هنوز از آن شبی که برای تعداد زیادی از دوستانم در داخل و خارج ایران ایمیل زدم و از آنها کمک خواستم تا یک پروژه جدی تولید محتوای فارسی را با هدف توسعه دانش و مهارت مخاطبان شروع کنیم، یکسال نگذشته است.
در آن مقطع تعداد کسانی که چنین ایده‌ای را باور داشتند کم بود و همراهان کمی داشتیم. نه نقدینگی زیادی داشتیم و نه کسانی که به چنین کاری باور داشته باشند و بدون این هر دو، نمی‌توان گام بزرگی برداشت.
امروز متمم، فرزند کوچک و ضعیف ما، که همه فکر می‌کردند در همان روزها و ماه‌های نخست تولد، زندگی را به پایان خواهد رساند، بزرگ‌تر شده و دوران کودکی و رشد خود را می‌گذراند. روی پاهای خودش ایستاده. از خانواده‌اش مستقل شده و دست در جیب خودش دارد. هنوز هزاران ضعف و ایراد دارد. اما دستاوردهایش هم آنقدر بوده که بتوان به آینده‌اش امیدوار بود.
متمم مدیون خیلی هاست. تمام کسانی که برایش مطلب نوشتند و می‌نویسند. تمام کسانی که برای توسعه زیرساخت آن تلاش کردند و می‌کنند. تمام کسانی که در هزینه‌های اولیه راه اندازی آن با ما شریک شدند. تمام کسانی که در حوزه‌های مختلف مرتبط با استراتژی محتوا، به ما مشورت دادند. و مهم‌تر از همه، تمام کسانی که امروز از لحاظ مالی حمایتش می‌کنند.
همیشه باورم بر این بود که در کشور ما انبوهی از کلاسها و دوره‌ها و سمینارها برگزار می‌شود که هزینه‌های بسیار سنگین برای اجرا و برگزاری و شرکت در آنها می‌شود و در نهایت، به ندرت می‌توانیم چیزی را به عنوان پیام و دستاورد یا به قول دوستانمان Take-home Message با خودمان به خانه یا شرکت بازگردانیم. اما فکر می‌کردم در این باور تنها هستم. اما امروز که میبینم حامیان متمم، از همه جای ایران، مراقب این فرزند جوانشان هستند. به همین دلیل است که بر خلاف پروژه‌های دیگر من که به دلیل تکیه بر وقت و بودجه شخصی خودم، بعد از مدت کوتاهی کند یا متوقف می‌شد، این پروژه هر روز سریع‌تر از قبل پیش می‌رود.
هفته‌ی گذشته به حامیان متمم ایمیل زدیم و از آنهایی که امکان حضور را داشتند دعوت کردیم تا در یک مهمانی علمی شرکت کنند. حدود سیصد نفر از دوستان توانستند در سه شنبه شب بارانی، تشریف بیاورند و مهمان این فرزند چند ماهه‌ی خودشان باشند.
برای من شبی فراموش نشدنی بود. نه فقط به خاطر حضور در بزرگترین پلانتاریوم خاورمیانه و یکی از مدرن ترین پلانتاریوم‌های جهان. نه فقط به خاطر دیدن دوستانی که از نقاط مختلف آمده بودند و به رغم آنکه نخستین بار یکدیگر را می‌دیدند، مانند اعضای یک خانواده بزرگ با هم دوست و مهربان بودند. نه فقط به خاطر جوانان بیست ساله‌ای که می‌گفتند متمم را دوست دارند. یا فقط به خاطر آن پدر شصت ساله‌ای که با علاقه فرزندانش را نشانم می‌داد و می‌گفت: ما هر سه نفرمان، متممی هستیم!
به خاطر اینکه باور کردم پروژه‌ی تولید محتوای فارسی، می‌تواند جلو برود. اینکه مخاطب فارسی زبان، هم آنقدر این پروژه را دوست دارد که به رشد آن کمک کند و هم آنقدر والدانه و حمایت‌گرانه، از تمام ضعف‌هایی که می‌بیند و می‌فهمد که به تدریج رو به کاهش هستند، صرف نظر می‌کند. می‌دانم که یک سال دیگر، کسی به خاطر نداشتن پول‌های چند میلیونی برای شرکت در دوره‌ها و کلاس‌های مختلف، از دانستن و یادگرفتن و رشد محروم نخواهد شد.
خوشحالم که متمم، توانست بر حرفش بماند و هر آنچه را که به بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کرد، همچنان رایگان عرضه کند و هر آنچه را که می‌توانست درآمدزا باشد، بفروشد.
خوشحالم که حامیان متمم، بارها به ما تذکر دادند که این مطلب یا آن مطلب که مختص ماست، برای بهبود کیفیت زندگی مفید است و اگر ما مالک این پروژه هستیم، از شما می‌خواهیم که اینها مختص ما نباشد و در اختیار همه قرار گیرد و خوشحالم که امروز، آنها که در گذشته حاضر نبودند دست همکاری ما بفشارند و می‌گفتند در این کشور تولید محتوای آموزشی مفید، یک پروژه‌ی شکست خورده است و مردم فرق مطلب مفید و غیر مفید را نمی‌فهمند، همانهایی که پیشنهاد می‌کردند به جای فکر کردن به تولید مطالب آموزشی، چند سمینار شیک با کیف و شام و ناهار و مدرک بین المللی برگزار کن تا ثروتمند شوی و لذت زندگی را تجربه کنی، امروز خود هم به تولید محتوای آموزشی فکر می‌کنند. آرزو می‌کنم که روزی، پروژه‌های تولید محتوای آموزشی مفید در ایران آنقدر زیاد شود که متمم، کوچکترین خانه‌ی مجازی آموزشی در کشور باشد.
پی نوشت ۱: ما برنامه را از طریق ایمیل برای حامیان متمم (کاربران ویژه‌ی آن) اطلاع رسانی کردیم. امیدوارم بقیه کاربران متمم هم که پروفایل خود را دقیق پر نکرده‌اند و ایمیل‌های هماهنگی ما را دریافت نمی‌کنند، لطف کنند و اطلاعات خود را تکمیل کنند. تا در آینده به آنها دسترسی داشته باشیم.
پی نوشت ۲: اگر بقیه دوستان عکس‌هایی دارند که ما در اینجا نیاورده‌ایم، لطفاً یا با هشتگ motamem (به صورت #motamem) در اینستاگرام بگذارند یا به trust at motamem dot org ایمیل بزنند تا آنها را هم در سایت بگذاریم.
چند مطلب پیشنهادی:
با متمم:
فایلهای صوتی مذاکره آموزش زبان انگلیسی آموزش ارتباطات و مذاکره خودشناسی
دوست دارم بدونيد از بزرگترين قوت قلبهايي كه توي اين يكسال اخير در زندگي توي يه شهر غريب بهره بردم آشنايي خيلي خيلي اتفاقي با استادشعبانعلي بود . فايلهاي راديو مذاكره و روزنوشته هاي شما مونس من بوده و پنجره اي به سوي روشنايي . بخاطر همه چيزهايي كه ازشما ياد گرفتم. ممنونم.
تجربه خیلی جالبی بود و افتخار داشتم از نزدیک شما رو ببینم استاد عزیزم.
خیلی خیلی ممنونم ازتون
سلام
ممنون از دعوت شما، خیلی زحمت کشیده بودید . شب بسیار جالبی بود .
سلام
شب فوق العاده ای بود. فوق العاده مثه سایر برنامه ها. من که آخر هفته به شدت سرم شلوغ بود و با این برنامه انرژیم کامل تامین شد.
تیپ محمد رضا شعبانعلی هم که تکمیلش کرده بود. همیشه کت شلواری و رسمی دیده بودیم. ایندفعه خیلی دوستانه بود(کاش رو اون کفش اسپرت، یه تیشرت هم می پوشیدید :D)
کاش عکس دسته جمعی از همه می گرفتین :). من که فقط عکس تکی تونستم بگیرم.
سلام .
آقای شعبانعلی عزیز ممنونم که فرصتی فراهم آوردید تا بتونیم شما رو از نزدیک ببینیم . برنامه آسمان شب هم بسیار عالی بود حتی دختر ۶ ساله ام اونقدر از این برنامه لذت برد که مدام برای همه تعریف می کنه .شبی بسیار عالی و به یاد ماندنی بود ممنون لطفتان
و یک خواهش از دوست عزیزی که اون شب زحمت عکاسی در فضای باز رو کشیدند : اگر ممکنه عکس ها رو به اشتراک بذارید تا دوستانی که در عکس های بالا حضور ندارند هم بتوانند عکسی از اون شب در کنار گروه متمم و استاد شعبانعلی عزیز به یادگار داشته باشند
با سلام و تشکر به همه دوستان
واقعا از محمد رضای عریز ممنونم و از دیدار دوستان خرسند شدم
انتخاب مکان و موضوع عالی بود و لطف بارش باران هم این برنامه را تکمیل کردش
انشاء… تا دیدار حضوری دیگر و زمان بیشتر برای آشنایی با دوستان
سلام به استاد شعبانعلی عزیز و همه دوستان متممی
من از حدود یک سال پیش – که به دنبال “یک لایک ساده دوستم در فیس بوک که به نوشته ای از استاد زده بود” و کنجکاوی های فیس بوکی که باعث شد سر از صفحه محمدرضا شعبانعلی در بیارم تا این روزها که وبسایت استاد، جز اولین صفحاتی هست که هر روز صبح بهش سرمیزنم – یه خواننده خاموش بودم
اون شب یه گوشه ای وایساده بودم و خوشحال، از اینکه دارم محمدرضا شعبانعلی رو از نزدیک میبینم … همه جلو میرفتن و خودشون رو معرفی میکردن، نشونه هایی میدادن تا استاد اونا رو بشناسه … خوب من به دلیل خاموشی این یکسال هیچ نشونه ای نداشتم، بنابراین به یه سلام و احوالپرسی ساده اکتفا کردم ولی محمدرضای عزیز خیلی صمیمی بلیطم رو گرفت، اسمم رو خوند و گفت: آهان شمایی، خیلی خوش اومدی
واقعا نمیدونم محمدرضا حتی خواننده های خاموشش رو هم میشناسه!؟
شب واقعا خوبی بود … هم برنامه، هم متممی ها هم خدا که اون روز بارون نعمتش رو سرازیر کرده بود 🙂 بازم ممنون از همه تلاش هایی که برای تولید محتوای آموزشی میکشین … اینجا به من امید میده و حالمو خوب میکنه
سلام فاطمه.م عزیزم
خوش اومدی به این خونه.
اگه اون شب می دونستیم از خواننده های خوب مطالب این خونه هم اونجا هستن، به شما تو همونجا خوش اومد می گفتیم و نمی گذاشتیم یه گوشه وایسید و می آوردیمتون تو جمع خودمون.
به هر روی ما دوستان متممی خیلی دوست داریم جمعمون جمع باشه.
به جمع دوستان و بچه های شعبانعلی خوش اومدی.
امیدوارم در گردهمایی های بعدی اولین نفری باشم که دست دوستی تون رو می فشارم. 🙂
ممنون از لطفت سیمین جان
منم امیدوارم
سلام
خیلی خوشحالم که همچین محیطی بوده و با دیدن عکسا یاد دوران کارشناسی و رصدهامون افتادم
حیف که ما دوریم و دست از همچین گرد هم اومدنی کوتاه
سلام دوستان واستادعزیزم ،من وهمسرم متممی هستیم .سه شنبه نه تنها جناب شعبانعلی ودوستانی که مطالب وکارهای
اجرایی ایشون روبرای ماانجام میدهند رواز نزدیک دیدیم بلکه تجربیات جدیدی هم کسب کردیم که خیلی جالب بود.
جناب شعبانعلی سپاسگزارم
راستی,خیلی دوست داشتم آقای داداشی و هیوا رو هم ببینم.امیدوارم دیدارهای بعدی,دیدنشون فراهم بشه…
اون شب حس خیلی خاصی داشتم.جای دیگه ای مفصل در موردش نوشته ام.اینجا فقط میخوام از بودن همه تون تشکر کنم.از ایجاد این همه حس خوب.از هومن,یاسین,کیان,آتبین و… .از سمیه,شادی و محمدرضا.مرسی که هستید و متفاوت هستید…به امید دیدارهای بعدی
محمد عزیزم سلام
من هم خیلی از دیدارت لذت بردم و از داشتن دوستان نازنینی مثل تو ، بی نهایت خوشحالم . همیشه فکر می کردم اون آدم هایی که خداوند بهشون نظر و توجه خاص داره ، چقدر باید آدم های خاصی باشن که این اتفاق براشون بیفته ولی الان اعتقاد دارم خود من هم مورد لطف و عنایت خاص خدا هستم که با محمدرضای عزیز ، شادی جان ، سمیه جان ، خونۀ باصفامون (متمم و شعبانعلی.کام) و تک تکِ دوستای نازنینم آشنا شدم چون فکر می کنم ، این افتخار ، نصیب هر کسی نمیشه . از اینکه هستید از تک تکِ شما عزیزان متشکرم و قدرتون رو می دونم .
پی نوشت : خدا جون مخلصتم که این نعمت های بی نظیر رو به من دادی
ارادتمند و مشتاق دیدار همۀ شما عزیزانم – هومن کلبادی