سلام معلم عزیز
به مناسبت روز تولدت میخواستم بخاطر تمامی چیزهایی که مستقیم و غیر مستقیم بهم یاد دادی تشکر کنم. به نظرم اینجا بهترین جایی بود که میشد این کامنت رو گذاشت.
چنتا آرزو هم داشتم برات ولی ننوشتم گفتم حالا تو دلش شروع میکنه نق زدن 🙂 (اصلا به نظرم آرزو کردن کار مسخریه،اونم برای یکی دیگه)
با تمام وجود ازت ممنونم معلم

محمدرضای عزیز! منم عاشق معلم هام هستم و معلم شدن:)
امروز رفتم به دیدن دختر یکی از معلم های عزیزم که سال ها پیش شاگردشان بودم و طی دوران بیماری ایشان با دخترشان دوست شدم و پس از فوت معلم نازنینم ارتباطم با یادگارشان حفظ شد. در راه برگشت به سمت خانه داشتم فکر می کردم به اینکه چقدر یک معلم می تواند در مسیر زندگی شاگردانش تاثیر گذار باشد تاثیری که به مراتب بسیار بیشتر از تاثیر پدر و مادر است.
من به شخصه همیشه معلم دوست بودم یادم هست سال چهارم دبستان معلمی داشتم به نام خانم مهرگان که خیلی خانم مهربان و مذهبی ای بودند و هرچه دانش دینی و شرعی تا این سن بلدم، چیزهایی است که از ایشان یاد گرفتم. بسیار شخصیت تاثیرگذاری داشتند برای من در آن سن.
سال سوم راهنمایی معلم ادبیاتی داشتم به نام خانم فروغ مجدد شهروز. جالب است که عشق و عاشقی را در کنار ایشان یاد گرفتم و تصویری که از “خدا” داشتند باعث شد من شیفته ایشان شوم. خدای فروغ شهروز بسیار زیبا، مهربان، دوست داشتنی و در عین حال در دسترس بود و من فهمیدم که این تصویر از خدا را در زندگی کم داشتم. در واقع فکر می کنم خانم شهروز جرقه مسلمان شدن را در وجودم روشن کرد.
سال ها بعد در دوران دبیرستان خداوند معلم ادبیات دیگری در مسیرم قرار داد به نام خانم فهیمه سنایی. ایشان نماد کامل عقل و عشق و معرفت در کنار هم بودند و تا همین الان هرجایی که گیر می کنم تماس با ایشان و کلامشان راهگشای من است.
در دوران دانشگاه استادی داشتم به نام دکتر فرامرز رفیع پور که جرقه هایی که در سایه خانم شهروز و خانم سنایی در وجودم روشن شده بود، در مجاورت با ایشان شعله ور شد و در کنارش بسیار آموختم از خدا، طبیعت، علم، عقل و ایمان. همچنین نگاه من به جامعه شناسی و قرار گرفتن در مسیر شغلی کنونی ام یعنی آموزش خانواده در سایه ایشان و تاکیدهایشان به اهمیت خانواده شکل گرفت.
سال های بعد که با این معلم های عزیزم رابطه خانوادگی برقرار کردم و با فرزندانشان از نزدیک آشنا شدم فهمیدم که آنقدر که من از خانم شهروز، خانم سنایی و دکتر رفیع پور یاد گرفتم مطمئنم که بچه هایشان نتوانستند از آنها یاد بگیرند.
در حال حاضر دارم فکر می کنم به اینکه چرا بهترین معلم ها بیشترین تاثیر را بر شاگردانشان دارند تا فرزندانشان؟ شاید یکی از دلایلش این است که ما میزان پذیرشمان همیشه از نزدیک ترین کسانمان به مراتب کمتر از افراد دورتر به خصوص دیگران مهم زندگی مان است! به خصوص در سنین دانش آموزی! شاید برای همین است که مادرها در دوران دبستان به مدرسه می آمدند و با معلم ها دردل می کردند و میگفتند شما این را به بچه ما بگویید گوش میکند چون حرف شنوی اش از شما بیشتر است . شاید هم دلیل روانشناختی این مسئله آنست که ما فقط قسمت خوب و زیبای معلم هایمان (یا همان پرسونای اجتماعی) آن ها را می بینیم و با یک جور بت انگاری فکر می کنیم این شخصیت واقعی آنهاست و عاشق این جلوه از آن ها می شویم و می خواهیم که خودمان را شبیه آن ها کنیم ولی فرزندان معلم ها همه ویژگی های خوب و بد زندگی مادر یا پدر خود را می بینند و یک جورهایی عادی سازی توسط مغز مانع از دیدن ویژگی های خاصشان می شود ولی ما حتی در یک برهه از زمان (دوران کودکی) فکر می کردیم معلم ها حتی دستشویی هم نمیروند چون در ذهن ما دستشویی رفتن یک چیز زشت و بد بود و معلم ها که مبرای از این چیزها هستند!
با خودم پیمان بستم که فرزندانم را به معلمینی خردمند بسپارم که بذر عشق و ایمان و آگاهی را در وجودشان بکارند بذری که من به عنوان مادر شاید نتوانم بکارم اما بتوانم آبیاری کنم.
من هنوز که هنوز است عاشق معلم هایم هستم و همیشه تا آخر عمر شاگردشان خواهم بود و دعاگویشان هستم و اگر به سال های دبستان برگردم و بخواهم انشایی بنویسم که می خواهید چکاره شوید؟ حتما خواهم گفت می خواهم معلم شوم…
سپیده رستمی- آبان ماه ۱۳۹۴

معلم بودن شغل بدردبخوری نیست

سلام محمدرضاجان
همه قبیله من عالمان دین بودند «مرا معلم عشق تو شاعری آموخت»
معلم مهربانم ، استاد عزیزم ، بزرگ مرد روزت مباااااااااااااااارک

سلام استاد.
معلمی که بتواند بر قلبها حکومت کند محکوم به فراموشی نیست و همیشه موقع یاد اوری می گوییم او فراتر از یک معلم بود.درست مثل شما

روز معلم را به شما استاد ومعلم گرامی تبريک ميگويم.

سلام استاد
روزتون مجددا مبارك

استاد عزيزي داشتم كه زماني فرمودند: (به نقل از مرحوم دكتر علي شريعتي)
كسي كه مي تواند معلم خوبي باشد، خيانت كرده اگر به شغل ديگري بپردازد.

شما رسالت معلمي خود را به خوبي انجام مي دهيد.
پروردگار مهربان همواره پشت و پناه شما و تيم همراهتان باشد.

استاد محمد رضای عزیز
سلام
اسفندماه سال ۹۲ بود. خیلی ذهنم درگیر بود احساس می کردم آدم های اطرافم حرف هایم را خوب متوجه نمی شوند. رسیدم شرکت و شروع به کار کردم. یکی از همکاران سایت شما را به من معرفی کرد و از آن روز تا حالا ، هر روز به سایتتان سر می زنم و با آنکه با تمام نظرهایتان موافق نیستم و لی بسیار از از فایل های رادیو مذاکره درس گرفتم. دوست دارم در این پست هم از زحماتتان تشکر کنم و هم روزتان را تبریک بگویم.

یکی از لذت‌بخش‌ترین صحنه‌ها برای من اینه که وقتی پای تخته درس می‌دی و روتو برمی‌گردونی طرف دانشجوها، ببینی که سرشون رو به نشانه فهمیدن درس، تکون می‌دن.
روزت مبارک محمدرضای عزیز.

روزت مبارک، معلم مهربان و دوست داشتنی که صداقت و خلوص از پشت صفحه ی مانیتور هم منتقل می شود.

به نظرم معلم ها دو دستن اول اونایی که بهمون علم و فن خاصی رو یاد میدن و خیلی هم مدیونشونیم,اما دسته دوم درست فکر کردن و درست زندگی کردن رو یادمون میدن ,استاد شما برای من جز دسته دومید…
روزتون خیلی مبارک

سلام

روز معلم را به شما تبریک می‌گویم

یک خواهش داشتم حالا که نمایشگاه کتاب هست و همه یادمان افتاده که باید سنت نمایشگاه رفتن و کتاب خریدن و در کتابخانه گذاشتن را به جا بیاوریم 🙂

لطفاً چند تا کتاب خواندنی مفید معرفی کنید (اگر امکانش هست فارسی باشه)

ممنونم

“معلم کسی است که بدون کلاس شاگرد داشته باشد نه اینکه در کلاس حاضر شود”
پس روزتون مبارک معلم عزیز

نوکرتم محمدرضا
کاش من هم مثل تو بودم کاش

این بهتر است:
معلم بودن نباید برای کسب و کار باشد.

سلام
این دو بیتی (فکر میکنم ار اشعار استاد هاشم شکوهی باشه) تقدیم به معلم عزیزم:

بر آن کو علمت آموزد دعا کن کمی حق معلم را ادا کن
تو خود را گر ندانی عبد استاد برو چون و چرا با مرتضی کن

خدا روشکر شما به آرزوتون رسیده اید. قطعا نظر اهالی این خونه هم همین است.

امیدوارم تا آن زمانی که تمایل دارید عمری با عزت و سلامتی داشته باشید. اما به نظر من، شما معلم عاشق و بزرگ مردی هستید که تا به این زمان درک کرده ام و خوشحالم که در عصری پا به این دنیا گذاشته ام که اینچنین عاشقان وارسته ایی هنوز هستند و امید دارم راهتان سبز و شکوفاننده باشد.

امیدوارم در زندگی پربارتان همه ی انسانهایی که از لطف وجودتان مستفیذ شده اند چنان که بایسته است از شما تقدیر کنند و شما را آنچنان که لایقش هستید و دوست دارید ارج نهند.

پی نوشت: می دانم یک معلم تنها خواسته اش این است که شاگردانش سخنانش را به جان بشنوند و روزی آن را به کار گیرند.
تمامی این کلمات از قلب و جان است و ذره ایی تملق در آن نیست.
تنها بضاعت من در مقابل تلاش و همت شما معلم گرانقدر همین جملات است.

هر آنچه که می خواهید از خداوند برایتان آرزو دارم.

معلم بودی ، هستی و خواهی ماند برای همیشه