حرفهای ما به سه دسته تقسیم میشوند

سلام.
در عین اختصار، دقیق و زیبا و تاثیرگذار بود.
با این جملات و نیز جمله های خوبی که در ایمیل هفتگی ارسال می شود، انصافا عمل به اون قانون که گفته بودید، در اشتراک گذاری جملات کوتاه، درنگ کنیم سخته. 🙂
سپاسگزارم.

ما نسلی بودیم که مهمترین حرفهای زندگیمان را نگفتیم
تایپ کردیم!!!
عاشقانه ترین هایشان را به زبان نیاوردیم
اس ام اس زدیم!!!
ما بد نسلی بودیم
خدا را شکر هنوز کسانی هستند تا بگویند و بنویسند

سلام
شخصا اینقدر مخاطب خاص نبودم که اگه یه زمانی مخاطب خاص کسی بشم و اون بیچاره خودشو به در و دیوار بزنه تا من چیزی بفهمم هیچ فایده ای نخواهد داشت چون یه فکر خیلی قوی احمق در ذهنم بهم میگه:مثل بچه ی آدم بشین سر درس و کارهات و این نشونه های ساخته ی توهم رو بریز دور. بعضی وقتا با خودم فکر میکنم این نشونه ها باید چندتا بشه تا قدرت من از اون فکر قوی احمق! بیشتر بشه؟!
ولی جدای این شوخی ها، داشتن یه مخاطب از نوع سوم چقدر لذت بخشه، البته فکر میکنم شرط داشتن چنین مخاطبی اینه که خودمون هم مخاطب نوع سوم باشیم.

خیلییییی عالیه که به جای اینستا اینجا دست نوشته هاتون رو منتشر می کنید خیلی خبر خوبی بود

چقدر حرف زدن براى كسى كه اونو تمرين نكرده ميتونه سخت باشه . واقعا غبطه مى خورم به كسانى كه خيلى راحت ميتونن مطالبى كه دوست دارند رو بيان كنند. خودم رو شخصا آدمى مى دونم با خود سانسورى شديد و فرقى هم نمى كنه مخاطب چه كسى باشه . بنابراين حداقل در مورد خودم سه دسته ى بالا تبديل ميشن به يك دسته :))

سلام
یکی از دلایلی که من به اینستا سر میزدم این بود که ببینم شما پست تازه ای گذاشتین یا نه….خوشحالم که اینجا منتشر کردین و این کمک خیلی بزرگی به من شد برای رهایی از اعتیاد به اینستا…
جمله های خیلی قشنگی بود…من حرفهایی خیلی زیادی داشتم و دارم ولی نمیدونم ارزش گفتن نداشتن و گفتنی نبودن ..در هر حال مخاطب نداشتم

البته نوع چهارمی هم هست… حرفهایی که نه ارزش گفتن دارند و نه گفتنی هستند … ولی در جامعه ما بسیار هم گفته می شوند …

توصیف قشنگی بود …
ارتباط مستمع و صاحب سخن در بهترین حالت احتمالا ارتباط با دسته سوم مخاطب هست،

مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد…

گمونم دلپذیرترین ارتباط بین آدمها همین باشه. حرف بزنی یا نزنی عموما دوسر ماجرا رضایت تجربه میکنند.

همیشه برام جای سواله که حرفهایی نگفتنی یعنی چی؟یعنی مفاهیمی که به واژه نمی تونن تبدیل بشن یا اینکه” گفتنی نیستن ” یعنی اگه گفته بشن ارزششون کم میشه و…خوشحال می شم نظر محمدرضا(شعبانعلی) رو در این زمینه بدونم.با توجه به اینکه شریعتی هم گفته ارزش شخص به حرف هایی هست که برای نگفتن دارد.(البته احتمالا هم نشه از کسی پرسید حرفی “بگو” که جز اون حرف ها باشه که ارزش نگفتن داره!)

سلام
مثل همیشه عالی
شاید مخاطب دسته سوم که لایق این جنس صحبت هاست همان دسته ای است که مد نظر مولانا نیز می باشد و باید قدرشون رو بدانیم.
امیدوارم بتونیم جوری زندگی کنیم که هم مخاطب سوم باشیم هم مخاطب سوم داشته باشیم و من از نوشته “همدلی :بخش فراموش شده هوش هیجانی ” برداشت کردم اگر مخاطبانی از این دسته نداریم و گله مند از این که همدلی نداریم باید علتش را در خودمون جستجو کنیم…

دلا یاران سه قسم اند گربدانی :
زبانی اند و نانی اند و جانی
به نانی نان بده از در برانش
حذر کن ای دل از یار زبانی
ولیکن یار جانی را نگهدار
به پایش جان بده تا می توانی (مولانا)

با دیدن عکس نا خودآگاه یاد سخن معروف شاندل در مقدمه کتاب آفرینش افتادم که چگونه به اهمیت انسانها و مخاطبانشان و انواع ارتباطات مینگرد.

حرف‌هایی هست برای «گفتن»،
که اگر گوشی نبود، نمی‌گوییم.
و حرف‌هایی هست برای «نگفتن»؛
حرف‌هایی که هرگز سر به «ابتذالِ گفتن» فرود نمی‌آرند.
حرف‌هایی شگفت، زیبا و اهورایی همین‌هایند،
و سرمایه ماورایی هر کسی به اندازه حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد،
حرف‌های بی‌تاب و طاقت‌فرسا،
که همچون زبانه‌های بی‌قرار آتشند،
و کلماتش، هر یک، انفجاری را به بند کشیده‌اند؛
کلماتی که پاره‌های «بودنِ» آدمی‌اند…
اینان هماره در جستجوی «مخاطب» خویشند،
اگر یافتند، یافته می‌شوند
و
در صمیم «وجدان» او، آرام می‌گیرند.
و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند….

منم یاد این عبارت افتادم
و حرف هایی هستبرای نگفتن
که سربه ابتذال گفتن فرونمیآورند تا اینکه مخاطی خاص خود را پیدا کنند
و ارزش هرکس به اندازه این حرف های ناگفته اش است

چیزهایی هست که نباید گفت، مگر برای دوستان
چیزهایی هست که نباید گفت حتی برای دوستان
و بالاخره چیزهایی هست که نباید گفت حتی به خویش!

کلا دیگه به نظرم به جز مخاطبای موقعیت« یعنی همکار استاد مدیر همکلاسی که در واقع بسته به شرایط مجبورن مخاطب ما باشن » برای دیگرانی که شاید بشه به عنوان دوست یا همراه مخاطب باشن یه قانون کلیو حتما در نظر میگیرم اونم این جمله س«کسی که سکوتت را نفهمه حرفت را هم نمیفهمه» بنابراین کلا چیزی به اسم مخاطب خاص وجود نداره چون خاص بودن مخاطبو سطح درکش مشخص میکنه

فکر میکنم یک دسته دیگه ام باشه:
گفتنی نیستند و ارزش گفتن هم ندارند که کلا منتفی است.