دکترا نمیخوانم: ساعت رولکس برای شکم گرسنه

سلام من لیسانس حسابداری هستم والان دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه آزاد هستم واقعیت اینه باتوجه به هزینه های گزاف دانشگاه که من خودم خوشبختانه پرداخت میکنم هرچند باحقوق ناچیزی ک تویک شرکت میگیرم درگیری ذهنی دارم راجع به یه شغل دائم …………..چه میشه کرد کاش میشد ازاین مملکت میرفتم

باسلام بنده مدرک لیسانس دارم و چند سال هست که بیکار هستم من همه جوانب رو بررسی کردم و با خودم خیلی کلنجار رفتم ، که از منطق به دوره که کسی که بیکاره بره و ادامه تحصیل بده برای مقاطع بالاتر با توجه به اینکه هزینه های دانشگاه آزاد بسیار بالاست…. وقبول شدن در دانشگاه های دولتی هم به راحتی نیست، هر چند که خیلی علاقه به مطالعه و بالا بردن سطح سواد و دانش هم دارم و به مدرک و القاب و عناوین فکر نمیکنم و همواره دوست دارم انسانی فعال و در جامعه باشم و از یکنواختی و سکون بیزار هستم و پویایی رو در زندگی ترجیح میدم …. نکته ای رو در رابطه با سیاست آموزشی کشور و روند رو به افزون فارغ التحصیلان در رشته های بسیار عالی در کشور میخواستم عرض کنم که دولت برای تحصیلات عالیه ی مردمان یک کشور هزینه های زیادی رو باید تقبل کنه که این باعث کاهش سرمایه دولت و همینطور مردم میشه،در کشورهای توسعه یافته دولت هزینه نمیکنه برای تحصیل مردم چون که کارها و شغل های بسیار زیادی هست که مردم از طریق اون میتونن صاحب پول بشن و نیاز مبرم به درس خواندن نیست بنابراین همه مردم به دانشگاه نمیرند…. و دولت سرمایه رو صرف کارهای دیگه میکنه که براش سود آور باشه….اما کشورهای توسعه یافته برنامه ای رو برای کشورهای جهان سوم از جمله ایران گذاشته اند که خیلی ها متوحه نیستند انها هدف نخبه پروری رو در ایران دارند چون دولت ایرات همه این فارغ التحصیلان رو نمیتونه جذب کنه و کادر ادارات و سازمان ها یک گنجایش ی داره، پس این همه قشر تحصیل کرده که بیکار میمونن زیر فشارهای بیکاری و بی پولی دست به مهاجرت به کشورهای توسعه یافته میزنند و اینجاست که که این کشورها نیروهای ایرانی که بسیار باهوش هستند رو جذب ادارات و سازمان های خودشون میکنند…. بدون اینکه هزینه ای رو صرف تحصیل مردمان خودشون کرده باشند و چون اکثر مردمان اونجا دیپلم یا زیر دیپلم هستند پس این قشر عظیم تحصیل کرده ایرانی واقعا برای اونها مفید وکارآمد هستند…..پس دلیل رواج مدرک و مدرک گرایی در ایران چیزی به غیر از جذب نخبه در کشورهای پیشرفته نمیتونه باشه……اینجاست که به این گفته حضرت محمد میرسیم که فرموده دانش اگر در ثریا یاشد مردمانی از سرزمین پارس بدان دست خواهند یافت…..البته نمیدونم که حضرت محمد میدونست که این ایرانی های دانشمند مجبور میشند که از کشور خودشون مهاجرت کنند….. امیدوارم از دیدگاه من خوشتون اومده باشه

سلام من دانشجوی مقطع کارشناسی هستم برخلاف همه دوست دارم اول از خودم شروع کنم خوب همه در کارهایشان نیاز به کمک و مشورت دارند . مثلا خودم با علاقه کامل رشته ی فیزیک (زیباترین و سخترین رشته دنیا )ولی الان که فیزیک مدرن دارم واقا خیلی چیزا هست که اصلا نمی دانم تازه تر از همه اینکه بیشتر منابع به زبان غیر فارسی پس خودتون ببینید چه خبره ولی هیچوقت برای اینکه نمی دانم یا دانسته هایم چه می شوند ناراحت نیستم چون افریده شدم برای اینکه جهان برای من وخودم می سازمش وان را هم می دانم کسی که تاحالا فقط از او خواسته بودم تنها چیه مرا به بالاترین و بهترین مراتب رسانده و انسان کامل خواهم شد.

سلام آقای شعبانی ، من با دیدگاه شما موافقم اما از شما یه راهنمایی میخوام که خیلی خیلی خیلی زیاد به راهنماییتون نیاز دارم چون احساس میکنم شما درکم میکنید من فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی نرم افزار از یک دانشگاه دولتی هستم که البته تا یک سال پیش دانشکده بود !! یعنی میخوام بگم سطح دانشگام اصلا بالا نیست و فرقش با یه دانشگاه غیر انتفائی فقط عنوانشه !! من با معدل 13/5 فارغالتحصیل شدم معدل پائینم فقط به خاطر اینه که دوسال کارشناسیم به دلیل مشکلاتی که داشتم نتونستم اون طور که باید درس بخونم اما تو کاردانی دانشجوی درس خون و با پشتکاری بودم ،
برای شرکت در ارشد تردید خیلی زیادی دارم به این خاطر که خیلی دوست دارم سریع تر وارد بازار کار شم و درآمد کسب کنم ولی از طرفی شرکت در کنکور ارشد من رو وسوسه میکنه! با توجه به توانایی خودم میدونم اگه تلاش کنم حتما دانشگاه خیلی خوبی قبول میشم و از طرفی هم چون خیلی به برنامه نویسی علاقه دارم دوست دارم برنامه نویسیم رو قوی کنم حالا نمیدونم کدوم رو انتخاب کنم یا اینکه هردو رو در کنار هم داشته باشم ! در کل همیشه دوست داشتم و دارم که در رشته خودم بهترین باشم واسه بهترین بودن حتما باید ادامه تحصصیل بدم؟
یکی از دلایلی که میخوام ارشد بخونم اینه که معدل کارشناسی رو جبران کنم و با یک معدل یالا فراغ التحصیل شم تا روزی که در کارم خیلی موفق بودم به خاطر معدل پایین فارغ التحصیلیم سرخورده نشم و اگه کار دولتی مناسبی پیدا کردم به خاطر معدل رد نشم! البته درس خوندن رو هم خیلی دوست دارم ولی میخوام بین کار و علم یه تصمیم درست بگیرم آخه خیلی ها بهم میگن اگه ادامه ندم بعدا پشیمون میشم و از طرفی ارشد بدون کار یعنی هیچ! البته این رو هم بگم که در برنامه نویسی استعداد خیلی خوبی دارم اما الان برای ورود به بازار آمادگی کامل ندارم و برای وارد شدن به بازار کار باید تمرین و تلاش کنم که چند ماهی باید روش وقت بذارم که البته با لذت و علاقه بالا این کار انجام میدم ، صحبتم اینه که تا چند سال دیگه ارزش لیسانس خیلی پایین میاد و احساس میکنم حداقل ارشد رو باید داشته باشم و ممکنه حتی با تخصص خوب ولی با مدرک لیسانس حرفی برای گفتن نداشته باشم البته در صورت خواندن ارشد تمایلی به تحصیل در دکترا ندارم و فکر میکنم فقط به همون ارشد ختم بشه!
(بعضی وقتا فکر میکنم اگه معدل کارشناسیم بالا بود یا قطعا دیگه ادامه نمیدادم یا قطعا ادامه می دادم و دیگه هیچ تردیدی نداشتم!!البته احتمال ادامه ندادن بیشتر بود!! )
چون متاهل هستم و نمیخوام همه زندگیم وقف درس خوندن بشه و میخوام از زندگی لذت ببرم (از درس خوندن هم لذت میبرم اما نه دیگه تا دکترا) ببخشید طولانی شد عاجزانه ازتون میخوام که راهنماییم کنید…

من ترم اول کارشناسی ارشد مدیریت استراتژیک منابع انسانی روزانه دانشگاه تهران هستم. کارشناسی م مدیریت بازرگانی از دانشگاه پیام نور بود .
تصمیم دارم تا مقطع دکترا ادامه بدم.
متاسفانه زبان انگلیسیم خوب نیست . میخواهم همزمان با خوندن درسهام ، خودمو اماده کنم برای دکترا

الان مثل کلاف سردرگم هستم واقعا نمیدونم از کجا و چطوری شروع کنم

اگه از دوستان کسی هست که بتونه مشاوره بده ممنون میشم.

با ارزوی موفقیت برای همه ی شما

سلام خداقوت
بنده هیچوقت آدم زیاده خواهی نبودم اما نه به این معنا که حقمو نخوام . 19 سالگی بادیپلم آزمون دادم و کارمندشدم تو سازمان تامین اجتماعی اما واسه پیشرفت مدرک لازم بود ، از یه مسئول اداره (که بعدفهمیدم غیرمسئول بوده) راهنمایی خواستم و دست به انتخاب رشته و اخذمدرک زدم : اقتصادنظری، اما در کمال تعجب فهمیدم که این رشته نسبتا سخت جایگاه محدودی تو رشته های شغلی اداره داره! 10 سال سابقه کار دارم مرتب تعریف و تمجید شدم و میشم اما هیچی مدرک مدیریت نمیشه !!!! به من حق بدین برم ارشد مدیریت بخونم واسه اینکه بعد از سالها تجربه کار کارشناسی ( تو شغلی که دوستش دارم) به بهانه ردیف کارشناسی نداشتن نتونن جلوی اظهارنظر و پیشرفتمو بگیرن . اگه من ادامه ندم به نظرتون امثال اون مسئول غیرمسئول تو جایگاه تصمیم گیری باشه و مسیر زندگی دیگران رو به بیراهه ببره؟؟؟

سلام. به همه دوستان و آقای شعبانعلی
بنده الان حدود 2 سال هست که مدرک ارشدمو گرفتم درسته از دانشگاه های تهران نگرفتم ولی سعی کردم درس هامو خوب بفهمم ولی واقعیتش اینه که توی این مملکت اصلن به فهمیدن اهمیت نمی دن. بنده توی رشته برق قدرت تحصیل کردم . بهترین مکانی هم که برای تحقیق به نظر من رسید برق منطقه ای بود که متاسفانه هزاران اما و اگر و سهیمه و … نمی زارن افرادی که لایقند برن. حالا با این وضعیت که واسه خیلی از افراد مثل من اتفاق افتاده مطمئنا بهترین راه خوندن دکترا است چرا که از بیکاری خیلی بهتره. جالب تر اینه که حتی تو دکترا، اساتید دانشجویان خودشونو جذب می کنن شایدم حق داشته باشن ولی یه دفعه اصلن این مصاحبه های مسخره را از بین ببرند آخه چه فایده ای داره؟
این همه دانشجو توی هر رشته ای که آدم فکرشو می کنه می خوان کجا برن؟ یه نقلی هست نمی دونم دقیقا از کیه ولی می گه ” وقتی ما غربی ها می گیم تمدن، به کشورهای جهان سوم فقط دن تمدن می رسه” واقعا درسته . دانشجو می گیرن که آمار علمی کشورو بالا ببرن. من خودم مقالات بیشتر دوستانو خوندم. تو کشور ما بیشتر مقالات تو زمینه بهینه سازی است اصولا بیهنه سازی کار افرادی هست که ذهن خلاق ندارن بیشتر کپی گرند که ماشاء الله تو کشور ما خیلی زیاده.
ممنونم که به حرفام گوش دادین.

دیدگاه شما به موضوع ادامه تحصیل و دکترا و سایر موارد صحیح و متاسفانه مطابق با واقعیت است . در جامعه ما ادامه تحصیل به عنوان یک وقت گذرانی و علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین به جامعه و کشور، منجر به نتایج خسارت باری نیز شده و به نظر می رسد که این روند کماکان ادامه داشته باشد . انچه مسلم است نوع تفکر همگان به مقوله ارزش و ارزش افرینی می بایست تغییر کند اگر چه راه بسیار دور و مقصد بعید به نظر می رسد.

سلام و خسته نباشید خدمت استاد بزگوار
ببخشید آقای شعبانعلی من از طریق سایت دکتر شیری با سایت شما آشنا شدم و واقعا از وجود همچین سرمایه های نابی چون شما به وجد اومدم.
راستش من یه مشورت میخواستم یا بهتر بگم یه راهنمایی.
بنده حقیر دانشجوی ترم اول دکتری اقتصاد هستم . من و چندتن از دوستام و استادمون میخواییم 1 ایده جدید برای سرمایه گذاری پیدا کنیم و خودمون کسب و کار راه اندازی کنیم. فعلا چندتا ایده جدید (تولید محصول یا ارائه خدمتی نوین) به ذهنمون رسیده که داریم بررسیش میکنیم. ولی میدونم ایده های شما 1 چیز دیگه خواهد بود. اگه شما بخواین یکی رو راهنمایی کنید که خودش بخواد یه کسب و کاری رو شروع کنه ایده ای دارید؟ در هر زمینه ای میتونه باشه، کسب و کار خانگی، کسب و کار اینترنتی، بخش خدمات، کشاورزی، صنعت و کلا هرچی. فقط تاکیدمون رو خلاقیت و نوآوری هست.
البته بحث مکانیابی طرح، ارزیابی و توجیه اقتصادی، و … همه اینها توسط یه سری اساتید مجرب قراره بحث بشه و یه کار عالی و نو صورت بگیره.
و اگر ایده ای لطف کردید فرمودید یه مختصر اشاره ای بگید به چه تخصصهایی لازم هست و چه امکاناتی میخواد که راه اندازی بشه. سایت شما و خودتون را اکثرا به همه معرفی کردم و همگی به نمایندگی خواستن من از شما کمک بگیرم.
1دنیا ممنون میشم مارو راهنمایی کنید.

چو هنگام فرصت نیایی به کار بمیری نبینی دگر روزگار
سلام دوست عزیز شما میگی ما چکار کنیم من لیسانس ریاضی دارم 3 ساله فارغ تحصیل شدم اول نظر شما رو داشتم وقتی با بیکاری در جامعه مواجه میشی چند سال از عمرتو با بدترین و سخترین رشتها میگذرونی بعد میای میگن متاسفانه اموزش و پرورش مدرس نمیخواد چی سرت میاد؟ حالا یکی مثل من که علاقه به تدریس و قدرت استدلالم هم بالاست در فهم و حل مسایل میای ابتکار به خرج بدی اموزشگاه میزنی میبینی حتی افراد تحصیلکرده شریف به سمت نمره گرایی رفتن کی میاد پیش تو درس بخونه میرن سمت معلماشون نمره بگیرن با این روش اموزشی افتضاح حاکم بر ایران اخه دستم نمیرسه سیستمشو عوض کنم وگرنه میکردم میشنی غصه میخوری اخه چرا درس خوندی مغز خر خوردی بشین ظرفاتو بشور یکی بیاد برات بری سر زندگیت بدبختی شرایط ازدواج بدتر شده و اسب سفید نمیاد انگار دعاها بیفایدست خوب میگی برم ارشد و دکتری بگیرم بلکه دانشگاهها خواستن حداقلش نمیشی هر روز اب شدنتو بدبختیتو با هر روز اشک نگاه کنی اما دنیای ما دنیای جبر و اختیاره حالا که اینجور حکم شده چرا به اختیارمون به مقاطع عالی نرسیم البته با سواد و در دانشگاههای خوب و معتبر که بلکه جبر دستوری بهتر صادر کنه بگم حداقل خدا نهایت تلاشمو کردم باقیش با تو اکثر جوونا تمام مطالب شما رو میدونن اما چه کنن؟ شما کار داری اگه یه سال تو خونه بشینی به مرض جنون برسی این رو نمیگی دوست من جوونا خیلی بدبخت شدن قدیما واسه هر جوون سیکل صدتا کار بود و هزار انگیزه اما الان جامعه افسردست گرچه ناامید نباشید که گناهش بدتره ولی خوب ایران یرای 90 درصد رشتهاش کار نداره مخصوصا علوم پایه تو امریکا درصد بالای از دانشجویان علو پایست چون میگن اینا رشته اصلین مادر علومن اما اینجا خودتو بکش مدرک بگیر بعد فارغ تحصیلی باد بخور مرسی از دیدگاهت

سلام . تقزیبا همه نظرات رو خوندم. ارشد برق هستم و دکترا قبول شدم و نمیخوام برم. میدونین چرا؟ چون دیگه این هیئت علمی ها هم داره اشباع میشه و مجبوری بری تو دانشگاه آزاد دارغوزآباد تدریس کنی. میدونین چرا چون اولین سوالاتی که تو مصاحبه دکترا ازم پرسیدن این بود که ازدواج می کنی؟ آیا بابات هزینتو تو این 5 6 سال دکترا میده؟ آیا می تونی روزی 7 8 ساعت بیای آزمایشگاه؟ چند تا مقاله میتونی تو این چند سال بدی؟ ته این حرفا اینه که میتونی قید زندگی رو بزنی کلا بیای درس بخونی؟ وقتی میزان علم کشور با مقالات ISI‌ تعیین میشه تهش میشه این. میدونین چرا دکترا نمیخونم چون دیگه الان به سختی دانشجوی دکترا رو بورس هم می کنن. دانشجوهای دکترامون تو آزمایشگاه چندین ساله در به در دنبال هیئت علمی ان و با حقوق حق التدریسی به بدبختی زندگی می کنن. خیلی از استادا به دانشجو به عنوان برده نگاه می کنن و انگار نه انگار که اونم آدمه. من چندین مقاله دادم و میدونم اکثر این مقالاتی که داده میشه به هیچ درد این مملکت که هیچ به درد دنیا هم نمی خوره. مقالاتی که من دارم میدم به درد صنعت آمریکا می خوره و حالا حالا ایران به این تکنولوِژی ها هم دست پیدا نمی کنه. چه خدمتی اکثر این استادا به جامعه می کنن جز اینکه همون چیزایی که شکسته پکسته خوندنو باز میان میدن به خورد ما. ای جامعه دانشجویان فاین تذهبون ؟ بالاخره روزی میرسه که این دکترا هم اشباع میشه و اون روز میخواین از بیکاری چه کار کنین؟ اگه قرار بود کشور ما با این مقاله ها رشد می کرد نتیجشو تا الان میدیدیم. اگه میخواین کار تولید کنین بیاین بیرون از این دانشگاه عمر تلف کن ولی اگه میخواین یه استادی بشین که همونایی که خوندین و بدون هیچ خلاقیتی درس بدین و پول چند میلیونی هیئت علمی رو بگیرین برین استاد شین و جز هزینه برای مملکت کار دیگه ای نکنین. البته دلیل اینو اگه بخوام بگم که چرا درصد کسایی که از رشته های فنی خسته میشن و میزنن به کار یا تغییر رشته میدنو میرن به رشته های مدیریتی از رشته های انسانی یا پزشکی بیشتره رشته کلام طویل میشه. فقط یه کلام علاقه و استعداد تون رو درنظر بگیرین و برین دنبال اون کاری که می خواین. اینقدر استعداداتون رو تو این دانشگاه ها سرکوب نکنین. ببخشید که زیاد حرف زدم و وقتتون رو گرفتم.

به نظر من هم محيط دانشگاه هاي ايران خيلي غيرعلمي و توخالي شده…اين محيط حتي آدم هاي با دغدغه علمي رو هم به بيراهه ها مبتلا مي كنه
در دانشگاه تهران كه اينطوري بود

تا حالا تو زندگیم اینقدر قانع نشده بودم….
ابتداا ضمن عرض سلام و احترام خدمت شما
مشکلات سیستم اموزشی ما واقعا نمیدونم تا کی قرار ادامه پیدا کنه متاسفانه الان بیشتر دید مردم به القاب اقای دکتر خانم مهندس به اصطلاح مدرک گرایی رواج پیدا کرده و روز به روز بیشتر میشه و ما حصل اون دکتر مهندسای بیکار ! مشکل بعدی که وجود داره عدم تناسب بین رشته ها و نیاز جامعه ما بعضی از رشته ها رو اصلا تکنولوژیشو نداریم اصلا به درد جامعه ما نیخوره ولی تدریس میشه فارغ التحصیل میده !دروسی که تدریس میشه با رشته ای که فرد میخونه و کاری که بازار کار ازش انتظار داره طی چهار سال یاد گرفته باشه کاملا متفاوت !مشکل بعدی که واقعا باعث میشه بازار کار و تولیدات پیشرفت نداشته باشه اینکه هرکس جای خودش نیست من نوعی رو با من و هم رشته ای های من مقایسه نمیکنن تخصص من براشون در درجه اول اهمیت نیست حتی پدر های ما رو و خانواده ما رو هم در انتخاب لحاظ میکنن تا موقعی که با این دید به افراد نگاه میکنیم متاسفانه پیشرفتی حاصل نخواهد شد تا کی قرار بگیم فلانی خواهر زاده فلانی کارشو درست کن با خداست

سلام
این همه درد دل؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ خدا خیرتون بده سبب خیر شدین این بنده های خدا حرف دلشونو بزنن!
مطالبی که فرمودین شاید برای رشته های فنی درست باشه و کار عملی خودش یه دانشگاه مهم دیگه است حتی شاید مهمتر از دانشگاه تئوری ولی درباره رشته های نظری و علوم انسانی دانشگاه می تونه خیلی مفید باشه من همین امشب خبر قبولیم درمقطع دکتری رو دریافت کردم و اصلا از ادامه تحصیلم ناراحت نیستم بلکه سطح پیشرفت دانشمو از لیسانس تا فوق لیسانس چشم گیر می دونم انشالله برای دکتری هم همین طور باشه
اما یادمون باشه این مملکت به نیروهای جوانش که براشون هزینه کرده نیاز داره امیدوارم هر کدومون هر جا که هستیم اصل رو خدمت به مملکت بدونیم و شجاعت شنا در خلاف جهت رو داشته باشیم اگه دیدیم جریان غالب اشتباهه
و من الله توفیق

من شاگرد اول دانشگاهم در دوره لیسانس، شاگرد اول دانشگاه م در دوره فوق لیسانس هستم. رشتم محیط زیسته و تمام دوران تحصیلم با مترجمی پول در می آوردم. چندماهی بود به همین نتیجه رسیده بودم. اما جرات نمی کردم حتی در ذهنم به زبونش بیارم . این پست حرفای منو زد. اگه نخونده بودمش شاید 10 سال دیگه خودم به این نتیجه می رسیدم . و بهتر از اون کامنتهائی هست که نشون میده همه نظر منو دارن. در رابطه با تز دکتری و حل کردن یکی از معضلات کشور باید بگم من در پایان نامه لیسانسم هیچ معضلی رو حل نکردم و فقط روش تحقیق رو یاد گرفتم. و الان میتونم به جرات بگم که من یک محقق هستم. و از وقتی یه سر به پتروشیمی شیراز زدم مشکلات فراوانی رو دیدم که به وجود من نیاز داره. اما در دانشگاهها نیازی به وجود من نیست.