با شنیدن واژه ی «اعتیاد»، معمولاً تصویر افراد ژنده پوشی در ذهن ما زنده میشود، که در گوشه ی خیابانها، کنار جوی آب افتاده اند و با چهره ای سیاه و چروکیده، با نگاهی ملتمس به رهگذران چشم دوخته اند. اما این روزها، مصداق های زیادی برای اعتیاد وجود دارد. اعتیادهایی که «هستند» و «مخرب» اند اما، کمتر کسی به آنها به چشم «اعتیاد» نگاه میکنند.
اعتیاد به اینترنت یکی از این موارد است. در مروری کوتاه به ژورنال های پژشکی و کامپیوتری و روانشناسی، متوجه میشویم که دانشمندان، متفق القول، «اعتیاد به اینترنت» را به عنوان یکی از موارد اعتیاد مطرح میکنند.
اعتیادها را به دو دسته ی اعتیاد شیمایی و اعتیاد فرایندی تقسیم میکنند. اعتیاد به مواد مخدر و سیگار و … نمونه هایی از اعتیاد شیمیایی هستند و اعتیاد به رابطه ی جنسی، صحبت تلفنی، استفاده از پیامک و اینترنت و … را در گروه اعتیادهای فرایندی طبقه بندی میکنند.
در بسیاری از مقالات و مطالعات، کسانی را که بیش از ۱۹ ساعت در هفته (روزانه حدود ۳ ساعت) صرف استفاده از اینترنت میکنند، در آستانه ی «اعتیاد» قرار دارند. معمولاً کسانی که از این مرز عبور میکنند، به سادگی تا ۴۰ و ۵۰ ساعت در هفته نیز پای اینترنت می نشینند. بر این اساس، میتوان گفت حدود ۱۵ درصد از کاربران اینترنت، معتاد محسوب میشوند. بر اساس آمارهای موجود، افراد معتاد به اینترنت، عمده ی وقت خود را – به ترتیب – صرف موارد زیر میکنند:
– مشاهده تصاویر پورنوگرافی
– حضور در چت روم های آنلاین
– بازدید از فیس بوک و شبکه های اجتماعی
– ارسال و دریافت ایمیل خصوصاً ایمیل‌های عمومی: طنز، عکس،
منابعی وجود دارند که اعتیاد به اینترنت را یک اختلال ذهنی (Mental Disorder) نامیده‌اند.
پرسشنامه‌های زیادی برای سنجش اعتیاد به اینترنت وجود دارند. برخی از مهمترین سؤالاتی که در این پرسشنامه ها مطرح میشود به شرح زیر است:
– چند ساعت صرف اینترنت می‌کنید؟
– آیا اگر به اینترنت موقتاً دسترسی نداشته باشید احساس استرس می‌کنید؟
– آیا به سختی از اینترنت جدا می‌شوید؟ همیشه دوست دارید چند لحظه بیشتر هم آنلاین بمانید؟
– آیا دیگران به شما می‌گویند که زیاد اهل اینترنت هستید؟
– آیا تا بحال از کلاس درس، محل کار، یک میهمانی و … به قصد اتصال به اینترنت جدا شده‌اید؟
– آیا سعی کرده‌اید که استفاده از اینترنت را کم کنید، اما ناموفق مانده باشید؟
– چند درصد از وقتی که به کامپیوتر اختصاص می‌دهید غیر کاری (یا غیر درسی) است؟
اگر علاقمند به انجام یک تست کامل واقعی در این زمینه هستید به این لینک مراجعه کنید.
————————————————————————————————-
پی نوشت:
یکی از مطالبی که از این به بعد در قالب عنوان متمم مورد بحث قرار میدهیم، مهارتهای زندگی است. عناوینی مثل عدم تعادل کار و زندگی، اعتیادهای سیاه و سفید، تعیین سلسله مراتب ارزشها، تصمیم گیری و تفکر سیستمی و …، از جمله بحثهای این حوزه هستند.
من امتیازم ۳۹ شد.
حقیقتش من از اینترنت زیاد استفاده میکنم ولی نه برای موارد بالا.
برای تحقیقات(چون بخشی از کارمه)،چک کردن ایمیل و خوب سر زدن به این سایت!
من ۸۴ شدم ! فکر هم می کنم نتایج این تست به واقعیت خیلی نزدیکه
ولی کاش یه راه حلی هم برای درمانش پیشنهاد می دادید دکتر شعبانعلی
راستش من خیلی از اوقات زندگیم رو توی نت میگذرونم…اما واقعا اگر با دوستام در ارتباط باشم پس چیکار کنم؟ میگن برو کتاب بخون…اما خیلی واسم جالب نیست و بعد از یک مدت خسته میشم….
http://www.shabanali.com/ms/?p=1631
سلام.
چند وقتی میشه که با اینجا آشنا شدم . واقعا مطالب زیبایی می نویسید ، من که از خوندشون لذت می برم.
من معمولا زیاد از اینترنت استفاده می کنم.
با این حساب شعبانعلی یک معتاد به تمام معنیه که هفته ایی یه عالمه ساعت پای اینترنت اونهم از نوع وبلاگ و اینا وقت میگذاره. تازه به اعتیادشم افتخار میکنه. تازه به اعتیادشم افتخار میکنیم. تازه بایدم به اعتیادش افتخار کرد 🙂
سلام
طراح این تست ایرانی بوده ؟چون با این وضعیت پهنای باندو سرعت نت حداقل زمانی که بایییییید صرف سرچ تو نت بشه ۳ ساعته
تازه این در صورتیه که شانس بیاری و سایتهای مورد نظرت فیلتر نباشن اگه باشن که هیچی دیگه به خاطر استفاده از فیلتر شکن بالای ۴ و ۵ ساعت
حرفت درسته ندا.
سلام
این تست تو ایران طرح شده آیا؟چون پهنای باند و سرعت نت تو ایرااان خیلییییییییییی زیاده به همین دلیل پرسیدم 🙂 به ضرس قاطع میتونم بگم 🙂 بالای ۵ ساعت باید معتاد به نت معرفی بشه مثلا خودم برنامه ریزی میکنم ۱۰ مین برم نت کارمو انجام بدم برگردم حداقل نیم ساعت طول میکشه
این تستش خرابه، به من داد ۴۷ در حالی که من ۱۰۰% معتاد هستم! آخه خوب یک سری سوالاش یک جوارایی خارج میزنه! من هیچوقت سعی نکردم که زمان آنلاین بودنم رو کم کنم بنابر این فقط توی همین یک سوال ۵ امتیاز + گرفتم 😀
جواب تست به چیزی که خودمم حدس می زدم قبل از تست،خیلی نزدیک بود … ۵۶درصد
به نظر من بایستی بر اساس فعالیتهایی که در اینترنت انجام می دهی، میزان اعتیاد را برآورد کنی. فیسبوک در ایران فکر کنم عامل اصلی باشد ولی اگر من هفتگی بیش از ۳۰ ساعت را صرف مرور مطالب مفید و مرتبط با کارم بگذرانم اعتیاد نیست.
سلام
من ۵۶% شدم !
البته خودم فک میکردم بیشتر بشه
چون به طور متوسط ۵-۶ ساعت و گاهی بیشتر در روز توی اینترنتم !
محمد رضا
براي انجام و ارسال تكاليف مربوط به طرح متمم ۲ چقدر وقت داريم؟ و به طور كلي تا چه مدت بعد از دريافت ايميل وقت براي ارسال هست؟
محمدرضا شعبانعلی
تیر ۲۴, ۱۳۹۲ در ۱۱:۵۶ ب.ظ
سلام. ما بین هر ۵ تا ۸ روز یک ایمیل می فرستیم. تکالیف رو هم انتظار داریم که تو همین مدت ارسال بشه.
آقا امیر
این جوابی بود که محمدرضا به یکی از دوستان داده بودن
اما
در مورد« تست اعتیاد »هم باید بگم که ،من هم پاکم استاد
یعنی یه جور باور نکردنی ای جواب شد (You have reached 31 of 100 points, 31%)
برای همین کنجکاو شدم و حتی خواستم دوباره آزمایش بدم ،گفتم شاید اشتباهی صورت گرفته ، اما متوجه شدم که سایت محمدرضا شعبانعلی رو بیست وچهار ساعت هم پیگیری بکینم اعتیاد آور نیست 😉
من حواسم نبود محمد رضا فك كردم جواب ندادي علامت سوال گذاشتم بعد ديدم سمانه خانوم جواب دادن!
خيلي خيلي ممنون هم از تو و هم از سمانه خانوم
??????????????????
من ۱ ساله که پاکم:)
واقعیت تلخ
زندانی بدون دیوار
بعد از جنگ آمریکا با کره، ژنرال ویلیام مایر که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش آمریکا منصوب شد، یکی از پیچیده ترین موارد تاریخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار میداد. حدود
۱۰۰۰ نفر از نظامیان آمریکایی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بین المللی برخوردار بود. زندان با تعریف متعارف تقریباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور
یافت میشد. از هیچیک از تکنیکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد.
اما بیشترین آمار مرگ زندانیان در این اردوگاه گزارش شده بود. زندانیان به مرگ طبیعی می مردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمیکردند. بسیاری از آنها شب میخوابیدند و صبح دیگر بیدار نمیشدند. آنهایی که مانده بودند احترام درجات نظامی را میان خود رعایت نمیکردند و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی میریختند.
دلیل این رویداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ویلیام مایر نتیجه تحقیقات خود را به این شرح ارائه کرد :
«در این اردوگاه، فقط نامه هایی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانیان رسیده میشد. نامه های مثبت و امیدبخش تحویل نمیشدند.
هر روز از زندانیان میخواستند در مقابل جمع، خاطره یکی از مواردی که به دوستان خود خیانت کرده اند ، یا میتوانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعریف کنند.
هر کس که جاسوسی سایر زندانیان را میکرد، سیگار جایزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هیچ نوع تنبیهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دریافت جایزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت) عادت کرده بودند».
تحقیقات نشان داد که این سه تکنیک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است.
با دریافت خبرهای منتخب (فقط منفی) امید از بین میرفت.
با جاسوسی، عزت نفس زندانیان تخریب میشد و خود را انسانی پست می یافتند.
با تعریف خیانتها، اعتبار آنها نزد همگروهی ها از بین میرفت.
و این هر سه برای پایان یافتن انگیزه زندگی، و مرگ های خاموش کافی بود.
این سبک شکنجه، شکنجه خاموش نامیده میشود.
نتيجه : اگر این روزها فقط خبرهای بد می شنويم ، اگر هیچ کدام به فکر عزت نفس مان نيستيم و اگرهمگي در فکر زدن پنبه همدگر هستيم ، بدانيم که به سندرم «شکنجه خاموش» مبتلا شده ايم .
این روزها همه خبرهای بد را فقط به گوشمان میرسانند و ما هم استقبال میکنیم …. دلار گران شده … طلا گران شده … کار نیست …مدرسه ای آتش گرفت … دانش آموزان راهیان نور در جاده کشته شدند… زورگیری در ملاعام
این روزها هیچ کس
به فکر عزت نفس نیست شما چطور؟ … ما ایرانیها دزدیم … ما ایرانیها هیچی نیستیم … ما ایرانی ها از زیر کار درمیرویم … ما هیچ پیشرفتی نکردیم فقط توهم میزنیم …
این روزها همه در
فکر زیرآب زدن بقیه هستند شما چطور؟این روزها همه احساس می کنند در زندانی بدون
دیوار دوران بی پایان محکومیت خود را می گذرانند
قبلا معتاد بودم ولی الان حوصله ی نت رو ندارم زیاد
با اين اوصافي كه شما نوشتيد من يا معتاد به حساب ميام ولي هيچكدوم از ۴ مورد بالا رو رصد نمي كنم. من چون از بيت المال استفاده ميكنم و سر كارم از زماني كه ميام، سايت شما و دكتر شيري باز مي مونه تا زماني كه ميخام برم خونه. تو خونه هم هزار الله اكبر به نت دسترسي ندارم وگر نه اونجا هم سايت شما دو تا جز اولويت هام بود حتمن.
(۳۲%)
من زیاد میچرخم تو نت ، ولی معتاد نبودم … تست خرابه فک کنم D:
I have reached 44 of 100 points, 44%.
I am an average on-line user. I may surf the Web a bit too long at times, but I have control over my usage.
۴۶%
me too :d
صرفا جهت شوخی :
میدونم که خیلی ها روشون نمیشه که بیان و اعتراف کنن، شما که به زحمت افتادید ،پیشنهاد میکنم در کنار توسعه ی مهارتها ،یه کمپ ترک اعتیاد هم بزنید 🙂
هرچند این شماره از متمم،به طور غیر مسقیم گویای همین خبره انگار .اما شما مستقیم اعلام کنید ،همه خودشون رو معرفی میکنند.
سلام آقای شعبانعلی
یه سوال در مورد گشتن بیش از حد در اینترنت دارم. من شخصا روزی بیشتر از ۳ ساعت از اینترنت استفاده می کنم و مهم ترین هدفم از وب گردی جمع آوری اطلاعات و یادگیری هست. یعنی خیلی تمایل به کسب اطلاعات جدید و دانستن دارم. حالا چنین علاقه ای هم اعتیاد به حساب میاد یا خیر ؟ چون عمدتا اعتیادی که در اینجا از اون صحبت شده به معنی استفاده ناصحیح و بیش از حد از اینترنت هست برای مصارفی که هیچ نفعی به حال ما ندارند در صورتی که خیلی از افراد هستند که هدفهای دیگری از وبگردی دارند.
با سلام خدمت استاد گرامی، محمدرضا شعبانعلی
هم مطلب و هم تست (لینک) بسیار عالی بود و خیلی به موقع میتونه ما رو نسبت به کاربری مون آگاه کنه.
“پیشنهاد میکنم که دوستان عزیز حتماً به لینک تست نیز مراجعه کنند”
با تشکر از شما استاد گرامی در راهنمایی های بسیار به مفیدتان…