خبر دریافت اسکار برای فیلم فروشنده، خبر خوشحالکنندهای بود و اگر چه اهل هنر و سینما نیستم و تخصصی در این زمینه ندارم، اما فکر کنم در حد تبریک گفتن منطقی بود که پست کوتاهی رو به این خبر خوب اختصاص بدم.
خصوصاً اینکه اخیراً در مورد #موضع گیری در فضای دیجیتال مطالبی منتشر کردم و الان موضع گرفتن یا نگرفتن – حداقل در وبلاگ خودم – میتونه جدیتر و فکرشدهتر تلقی بشه.
بنابراین، فکر میکنم باید در مورد اینکه به حرفها و نظرات و رویدادهای مربوط به چه افرادی میپردازم یا نمیپردازم، کمی دقیقتر باشم.
در این راستا و با توجه به اینکه مشخصه چه کسانی در مقابل این اتفاق خوب، موضع نمیگیرند، تبریک نگفتن یا حرفی ننوشتن ممکنه ناخواسته باعث شه در گروه اونها تلقی بشیم.
خوشحالم که اصغر فرهادی با دو بار دریافت اسکار در کنار کارگردانهای بزرگی مانند اسپیلبرگ و ایستوود و زینه مان و سایر بزرگانی قرار گرفت که تعدد جوایزی از این دست رو در کارنامه خودشون دارند. شاید جایزهی اصغر فرهادی از این جهت ماندگارتر بشه که بسیاری از رسانههای جهان، وادار شدند از تصویر او هنگام دریافت اسکار فیلم جدایی نادر از سیمین، برای تزیین خبر جدیدشون استفاده کنند.
شاید جملات پایانی پیام ویدئویی اصغر فرهادی به برنامهی UTA که جمعه عصر برگزار شد، پایان مناسبی برای این تبریک باشه:
I hope this unity will continue and spread to fight other injustices.
Filmmakers can break stereotypes around the world by turning their cameras to capture shared human qualities.
امیدوارم این اتحاد ادامه و توسعه پیدا کند و مبارزه با سایر بیعدالتیها را هم در بربگیرد.
فیلمسازان با استفاده از دوربینهایشان و ثبت اشتراکات انسانی، میتوانند سایر استریوتایپهای موجود در سراسر جهان را نیز بشکنند.
***
جا داره یادی هم بکنیم از عباس کیارستمی و اجازه ندیم که به عادت رسانهها، خاطرههای دیروز زیر غبار خوشیهای امروز مدفون بشن.
عباس کیارستمی هم سالها، در زمانی که فضای رسانهای جهان، نگرش چندان مثبتی به ایران نداشت، با دوربینش اعتبار و حال خوب رو به هموطنانش هدیه میداد.
آخرین دیدگاه