مهمانی امشب را در زیر این پست برگزار میکنیم.
ظاهراً دو تا موضوع تا حالا مطرح شده. پیشنهاد من رویا پردازی بود که توضیحاتی هم در موردش نوشتم.
بچه ها در مورد «صداقت، روراستی و یکرنگی» و این نوع مفاهیم هم پیشنهاد داشتند.
شاید موضوعات دیگری هم مطرح شود…
به هر حال من هم مثل شما منتظرم.
تازه به خانه رسیده ام. یک استراحت کوتاه بکنم و ۱۰ بیایم پیش شما…
سلام به محمد رضا و همه مهمونها بفرماييد بفرماييد بشنيد خواهش ميكنم خجالتم نديد…
ببخشيد دير اومدم تو ترافيك اينترنت گير كردم به كامپيوتر امشب دسترسي ندارم با گوشيم وصل شدم نه ميرسم كامنت بزارم و نه كامنتها رو بخونم به هر حال اومدم عرض ادب و ابراز وجود چون دير اومدم دم در وايميسم و به صحبتهاي شما و دوستان گوش ميدم راستي محمد رضا جان من كه نميتونم حرف بزنم ميخواي پذيرايي رو من به عهده بگيرم پذيرايم خوبه 🙂
آره ندا. اگه مهمونی بگیرم باید بلند شی بیای تهران پذیرایی کنیا!
من راه دور و کار و زندگی سرم نمیشه!
شما جون بخواه محمد رضا چشم حتما ميام قشنگي زندگي به همين چيزاست دوستي هم راه دور و نزديك نميشناسه شما بفرما بزن من به سرعت ميك ميك اومدم 🙂
خوشم میاد صاحبخونه موضوع رویا پردازی را عملا هم داره اجرا میکنه با هر جملش احساس میکنم تو خونش و مهمونشم….
شلوغ نکن آناهیتا. یک مقدار کنارتر بشین جا برای مهمونای تازه وارد باز شه.
شب بخیر خداحافظ..
شب به خیر
خدانگه دار
شبت بخیر فاطمه. ببخش تو این شلوغی به اندازه کافی پذیرایی نکردم ازت. ممنون که میای به خونت سر میزنی و مواظبش هستی.
اشکال نداره . ایشالا دفعه بعد
رشته از دستم در رفت
بیا بشین کنار من. برات توضیح میدم از اول فاطمه!
سلام… من ترجیح میدم کمی ساکت بشینم و بخونم. موضوع یکم برای من سنگینه.
بهرنگ.
مدتهاست دلم هوای دیدنت رو کرده.
کاش بتونیم همدیگر رو ببینیم در دنیای واقعی. کجایی تو؟
اتفاقا من هم همینطور. دیروز می خواستم بی هوا بیام بهار شاید هم رو ببینیم. ولی گفتم شاید دیگه اونجا نباشی.
یک اس ام اس بزنی بگی کی کجایی، من خودم میام پیشت،
یا اینکه یک شب بیا خونم یک چایی بخوریم با هم بهرنگ جان.
حتما. سعی می کنم بزودی ردیفش کنم
حسودیم شد. خوش بحال آقا بهرنگ
محمدرضا جان سيستم ما كم آورد چه برسه به سيستم شما !
كلمات منفي حس خوبي به آدم نميدن (بدبخت شدم تا درست شد!؟)
خيلي خوشحالم
كه امشب همه روبه راهيم (حال )همه خوبه انگار
آره. حال من که خوبه. حال شماها رو نمیدونم.
اون پایین که تو نشستی سمانه، امکانات پذیرایی هست؟
:سمانه تعبیر جالبیو بیان کردی برای بودن وداشتن منو خیلی به فکر فرو برد
salam be hame doostan va ostade aziz
shayad bavaretoon nashe vali man alan az khab paridam yadam oomad ke emshab mehmoonye
رسول کجایی تو عزیز من!
سلام شب به خیر
با کسب اجازه از مهندس .یاد یه رویای قدیمی افتادم یه رویای نوجوانی ما دهه ی ۵۰ ای یا، بازی در کنار مارادونا یا دیدن او از نزدیک بود. وای که چقدر همه مون دیوونه اش بودیم نمی دونم از نسل ما کسی اینجا هست؟
من خودم پیش توام احمدرضا!
نه بابا! مهندس جدی شما هم ؟
آره عزیزم. من هم!
شرمنده مهندس این مدلی بحث کردن خیلی ستمه بابا یه فکر اساسی بکن معلوم نیست کی کی میاد تو؟ در میره؟ میشینه؟و…
داره مثل مجلس ترحیم میشه احمدرضا! فقط شاده!
منم از دهه ۵۰ ها حاضرررررر
vaghean az kenare shoma bacheha bodano az harfaton lezat bordam
bkhosos nazarateee
shoma ostad
ishalaa betonam bishtar to jameton bashamooo
agee shoma ghabel bedonid
y bar hozoriii khedmat beresam
bazam mamanonam
shabeton bekheir
shabe shikiiii dashte bashid
شب خوش. ممنون که اومدی.
محمد جان
انصافا یه رفلکسی چیزی بده عزیزم
دیر تایید میکنین ها
ببین زهرا. کامپیوترم هنگ کرده بودم به خدا.
بچه ها خیلی شلوغ شده نه؟؟؟ولی بازم مجلس بسی گرم و پرشوراست.اقا از بین شما ها کسی کتاب “زندگی نزیسته ات را زیست کن “را خونده؟من قرار بود تابستون بخونمش اما نشد حالا دوباره یادش افتادم اسم کتاب خودش یه رویاس نه؟
یه دورانی که از این کتابای روانشناسی میخوندم خیلی حواسم به رویاها و افکارم بود اما این روزها دیگه وقتشو ندارم البته بنظرم هدف از رویا خیلی مهمتره
ماشالله انقد فعالیت زیاده سایت مشکل پیدا کرده ؟؟ واسه شما هم همین طوره؟؟
آره رضا. اما الان درست شد.
shabanali.com چه میکنه!!!!!!پس از مدتها احساس میکنم جایی برا حرف زدن هست و شکستن سکوت .
الناز.
خوشحالم که اینجا می بینمت. کامنت هات رو همیشه میخونم. اما اینجا خوب زنده تر محسوب میشه.
سلام .خواستم خواننده باشم وبس اما نتونستم دیدم موضوع واقعا جذابه بعدشم حمعیت خانمای فعال داره زیاد میشه.
رویا هایی اشتم که بعد به ارزو تبدیل شدن والان داره به واقعیت تبدیل میشه .یکی از ارزوهام الان تبدیل شدن به سخنران انگیزشیه .رویای زندگی تو یه جزیره تنها با تمام مکانات و الان نیز دارم
کامنتها چی شد؟ مورد داشتن؟
محمدرضا جان کجایی؟
نه بابا.
مورد چیه فاطمه.
یک مشکل کوچیک تو کامپیوتر من بود که رفع شد.
رویا بهانه ای ست که دنیای هم شویم ؛ دنیا چرا بهانه ی ما را به هم زند؟
شب همگی خوش
شبت خوش عزیزم
چون سر محمد رضا شلوغه من شما رو بدرقه می کنم
راستی محمدرضا حالا که اینجایی یه تشکر درست و حسابی باید بکنم راجه به شرطی شدن توی مطالعه
بالاخره ازش جواب گرفتم الان مدتیه رو ساعت ۱۰ تا ۱۲ شب شرطی شدم کتاب بخونم و واقعا رضایت بخشه
البته الان به صورت شرطی شده اومدم کافه 😀
با تشکر از پاولف محمدرضا و خودم 😀
سلام منم مثل هميشه يه گوشه اروم نشتم و گوش مي كنم.
من گاها تو رویاهام یه جمله قشنگی میاد تو ذهنم یا یه ایده واسه نوشتن و همون زمان سریع چشمامو باز میکنم به واقعیت میام و اونا رو مینویسم…. مثلا اون دست نوشته ها که بعضیهاشو خوندی محمد رضا زمانی که داره خوابم میبره و تو رویاهام غرق میشم با جملات واضح از ذهنم عبور میکنن که بعضی وقتا سریع نصف شب بلند میشم و شروع به نوشتنشون میکنم… چون میترسم اگه خوابم ببره از ذهنم فرار کنن…
استاد سایت مشکل داره ؟ یاcommento حذف کردی؟
زهره جون من گاهی اوونقدر غرق رویاهام میشم که از کارای ضروریمم میمونم خیلی حالت بدیه
دیگه نمیشه خودتو بکشی بیرون!!!
حرفتو زیاد قبول ندارم
سلام خسته نباشید.
من دنیای رویا پردازی رو سپید و روشن میبینم بخاطر همین دوسش دارم ولی دنیای واقعی سیاه و تاریک.
من هم شما رو دوست دارم
وهر انساني براي دوست داشتن هاي خود تلاش ميكند دوست داشتن هايي براي بودن نه دوست داشتن هايي براي داشتن !
من براي بودن شما رو دوست دارم نه براي داشتن
وبا شناختي كه ازشما دارم ميدونم كه شمام همين طور فكر ميكنيد .
امشب انرژیتون بیشتره.معمولا بعد از همایش ها حالتون بهتر
می شه. پس حال واقعا موثره..
وای.
یک لحظه کامپیوترم هنگ کرد. بدبخت شدم تا درست شد.
سمانه جون این روزا پزشکی مایه سرافکندگی نباشه مایه ی مباهاتم نیست مهندس شوخی می فرماین
ایشالام که هم شما ارشد قبول شی هم ما علوم پایه رو رد کنیم
آقا من همین پایین میشنیم بالا رو نخاستیم بالا جای بزرگانه((:
سلام
جالب شد خیلی جالب شد چطوری میخایم هممون یه جا کناره هم باشیم؟ ینی همه ی ۶۱نفرمون؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
بابا این خیلی نامردیه یه نفر(شما)به چند نفر؟به این همه آدم؟گناه داری به خدا محمدرضا
.
من راضیم زهره. فقط یک دقیقه کامپیوتر هنگ کرده بود مردم و زنده شدم.
مثل اینه که مهمون داشته باشی زلزله بیاد!
انصافا میزبان خوبی هستی چون کسی متوجه زلزله نشد.هیاهو خیلی زیاد بود کسی احساسش نکرد.