مطلب موقت / تاریخ انقضا:  آخرین ساعت‌های جمعه هفتم اردیبهشت‌ماه می‌گویند در دعوای فیل‌ها، این علف‌ها هستند که نابود می‌شوند. منطق و تجربه، درستی این استعاره را تأیید می‌کند. اما مهم است که به نیمه‌ی دیگر استعاره هم توجه کنیم: با توجه به این‌که فیل‌ها از توانایی پرواز برخوردار نیستند، در زمانی که دعوایی در کار نیست، باز هم روی همان علف‌ها راه می‌روند. این‌ها را گفتم که بگویم خبرهای سیاسی در مقطعِ غیرحساسِ کنونی چندان دغدغه‌ام نیست. اما هر از گاهی مقاله‌هایی می‌بینم که نکات آموزنده‌ای دارند و گاه – اگر محدودیت‌ها و ملاحظات اجازه دهند – دوست دارم آن‌ها را با خواننده‌ی روزنوشته‌ها هم در میان بگذارم. نقد موضع ترامپ درباره برجام اخیراً مقاله‌ای از دیوید وِید (David E. Wade) که از مدیران ارشد وزارت خارجه در دوران اوباما و دوستان نزدیک جان کری […]

قبلاً بخشی از جمله هایی که در ابتدای خبرنامه هفتگی برای دوستانم می‌فرستادم رو در قابل فایل‌های PDF روی روزنوشته‌ها گذاشته بودم. این هم، چهارمین بخش از همون مجموعه است: دانلود جمله‌های ابتدای ایمیل هفتگی برای دوستانی که دیر‌به‌دیر به این‌جا و متمم سر می‌زنند، یا اخیراً با ما همراه شدند بد نیست توضیح بدم که بعد از حدود سه سال که ما ایمیل‌های عمومی برای تمام دوستان روزنوشته و متمم می‌فرستادیم، مدتی هست که ایمیل‌ها رو صرفاً برای کاربران متمم (تفاوتی بین آزاد یا ویژه نیست) ارسال می‌کنیم. البته بعد از ثبت نام در متمم،‌ باید به صفحه تنظیمات مراجعه کنید و گزینه دریافت خبرنامه هفتگی رو فعال کنید. ضمناً سعی کردم تا حد امکان، جمله‌ها رو ویرایش کنم؛ اما پیشاپیش اگر اشتباه یا بی‌دقتی در اون‌ها می‌بینید لطفاً من رو ببخشید. #جمله های هفتگی فایلهای […]

پیش نوشت یک: قرار این بود که گه‌گاه هنگام مرور کتاب کانکتوگرافی نوشته‌ی پاراگ خانا، برخی نکته‌ها و خوانده‌ها و حاشیه‌ها را با شما در میان بگذارم. بنابراین آنچه در اینجا می‌خوانید، ادامه‌ی سلسله مطالبی است که در زمینه #کانکتوگرافی منتشر می‌شوند. پیش نوشت دو: قبلاً هم یک بار در مطلبی تحت عنوان راه های موفقیت در آینده دیگر مثل گذشته نیست اشاره‌ای به مگاترند (Mega-trend) یا ابرروند کرده بودم. این دومین باری است که در روزنوشته‌ها به این مفهوم اشاره می‌شود. سایمون آنهولت و پل‌هایی به همه جا پاراگ خانا، هفتمین صفحه از کتابش را با نقل جمله‌ای از سایمون آنهولت آغاز می‌کند: «فکت اصلی و کلیدی عصری که ما در آن زندگی می‌کنیم این است که همه‌ی کشورها، همه‌ی بازارها، همه‌ی بسترهای ارتباطی و همه‌ی منابع طبیعی به یکدیگر متصلند.» سایمون آنهولت را – متاسفانه – قبل از این‌که پاراگ خانا از او جمله‌ای […]

در روزنوشته‌ها، پست‌ها و نوشته های متعددی را درباره پیچیدگی می‌بینید و لینک های متعددی برای دانلود کتاب پیچیدگی وجود دارد. من همه‌ی نسخه ها و لینک های قبلی کتاب پیچیدگی را – صرفاً به عنوان یک آرشیو با هدف حفظ تاریخچه – نگه داشته‌ام و لینک آن‌ها را حذف نکرده‌ام. اما همواره نسخه آخر را می‌توانید از طریق لینک زیر دانلود کنید:   دانلود کتاب پیچیدگی و سیستمهای پیچیده (فایل PDF) آخرین مطالب افزوده شده به کتاب پیچیدگی تغییری که این بار در کتاب ایجاد شده، به ظاهر ساده اما بسیار مهم است. سعی کردم بخش‌های اصلی کتاب را – که هر یک شامل چند فصل خواهند بود – تعیین کنم و موقعیت هر کدام با یک صفحه‌ی رنگی و چند خط معرفی، مشخص شود. اگر صفحه‌های ۱۵ و ۲۱۹ و ۲۲۱ و ۲۲۵ […]

رده‌ی اول: ترامپ و آمازون ترامپ حتی قبل از رئیس جمهور شدن هم موضع خود را به صورت صریح درباره شرکت آمازون اعلام کرده بود. او معتقد بود و هست که آمازون در دو جبهه‌ی مختلف به اقتصاد آمریکا لطمه می‌زند: یکی استفاده از همه‌ی ظرفیت‌های قانونی برای فرار مالیاتی و دیگری با توسعه‌ی انحصار در صنعت خرده فروشی و تضعیف خرده فروش‌های دیگر. البته ترامپ نمی‌گوید آمازون را تعطیل کنید. چون بی‌تردید برایند حضور آمازون برای اقتصاد آمریکا و تولید ناخالص داخلی آن مثبت بوده و این یکی از مهم‌ترین شاخص‌های نقش مثبت اقتصادی یک عضو جدید در اکوسیستم اقتصاد است. اما حرف این است که آیا تمام ظرفیتی که آمازون در اختیار گرفته به شکلی قانونی – و مهم‌تر از آن: اخلاقی – به دست آمده است؟   پرده دوم: خوشحالی آرام و بی‌صدا […]

پیش‌نوشت: اگر چه مطالبی که در اینجا اشاره می‌کنم، در متمم تا حد خوبی رعایت شده است؛ اما در روزنوشته‌‌ها، در گذشته خودم هم کمتر آن‌ها را رعایت کرده‌ام و امسال قصد دارم آنها را جدی‌تر بگیرم و حتی نوشته‌های قدیمی‌تر را هم بر همین اساس اصلاح کنم. بنابراین امیدوارم من را به خاطر توصیه به کاری که خودم هنوز به صورت کامل در روزنوشته پیاده سازی نکرده‌ام ببخشید. اما چاره‌ای نبود جز این‌که زودتر درباره‌اش حرف بزنم. چون در غیر این صورت دوستانی که اخیراً #وبلاگ نویسی را آغاز کرده‌اند، چند سال بعد به مشکل من گرفتار خواهند شد و صدها نوشته در آرشیو‌شان انباشته خواهد شد که آراستن و پیراستن آنها، جز با عزمی جدی و مدیریتی جهادی ممکن نیست (توضیح: کلاً در هر کاری اگر از اول بدانیم که چه کار می‌کنیم و چگونه […]

در بین چند هزار پیام نوروزی، چند صد پیام مشابه داشتم که گفتم چند موردی از آنها را با شما به اشتراک بگذارم. حدسم این است که شما هم چنین پیام‌هایی، کمتر یا بیشتر از من، را دریافت کرده‌اید. تاریخ روزی در وصف ما خواهد نوشت: «در این‌جا روزگاری مردمانی می‌زیستند که هر سال سر بر آسمان، نیایش تحول می‌خواندند و در سراسر زمین تمایز را تحسین می‌کردند اما زندگی خود را بر تکرار و تقلید و تنبلی بنا کرده بودند. حتی هر سال، بهانه‌ی خنده و گریه‌شان هم هیچ تغییری با سال‌های قبل نمی‌کرد. انقراض آن‌ها، نه با برخورد شهاب‌سنگی از‌ بالای سرشان بود و نه به روبرویی با یخ‌بندانی در زیر پایشان. آنها خود، آگاهانه، مرگ را – که سکون و تکرار و توقف است – انتخاب کرده بودند.»   پی نوشت یک: ای کاش، آسمان […]

دوست داشتم برای شروع سال جدید، مطلبی بنویسم. اما دیدم که حرف تازه‌ای ندارم و هر چه بوده تا امروز یه جایی (در متمم یا روزنوشته) نوشته‌ام. نهایتاً تصمیم گرفتم همون حرف‌های قدیمی رو با موبایل ضبط کنم و به شکل یک فایل صوتی منتشر کنم. امیدوارم حوصله‌ی شما از گوش دادن به این فایل سر نره و اگر احساس کردید ممکنه به درد کس دیگری هم بخوره، برای دیگران هم بفرستید:  

جدیدترین نسخه کتاب پیچیدگی را می‌توانید به کمک لینک زیر دانلود کنید:   دانلود کتاب پیچیدگی و سیستمهای پیچیده توضیح برای دوستانی که نسخه‌های قبلی رو دیده‌اند: من اول فکر می‌کردم بهتره بحث انتروپی شنون رو در ادامه‌ی نیوتون علف‌ها (بولتزمن) بنویسم. بعد دیدم فصل جدا باشه بهتره. اینه که فصل ۷ الان شده انتروپی شنون و همه‌ی فصل‌های بعدی یه شماره جابجا شدن. الان از صفحه‌ی ۱۳۷ تا ۱۴۴ می‌تونید بخش جدیدی که اضافه شده رو ببینید. توضیح: مثل خیلی از فصل‌های دیگه، این اولین نسخه هست و خودم دوستش ندارم. کم کم که جلو بره فکر می‌کنم که چه بیانی می‌تونه براش شیرین‌تر و بهتر باشه. فعلاً فقط خواستم بنویسمش که شروع شده باشه. #پیچیدگی

دلم می‌خواست چند خطی درباره استیون هاوکینگ پس از مرگش بنویسم، اما بعد که دیدم ظاهراً نوشتن از او به یک مد تبدیل شده و همه‌ی تیم سلبریتی‌های زلزله کرمانشاه و کشتی سانچی این بار بر سر قبر هاوکینگ ریخته‌اند، گفتم چند روزی صبر کنم و وقتی آب از آسیاب افتاد آن چند سطر را بنویسم. چون حرف‌هایی که مطرح می‌کنم مستقل از هم هستند، آنها را در قالب چند نکته می‌نویسم. شاید هاوکینگ مسئله‌ی ما نباشد نخستین نکته‌ای که می‌خواهم بگویم این است که احساس شخصی‌ام بر این بوده و هست که هاوکینگ، مسئله‌ی عموم ما نیست. منظورم این نیست که نباید از مرگ او ناراحت شد یا به او احترام گذاشت؛ بلکه مسئله‌ام این است که هاوکینگ، هم‌نشین تعداد بسیار کمی از ما ایرانیان بوده و بسیاری از ما هرگز حتی چند ساعت […]

کتاب نوشتن هم در کشور ما چیزی شبیه ادامه تحصیل و فوق لیسانس گرفتن یا دکتر شدن است. به این معنا که کلاً کار مثبتی محسوب می‌شود و ندیده‌ام تا کنون به کسی که کتابی نوشته گفته باشند: چرا کتاب نوشتی؟ یا چرا وقتت را به نوشتن و نویسندگی گذراندی؟ با این مقدمه می‌‌خواهم تاکید کنم که به نظرم، همان‌طور که بسیاری از تصمیم های ادامه تحصیل‌ (نه همه‌ی آنها) صرفاً ناشی از نادانی یا ناتوانی و نداشتن شجاعت در نه گفتن به خواست اجتماعی یا تقلا برای کسب جایگاه اجتماعی یا بیکاری یا بی‌سوادی است و به ندرت می‌توانید کسانی را پیدا کنید که ادامه تحصیل داده باشند و در یکی از گروه‌های فوق نگنجند، نوشتن کتاب نیز به تدریج به همین سمت رفته است. بنابراین اگر کسی از من بپرسد: آیا خوب است که یک کتاب بنویسم؟ به […]

به واسطه معرفی دکتر رنانی در یکی از نوشته‌هایشان، با آقای دکتر محمد فاضلی آشنا شدم. و باز به توصیه‌ی ایشان، این فایل صوتی ۲۰ دقیقه‌ای از دکتر فاضلی را گوش دادم. بعد هم عضو کانال ایشان شدم (اینجا) و مشغول خواندن و شنیدن بقیه‌ی حرف‌هایشان هستم تا بیشتر بیاموزم. به نظرم خصوصاً فایل صوتی ۲۰ دقیقه‌ای ایشان، نشان‌دهنده‌ی تسلط عمیق و دقیق‌شان بر تفکر استراتژیک و نیز نگرش سیستمی است. در گذشته‌های دور، وقتی کسی می‌خواست حرفی را به گوش همه برساند، می‌گفت: خواب دیده‌ام که باید این را به هفت نفر بگویی وگرنه پس از هفتاد روز اتفاق بدی برایت می‌افتد. دکتر رنانی هم از تعبیر مشابهی استفاده کرده‌اند: فایل صوتی را برای ده نفر بفرستید که حداقل سه نفرشان دارای مسئولیت باشند. فکر می‌کنم می‌شود در ادامه‌ی حرف دکتر گفت: اگر چنین […]

این کلیپ زیبا رو Business Insider دو یا سه سال پیش منتشر کرد. گفتم شاید اگر اون رو ندیده باشید دیدنش برای شما هم جذاب باشه. سعی شده حدود چهار و نیم میلیارد سال عمر زمین روی فاصله‌ی لس‌‌آنجلس تا نیویورک (حدود ۴۰۰۰ کیلومتر) تصویر بشه. البته قاعدتاً اگر مثلاً روی تهران تا مشهد (این پایتخت تا اون پایتخت) ترسیم می‌شد بهتر می‌تونستیم تصورش کنیم. اما به نظرم هم‌چنان خیلی زیبا است و تصویر و تصور خوبی از تایملاین شکل‌گیری زندگی بر روی زمین در اختیارمون می‌گذاره.