موافقم که:
اسطوره ها ( و مطمئنا رفتارهای درست افراد ) در بستری از
۱- فهم
۲-شعور
۳- حمایت اجتماعی
شکل میگیرند.
.
ترتیبش هم فکر کنم درست باشه، باید اول به درستی رفتار مطمین باشیم، بعدش شعور انجام رفتار درست را پیدا کنیم و سرانجام با انجام رفتارهای درست توسط یک اجتماع، سیر رسیدن به مطلوب رو سپری کنیم.
.
آنهایی که رفتار درست ندارند، اکثرا به درستی و نادرستی رفتار خودشون فکر نمی کنند و نمی فهمندش، آنهایی که می فهمند شعور انجامش را ندارند و کمتر دیده ام دومورد اول شکل بگیرد تا به حمایت جمع بیانجامد.

مسلمه دســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت به دســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت مي گشت…………

به نظرم همه درد مشترک داشتند و وقتی دردی مشترک باشه یا مشکلی همه گیر باشه اینطور واکنش توسط جامعه طبیعیه .
بازهم خوش به حالشون که اگر هم ظلم میشده به اکثریت میشده و خواص خیلی کم بودن . تو این مورد هم مثل اینکه خارجی هستند.

گاه حجم یک کلاغ کنتراست یک تابلو را حفظ می کند (حسین پناهی)

سلام
فکر می کنم اگردر ایران هزار سال بیش اتفاق می افتاد (که نمی افتاد )عکس العمل مردم ایران شبیه مردم انگلستان بود ولی اگر در دنیای امروز اتفاق می افتاد عکسل العمل مردم ایران و انگلستان هیچ کدام شبیه گذشته نبود

”
اسطوره ها، به تنهایی خلق نمیشوند. بلکه در بستری از فهم و شعور و حمایت اجتماعی شکل میگیرند.”
سلام . فوق العاده زیبا بود .

البته به نظر من الان هم می توان از این دست آدم ها پیدا کرد و شاید بیشتر ولی در همان هیاهوی شلوغ و درهم رسانه ای و شبکه های اجتماعی گم می شود. (اکثرا تبدیل به sharer شده ایم نه helper)
کلا ارزش اخبار خوب پایین آمده آنقدر که گزینه ها زیاد شده است.

به نظر من “تصاویر او از طریق شبکه های اجتماعی و بلوتوث موبابلها، از دستی به دست دیگر میگشت”
اگر هر کسی از خودش شروع کند همه چیز درست می شود اما چه کنم که اینجا هرکس به فکر این است که فقط گلیم خود را از آب بیرون بکشد. آری اینجا جهان سوم است . اینجا جایی است که مردمان آن از ضرب المثلی به شرح ” دیگی که برای من نجوشد ، می خواهم سر سگ در آن بجوشد” استفاده می کنند و شدیدا به آن عمل می کنند.
اما من امتحان کرده ام . در این بازار مکاره اگر کمی متفاوت باشی و این تفکر را نداشته باشی می شوی برند. و من سعی کردم در زندگی از خود و تلاش و اعتقادات و سلایق و علایق و عملکردم یک برند بسازم.
تا کنون به نظر خودم موفق بودم. به همین خاطر بر عکس بسیاری از جوانان هم سن و سال ، نه ناامیدم و نه افسرده و نه آسیب پذیر و نه خسته. من زنده ام و هدفمند زندگی می کنم و از این زندگی لذت می برم.

سلام محمد رضا
حکومت تنها جزء کوچکی از وجود یک اجتماع است که منتج از جامعه است و ….
اما این حرفهای خشک نان و آب نمی شود تا زمانی که در فرهنگ ما حرفهای قشنگ خیلی بیشتر از اعمال خوب یا حتی متوسط باشه، امسال گدایوا در نطفه خفه می‌شن، امروز همه از مصدق حرف می‌زنیم و گاندی را از بر می‌دانیم اما این نکتۀ ساده که:”ایستادگی در برابر ظلم به معنای ظالم بودن نیست!” را نمی فهمیم، و بدتر حتی نمی توانیم بازی کنیم….
دنبال مقصر نیستم و نمی گردم وقتی خودم مسئولیت پذیر نیستم چرا به … ایراد می‌گیرم؟!

ممنون، سئوال زیبایی پرسیدی که تکراری بودن داستان رو از یاد نه من بلکه بسیاری از خوانندگان دیگر مثل من برد….

نتیجه‌ای که میشه به صورت تلویحی برداشت کرد این است که ، ما پشتوانه برای اصلاحات نداریم، یا حداقل شک داری.
دوست ندارم! منظوراز اصلاحات، جریان سیاسی موسوم به اصلاحات باشه، که به نظرم این راه ، بیراهه ست(مخصوصاَ بعد از تجربه های این سالها).
به هر حال، درسته که یه نکات و درسهای درستی در این داستان وجود داره اما خودتون بهتر از من میدونید که مقایسه یک روایتی مثل این(در مکان و زمان متفاوت، با مردمی متفاوت) با شرایط دیگری(مثلا ایران امروز) ،در بحث‌های جامعه شناختی ، مقایسه پرخطایی است.
نکته ای که مایل بودم اضافه کنم اینه که، یک حکومت آگاهانه و سیستماتیک میتونه نابود کردن ‘پشتوانه’ ها رو در دستور کار داشته باشه. جکومتهای د…ر اولویت اولشون بقاست، غالبا دانش ،پول زیاد وآدمهای مناسب(معمولا آدمهای بیمار، سایکوپد، مامور و معذور) هم برای اینکار دارند .
من اگر جای بشار اسد یا مبارک ( یا ..) بودم، خیلی کارها میتوانستم بکنم تا مردم را ‘غیر سازماندهی شده’ بکنم ، تا به اندازه کافی مشغله داشته باشند که فکر ‘پشتوانه شدن برای Reformation’ به سرشون نزنه.
فله ای از بین می بردم،زنجیروار قتل میکردم!، مردم را درگیر نیازهای اولیه شان میکردم، خیمه شب بازی راه می انداختم(مثلا رنگ بنفش)، مردم را از خارجیان میترساندم، کسانیکه را امکان سازماندهی کردن داشتند یه کاریشون میکردم! ، میزان جرم ، ناامنی، فحشا،اعتیاد و.. رو بالا میبردم، احزاب و گروه ها رو ممنوع می کردم و و و.
شاید کمی اغراق امیز به نظر میرسه
اما به هرحال باور من اینه که حدود نصف علتِ نداشتن پشتوانه، مربوط به مردمه(که خودش بحث مفصلیه)
مابقی مربوط میشه به تلاش سیستماتیک حکومت. حکومت ما هم بسیار حرفه ای کار میکنه در این زمینه.

ممنون بسیار جالب بود، اصلا تا حالا نشنیده بودم.