امشب می نشینم در وبلاگم…

جناب شعبانعلی رفتید؟

واقعا شب خوبی بود من متاسفانه فقط یه ساعتشو بودم، ممنونم محمدرضای عزیز از وقتی که در اختیار من و باقی دوستان قرار دادید. از این همه صبر و حوصله تو جواب دادن به سوالا،
برای من آشنایی و دوستی با شما واقعا باعث افتخاره.
هر روز به خونتون سر میزنم خیلی دوستون دارم و امیدوارم این شبها همچنان تداوم داشته باشه.
شب همگی قشنگ

احتمالا تا چند ساعت دیگه هم ادامه میدید!
خسته نباشید.

استاد کلام آخر میخامتتتتتتتتتتت
واسه عشقت به دیگران
به خاطر قلمت
به خاطر کبودی انگشتات
و مهمونیت
اگه هفته بعد مهمونی دعوت نکنی من میام آنقدر در می زنم تا در و باز کنی

آقاااا خیلی باحال بووووووود. واقعا دستتون درد نکنه، لطف بزرگی بود. الهی که پایدار و سرزنده باشین، من که واقعا مستفیذ شدم، هم روحیه ای، هم تفکری.
زنده باشین
شب خوش
من هستم ولی گفتم آخرین کامنتمم بذارم تا شما نرفتین

قبل از خداحافظیتون یک جمله تامل بر انگیز بگین
و مارو غرق کنید

بزارین یه حرفی رو دلم مونده بگم،همایش انتخابو که اومدم چیزی حدود 2 ساعت با چهارتاکسی عوض کردن شد و البته از انتخابم راضیم!
ولی نمیدونم چرا یه حسی بهم گفت که بعضی شرایط فقط برای بعضی ها اتفاق میفته،مثلا وقتی میخواستیم برگردیم ساعت 8 شب،فقط شاید ده دوازده نفر بودیم که ماشین نداشتیم!اونهمه ماشین تو پارکینگ و خیابون،و دوستان شماکه حضور داشتن!
یه حسی بهم القا کرد که انگار ورود به نشست علمی-فرهنگی برای ما خیلی کم اتفاق میفته،با بعضیا که صحبت میکردم میگفتن که 15000 تومن دادن که حرفهای مشا براشون تکرار باشه!چون از شاگردای قبلیتون بودن!
حس خوبی برای ما که 15000 تومن واسه یکبار شرکت داده بودیم مطمئنا ایجاد نمیکرد.
اما بازهم بسیار خوشحالم که شما اینجایید و نیمی از علم شما وشاید بیش از نیمی ازون به طور رایگان در اختیار ماست.
و ما بازهم منتظر همایشهای 15000 تومانی میمونیم:D

انگشتای استاد یک هته وقت استراحت و تجدید قوا دارن برا هفته ی بعدی و دوره همهیه دیگه

دوره همی های محمدرضا و دوستان
خیلی خیلی خوش گذشت محمدرضا و دوستای خوبم

مرضی جان الان این فاطمه منم؟

کافه آنلاین؟

استاد دهنمون خشک شد من رفتم واسه خودم یه فنجون قهوه ریختم اما فکری واسه پذیرایی بکنید D:

جناب رسول هر پرحرفی هم دلیلی بر یاوه گویی نیس

فاطمه عزیز شاید حق با توه اما ارزوها و خواسته های ما باز هم بخشی از تجربیات ما از زندگیه من چیزیرو ارزو میکنم که خیلی اوقات تجربه کردم..من ادمهای زیادی رو شنیدم اما ارزو میکنم کاش بیشتر بود .جاهای زیادی رو رفتم اما کاش بیشتر میرفتم.اعتقادهای زیادی رو شنیدم اما کاش بیشتر بیشتر میدیدم….میدونی چرا اینجوری ارزو میکنم و چرا اینجوری انتخاب چون از چیزی که هستم راضی ام .از چیزهایی که این دنییا بهم داده راضی ام از فرصت حیاتم راضی ام.اما میدونم زمانم کمه و فرصت دیدن و انجام کارها محدود.گاهی با خودم فکر میکنم اگه قرار بود همه چی به عدالت تقسیم میشد سهم من از چیزی که داشتم خیلی کمتر بود.پس تلاش میکنم با همین سهم تو دنیا کارهایی که دوست دارمو تو مقیاس کمتر ارزوهام انجام بدم…..ممنونم استاد شعبانعلی شما لطف دارید.من هنرمند نیستم اما معتقدم هنر (نوشتن،نقاشی،فیلم،عکس،هنر حرف زدن،هنر مذاکره:))میتونه تاثیر زیادی رو دنیا بزاره