در گشت و گذار توی وب، به مصاحبه‌ی مارک اسلبودا (Mark Sleboda) با آلکس کریستوفورو (Alex Christoforou) از Duran رسیدم (این‌جا).
گفتگو جدید نیست و در اواخر سال میلادی گذشته انجام شده و اسلبودا در مصاحبه دیدگاه‌های نئوکانسرواتیو‌ها (به خصوص تیم جان بولتون) رو توضیح میده.
سبک توضیح دادن اسلبودا برام جالب بود. به نظرم این هنر رو داشت که متقاعدکننده صحبت کنه و مسئله‌ای رو که مد نظر داشت، با ساختار و جملات و تعبیرهای خوبی توضیح بده.
به American Exceptionalism اشاره داشت: دیدگاهی که آمریکا رو متفاوت با سایر ملل دنیا می‌دونه و معتقده که این استثنا بودن به آمریکا اجازه میده که فراتر از عرف و توافق بین‌الملل تصمیم بگیره.
همین‌طور نگاهی که قدرت نظامی رو ابزار مهمی در خدمت حفظ صلح می‌بینه (نگاه محافظه‌کاران در همه‌ی نقاط جهان).
بعضی تعبیرهای دیگه‌اش هم جالب بود. از جمله این‌که معتقد بود اروپا با یک‌جانبه‌گرایی (Unilateralism) به شکل موجود در جهان، مشکل چندانی نداره و فقط دوست نداره آمریکا این‌قدر صریح بهش اشاره کنه. در واقع بهتره این نکته در لفافه گفته بشه و آمریکا این‌قدر صریح، احساسات اروپایی‌ها رو جریحه‌دار نکنه (به قول خودش، یه کم اگر Sugercoated باشه و آغشته به شکر باشه، هضم کردن این وضعیت، برای اروپا راحت‌تره).
و توضیح میده که بولتون و پامپیو این ویژگی رو ندارن و کمی تلخ و صریح حرف می‌زنن و اتحادیه‌ی اروپا رو خیلی جدی نمی‌گیرن (و معمولاً بروکسل‌نشینان رو نقد می‌کنند).
در کل مستقل از محتوا، سبک حرف زدن، جمله‌بندی و انتخاب کلمات اسلبودا رو دوست داشتم و گفتم اگر عادت دارید به فایل‌های صوتی انگلیسی و پادکست‌های انگلیسی گوش بدید، شاید (فقط شاید) گوش دادن به این فایل هم برای شما جالب باشه.
فقط لطفاً دقت داشته باشید که اسلبودا کارشناس RT (روسیه) و کارشناس رسانه‌های دولتی چین هست و با تلویزیون دولتی ایران (پرس تی وی) هم تعامل داره و یکی از این سه، برای این‌که در کل، نشه به یه نفر حتی در حد پرسیدن قیمت ماست و گوجه هم اعتماد کرد، کافیه. 😉
پی‌نوشت: شاید یکی دو روز دیگه این مطلب رو بردارم. داشتم با خودم فکر می‌کردم شاید امسال، گاه و بیگاه از چیزهای نامربوطی که توی گشت و گذارهای خودم می‌بینم، یه گزارش بدم و بعد هم بردارم که روند عادی روزنوشته مختل نشه. فعلاً هنوز نمی‌دونم چکار کنم.
آخرین دیدگاه