یکی از آموزنده‌ترین فعالیت‌های من و همینطور لذت‌بخش‌ترین تفریح‌های من در زندگی، مطالعه‌ی کامنت‌های دوستانم در روزنوشته‌هاست. اما دو مسئله هست که مانع انجام روان و ساده‌ی این کار می‌شود: اول اینکه: کانفرم کردن کامنت‌ها، کاری زمان‌بر است و همکاران من، باید بخش قابل توجهی از وقت خود را که می‌تواند صرف کارهای مفیدتر شود، برای اینکار می‌گذارند. درست نیست که وقتی دوستان ما در کامنت‌ها می‌خواهند با یکدیگر بحث کنند، مانعی بیرونی، باعث شود که این بحث کند شود. شما امروز کامنت بگذارید. بعد منتظر بمانید. فردا حرفتان به گوش دوستتان برسد. او پس فردا ببیند و … از سوی دیگر، باز گذاشتن بی قید و شرط کامنت‌ها را نمی‌پسندم. من برای کیفیت مطالبی که اینجا می‌نویسم، ساعت‌ها وقت می‌گذارم و به نظرم حق طبیعی من است که انتظار داشته باشم کسانی که کامنت […]

یک کلیپ ویدئویی کوتاه از یک پاندا دیدم که لااقل برای من، دوست داشتنی بود و گفتم شاید شما هم – اگر آن را ندیده‌اید – دوست داشته باشید آن را ببینید. هر چقدر هم سعی کردم که مفاهیم آنتروپومورفسیم را برای خودم تکرار کنم، باز هم نمی‌توانم باور کنم که این پاندا، واقعاً در حال تجربه‌ی لذت و خوشحالی (شبیه همان چیزی که ما می‌فهمیم و تصور می‌کنیم) نباشد. لینک دانلود کلیپ با متمم:درباره انتخاب کتاب و قضاوت دربارهٔ اعتبار آن زنده شدن الیزا | قدیمی‌ترین چت بات جهان تعریف اعتماد چیست؟‌ (شکنندگی و آسیب‌پذیری) رزومه نویسی با هوش مصنوعی | خطری که اکوسیستم کاریابی را تهدید می‌کند ترجمه ماشینی از روسی به انگلیسی | یکی از انگیزه های سرمایه گذاری بر روی هوش مصنوعی در جنگ سرد زندگی در کشورهای کمونیستی | گاوی […]

نه. این بار منظورم از آخرین سخنرانی، کتاب آخرین سخنرانی رندی پاش نیست که آن را در متمم معرفی کرده‌ایم. منظورم آخرین سخرانی خودم است. چند سالی است که هر سال در اواخر تابستان یا اوایل پاییر، یک سمینار برگزار می‌کنم تا دوستان و آشنایانم را ببینم و با هم حرف بزنیم. از تحول گفته‌ایم. از انتخاب. از مذاکره و امسال از رفتارشناسی. در سمینارهای متعارف که ده یا بیست سخنران دارند و هر کس ده تا بیست دقیقه وقت دارد، نمی‌شود واقعاً حرف زد. آن هم برای من که نوشته‌های عادی وبلاگم هم چند هزار کلمه است و چند برابر عرف رایج نوشته‌های دیگران. این بود که چند سال اخیر، در سمینارهای سالیانه هفتصد یا هشتصد نفر از دوستانم را جمع می‌کردم تا بتوانیم در کنار هم باشیم و در مورد یک موضوع، کمی […]

دوزخ را دیدم. تبعیدیان دوزخ، در حلقه ای بزرگ ایستاده بودند. آنچنان بزرگ که نمی دانستند در حلقه ای ایستاده اند. هر یک با چوبی آتشین در دست، بر پشت دیگری میکوبید. ضربه ای چنان سهمگین که دیگری نیز خواسته و ناخواسته از شدت درد آن را تکرار میکرد. این حلقه میگشت و میگشت تا چوب آتشین دوباره بر پشت نخستین کس کوفته شود. پرسیدم این چگونه عذابی است؟ چرا یک دم از کوفتن آتش بر پشت هم غافل نمیشوند؟ گفتند: دوزخ یعنی همین. اینان نمیدانند چوبی که بر پشتشان کوفته میشود همانی است که بر پشت دیگری کوفته اند. گفتم: عذاب اینان در همین جا پایان می یابد؟ گفتند: نه. عذاب اینان در این است که نمی دانند در دوزخ هستند. اینان می اندیشند که هنوز در دنیا زندگی میکنند و زمان جزا نرسیده […]

اتیکت، از موضوعات ساده اما فراموش شده در فرهنگ ماست. چه در زندگی شخصی و چه شغلی. چه در ارتباطات روزمره و چه در مذاکرات تجاری. اتیکت مجموعه‌ی آدابی است که توجه به آنها و رعایت آنها می‌تواند موجب رشد شخصی و شغلی ما بشود. همه‌ی آن آدابی که می‌بینیم مذاکره‌کنندگان قدرتمند رعایت می‌کنند. مدیران آموزش دیده در محیط کار مورد استفاده قرار می‌دهند. کارمندان جوان با استفاده از آنها می‌کوشند موقعیت شغلی خود را سریع‌تر ارتقا دهند و دوستان و آشنایان،‌ می‌کوشند با اتکا به آنها لحظات بهتری را  برای خودشان و دوستانشان خلق کنند. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، اتیکت زندگی در قالب درس‌های مختلف در دبیرستان‌ها و اتیکت کسب و کار در دانشگاه‌ها آموزش داده می‌شود. اما اگر چه در کشور ما به صورت پراکنده به این حوزه توجه شده، اما […]

پیش نوشت: این مطلب با بحثی که در مورد گفتگوهای شریعتی با مخاطبهای آشنا مطرح کردم، مرتبط است. ضمناً کل این متن از کتاب گفتگوهای تنهایی، نوشته دکتر علی شریعتی برداشته شده که یکی از خواندنی ترین کتابهای اوست. *** پرلود سمفونی، یک عصر بارانی و مه گرفته ای را نشان می دهد . سیم های زهی که در خلال آهنگ تکرار می شود نشست و پرواز هواپیماها را نشان می دهد . در متن آهنگ ها یک ریتم یکنواخت  همواره به گوش می رسد ، در زیر آرامش هوای مه گرفته و آرام و سنگین  ارلی فرودگاه پاریس طپش یک دل تنهای منتظر را که خود شاندل است بیان می کند. هوای فرودگاه ، اندکی مه آلود است و باران ریز و ملایمی زمین را می شوید … مرد نمی داند چگونه باید انتظار بکشد ، […]