همهمه ی سرد تنهایی…

فوق العاده بود محمدرضا

اسم آهنگ این هست (برای دوستانی که دنبالش بودن) Mikis Theodorakis ♫ Omorfi poli _ BeautIful city

https://www.youtube.com/watch?v=VwY-qpeP0bw

قهرمان دنیای کلمات…
نه،
تو قهرمان دنیای کلمات نبودی. تو برنده بازی کلمات بودی.
نه قهرمان و نه پهلوان با عشق چنین نمی کند که تو می کنی.
و نه حتی من که باورم به عشق نیست. اما آن را در باورهای دیگران حرمت داشتم.
علیرضا آذر را بخوان که روزی از پنجره ای خواهد پرید، و داغ عشق را سیاوشانه بر دل همه خواهد گذاشت.

امروز با گوش کردن به این فایل فهمیدم :

“قهرمان دنیای کلمات” راز عشق را نمی داند
فهمیدم
پیروز میدان عاشقی، من بودم نه “قهرمان دنیای کلمات”
فهمیدم
باید ببالم به آن سادگی که “قهرمان دنیای کلمات” به آن می خندید !

واقعا ممنونم، بعد 5 سال حالم بهتر شد . . .

حرمت اعتبار خود را
هرگز در میدان مقایسه ی خویش با دیگران مشکن
که ما هر یک یگانه ایم
موجودی بی نظیر و بی تشابه
و آرمانهای خویش را
به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مکن
تنها تو می دانی که «بهترین» در زندگانیت
چگونه معنا می شود

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر
بر آنها چنگ درانداز، آنچنان که در زندگی خویش
که بی حضور آنان، زندگی مفهوم خود را از دست می دهد

با دم زدن در هوای گذشته
و نگرانی فرداهای نیامده
انگشتانت فرو لغزد و آسان هدر شود

هر روز، همان روز را زندگی کن
و بدین سان تمامی عمر را به کمال زیسته ای

و هر گز امید از کف مده
آنگاه که چیز دیگری
برای دادن در کف داری

همه چیز در همان لحظه ای به پایان می رسد
که قدمهای تو باز می ایستد
و هراسی به خود راه مده
از پذیرفتن این حقیقت که
هنوز پله ای تا کمال فاصله باشد
تنها پیوند میان ما
خط نازک همین فاصله است

برخیز و بی هراس خطر کن
در هر فرصتی بیاویز
و هم بدینسان است که به مفهوم شجاعت
دست خواهی یافت

آنگاه که بگویی دیگر نخواهمش یافت
عشق را از زندگی خویش رانده ای
عشق چنان است که هر چه بیشتر ارزانی داری، سرشارتر شود
و هر گاه که آن را تنگ در مشت گیری، آسان تر از کف رود
پروازش ده تا که پایدار بماند

رؤیاهایت را فرو مگذار
که بی آنان زندگانی را امیدی نیست
و بی امید، زندگی را آهنگی نباشد

از روزهایت شتابان گذر مکن
که در التهاب این شتاب
نه تنها نقطه ی سرآغاز خویش
که حتی سرمنزل مقصود را گم کنی

زندگی مسابقه نیست
زندگی یک سفر است
و تو آن مسافری باش
که در هر گامش
ترنم خوش لحظه ها جاریست.

کتاب” بارانی باید تا که رنگین کمانی برآید”

عاااالي بودند
اجازه بديد نظرم را صادقانه بگم، گرچه كاملا مودبانه نيست
بيشتر از صدا و لحن، متن آقاي شعبانعلي را پسنديدم، بخاطر شروع يكباره ي با لحن تند، لطافت آهنگ در ذهنم از دست رفت، اما متن را مدتها در ذهن داشتم و دارم، البته شايد هم بخاطر مفهوم نامهربان، چنين حسي به كل كار دارم و به گردن شروع يكهويي آقاي مهندس ميندازم
اما لحن آقاي جباري فوق العاده بود، بايد حرفه اي اين كار باشند، (متاسفانه من تازه واردم) متن شون هم برام دلنشين بود، چندين بار گوش دادم
متشكرم كه هستين، اينجا محل آرامش و تجديد قواي منه، با انبوهي از كار و استرس و نگراني هر روز دست و پنجه نرم ميكنيم، و چشممون به دستهاي كريم اون خداي مهربون بالاي سرمونه كه گفته از تو حركت از من بركت
يا علي

اي قهرمان دنياي كلمات گنجينه كلماتت رو به ما هم ياد بده

اقا این بحث projection تو کامنتاتونو پی گرفتم جالب بود..ی پست بنویسین در موردش مطمعنا قشنگه(ننوشته میدونم جالبه)..

استاد این 3 دقیقه موسیقی اسمش چی بوده که منو فرا میخواند