سزار هیدالگو (César Hidalgo) کتابی دارد با عنوانِ چرا اطلاعات رشد می‌کند (Why Information Grows).
این کتاب می‌تواند برای علاقه‌مندان به مبانی نظریه اطلاعات (به زبان بسیار ساده) و نیز کسانی که به درک بهتر سیستم های پیچیده علاقه دارند، بسیار آموزنده و جذاب باشد.
تلاش و کوشش او برای ساده کردن مطلبی که هم در اسم و هم در محتوا، پیچیده است، ستودنی است.
هیدالگو در شیلی متولد شده و اصالتاً شیلیایی است. شیلی کشوری است که بر پایه‌ی فروش منابع زیرزمینی اداره می‌شود و از این رو، حرف‌ها و دیدگاه‌هایش برای ما چندان ناآشنا نیست.
او در بخشی از کتاب بحثی مطرح می‌کند که من مضمون آن را – صرفاً بر اساس آن‌چه در ذهنم مانده – نقل می‌کنم:
Apple به عنوان میوه‌ای که می‌خوریم، و Apple به عنوان محصول دیجیتالی که می‌خریم، تفاوت‌های بسیاری دارد.
یکی از تفاوت‌های بنیادین دو Apple در این است که یکی ابتدا در بیرون ذهن انسان وجود داشته و سپس – با مشاهده و تجربه – به ذهن انسان راه یافته است؛ اما دیگری ابتدا در ذهن انسان وجود داشته و سپس به بیرون راه پیدا کرده است.
سیزار هیدالگو تعبیرِ Crystallized Information را برای محصولات ساخت انسان به‌کار می‌برد. اطلاعاتی که ابتدا در ذهن وجود داشته و سپس در قالب یک محصول فیزیکی، متبلور (یا متجلی) شده است.
او کشورهای جهان را در یک طیف قرار می‌دهد:
- در یک سمت طیف، برخی کشورها، اتم‌ها و مولکول‌های سامان نیافته (مواد اولیه‌ی زیر زمینی) را دریافت کرده و اطلاعات متبلور شده را می‌فروشند.
- در سمت دیگر کشورهایی هستند که مولکول‌ها و اتم‌هایی را که زیر پای خود و در قلمرو جغرافیایی خود یافته‌اند، “گرو” می‌گیرند و صرفاً در ازاء دریافت اطلاعات متبلور شده (یا پول که ابزاری برای خرید آن محصولات است) آن گروگان‌ها را به تدریج آزاد می‌کنند.
هر کشور و اقتصادی، در جایی از طیف گروگان‌گیر و تولیدکننده قرار می‌گیرد.
البته اسم‌های زیبا و یوفمیستی بسیاری نیز برای این تقسیم‌بندی تلخ اما واقعی وجود داشته و دارد.
آخرین دیدگاه