یاد فیلم آقای هالو داریوش مهرجویی به خیر.

شاید بار علمی آنچنانی مثل فایل های منتشر شده قبلی نداشته باشه اما بار معنوی خوبی داشت.
و اینکه این باور رو بیشتر بهم قبولوند که یه شخص احساسی و معنوی هم میتونه یه کارآفرین خوب باشه نه فقط اشخاص زئوسی و بی احساس.

محمد رضا نمیدونی چقدر دلم برای سادگی زیبای آدمهایی مثل نورمحمد تنگ شده
دلم گرفت وقتی یه نگاهی به زندگی خودم و آدمهای دور وبرم انداختم و دیدم چقدر از این سادگی ها فاصله گرقتیم …
و چقدر خوشحال شدم وقتی دیدم هنوز آدمهایی مثل آقای پلخوابی هستن که نذارن نگاه ساده و زیبای نورمحمد پیر به زندگی و سایر آدمها تبدیل به نگاه پیچیده ی … ما یشه
وافعاً رندگی یه کم قابل تحمل تر میشه برام وفتی میبینم که آدمهایی مثل نور محمد هنوز هستن که انقدر ساده و بی آلایش زندگی میکنن
بابت این فایل فوق العاده ازت خیلی ممنونم

دست مریزاد
توفیقاتتون روز افرون

با‏ ‏انکه‏ ‏از‏ ‏وی‏ ‏غایبم‏ ‏وز‏ ‏می‏ ‏چو‏ ‏حافظ‏ ‏تایبم
در‏ ‏مجلس‏ ‏روحانیان‏ ‏گه‏ ‏گاه‏ ‏جامی‏ ‏‏ ‏‏ ‏می‏ ‏زنم

فوق ده بود.اشکم درومد.چقدر این آقای پلخابی باهوش و شجاع و خوش قلبه.این ۳ صفت همگی باید باشه در یه کار خیر تا به نتیجه برسه.بارها شده آدم نیت خیری داشته اما فکرش به جایی قد نمیده.هنوزم دارم اشک میریزم.از عظمت این آدم و خدا هم به جا به کسب و کارش رونق داده.

فایل رو گوش دادم.
گویا آقای پلوخوابی و پوراکبر کاملا مکمل هم هستند.
نکته سنجی و ریزبینی آقای پوراکبر در مورد کسب و کار تو جاده برام واقعا آموزنده بود
ای کاش این امکان وجود داشت که مطلب بیشتری رو در مورد کسب وکار تو جاده میگفتید و زمان بیشتری رو به این بخش از گفتگو اختصاص میدادید.
اگر امکان دارد ،دوست دارم از آقای پوراکبر در مورد نحوه برخورد با مشتری و مشتری مداری تو کسب وکارهای جاده بدونم.
چون طبیعتا مشترهای تو جاده،مشتری هر روز نیستند و مطمئنا نحوه مشتری مداری و نحوه برخورد با مشتری در جاده هم سبک و سیاق خودش رو داره،ازگه در این زمینه هم تجربیاتتون رو به ما بگید.خوشحال میشیم.
قصه نور محمد هم حس و حال و فضای عجیبی داشت.

خیلی جالب بود واقعا دوست داشتم بدونم دهاتی چه جوری دهاتی شده ممنون آقای شعبانعلی به خاطر انتخاب خوبتون

با تشکر از مهندس شعبانعلی بابت این فایل.
واقعا لذت بردم. و تشکر میکنم از آقای پور اکبر عزیز که موجب گسترش این مجموعه شدند و نقطه نظراتشان در رابطه با اجرای این پروژه و بستر سازی آن بسیار برایم جالب بود . حقیقتا ایشان و آقای پلخابی عزیز مکمل هم بوده و در کنار هم چنین مجموعه ای پابرجاست..

با سلام و امتنان از تلاشی که در جهت خودباور کردن جوانهای این مرز و بوم میکنید
مصاحبه بسیار عالی بود.
خیلی خوبه که تمام تجربیات موفقیت فردی و اجتماعی که بدون هیچ پشتوانه ای غیر از تلاش انسان ها بدست اومدن نتیجه رسیدن به یه باور درسته و اون هم محبت ورزیدن و تعهد داشتن به انسان های دیگره، هر وقت انسان شان و کرامت و عزت خودش رو نه در بچنگ آوردن پول از دیگران بلکه در ارائه حداکثری آنچه در توانش هست به اونها میبینه، ثروت هم خودش به دنبالش میاد بدون اینکه اینهمه زحمت بخاطر قاپیدن پول مردم متحمل بشه
داستان هایی که روایت شد داستان هایی است که در طول تاریخ تکرار و تکرار شدند و در نهایت شادمانی و زندگی آرام ازان کسانی است که همین رو برای انسان های دیگر هم آرزو دارند
موفق و پیروز باشید

ممنون که هستید، که از بزرگی وخوبی ومحبت میگویید که صدای مهربانیتان می آید هنوز

بعد از فایل سهیل رضایی یکی از زیباترین فایل های رادیو مذاکره بود.چه آرامش خاصی در صدای آقای پلخوابی بود و غبطه خوردم به داستان گویی زیباشون.البته جا داره از تدوین موزون فایل موسیقی های دلنشین و فضاسازی که در آن به کار برده شده هم تشکر کرد.
سپاسگزارم

اول: عذرخواهی آقای پلخوابی…! اعتراف میکنم اولین تصویر ذهنی که با دیدن تصویرتون (قبل از گوش دادن به فایل) توو ذهنم شکل گرفت اشتباه بود. باشد برای من که دیگر شکل دهنده تصویر ذهنی ام از افراد، «گفتار» و «اعمال» آنها باشد، نه اولین تصویر خوب یا بدشان!
دوم: ممنونم از کسی که این فایل رو تدوین کرده بود.برای من موسیقی حین گفتگو مثل فایل گفتگو با سهیل رضایی، فوق العاده و دلچسب بود…(یه نمونه اش اونجاییکه نورمحمد خبردار شد که چی شده و مث بچگی هاش شروع به گریه کرد…)
سوم: ” گفت: حقوقت چقده نور محمد؟ گفت: ۲۱۶ هزار تومن. گفت: چرااااا؟! گفت: « حقوق » همینقده.” عاشق این قناعتتونم.
چهارم:
دمــت گـــرم آقا ایزد پلخوابی؛ دمت گرم…

ممنون استاد عزیز،فقط یه جمله بگم(((حالمو خوب کردی)))

با تیکه دوم فایل تنها کاری که میشد کرد این بود که اشک بریزی و به همه رمان های تلخی که در نوجوانی ات خواندی ، فکر کنی. به واقعیتی که در هر روزهای ما و هموطنانمان هست…
زنده باشی محمدرضای عزیزم

من تا اینجای کار که گوش دادم ، کامنتمو بنویسم یادم نره.
یه چیزی که جالب بود اینکه این دو نفر با هم اصلا تارف نداشتن ، مخصوصا محمدرضا. جالب بود.
منشی که آقای پلخوابی داشتند ، یه جورایی مث معلما بودند. میشد احساس کرد ادمی نیست که اهل دریغ کردن باشه و نوع احترامی که در کلام محمدرضا بود خیلی قشنگ بود. همینطور یاد حرف خودتون افتادم که در انتخاب کلماتتون دقت کنید.

سلام. محمدرضا وقتی نام فایل را دیدم یک خنده از سر شوق کردم و گفتم ببین این بار رفته سراغ خود خود مردم، به قول معروف اصل جنس.بعد دیدم نه باز هم یک انسان موفق در عرصه کسب و کار، یک هموطن نازنین که در هوای پاک البرز فکری نو را تجربه کرده.
میدانی ذوق و شوق اولم برای چی بود؟
برای روزی لحظه شماری می کنم که بروی سراغ آن پیرمرد هیزم شکن در جنگل های سرد و برفی گرگان،
آن پیرزن مهربان که بر سر تنور نان می پزد،
آن کودک روستائی که در چادر درس می خواند و رویایش معلمی کودکان روستاست،
آن مردان سیه چرده هنگام ،که به دنبال صید مروارید دل به دریا می زنند ،
و خیلی زنان و مردانی که هیچ کجا نام و نشانی از آنها نیست! آرام می آیند، دنیا را برای دیگران شاد و لذت بخش می کنند و در یک غروب تلخ، آرام و پرغرور برای همیشه می روند.
می دانم یک روز میروی
تو خوبتر از آنی که آنها را نبینی…
.
.
.
راجع به فایل نظری ندارم ، چون هنوز گوش نکردم! دلیل: هیجان والیبال و دیگر هیچ ( ;

درود بر محمدرضای نازنین
گاهی از اوقات احساس میکنم من و شاید خیلی های دیگه از ارائه دیدگاه به هر دلیلی صرف نظر کنند
یا از ابراز احساسات،ارائه نظر در مورد با یک رویداد،که بنظرم حتما واکنش ما نسبت به رخدادهای مختلف
ایجاد تحولی شگرف خواهد کرد، از همین رو از شما و از جناب پلخوابی نازنین که صحبت هاشون من رو به یاد همکلامی با جناب حسابی (فرزند دکتر حسابی) می انداخت، سپاسگزارم، ایجاد اتفاقات خوب در هر جای وطن،طعم شیرینی دارد،به وسعت همه میهن مان.
همیشه شاد باشید و پرتلاش برای ثبت اتفاقات خوب

ایمیلتون رو که راجع به این فایل دیدم بی صبرانه منتظر گوش دادنش بودم! مرسی واقعا!

راستی شما کامنت های بخش انگلیسی رو کلا دیربه دیر چک می کنید؟ کامنت من چندین روزه که منتظرتاییده!

از آن فایلهای حال خوب کن بود مخصوصاً بیست دقیقه آخرش!
ترانه انتهای آن هم با حال و هوای آن متناسب بود!
فقط کاش بیشتر درباره کسب و کار صحبت میشد (مثلاً چند نکته که درباره مکانیابی گفتند جالب بود) البته همین هم غنیمت است ممنون

سلام
دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی————- زنهار بد مکن که نکرده است عاقلی
این پنج روزه مهلت ایام آدمی ————— آزار مردمان نکند جز مغفلی
…
درویش و پادشه نشنیدم که کرده اند———– بیرون از این دولقمه روزی تناولی
زان گنجهای نعمت و خروارهای مال———— با خویشتن به گور نبرند خردلی
….
“سعدی”

معلم عزیز، سلام
خیلی خوشحال شدم که پست این مطلب دیدم… چون منتظرش هم بودم و با تعریف هایی که شما داشتید مشتاق تر شدم زودتر گوش بدم…
از شما و دو دوست گرامی بسیار ممنونم

سلام محمدرضا جان. من هر کدوم از فایل های رادیو مذاکره رو تا الان فقط یک بار گوش داده ام. این به این معنا نیست که ارزش چند بار گوش دادن نداره. ابدا…به نظرم حرفای بزرگان رو باید شنید تا به شناختی در ذهن رسید اما برای فهمشون برای درکشون باید رفت تو دل ماجراهای زندگی.زیر و رو کنی هر چه که در دلش هست. اون موقع ست که می بینی چقدر حسات قوی ترند. شفاف تر می بینی، خوب تر می شنوی.عمیق تر فکر می کنی و در نهایت لایه های پنهان هر رویداد رو می بینی.این یه حال خوبه. و زمان مناسب برای بازگشت به همون فایل ها.یک بار دیگه گوش می دهی و…
راستی این پست باعث شد که رفتاری خارج از چهارچوب همیشگیم داشته باشم و از این بابت خوشحالم:) و در آخر ازت ممنونم برای همه اتفاق های زیبای این خونه