سلام
نمي دونم شايد داريم كمي زود قضاوت مي كنيم خود من يكي از اون افرادي بودم كه خيلي علاقه داشتم در اين سمينار شركت كنم اما به خاطر تعطيلات و بين التعطيلي كه بود سفر بودم!
اما امروز كه برگشتم به خودم و خداي خودم قول مي دم با اين كه هنوز شهريه دانشگاهم رو نريختم تا نمره هام رو ببينم حتما اين كار روتا ساعت ۳ ظهر امروز انجام بدم
ميدونم بايد بيشتر از اين كه بشينم تحليل كنم و كلي نظريه از خودم صادر كنم كه چرا همايش رفتيم يا نرفتيم بايد عمل كنم…
(هل جزا الاحسان الا الاحسان!)

سلام
نگران نباشید. خیریه کاری نیست که از یاد مردم رفته باشد خیلی ها هستند که بدون اطلاعیه مشغول کار خیر هستند. کارهای نیک در وجود مردم ما نهادینه شده و در متن زندگی اونها جاریست. محمد رضای عزیز شاید نتواستید با دل مخاطب ارتباط برقرار کنید. و شاید که نه حتما بایستی جامعه مخاطبتون را گستر ده تر کنید. بای مثال یه تابی توی بازار و محله های سنتی و هیات های مذهبی محلی و قدیمی بزنید میبینید که کار خیر هنوز جاریست.
شاید برای مخاطب های فعلی شما این شیوه قدری نا مانوس بوده.
ناراحت نباشید و با انرژی ادامه اهید. بعضی واژه ها و کارها با هنمین تلاشها زنده می مونند.
ارادتمند
حمید رضا

محمد رضا عزیز خسته نباشی
من امروز ثبت نام کردم چون متن بالا رو خوندم ولی راستش دلیل ثبت نام نکردنم این بود چون شما رو دو نفر دیگه هم همراهی میکنن که این از نظر من کیفیت همایش رو پایین میاره
ولی من فکر میکنم این دلیل بیشتری برای استقبال کمتر باشه تا حساس بودن به کلمه خیریه چون برای کسانی که علاقمند به کلاسها و برنامه های تو هستند شرکت در چنین همایشی به نفع خیریه با یک تیر دو نشون زدنه

سلام
من نیومدم چون احساس کردم نیاز به توقف تو زندگی ندارم بلکه باید سرعتمو زیاد کنم من از بس توقف کردم و افسوس گذشته خوردم خسته شدم

من خودم موندم…
ولی متاسفم

سلام. محمد رضا برای یک بار توی زندگی، راجع به خیریه به تو اعتماد کردم ولی پول نداشتم. شاید مبلغ ناچیزیه ولی تو برنامه ریزیم نبود. دفعه بعد حتما میام.

خسته نباشید این همه فعالیت واقعا جالبه.استاد من به info@shabanali.com چند بار ایمیلی فرستادم ولی پاسخی دریافت نکردم.البته منظورم این نیست که مزاحم وقتتون بشم میدونم سرتون شلوغه ،فقط خواستم بدونم درست فرستادم یا نه.ممنون.

سلام به استاد بزرگوار
ابتدا عرض میکنم شما ثواب خود را به دلیل نیتی که دارید گرفتید اما احساس میکنم زمان مناسبی برای این همایش درنظر گرفته نشده , مشغله های پایان سال آنقدر مردم را درگیر کرده که … شاید اگر سال آینده برگزار میشد نتیجه بهتری میداد. بهترین قلبها در پیشگاه خداوند متعلق به کسانیست که بی هیچ توقعی مهربانند.

سلام استاد
اگه ميشه ميخوام نظرم رو خيلي رك بنويسم اميدوارم كه دلخور نشي
۱- دغدغه مردم اين روزهاي شب عيد با اين گروني ها و آشفته باراز چيز ديگه اي شده و هرجا كه ميري مشنوي فلان خوردو شد ۱۸ ميليون پسته شدكيلويي ۵۰ تومان و همه از گروني ها حيرت زده شدند و نميدونن چيكار كنن
۲- جساراتاً ياسمينارهاي شما يه مقداري شعارگونه و تكراري شده يا شركت كنندكان بعد از سمينار انرژي كافي براي كابردي كردن مطالب سمينارو توزندگيشون ندارن
۳- وقتي اسم خيريه مياد به اطراف نگاه ميكنند ميبينند چراغي كه به خانه رواست به مسجد حرام است خيلي ها كه از پس مخارج زنگيشون بر نميان يه كادوي تشكر به خانوادشون تومناسبتها نمي تونن بدهند و يه از رستوران رفتن در سال هم بي بهرن بعضي ها هم انقدر افراد نيازمند تو اطرافشون ميببينن كه …
۴-اين روزها بقول شما كلمه خيريه حساسيت زا شده و جنبه ديگش كه شما را از اون مصون ميبينم پهن كردن دام براي ديگرانه
باتشكر از اينكه به علت هر چيزي فكر ميكنيد و نظر بقيه رو هم ميبينيد

سلام
راستش وقتی نوشته ات رو خوندم و بدتر از اون آمار شرکت کننده ها تا یه مدتی تو شوک بودم
اول برام این تعجب آور بود که من اینجا چرا اولین نفری هستم که دارم چیزی در قبال این نوشته ات مینویسم
دوم اگر به سختی باور کنم که مردم جامعه ام اینجوری نسبت به موضوع خیریه برخورد میکنند یعنی آدمهایی که شاید بیشتر از ۳۰۰ – ۴۰۰ نفرشون رو من براحتی میشناسم و تو سمینارها، کلاسها یا سخنرانیهای مختلف تو شرکت کرده اند، اونها دیگه چرا …
اونهایی که دیگه با کلی ادعاهایی که همیشه دارند و به عناوین مختلف اعلام میکنند که تو رو، اهدافت رو، شخصیت و نیت تو رو و .. و .. و … میشناسند، احترام میذارند و حتی قبول دارند، یعنی اونها رو چی… ؟
چشون شده ؟
من خیلی وقته که معتقدم اخلاقیت تو جامعه ما، بین مردم ما، بین خودم کمرنگ شده یا اصلا گم و فراموش شده …
این موضوع اصلا ربطی به دین و مذهب و اعتقادات ما نداره،
اینجا بحث انسانیت هست
بحث احساس و آدمی بودن هست
بحث درستی و عشق و محبت هست
فقط و فقط امیدوارم مثل خیلی از سمینارها که اکثرا دقیقه ۹۰ حرکت ثبت نامی اصلی شروع میشه، اینجا و اینبار هم اینطوری باشه.

راستی من از یه جایی خارج از ایران اینها رو نوشتم ولی همینجوری که قبلا هم قول داده بودم ۵شنبه برمیگردم و تهران هستم تا منهم به بهانه این سمینار یه سهم خیلی کوچیک با تو و دوستات در این کار بینهایت زیبا و خیر داشته باشم. اینها رو ننوشتم که منتی باشه اینها رو گفتم که یادم باشه منهم وظایفی دارم.

ارداتمند
احمد احمدی

باید منتظر ممنوع شدن خیلی از واژه ها شد!
از جمله ساده زیستی، صرفه جویی و خیلی چیزهای دیگر!

سلام..

به نظر میرسه که همینطور باشه، …

پیشنهاد من: از این به بعد اگر تصمیمم گرفتید که بخشی از عواید رو به کار خیر اختصاص بدید، بهتره گفته نشه…

ولی جدا از اینها، خیلی خیلی مشاهده و تجربه جالبی بود، من خودم اصلا فکر نمیکردم اینطوری باشه…واقعا یه واکاوی عظیم روانشناختی میخواد که البته دلیلش هم کما بیش واضحه…

همونطور که گفتین این رویداد پیام مهمی رو برای همه ما داشت…

سلام محمدرضا رمز موفقیت دیده نشدن هست شیطان هم زیاد موفقیت داشته وداره چون اهل خود نمایی نیست

سلام
وجود واژه خیریه حس ترحم افراد را برمی انگیزه این باعث میشه آدم فکر کنه داره به یه سری لطف میکنه ، که شاید تمایل زیادی هم نسبت به این کار نداشته باشه . اگه این واژه نبود آدم فکر میکرد واسه افزایش آگاهی خودش داره خرج میکنه و با احساس رضایت بیشتری پول می داد.
همچنین افراد نسبت به کار خیر بدبین شدن به خاطر وجود تکدی گرها یی که تو مترو و تو سطح شهر میبینیم.

والله راستش من اينطور فكر نميكنم و شايد عوامل ديگري هم در اين موضوع دخيل بوده‌اند.

هر دم از باغ بری می رسد …

مثل اینکه از این به بعد باید در آخر همایش اعلام کنی راستی عواید این جلسه به بنیاد داده می شود.

اما محمد رضا جان من مطمئنم که با همت امثال تو بنیاد جور دیگری معرفی خواهد شد و جای خود را بین مردم خصوصا قشر تحصیلکرده ی متوسط جامعه باز خواهد کرد . تو راه آن را خواهی یافت. به امید برگزاری همایش به نفع بنیاد در استادیوم ۱۰۰ هزار نفری آزادی…

واقعا تعجب کردم که گفتی استقبال کمه
متاسفانه ما ادای آدمای روشنفکر رو در میاریم به این جاها که میرسیم اهل حساب و کتاب میشیم یا شاید بی کلاسی میدونیم شرکت در مجالسی که با این نیته
این روزا فقط از دین داریم دور نمیشیم بلکه از انسانیت هم یه جورایی دوریم
البته دین ما جز سفارش به نوع دوستی و به فکر همدیگر بودن نیست
حالا ببین روی همین مطلب چند تا نظر میزارن
به کجا داریم میرم ما ؟
چی بودیم چی شدیم؟
پیامبر ما رحمه للعالمینه ما هم مثلا پیروشیم!!!!!!!!!!!!!!!

نظر بدیم؟!! جسارت نباشه استاد !!!
در کمال احترام به حس نوع دوستی و خیر خواهیتون
اما به عتوان ۱ پیشنهاد: کافی بود با یه فونت ریز و کم رنگ زیر میرای بوروشورها مینوشتی ….. و اینقدر بولدش نمیکردی.
اما نظر شخصی من اینه که یه جامعه ی سالم به خیریه نیاز نداره!!! مردم-بیمارها-فقرا و باقی اقشار هم از این کشور حق دارند حداقل حق امرار حداقل معاش …..!!!

سلام، بهتون تبریک میگم به خاطر نیت خیرتون.
هر وقت اسم خیریه میاد یاد سریال زیبای قصه های جزیره میافتم. اینکه وقتی قرار بود یه کار خیریه انجام بدن همه هرکاری از دستشون میومد انجام میدادن. از پختن غذا گرفته تا گلدوزی دستمال و…. همیشه هم غصه ام میگیره از اینکه شنیدن این کلمه تو فرهنگ خودمون احساسی به همون خوبی بهم نمیده.
احساس میکنم یکسری خاطرات بد داریم که باعث این گسست یا عدم توجه واطمینان شده. اینکه یه تقسیم بندی صورت گرفته و کارهای خیریه رفته زیر بیرق گروهی و منتسب شده به یه عده ای که متأسفانه به نظرمن زیاد موفق عمل نکردن. کارهای خیر همیشه تو کشور ما پیوند خورده با ریا و مقاصد شخصی. نتیجه شده دافعه از این کارای جمعی. من اطمینان دارم وخیلی دیدم که آدمایی که از این کارای جمعی دوری میکنن خودشون تنهایی کار خیر انجام میدن اما باید قبول کنیم که خیلی وقته پشت کردیم به کار جمعی.

ما اول باید این مَثَل غلط رو از فرهنگ وادبیاتمون پاک کنیم که
“هیچ گربه ای برای رضای خدا موش نمیگیرد.”

خسته نباشید و مرسی به خاطر توجه به بیماریهای جامعه

شاید قانع کننده ترین،تلخ ترین و در عین حال سرسری ترین کلمه این باشه:
از بین رفتن اعتماد

البته اصلا” اصلا” اصلا” منظورم شخص شما و کار با ارزشتون نیست،اما متاسفانه اقدام بینهایت زیبا و قابل ستایشتون به خاطر کم لطفی و بی انصافی دوستانی نه چندان دوست زیر سوال رفته و آدمایی هسنتد که بقیه رو با یه چشم میبیننن و در موردشون قضاوت میکنن.
بهترین سرمایه مون زمانی است که حالا در اختیار داریم نه پولی که تو جیبمونه.چه بهتر که این سرمایه رو جایی خرج کنیم که بعدش حس خوبی از صرف به موقعش داشته باشیم ،حسی که حتی با به یاد آوردنش لبخندی تو در درونمون به وجود بیاریم اون وقته که اعتماد و عدم اعتماد خود به خود کنار میرن با این کلمه خودمون رو گول نمیزنیم.
خوبه که گاهی دوباره اعتماد کنیم،قرار نیست این بار هم مثل دفعه های گذشته تو ذوقمون بخوره.

سلام استاد به نظر من تمام شاگردان شما وهمين طور خوانندگان سايت جنس حرفهاي شما را ميشناسيم و هيچ حساسيتي هم به كلمه خيريه نداريم ولي اكثر طيف خوانندگان شما را دانشجويان تشكيل ميدهند و شما زمان مناسبي را انتخاب نكرديد چون اكثرن امتحان دارند.

محمدرضاي عزيز
وقتي پست« دعوت به شركت در سمينار »را گذاشتي وفقط يك كامنت تاييد شده را در صفحه ي وبلاگ زير آن پست ديدم ميخواستم اين نوشته را بفرستم كه گفتم بهتر است قضاوت عجولانه نكنم وبنشينم ومنتظر بمانم شايد ،بلكه خبرهاي خوب ببينم بعد از برگزاري اين سمينار …
روزي نوشته اي با اين مضمون «حساس به مفهوم يا حساس به واژه ها »را نوشتي ،وامروز دوباره انگار مردم اين سرزمين حساس شدن به واژه ها وبه مفهوم آن بي توجه اند!
اما امروز ميبينم قضاوتم يا بهتر است بگويم پيش بيني ام درست از آب در آمده! صبح امروز وقتي با يكي از دوستانم در باره ي شركت در سمينار صحبت كرديم وديديم كه فرصت حضور در سمينار را بنا به دلايلي نداريم گفتيم حداقل ثبت نام كنيم تا كار خيري انجام دهيم وحتي شده براي ريا بياييم واينجا بنويسيم كه اين كار را انجام داده ايم بعد گفتيم شايد كساني بخواهند در اين جلسه شركت كنند واز گفته هاي شما هم بهره اي ببرند چرا فرصت بودنشان را از آنها دريغ كنيم ،ما كه نميتوانيم حضور داشته باشيم پس ثبت نام نكنيم تا ديگران باشند واستفاده كنند . تصميم گرفتيم مبلغ ثبت نامي را به حساب موسسه خيريه واريز كنيم.
اما الان با خواندن اين پست اعلام ميكنم تا ريا شود وهمه بدانند من براي حضور در اين سمينار ثبت نام ميكنم حتي اگر در اين سمينار حضور نداشته باشم.
اگر نوشته هايم بد شدو كلمات تكراري زيادي ميبينيد عذر خواهي ميكنم .حالم از خودم بد شده .
اين جمله را هم دوباره بولد كن ،
كه
گاهي نياز به توقف داريم ،توقف اضطراري!!!!!!!!!!!!
شايد مقصر مردم اين سرزمين نباشند ،انگار خيلي چيزها باعث شده اند كه اين بي تفاوتي ها شكل بگيرد .اما بااين وضع ،يادمان باشد گاهي همه ي دلايلمان هم دليل خوبي نيستند براي بي تفاوتي …

متاسفم که این حرفهای تلخ رو میزنم ..
ممکنه خیلی سوتفاهم برانگیز باشه ..
ولی خب میدونی که من خودت و انگیزه و کیفیت کارتو میشناسم ، و منظورم جنس کار تو نیست ..

کاملا شفاف جو غالب این روزا رو میگم ..

طی این چند سال تو کنسرتها و نمایشگاههای نقاشی و عکاسی که تحت عنوان خیریه برگزار شدن شرکت کردم ،
اما بعد از بیشترشون حس خودم و یازخور بقیه هم این بوده که طرف تو برگزاری کمکاری کرده و یسری از کارهای دم دستی و درجه چتدم خودشو به نمایش گذاشته ،
و قطعا اگه مراسم خیریه نبود و قرار بود به خودشم چیزی برسه حتما بیشتر مایه میذاشت و کارهای درجه ۱ شو هم میاورد ..

خیلی بده که این داره یه اتفاق نظر عمومی میشه که ما قرار نیست بخاطر دیدن یه کار عالی یا یادگیری یه مطلب علمی و کاربردی به یه مراسم خیریه بریم ، یعنی اصلا قرار نیست همچین چیزایی اونجا عرضه بشن ..

این وسط یه انگیزه ی خیرخاهانه میمونه که صرفا با پرداختهای نقدی سریع هم قابل حلند، دیگه چرا این همه راه بیایم و ۳،۴ ساعت وقت بذاریم؟؟
اگه هم دلمون کنسرت و همایش علمی درست و حسابی خواست حب میریم به جایی که خیالمون راحت باشه که قراره برامون مایه بذارن و جنس درجه اول بهمون بدن ..
.

افرادی مثل تو دارن تاوان کم لطفیهای به عده ی دگه رو پس میدن ..
البته اینها توجیه خوبی برای انجام ندادن کار خیر نیستن،
باید بفکر چاره باشیم ..

جالب بود برام.فکر نمیکردم مردم روی این واژه حساس باشند.