دوست عزیزم جعفر محمدی، سردبیر عصر ایران، مطلب زیبایی تحت عنوان مردم ایران چه می‌خواهند نوشته است که حیفم آمد آن را در این‌جا بازنشر نکنم و شما از خواندنش محروم شوید: مردم ایران بیشتر طرفدار اصلاح طلبان هستند یا تمایلات اصولگرایانه دارند؟ آنها در انتخابات آینده به کدام جریان رأی خواهند داد؟ نگاه شان به مسأله فلسطین چیست؟ درباره ماندن یا رفتن بشار اسد چه فکر می کنند؟ چه دغدغه هایی درباره دولت آینده عراق دارند؟ یمنی ها چند پهپاد عربستان را ساقط کردند؟ افت یا افزایش محبوبیت حسن روحانی چقدر برایشان مهم است؟ تا چه اندازه برایشان مهم است که چه کسانی از کابینه دوازدهم حذف می شود و چه افرادی جایشان را خواهند گرفت؟ آمار بازدید کنندگان از نمایشگاه قرآن امسال، نسبت به سال قبل، بالا رفته یا پایین آمده است؟ تغییر و تحولات […]

تاکسی اینترنتی تپسی اخیراً کمپین تبلیغاتی تازه‌ای را آغاز کرده است که پیام آن نشانه‌ی نگرش سیستمی طراحان کمپین به فضای کسب و کار است. این کمپین هم‌زمان دو پیام را – یکی برای مسافران و دیگری خطاب به رانندگان – ارسال می‌کند: زنده باد رانندگان همه‌ی تاکسی‌های اینترنتی چون با هم آلودگی هوا را کاهش داده‌ایم. زنده باد مسافران همه‌ی تاکسی‌های اینترنتی چون با هم بیکاری را کاهش داده‌ایم. دیدن این دو پیام، حتی اگر مسافر یا راننده‌ی تاکسی‌های اینترنتی نباشید – که البته من هستم – بسیار آرامش‌بخش و شادی‌آفرین است. این کمپین از چند منظر می‌تواند پیام‌آور رواج یافتن نگرش جدیدی به تبلیغات محیطی باشد. نخست این‌که زنده‌باد برای ما ایرانیانِ امروز مفهوم تازه‌ای است. طی دهه‌های گذشته ما آموخته‌ایم که مرگ، لعنت و نفرت را برای “هر کسی که از ما و چون‌ما نیست” […]

در میانه‌ی زمین وسیعی که در شمال خیابان ولیعصر تهران و جنوب پارک‌وی، به انواع سازه‌های فولادی و بتونی و بشقاب‌های گردِ رو در همه سو، آلوده شده، یک ساختمان شیشه‌ای قرار دارد. ممکن است سال‌ها به صدا و سیما رفت‌و‌آمد کنید، اما سر و کارتان به ساختمان شیشه‌ای نیفتد. در میان همه‌ی کسانی که به صدا و سیما تردد دارند، آن‌ها که مجوز رفت و آمد به ساختمان شیشه‌ای را دارند، مطمئن‌تر و دوست‌تر محسوب می‌شوند. مهم‌ترین استودیوهای خبر هم در آن‌جاست. استفاده از شیشه در معماری ساختمان رسانه‌های خبری، کاری نسبتاً رایج است. برخی آن را صرفاً یک انتخاب تصادفی می‌دانند. برخی دیگر هم معتقدند که اشاره‌ای به شفاف بودن – که از ویژگی‌های مجموعه‌های خبری است یا باید باشد – دارد. حتماً دیده‌اید که در طراحی بسیاری از استودیوهای خبری هم، از پارتیشن‌های […]

نوع مطلب: گفتگو با دوستان برای: یاور مشیرفر  موضوع بحث – یاور عزیز، مدتی پیش در زیر بحث توسعه قلمرو یا توسعه ظرفیت بحثی را مطرح کرد که بخشی از آن را در اینجا می‌خوانیم: لینک مرتبط: وبلاگ یاور ارزش گذاری کسب و کارهای دیجیتال یکی از نکاتی که در صحبت‌های یاور مطرح شده، بحث ارزش گذاری کسب و کارهای دیجیتال است. البته با توجه به این‌که آدرس وب‌سایت برخی کسب و کارهای دیجیتال، تقریباً معادل همه‌ی آن کسب و کار است، گاهی اوقات ارزش یک وب‌سایت را معادل (یا معیاری از) ارزش آن کسب و کار درنظر می‌گیرند. واضح است که حداقل سه معیار در ارزیابی یک کسب و کار دیجیتال قابل تصور است: مخاطبان / مشتریان (بالقوه / بالفعل) مدل درآمد آینده قابل تصور اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشیم این است که ابزارهای ارزیابی وب‌سایت‌ها، ارزش یک […]

در روزنوشته‌ها، پست‌ها و نوشته های متعددی را درباره پیچیدگی می‌بینید و لینک های متعددی برای دانلود کتاب پیچیدگی وجود دارد. من همه‌ی نسخه ها و لینک های قبلی کتاب پیچیدگی را – صرفاً به عنوان یک آرشیو با هدف حفظ تاریخچه – نگه داشته‌ام و لینک آن‌ها را حذف نکرده‌ام. اما همواره نسخه آخر را می‌توانید از طریق لینک زیر دانلود کنید:   دانلود کتاب پیچیدگی و سیستمهای پیچیده (فایل PDF) آخرین مطالب افزوده شده به کتاب پیچیدگی از صفحه‌ی ۲۲۳ تا ۲۲۹ بحثی تحت عنوان رابطه هوش و حل مسئله اضافه شده است. بحث فضای پاسخ و فضای جستجو و بهینه سازی را هم شروع کرده‌ام که به تدریج به سمت الگوریتم ژنتیک و تکامل بروم. طی دو هفته‌ی اخیر که نسخه‌ی جدیدی منتشر نشد، سرگرم بازخوانی بودم و تا کنون بیش از […]

در سرفصل‌های درس مدیریت، درسی هست به نام ساختار سازمانی یا Organizational Structure. البته طی سال‌های اخیر، دانشگاه‌ها معمولاً این درس را با عنوان جامع‌ترِ طراحی سازمان یا Organization Design برگزار می‌کنند. بحث‌های بسیاری زیر این عنوان مطرح می‌شود؛ اما یکی از ابتدایی‌ترین بحث‌ها این است که Departmentation یا دپارتمان‌سازی هم از استراتژی کلان سازمان تأثیر می‌پذیرد و هم بر روی آن تأثیر می‌گذارد. دپارتمان‌سازی در مقیاس دولت‌ها همان چیزی است که ما به اسم وزارت‌خانه می‌شناسیم. دو پیشنهاد برای تقویت زبان دارم. یکی این‌که سعی کنید نام وزارتخانه‌هایمان را به زبان انگلیسی ترجمه کنید. اما تمرین مهم‌تر این‌که برخی کشورها را به صورت تصادفی انتخاب کنید و نام برخی از کابینه‌هایشان را بخوانید. من برخی از آن‌ها را اینجا می‌نویسم تا ترغیب شوید و شما هم بیشتر جستجو کنید: وزارت انرژی (امارات) که تقریبا ترکیب وزارت نفت، […]

مهم نیست به شکل رسمی به معلمی مشغول باشیم یا غیررسمی. حتی مهم نیست که معلمی، منبع درآمد ما باشد یا تفریح و تفنن‌مان. اما یک چیز مهم است: همه‌ی کسانی که معلمی می‌کنند، زمانی مجوز تدریس را دریافت کرده‌اند. منظورم مجوزهای رسمی و کاغذپاره‌های دولتی و خصوصی و لقب‌های «استاد، استاد» مخاطبان در فضاهای فیزیکی و دیجیتال نیست. منظورم یک مجوز درونی است که قبل از همه‌ی این‌ها، خود برای خودمان صادر می‌کنیم. در دل‌مان می‌گوییم: من حق دارم معلم شوم. معمولاً این لحظه‌های صدور مجوز درونی – چه در معلمی و چه در هر فعالیت دیگر – چنان آرام و ظریف و پنهانی است که گاه، متوجه‌اش نمی‌شویم؛ اما بی‌تردید این لحظه‌ها را می‌توان از جمله‌ی سرنوشت‌سازترین لحظات زندگی هر انسانی دانست. تقسیم بندی مجوزهای تدریس و معلمی فکر می‌کنم این مجوزهای خود امضاکرده‌‌ی […]

قبلاً بخشی از جمله هایی که در ابتدای خبرنامه هفتگی برای دوستانم می‌فرستادم رو در قابل فایل‌های PDF روی روزنوشته‌ها گذاشته بودم. این هم، چهارمین بخش از همون مجموعه است: دانلود جمله‌های ابتدای ایمیل هفتگی برای دوستانی که دیر‌به‌دیر به این‌جا و متمم سر می‌زنند، یا اخیراً با ما همراه شدند بد نیست توضیح بدم که بعد از حدود سه سال که ما ایمیل‌های عمومی برای تمام دوستان روزنوشته و متمم می‌فرستادیم، مدتی هست که ایمیل‌ها رو صرفاً برای کاربران متمم (تفاوتی بین آزاد یا ویژه نیست) ارسال می‌کنیم. البته بعد از ثبت نام در متمم،‌ باید به صفحه تنظیمات مراجعه کنید و گزینه دریافت خبرنامه هفتگی رو فعال کنید. ضمناً سعی کردم تا حد امکان، جمله‌ها رو ویرایش کنم؛ اما پیشاپیش اگر اشتباه یا بی‌دقتی در اون‌ها می‌بینید لطفاً من رو ببخشید. #جمله های هفتگی فایلهای […]

پیش نوشت یک: قرار این بود که گه‌گاه هنگام مرور کتاب کانکتوگرافی نوشته‌ی پاراگ خانا، برخی نکته‌ها و خوانده‌ها و حاشیه‌ها را با شما در میان بگذارم. بنابراین آنچه در اینجا می‌خوانید، ادامه‌ی سلسله مطالبی است که در زمینه #کانکتوگرافی منتشر می‌شوند. پیش نوشت دو: قبلاً هم یک بار در مطلبی تحت عنوان راه های موفقیت در آینده دیگر مثل گذشته نیست اشاره‌ای به مگاترند (Mega-trend) یا ابرروند کرده بودم. این دومین باری است که در روزنوشته‌ها به این مفهوم اشاره می‌شود. سایمون آنهولت و پل‌هایی به همه جا پاراگ خانا، هفتمین صفحه از کتابش را با نقل جمله‌ای از سایمون آنهولت آغاز می‌کند: «فکت اصلی و کلیدی عصری که ما در آن زندگی می‌کنیم این است که همه‌ی کشورها، همه‌ی بازارها، همه‌ی بسترهای ارتباطی و همه‌ی منابع طبیعی به یکدیگر متصلند.» سایمون آنهولت را – متاسفانه – قبل از این‌که پاراگ خانا از او جمله‌ای […]

رده‌ی اول: ترامپ و آمازون ترامپ حتی قبل از رئیس جمهور شدن هم موضع خود را به صورت صریح درباره شرکت آمازون اعلام کرده بود. او معتقد بود و هست که آمازون در دو جبهه‌ی مختلف به اقتصاد آمریکا لطمه می‌زند: یکی استفاده از همه‌ی ظرفیت‌های قانونی برای فرار مالیاتی و دیگری با توسعه‌ی انحصار در صنعت خرده فروشی و تضعیف خرده فروش‌های دیگر. البته ترامپ نمی‌گوید آمازون را تعطیل کنید. چون بی‌تردید برایند حضور آمازون برای اقتصاد آمریکا و تولید ناخالص داخلی آن مثبت بوده و این یکی از مهم‌ترین شاخص‌های نقش مثبت اقتصادی یک عضو جدید در اکوسیستم اقتصاد است. اما حرف این است که آیا تمام ظرفیتی که آمازون در اختیار گرفته به شکلی قانونی – و مهم‌تر از آن: اخلاقی – به دست آمده است؟   پرده دوم: خوشحالی آرام و بی‌صدا […]

پیش‌نوشت: اگر چه مطالبی که در اینجا اشاره می‌کنم، در متمم تا حد خوبی رعایت شده است؛ اما در روزنوشته‌‌ها، در گذشته خودم هم کمتر آن‌ها را رعایت کرده‌ام و امسال قصد دارم آنها را جدی‌تر بگیرم و حتی نوشته‌های قدیمی‌تر را هم بر همین اساس اصلاح کنم. بنابراین امیدوارم من را به خاطر توصیه به کاری که خودم هنوز به صورت کامل در روزنوشته پیاده سازی نکرده‌ام ببخشید. اما چاره‌ای نبود جز این‌که زودتر درباره‌اش حرف بزنم. چون در غیر این صورت دوستانی که اخیراً #وبلاگ نویسی را آغاز کرده‌اند، چند سال بعد به مشکل من گرفتار خواهند شد و صدها نوشته در آرشیو‌شان انباشته خواهد شد که آراستن و پیراستن آنها، جز با عزمی جدی و مدیریتی جهادی ممکن نیست (توضیح: کلاً در هر کاری اگر از اول بدانیم که چه کار می‌کنیم و چگونه […]

در بین چند هزار پیام نوروزی، چند صد پیام مشابه داشتم که گفتم چند موردی از آنها را با شما به اشتراک بگذارم. حدسم این است که شما هم چنین پیام‌هایی، کمتر یا بیشتر از من، را دریافت کرده‌اید. تاریخ روزی در وصف ما خواهد نوشت: «در این‌جا روزگاری مردمانی می‌زیستند که هر سال سر بر آسمان، نیایش تحول می‌خواندند و در سراسر زمین تمایز را تحسین می‌کردند اما زندگی خود را بر تکرار و تقلید و تنبلی بنا کرده بودند. حتی هر سال، بهانه‌ی خنده و گریه‌شان هم هیچ تغییری با سال‌های قبل نمی‌کرد. انقراض آن‌ها، نه با برخورد شهاب‌سنگی از‌ بالای سرشان بود و نه به روبرویی با یخ‌بندانی در زیر پایشان. آنها خود، آگاهانه، مرگ را – که سکون و تکرار و توقف است – انتخاب کرده بودند.»   پی نوشت یک: ای کاش، آسمان […]

دوست داشتم برای شروع سال جدید، مطلبی بنویسم. اما دیدم که حرف تازه‌ای ندارم و هر چه بوده تا امروز یه جایی (در متمم یا روزنوشته) نوشته‌ام. نهایتاً تصمیم گرفتم همون حرف‌های قدیمی رو با موبایل ضبط کنم و به شکل یک فایل صوتی منتشر کنم. امیدوارم حوصله‌ی شما از گوش دادن به این فایل سر نره و اگر احساس کردید ممکنه به درد کس دیگری هم بخوره، برای دیگران هم بفرستید: