یکی از مشکلات وبلاگها و از جمله وبلاگ من، این است که ارتباط مستقیم و مشخص با نویسنده برقرار نمیشود. کامنتی گذاشته میشود و با تأخیر فردای آنروز تأیید میشود یا اینکه پرسشی مطرح میشود و به علت تنگی وقت پاسخی نمیگیرد و …
تصمیم گرفتم امشب در سایتم بنشینم! یعنی امشب (چهارشنبه ۳ آبان) از ساعت ۱۰ تا ۱۲ شب، آنلاین باشم و کامنت های زیر این پست را بخوانم و همانجا جواب بدهم و اینطوری کمی بیشتر دوستان خوبم را ببینم.
اگر این کار موفق بود، میشود هر هفته یک شب تکرارش کنیم و اگر جمع شدنمان در زیر یک پست وبلاگ (!) لذت بخش بود، من ماژول چت را به سایت اضافه خواهم کرد تا راحت تر کنار هم باشیم.
برای اینکه موضوعی برای بحث کردن داشته باشیم، من یک پیشنهاد اولیه دارم. سوالی که در آغاز برنامه آموزشی سفر از جهنم از دوستانم میپرسم:
«اگر قرار بود دوباره به دنیا بیایید و همه چیز در اختیار شما بود، کدام مقطع تاریخ، کدام نقطه جغرافیا و کدام جنسیت را انتخاب میکردید؟»
میروم و ساعت ۱۰ شب برمیگردم…
خوب. ساعت به ده نزدیک میشود و وقت آن شده که من هم جواب سوال بالا را (از نظر خودم) بنویسم:
در مورد جنسیت:
من زن بودن را جنس برتر میدانم. مولد بودن، آرام بودن، احساس عمیق، درک بهتر دیگران، همدلی، زیبایی شناسی همه ویژگیهای این جنس برتر است. دنیا را میتوانم بدون مردان تصور کنم اما بدون زنان هرگز.
با این وجود به دلیل اینکه از اکثر ویژگیهای فوق بهره ای نبرده ام، اگر زن بودم، افتخاری برای جامعه زنان محسوب نمیشدم. ضمن اینکه طاقت تحمل این همه فشار و تحقیر تاریخی را که هزاران سال است بر این جنس میرود نداشتم. این است که ترجیح میدهم همچنان مرد باشم.
در مورد کشور:
ایران را دوست دارم. اگر وطن پرست باشیم، باید ایران را انتخاب کنیم و اگر نباشیم و مدعی جهان وطنی باشیم، این روزها جز ایران کمتر نقطه ای در جهان وجود دارد که آباد کردنش، وضعیت عمومی کل جهان را به میزان قابل ملاحظه ای بهتر کند (چندان که ویران کرده ایم این خاک را…). این است که در هر حال پاسخ من ایران است.
در مورد زمان:
هر چه بیشتر در آینده باشد، راضی ترم. تکامل فیزیکی و معنوی و تکنولوژیک را با محور زمان همسو میدانم. هر چه دیرتر بهتر…
خیلی خوشحالم واقعا لطف کردین ،در مورد به دنیا نیامدن یا آمدن تا حالا خیلی فکر کردم تا جایی که به آفرینش و این از کجا آمده و…..اما این سوال انتخاب کردن رو داره چیزی که محال اتفاق بیفته .کشوری به جز ایران رو انتخاب میکردم که جهان سومی هم نباشه در نتیجه از زن بودنم هم پشیمون نبودم و دوست نداشتم مرد باشم مثل حالا زمان هم واقعا هرچه دیرتر بهتر .نتیجه میتونستم به ایران خدمت حسابی بکنم شاید هم در زمان دیرتر کسی به خدمت من نیاز نداشتن.خیلی پیچیدش کردم.ممنونم
کاملاً میتونم حست رو درک کنم الناز.
جنسیت : مرد بودن.
تاریخ و جغرافیا: جایی که کهن ترین تاریخ رو داره. کشور با قدمت ۲۰۰ یا ۵۰۰ سال اصلا لذت بخش نیست و جایی که سرسبز، روشن و پر از رنگ باشه.
سلام. خوشحالم که باهاتون حرف میزنم. از زن بودنم راضیم. عاشق ایرانم با هیج جا عوض نمیکنم در صورتی که میدونم کمبودهایی که اینجا هست جاهای دیگه نیست. دوست داشتم بعد از ظهور امام زمان دنیا میومدم چون مسئولیتی که بر گردنم بود کمتر میشد
ظاهراً مردم این روزها با مسئولیت کمتری زندگی میکنن!
ندا خانم سلام در زمان ظهور تلکیف بیشتر میشه نه کمتر
به امید ظهورش
سلام
شب بخیر 🙂 کار قشنیگیه هر چند خیلی وقتا آنلاین بودنت رو میشد حس کرد چون من در کنار کار با اینترنت همیشه به سایتت کانکتم بعد یه رفرش وقتی میدیدم نطرات تغییر میکنه متوجه میشدم آن باشی اما امشب رسما اعلام کردی …
بگذریم
جواب سوالت : همین زمان همین کشور عزیز (البته بویژه استان عزیز خودم (گیلان)که با هیچ جای ایران عوضش نمیکنم ) و با تمام مشکلاتی که زن بودن داره همین جنسیت رو انتخاب میکردم اما روش زندگیم و تصمیمات اشتباهی که در زندگی داشتم را اصلاح میکردم به زندگی با دید منطقی تر نگاه میکردم
چه زيبا خصوصيات يك بانو رو نوشتيد ولي اگر تحقيرها و ظلم ها باز هم ادامه داشته باشه من همچنان زن بودنم رو دوست دارم چون….
پس معلومه شما هم مثل من همیشه زودتر از موقع سر قرار حاضر میشی !!!
خب منم نظرمو بگم
من زن بودن رو انتخاب میکردم باهمه سختی هاش
نقطه جغرافیایی واسم مهم نیست فقط دوست دارم یه جای آروم و سرسبز باشه، جایی که سیاست مهم نباشه ، اقتصاد مهم نباشه، جایی که نخوام نگران گرونی و تحریم و ارز و نفت و ………… باشم
زمان هم یک روز مانده به آخر دنیا !!!
درک بهتر دیگران?
سلام شبتون خوش
نمیدونم بااین حس جیب چه کار کنم؟؟همش دوست دارم به ۷ سال پیش برگردم.خیلی بده که آدم دلش بخوادیه بادیگه انتخاب کنه!!!
من همیشه فکر میکنم اگه به زمان قبل برگردم، چون دانش و تجربه امروز رو ندارم، دوباره انتخابهای اشتباه خودم رو تکرار میکنم. این باعث میشه انگیزه ای برای تجربه دوباره گذشته نداشته باشم.
۲min
ولی به نظر ما زنا دنیا بدون مردا خیلی کسل کننده میشد خیلی…مرسی بابت پاراگرافی که در مورد جنسیت نوشتید بسی چسبیددددد….
این جوابت فلسفی بود یا از روی شیطونی بود پگاه؟
من همیشه کودک درونم بیرونه حتی وقتی فلسفی فکر میکنم 😉
سلام، چقدر خوشحالم که همه آنلاین اینجا هستند. مخصوصا شما. انگار که با دوستای قدیمیم یه قرار گذاشته باشم.
منم خیلی حس خوبی دارم
امشب چه شبي است… مهندس جان
خيلي ممنون كه به حرفهامون گوش ميديد راستي اگه دوباره متولد ميشدم دوست داشتم باشما زودتر آشنا ميشدم حداقل تو دوره نوجواني 🙂
مهمش اینه که الان دوستای خوبی هستیم برای هم. هر چند با محدودیت و از راه دور.
Like
جدی جدی الان آنلاینی محمدرضا؟؟؟؟
ده نشده مهرنوش. اما آنلاینم!
سلام
من دوست داشتم اینقدر به گذشته یا آینده میرفتم که فقط خودم باشم از مرد بودنم راضیم متعاقبا وقتی فقط خودم باشم جاش زیاد فرقی نمیکنه.احساس الانم این بود اگه قشنگ نیست معذرت میخوام
احساس زشت و قشنگ هم داره مگه؟!
دوباره رسیدیم به این که من بگم آره شما هم بفرمایید نه.بیخیال جواب خودتون کامل و پر معنی بود
با این که دوست ندارم زن باشم ولی با حرفتون موافقم به نظرم جامعه خیلی مردونه ساخته شده و این خوب نیست
اگه دست خودم بود هیچوقت حضور در این دنیا رو انتخاب نمیکردم ولی متاسفانه با اراده من نبود. بخاطر همین هیچوقت نمی خوام باعث قدم گذاشتن دیگری به این دنیا بشم.این دیگه دست خودمه.
این نوشته میتونست نوشته من باشه. اما تو زودتر نوشتی کامیار
من زندگی رو یه بخش از یه پروسه میبینم مثل بازی آتاری باید جون بگیری آماده بشی بری مرحله بعد! مثل یه جنین تو زندگی ۹ ماهه! مثل الان تو این بدن فیزیکی، بعدشم بعدا میفهمم! باید از این مرحله گذشت واسه تعالی روح بعد تو مرحله بعد این کاور فیزیکی جنسیت رو نداریم! و نقش و اهمیت آدما رو زمین غیر از آماده شدن کمک به حرکت چرخه است، با تولید مثل، من حتما به این چرخه کمک خواهم کرد به عنوان یه شهروند زمین که شانس زندگی بهش داده شده، جنسیت یه پوسته است درون همه آدما از خدا نشات میگیره وقتی موتور یکیه چه فرقی داره حالا آردی باشی یا پیکان، وطن و مرز همش قرارداده یه واقعیت نیست! قراردادای ذهنی و وضع شده ی انسانهاست در راستای متمدن شدن.
من چون به چیزی فراتر از تن اعتقاد ندارم، یک کم درک حرف تو برام سخته. اما میتونم تصورش بکنم.
اینکه یه موضوع رو بدون درکش تصور کنی خیلی خلاقانه است! روح و روان آدما یه موضوع ثابت شده اس 🙂 و تن زنده ما جدا از این موضوع نیست در هم تنیده شده نمیشه تفکیکش کرد! اینجوری عالم خوابو ، ناخودآگاه و …همه رو میبرید زیر سوال!
همه اینها توضیح منطقی علمی ساده دارن. بدون نیاز به زیاد کردن تعداد موجودات عالم! کافیه کمی نوروبیولوژی بخونیم.
میشه منطق رو توضیح بدید؟ من به عالم فیزیکی چیزی اضافه نکردم نگران نباشید دست زیاد نمیشه:)
چیزی رو که با ده سال مطالعه میشه بهش رسید با ده خط کامنت نمیشه توضیح داد. بنابراین من و تو احتمالاً تو این حوزه به توافقی نمیرسیم. ما دیدگاه درست و غلط نداریم. دیدگاه مفید و مضر داریم. من به مفید بودن دیدگاهم معتقدم.
باشه، توضیح ندید:) معتقدم وقتی یه موضوع رو خوب فهمیدی میتونی به ساده ترین زبان توضیحش داد و اینکه به علم معتقدید در عجبم چرا انیشتین یه عمر تلاش و مطالعه وتحقیق رو با یه فرمول بیان کرد، یا باز نیوتن چطور تونست خودسرانه اینقد راحت راجع به جاذبه حرف بزنه! شب خوش.
توضیح اون فرمول یک عمر طول میکشه دوست من. نوشتنش یک دقیقه است. من هم در یک دقیقه نتیجه رو نوشتم! مشکل توضیحشه!
سلام محمدرضا
دوست داشتم هر جا و هر زمانی که به دنیا می اومدم تجربه های این ۲۶ سال عمرو اون موقع داشتم و با اونا زندگیمو شروع می کردم .
این جوری دیگه نه هیچ شکستی و نه هیچ پیروزیه ان چنانی ای قادر به دگرگونی حالت من نبود و من ان گونه خوش و ارام می بودم .
البته هنوز هم دیر نیست . برای هیچ کس .
شاید اگر ساعتی از عمر مانده باشد و به معنای دقیق زندگی پی ببریم ان ساعت با تمام عمر برابری خواهد کرد ….
هنوزم شاگرد زانو زده ی صف اول درس استاد هستیما .
گر چه که باز مدتی در کار ما تاخیر شد … ( البته این تاخیر صرف نگارشی بود و الا دستی از دور بر اتش درس استاد داشتیم و داریم … )
محمد رضا جان، یه سوال (اگه جسارت نباشه):
– خودتون چه مقطع تاریخ، نقطه جغرافیا و کدام جنسیت را انتخاب میکردید؟
راستی یه پیشنهاد، اگه قرار شد این بحث هفتگی ادامه دار باشه یه عنوانی مثل رادیو مذاکره تو سایت درست بشه(مثلاً بحث/گفتگوی هفته یا … که هر هفته با یک موضوع مشخص حالا از طرف شما یا به صلاحدید خودتان به پیشنهاد دوستان)، فکرکنم با توجه به شرایط فعلی و مسائل موجود و آزادی بیان حاکم بر جامعه :)، استقبال خوبی بشه ( لااقل از الان که ۱ ساعت به ۱۰ شب مونده، ۶۰ کامنت در عرض کمتر از یک روز میتونه بیانگر استقبال خوب دوستان باشه، اگر اشتباه نکنم بعد از پست “یک معما” و “همچنان ساده اندیشیم”، این پست تا حالا بیشترین کامنت رو داشته)
“یا حق”
حامد جان.
توصیه هات رو گوش میدم و حتماً یک ساختاری بهش میدم! به نظر من هم تعداد کامنتها نشون میده که میشه جدی تر به همچین جمع هایی فکر کرد. منم سر ساعت ۱۰ جوابم رو می نویسم!
من هیچ جای دنیا رو نمیشناسم
از هیچ تاریخی آگاهی خوبی ندارم
و مرد بودن رو هم تجربه نکردم
چطور می تونم انتخاب کنم؟
فقط میدونم از اونچه هستم خشنودم ، بودن رو دوست دارم و خوشحالم که بالاخره یه روز تمام میشم. این دنیا جای خوبی برای جاودانه بودن نیست!
ساعت ۱۰ میام. امیدوارم شب خوبی رو داشته باشیم 🙂
منم منتظر دیدنت هستم شیما
مذکرو انتخاب میکردم/ایران بهترین مکان برای زندگیه/مقطع تاریخ هم چون اونطور که باید آشنایی ندارم نمیدونم
در مورد مذکر با هم موافقیم 😉
داشتم فکر میکردم اگه دنیا اومدنه اجباری باشه
من زندگی در زمان پادشاهی کوروش هخامنشی رو در ایران انتخاب میکردم و صد البته همچنان زن بودن رو ترجیح میدادم.
دارم به این فکر میکنم که ۳۰۰۰ سال بعد، شاید یکی بگه: در زمان جمهوری اسلامی. تنها حکومت دموکراتیک تاریخ ایران! 😉
آره بعید نیست.البته با این سرعتی که داره پیش میره یهو میبینی ۳۰۰۰ سال که سهله، مثلا به صد سال نرسه که اینو بگن!!!
مخصوصاً ۸ سال طلایی ۸۴ تا ۹۲ 🙂
سلام آنلاین
چه خبررررررررررررررررررررره 🙂
من جوابم همون آرزوی روز تولد خودتونه
دنیایی که هر روزش بدتر از دیروز نباشد.
دنیایی که دنیای محدودیت ها نباشد.
شاید دنیایی را میدیدم که آزادی، تنها دینش باشد و رفاه تنها ارزشش و آرامش تنها ثمرش.
دنیایی که در آن ایمان اگر هم هست، مایه نان نباشد…
یعنی میشه در آینده چون تو تاریخ که تا اون جایی که من میدونم نبوده همچین دوره ای
جغرافیا هم ایران آباد
تهران-بازم سال ۶۸ جنسیتمو دوست دارم یعنی بازم زن بودنو انتخاب میکردم ولی بعضی وقتا دلم واسه خودم خیلی میسوزه چون به آدمایی اعتماد کردم که اصلا بویی از انسانیت نبرده بودن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
این مشکل تو نیست. مشکل دهه شصتی ها هم نیست. مشکل ایران هم نیست. مشکل انسان بودنه فرزانه در میان آدمهای زیادی که همه «هم شکل» هستند و نه الزاماً «هم نژاد»
سلام
امروز صبح فقط دوتا کامنت بود
منم فکر کردم که حتما باید ساعت ۱۰انتخابامو بگم
اما الان میبینم ۵۰نظر ثبت شده
دم همه گرم
استاد امشب چه خبره!!!
اما من همین مقطع چون بیشتر باهاش اشنایی دارم
ایران رو چون معتقدم که جاهای دیگه برای پیشرفت ادمی خوبن اما سرزمین مادری باید اباد بشه
دوباره که نه صد بار دیگه هم متولد میشدم بازم مرد
اما هیچ وقت عاشق کسی نمیشدم چون (فهمیدم عشق وجود نداره اما لحظه های عاشقانه چرا^شعبانعلی^)
دوست داشتم با داریوش و فرهاد و ابی و فریدون فروغی میبودم و سال ۵۷ هم میمردم – ۲ سال زندگی کوتاه و باحال می ارزه به ۱۰۰ سال زندگی توی غربت حتی سویس و امریکا که همش بخوای کار کنی که نمیری از گشنگی و بدون عشق و حال
تو عجیبی کیا.
اما حرفت رو من میفهمم
فدات
ادمیزاد هیج وقت جایی رو که هست خوش نداره. /شازده کوچولو/
البته من سهم یه کامنتمو نوشتم، طولانی هم نوشتم، اما از صبح این سواله بدجوری گرفته منو، توی تاکسی که نشسته بودم یه راه حل عجیب به ذهنم رسید.
یه برنامه می نوشتم، ورودی اولش شونصد میلیارد آدم روی زمین بود از ابد تا ازل (طبیعتا خودم هم یکیشون بودم) ورودی دوم استعداد های ذاتی اون آدما، ورودی سوم تک تک نقاط جهان به تفکیک خونه و محله با دقت یک متر، ورودی سوم تعریف پیش شرط هایی که کدوم استعداد های ذاتی توی کدوم منطقه بهتر شکوفا میشه،خروجی رو هم می گرفتم ماکزیمم شدن رشد فردی تک تک اون آدما و در نتیجه ماکزیمم شدن سعادت بشر بعد از مثلا ۱۰۰۰۰ سال.
برای جنسیت و تاریخ تولد هم همین کارو می کردم. با فرض ایده آل بودن برنامه و اشتباه نداشتنش، خداییش اگه اونوقت برنامه می گفت ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد بین آدمخوارهای جنگل آمازون باید متولد شی، متولد می شدم. ولی جدا بعید می دونم وقتی همچین راه حلی به ذهن ناقص من می رسه، پیش از تولد من به فکر خدا نرسیده باشه.
سلام محمدرضا
اگر انتخابی بود، من هرگز نمیخواستم دوباره به دنیا بیام.
اعتراف میکنم کم نبوده لحظاتی که احساسی شبیه حس تو رو تجربه کرده ام.
کاملا موافقم.
محمد جان. گاهی فکر میکنم، هستی چنین برنامه ای داشته و داره. فقط به دلیل نامتناهی بودن زمان، فرصت آزمایش و خطا خیلی زیاده. شاید هزاران سال دیگه، اون دنیای بهینه ای که من و تو دوست داریم، ایجاد شده باشه. ژن های بد، جای خودشون رو به ژن های خوب داده باشند و شاخه های ضعیف درخت تکامل بشری، جایی، لای سنگ ها به فسیلی تبدیل شده باشند. آمین!
سلام محمد رضا جان ؛
به نظر من زمانی انسان به این نتیجه میرسه که ” کاشکی من اینی که الان هستم نبودم ” که از شرایط فعلیش ناراضی باشه
به نظر من ما اگه در قلب شهر رویایی مون و در زمان دلخواهمون هم باشیم ولی بازهم نخواهیم حرکتی + انجام دهیم خوب چه تفاوتی می کند؟
باهات موافقم.
راستش علی. من یک وقتهایی احساس میکنم «اعتراض» یک وجه اصلی «انسان بودن» است. هیچ حیوانی به وضع موجودش اعتراض نداره.
گاهی میگم آدمی که هیچ اعتراضی به محیطش نداره، زندگی انسانی رو تا حد زیادی ترک کرده.
مهم نیست در کجای دنیا، اما تاریخ، ادبیات، فلسفه و هنر رو کسانی ساخته اند که به شرایط موجود اعتراض داشته اند.
نمیدونم نظر تو چیه…
ایران -تهرای- سال ۶۷ -زن. با اینکه عاشق ایرانم اما الان تو این شرایط از زندگی تو ایران خییییییییییلی ناراضیم .عقلم میگه ول کن برو بابا ولی دلم میگه بری یه عمر حسرت چیزایی که اینجا داری رو می خوری!!!!!!
مرضیه جان. من فکر میکنم شاید کمتر نسلی در گذشته ما، حسی و تعارضی رو که امروز من و تو احساس میکنیم، درک کرده باشند.
جام جادویی بلورینی که به تو، در عین اینکه در سختی و بدبختی زندگی میکنی، زندگی آسوده کسان دیگری رو که چندان هم دور از تو نیستند، به تو نشون میده.
و چه سخت میشه زندگی در این شرایط.
کاش جام بلورین دیگری در کار بود و تصویری زیبا تر نشانمان میداد، نه از سرزمین های دور، بلکه از زمینی که بر روی آن ایستاده ایم…
شاید حتی اگر موقعیت مکانی و زمانی و جنسیتی رو که آرزوش رو دارم ،بازم پاسخگوی میل بی نهایت خواهم نباشه و هنوز هم دنبال یه بهترین بگردم.
جنسیتم رو دوست دارم اما وقتی در حقم ظلم میشه میگم ای کاش مرد بودم،ای کاش حقوق برابر داشتم،اینجا کسی برای حق من ارزش قایل نیست،اما با همه ی این ناعدالتی ها که در حق این جنسیت میشه ، عاشق ایرانم هستم و برای آبادانیش تلاش میکنم.نمیدونم باید قید چی رو بزنم تا بشه به این سوال جواب داد؟!!!!
شما خودتون نمیخواین جواب این سوال رو بدین؟
سلام
من اولين باره كميام اينجا . تبريك ميگم . وبلاگ پرطرفداري داريد . من فقط يكي دوتا از مطالبتون رو خوندم كه درموردشون نظرم رو هم ميگم . و خوشحال ميشم شما هم به من سري بزنيد و نظرتون رو بفرماييد .
ما فقط توي اين دوره از تاريخ زندگي كرديم و من به شخصه چون در هيچ دوره ي ديگه اي نبودم نمي تونم در مورد هيچ دوره ي ديگه اي جز الان نظر بدم قطعا هر دوره ي زماني خوبي ها و بدي هاي خاص خودش رو داره . اما از لحظه ي تولدم تا ۴ يا ۵ سال پيش نسبتا راضي ام .
به لحاظ جغرافيا همينجا رو انتخاب ميكردم . دليلشو تو وبلاگم نوشتم تو پست امن ترين جاي دنيا .
و من تمام دخترانگي هامو دوست دارم . و باز هم دختر بودن رو . فقط اونجا از خدا ميخواستم منو از شر اون خواستگار حسودم كه هزار و يك مشكل تا حالا براي من درست كرده راحت كنه .و از خدا ميخواستم كه اگر اون بخواد باز هم باشه من با وجود اون ترجيح ميدم پسر باشم .
سوال جالبي پرسيده بوديد . غير تكراري بود و جديد . ممنون
sanction ,i like this experience , Iran ,2012, with disappointing