داستان آشنایی من و محمدرضا (و طبیعتا روزنوشته ها)
حدود سه سال پیش بود که درسی رو به زور در یکی از دانشگاه های علمی کاربردی به من دادند به نام هویت و برندسازی، من روم نشد که بهشون بگم هیچی نمی دونم
خیلی استرس داشتم و دلم می خواست به بهترین شکل تدریس بشه
رفتم سراغ خرید کتاب و تحقیق و مشورت با اساتید که اتفاقی در اثر یک سرچ در گوگل با متمم آشنا شدم ولی اصلا فکرشم نمی کردم متمم متعلق به محمدرضا باشه
دو هفته بعدش درسی رو با دانشجویان ارشد به من دادند به نام اصول مذاکرات تجاری که باز هم سرچ کردم و با رادیو مذاکره آشنا شدم و الی آخر که …
و نهایتا از پارسال عاشق روزنوشته ها شدم
خودتان می دانید و حدس می زنید باقی داستان را

سلام…
انقدر نیاز به تغییر تو زندگیم دارم که بعد حدود ۱ سال آشنایی با این سایت تصمیم گرفتم از اول بخونم…
نیاز دارم به حرف هایی مثل حرف پدر خانم مروتی ( تمام زندگی در آن قدم آخری ست که بعد از خسته شدن بر میداری‌)

خوشبحالت که هم موفقی هم شاد هم راحت و اسوده میتونی حرفاتو بزنی . امروز تو برنامه ماه عسل باتون اشنا شدم چقدر جالب بود. چقدر شاد و با انرژی . و صادق. سالم و موفق باشی

از طرف یک ادم افسرده غمگین که موفق هم نیست

اين عطش نوشتن را دوست مي‌داريم در همه جا و از همه چي…
چه بهتر كه عكس هم مي‌ذاري … بيشتر از حالت خبردار مي‌شيم
ياعلي:)

محمدرضا من فکر می کنم شروع کردن به نوشتن این بخش یعنی بیرون اومدن از پشت هر نقابی که ما از اول صبح تا آخر شب به شکل های مختلف رو صورتمون می زنیم.
من شخصا خیلی دوست دارم با حرفای درونی یا بهتره بگم حرفای خلوت یه انسانی مثل تو آشنا بشم. دوست دارم نوع نگاهت رو به زندگی بدونم. البته مطمئنا هر آدمی لایه های زیادی داره که میتونه در موردشون حرف بزنه اما تا همنجایی هم که میتونی بگی خوبه.
ممنون از درمیان گذاشتن حرفات

این هم یک نوآوری دیگر .
من هر روز اتفاقات و درد و دل هام رو یواشکی و بدون مخاطب می نویسم بیش از ده سال که این کارو می کنم و بعدش تو کشوی میزم می گذارم و قفلش می کنم و فقط هم برای خودم جالبه اما اینکه بتونی روز نوشته هاتو طوری بنویسی که با مخاطبت ارتباط برقرار کنی واقعا هنر بزرگیه…
امیدورام دردهای مشترک مان را با فریاد بنویسید و در خوشحالی ها شریکمان کنید……