دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

سوگواری یکی از اعضای این خانه: علیرضا داداشی

علیرضا داداشی دوست مجازی من است. نمی‌دانم که او را از نزدیک دیده‌ام یا نه. برایم مهم هم نیست که این را بدانم. علیرضا را به خاطر تمام کامنت‌ها و نوشته‌ها و حرف‌ها و نظرها و نقدهایش می‌شناسم. کلمه به کلمه‌اش را خوانده‌ام و از او بسیار آموخته‌ام. در یکی از کامنت‌ها نوشت که «پدرش» را هفته‌ی گذشت از دست داده است. برایش تسلیتی نوشتم اما دوست دارم اینجا بنویسم تا دیگران هم در اندوه او شریک شوند که شراکت در اندوه، همواره بار سنگین آن را تقسیم می‌کند.

سلام استاد عزیز
خدا قوت.
نمی دانم کامنت های «نوشته های کمتر خوانده شده» را هم می خوانید یا نه.
اما امروز که این مطلب را می خوانم ،‌یک هفته ای است که پدرم را از دست داده ام.
یک پدر نازنین مهربان دوست داشتنی که جای خالیش نه تنها در دل خانواده ی ما، که در دل بسیاری از آدم های دور و نزدیک هم دیده می شود.
پدرم یک راننده تاکسی بود که هفته پیش در سرزمین مکه از میان ما رفت.
او بی سوادی را با کوری ( نابینایی) یکی می دانست و همیشه این اصطلاحات را با هم به کار می برد: کور بیسواد.
خودش را هم در صحبت هایش « من کور بیسواد » خطاب می کرد، اما واقعاً آنچه او می دانست و به ما یاد می داد خیلی سواد می خواست.
من فوق لیسانس مدیریت اجرایی دارم و در حال حاضر تدریس و پژوهش هم می کنم،‌ اما در سن ۴۱ سالگی با این سوابق، هنوز برای مدیریت خودم و زندگی خودم به دست او نگاه می کردم.
او یک راننده تاکسی بود و یک روشنفکر، یک دانشگاه ندیده و درس نخوانده اما صاحب نظر. یک مطلع٫ یک تحلیل گر که تنها اصطلاحات علمی و تخصصی را بلد نبود و برای مفاهیم مورد نظرش به کار نمی برد.
من از این راننده تاکسی خیلی آموخته ام و الان جای خالی دستانش را بر روی شانه های بی حسم خیلی زیاد احساس می کنم.
خدا همه درگذشتگان را قرین رحمت کند.
ببخشید صاحبخانه ی عزیز و دوست داشتنی

علیرضای عزیز٫

به دور از تعارفات رسمی و جملات غمگین متعارف، برایت «صبر و تحمل» آرزو می‌کنم.
میدانی که پدر من هم یک راننده‌ی تاکسی است.
بچه که بودم احساس خوبی نسبت به این شغل نداشتم.
اما همانطور که بعداً در مورد پدر و مادرم نوشتم، امروز خوشحالم که از طبقات پایین جامعه بوده‌ایم تا بدانیم «روشنفکر بودن» و «بینا بودن» به تعبیر پدر تو و «طبقه‌ی فکری» به تعبیر من، تابع «طبقه‌ی اجتماعی» نیست و این همان چیزی است که روزی «حکمت» حاکم بر جامعه‌ی ما خواهد بود.
پدران من و تو، برای ما فضایی ساختند که این «حکمت» را زودتر از روند متعارف توسعه‌ی جامعه،‌ تجربه کنیم.
باید بر پدر تو و همه‌ی پدران خوبی درود فرستاد که دانش، نگرش و زندگیشان،‌ پله‌ای شد برای بالاتر رفتن نسل ما و نه وزنه‌ای سنگین به گردن مان.
امید که روزی دانش و دانشگاه همراه و هم‌مسیر شوند و «کوری و بی‌سوادی» از این جامعه‌ی وهم زده، رخت بربندد…

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


70 نظر بر روی پست “سوگواری یکی از اعضای این خانه: علیرضا داداشی

  • پریسان گفت:

    ما همه اعضای یک خانواده هستیم . براشون صبر آرزو می کنم و امیدوارم پدر بزرگوارتو در آرامش باشند آقای داداشی

  • هدیه گفت:

    سلام دوست عزیز ناشناسم
    چون دوستان جناب آقای مهندس شعبانعلی را دوستان خودم هم می دانم جسارت کردم شما را این طوری خطاب کنم.به عنوان کسی که چندین ساله پدرش را بعد از طی یک دوره بیماری نسبتا طولانی از دست داده حالتان را بهتر از هرکس دیگه ای در این جمع درک می کنم و می فهمم.دوست عزیزم ضمن عرض تسلیت به شما وطلب رحمت وبخشایش الهی برای مرحوم پدرتان خدمتتان عرض می کنم که مرگ پدرتان تسلایی جزگذشت زمان نداره,کسی نیست که بیاد و جای خالی ایشان را برای شما پر بکنه,وشما هم چاره ای جز صبر در این مقابل این فقدان ندارید,اما به عنوان یک دوست کوچکتر که این مسیر را قبلا رفته راه کارهایی بهتان ارایه می دهم که شاید حالتان را کمی بهتر از قبل کنه.
    حتما دعا کنید,هم برای خودتان وخانواده اتان وهم برای مرحوم پدرتان.حتی اگر اعتقاد به این چیزها ندارید وبه کل خدا را قبول ندارید این کاررا حتما انجام بدهید.گاهی ما دعا می کنیم فقط برای اینکه حال بهتری پیدا کنیم و بس.
    سوگواری کنید.حتی اگر احساس میکنید نیاز دارید که جلوی دیگران حتما به پهنای صورت اشک بریزید این کار را حتما بکنید.امااحساسات مختلفی را که راجع به پدرتان در طی این مدت تجربه خواهید کرد,از ستایش ایشان گرفته تا اندوه وحتی خشم نسبت به ایشان دروجود خودتان سرکوب نکنید.خودتان رابه خاطر این احساسات متناقض سرزنش نکنید واجازه بدهید که این احساسات به سطح بیایند ونمود پیدا کنند.
    با دیگران در مورد اتفاق رخداده حرف بزنید,البته اگر مثل من بیش از حد پیچیده نیستید و اجازه می دهید که در غم هاتون دیگران هم شریک بشوند.
    وبه عنوان یک تجربه خیلی شخصی خودم بهتان پیشنهاد می کنم که خیام بخوانید.خیلی در آرام کردن من موثر بود.شاید در مورد شما هم موثر باشه.
    و در نهایت اینکه ببینید مرگ وحیات مرحوم پدرتان برای شما چه پیام مهمی دربر داشته,حکمت زندگی ایشان را بجویید ودر زندگی خودتان به کار ببندید.این بهترین راه حفظ خاطره ایشانه.
    برای شما وخانواده داغدارتان طلب آرامش وصبراز درگاه خداوند می کنم وامیدوارم که روح پدرتان قرین رحمت وشادی باشه.

  • علی گفت:

    سلام علیرضا جان
    چند روز پیش سالگرد فوت یکی از عزیزترین هام بود
    می دونم غم بزرگی داری
    درکت می کنم
    برات آرزوی صبر و آرامش دارم

  • iman گفت:

    اقای داداشی منو هم در غم خود شریک بدونید.از خداوند برای اون عزیز از دست رفته طلب مغفرت و برای شما صبر رو خواستارم

  • وحید آقائی گفت:

    آقای داداشی عزیز درگذشت پدر بزرگوارتان را به شما تسلیت عرض می کنم و برای ایشان مغفرت و برای شما صبر و شکیبایی آرزومندم

  • میترا گفت:

    خدا رحمتشون کنه
    خدا بهتون صبر بده آقای داداشی

  • عليرضا داداشي گفت:

    با سلام و فروتني خدمت استاد گرامي و تمام دوستان عزيز
    واقعاً‌ از تمام شما نازنينان بابت ابراز لطف بي حد و حصرتان ممنونم.
    باور كنيد نمي توانم احساس غروري را كه از بودنم در حوالي دل هاي مهربان شما دارم توصيف كنم.
    مي دانم اگر به همين منوال پيش برود تعداد كامنت هاي پر مهر شما خيلي زياد خواهد شد. مهرباني از سر و روي شما مي بارد و چه سعادتمندم من كه عضو – ولو كوچك ترين عضو- اين خانه پر مهرم.
    بگذاريد از استاد عزيزمان،‌ صاحبخانه با مرام و بزرگوارمان اجازه بگيرم و استدعا كنم كه در همين جا كامنت هاي اين يادداشت غافلگير كننده – و براي من فراموش نشدني – شان را مسدود كنند.
    خيلي دوست دارم در ادامه مسير روزانه مان كماكان به خواندن يادداشت ها و مطالب ايشان بنشينيم و با هم در مورد آن ها تعامل داشته باشيم.
    استاد شعبانعلي نشان داده اند كه آنچه مي گويند، با آنچه خود عمل مي كنند يكي است و هر دو به يك اندازه ستودني.
    درخواست مي كنم جسارت بنده را بپذيريد و فضاي اين خانه را به فضاي قبلي سوق بدهيد.
    مي دانم كه پدرم كار علمي را خيلي دوست مي داشت.
    آن چه مي خواستيد با دل من كرديد: آرام شدم و شرمنده ي مهرباني هاي بي دريغ تان.
    براي همگي سلامتي و سرافرازي آرزو مي كنم.
    برقرار باشيد.
    ارادتمند / عليرضا داداشي

  • الهه گفت:

    خدمت استاد بزرگورام سلام و خسته نباشید میگم و به آقای داداشی هم تسلیت عرض می کنم و خداوند بهتون صبر بده،و در روایات اومده هرکی در سرزمین مکه از دنیا بره روز قیامت لبیک گویان محشور می شه ،و خوشا به سعادت پدر بزرگوارتون.

  • ز.احمدی گفت:

    سلام.تسلیت میگم بهتون.کنار اومدن بااین قضیه خیلی سخته .خدابهتون صبر بده

  • Nima گفت:

    آقای داداشی،
    درگذشت پدر فهیم و بزرگوارتون رو تسلیت عرض میکنم. خدایشان رحمت کناد

    آقای شعبانعلی عزیز،
    اجازه بفرمائید از شما تشکر کنم بخاطر اینکه امکان ایجاد روابط ” ارزش “مند و حقیقی رو توی خونه مجازی تون فراهم کردید.
    شما از معدود میزبان هایی هستید که میهمان جمع خونه مجازی شما بودن باعث افتخار میهمان هست . همیشه شاد و برقرار باشید آقا

  • مونا گفت:

    اقای داداشی بهتون تسلیت می گم و ارزو می کنم روحشون قرین رحمت باشه

  • آذر گفت:

    آقای داداشی تسلیت میگم خداوند پدر بزرگوارتون رو بیامرزد
    آقای شعبانعلی این حرکت شما واقعا ستودنیه خیلی خوب بود

  • محسن گفت:

    سلام عليرضا داداشي عزيز
    من هم در اين مدت كه تو سايت بودم مطالبت رو خوندم و چيزهاي زيادي ياد گرفتم .
    پروردگار يكتا به شما و خانواده محترمتون صبر بده و رو ح آن مرحوم شاد باد.
    اگه اجازه بديد شعري رو كه وقتي يك دوست عزيز رو از دست ميدم اينجا نيز براي تو عليرضاي عزيز بنويسم :

    ” خوابیدي بدون لالایی و قـــــــــصه *** بگیر آسوده بخواب بی دردو غصه
    دیگه کابوس زمستون نمیـــــــــبینی***توی خواب گلای حسرت نمی چیـنی
    دیگه خورشید چهرتو نمی سوزونه *** جای سیلی های باد روش نمیمونه
    دیگه بیدار نمی شی با نگرونـــــی*** یا با تردید که بری یا که بمونی
    ****
    رفتی و آدمکا رو جا گذاشتی *** قانونه جنگلو زیره پا گذاشتی
    اینجا قهرن سینه ها با مهربونی*** تو تو جنگل نمیتونستی بمونی
    دلتو بردی با خود به جایه دیگه *** اونجا که خدا برات لالایی میگه
    میدونم می بینمت یه روز دوباره *** توی دنیایی که آدمک نداره
    ****

    البته سينه محمدرضا شعبانعلي آشناي پر مهر و محبته
    ممنونم

  • آيدا گفت:

    دوست عزيز
    درگذشت پدر عزيزتان را به شما تسلیت عرض میکنم و آرزوی صبر برایتان دارم.قطعا روحشان از فرزندي چون شما شاد مي باشد.

  • سمی گفت:

    روحشون قرین رحمت الهی. خدا به شما هم صبر بده آقای داداشی عزیز.

  • سارا جم گفت:

    سلام
    آقای دادشی خدا پدرتون رو رحمت کنه . من هم پدرم رو از دست دادم و تلخی اون رو با تمام وجودم حس کردم .مدت طولانی گذشت تا با نبودنش کنار بیام .اما به نظرم همیشه از دست دادنها باعث میشه روح آدمی متعالی بشه .

  • Mahnaz گفت:

    روحشان غرق در رحمت پروردگار گردد…
    تسليت ميگويم… و صبر برايتان از خداوند خواهانم….

  • علیرضا گفت:

    خدا رحمتشون کنه و به شما صبر بده

  • سجاد گفت:

    علیرضا من از زمانی که دیدم و چشم باز کردم پدری ندیدم تو زندگی نمرده بود ولی برای ما مرده بود بخاطر همین نمیتونم بفهمم پدر یعنی چی یا نبودنش چه حسی داره ولی از تعریفات معلومه که یه انسان واقعی و عزیز بوده که از دستش دادی و من اینو میدونم که از دست دادن عزیز غم بزرگیه ، من و تو این غم شریک بدون برای خودت و خانوادت آرزوی صبر عاجل دارم

  • آتنا گفت:

    آقای داداشی
    بنده رو در غمتون شریک بدونید، روحشان شاد و از خداوند منان برای مادر ارجمندتون و دیگر اعضای خانوادتان شادی و تندرستی آرزومندم.

  • محمد گفت:

    به عليرضا داداشي عزيز به خاطر از دست دادن پدرش تسليت ميگم و به خاطر فهم بالا و درك درستش از شعور و آگاهي پدرش بهش تبريك ميگم…
    از تو هم ممنون محمدرضاي عزيز كه اينقدر به مخاطبانت اهميت ميدي…هميشه سالم و شاد باشي…

  • خط سوم گفت:

    علیرضا جان خدا رحمتشون کنه،خدا به شما و خانواده محترم صبر بده.روحشان شاد

  • مائده ابوحسینی گفت:

    سلام محمدرضای عزیز
    مرسی از این حرکت قشنگی که انجام دادی ، این “دوست داشتن همراه با احترام “تو برای ادم های این خونه خیلی با ارزشه.
    سلام آقای داداشی این اتفاق تلخ و رنج اور رو بهتون تسلیت میگم و امیدوارم بتونین این رنج رو با آرامش و صبر پشت سر بگذارین

  • دلارام گفت:

    روحشون قرین آرامش باد.
    برای شما هم صبر آرزومندم. غم سنگینیست. ما را هم در غمتون شریک بدونید، دوست عزیز.

  • نرگس ف گفت:

    خدا روح ايشون رو قرين رحمت قرار بده و به شما هم صبر بده

  • مجتبی گفت:

    علیرضا جان تسلیت میگم،من مطمئنم پدرتون خوشحاله از این که فرزند نکته بین و قدر شناسی مثل شما داره.
    میفهمم چی میگی چون پدر منم یه راننده ی تاکسیه،جنس این نوع بینشی که ازش گفتی رو باهاش آشنام.

  • آوا گفت:

    سلام.روح پدر بزرگوارتان شاد.برای همه آرزو می کنم قبل از اینکه دیر بشه قدر عزیزانمون رو بدونیم.

  • حسین گفت:

    آقای داداشی گرامی .
    تسلیت میگم خدمتتون .
    روحش شاد

  • جلیل گفت:

    آقای داداشی، بی تعارف و بی حاشیه به شما تسلیت میگم و برایتان آرزوی صبر میکنم و پدر بزرگوارتان را که با توصیف شما تاثیر بسیار زیادی روی من گذاشتند هنوز زنده و تا ابد باقی میدانم چون تاثیرشان تا ابد باقی است. روحشان شاد.

  • شهرزاد گفت:

    علیرضای عزیز. بهتون تسلیت می گم و امیدوارم روح پدر مهربونتون قرین رحمت و شادی باشه و آرزو می کنم خداوند به شما و خانواده محترمتون صبر و آرامش عطا کنه. به قول سهراب: “مرگ پایان کبوتر نیست…” علیرضای عزیز، شما می تونین با توجه به تمام تفکرات و دغدغه هایی که پدر عزیزتون داشتن، و تلاش برای تجلی اون ها در جامعه به هر صورتی که از دستتون برمیاد، یاد و خاطره شون رو گرامی بدارید. که با توجه به اینکه خوندم در کار آموزش و پژوهش هستید، مطمئناً همین مساله هم اتفاق خواهد افتاد.:)
    از محمدرضای عزیز هم بابت این حرکت مهربانانه شون و ایجاد این جو همدلی دوستانه بین اعضای این خونه، خیلی متشکرم.:)

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser