خدا رو شکر میکنم.شکر..چون جدیدا من در شعرهای آقای یزدانی..در کتابهای جدید هم هیچی نمیفهمم.در صورتی که بسیار کتاب میخونم.واز این بابت شاکرم که شما جواب من را دادید..ای کاش همه مثل شما بودند.وراحت وبی پرده صحبت میکردند..ولذت میبرم وقتی هر شنبه ایمل های شما رو میخونم..عالیه..موفق باشید خدارو شکر که شماها در ایران موندید.

منم از طرفدارای قدیمیشم ولی دو تا آلبوم اخیرش ضعیف بوده، چون همکارای ضعیفی داشته
قبلا با یغما گلرویی و کارن همایونفر کار می کرد و الان …

دستان تو برایم…در کنج سر زندان
پیچیده لای شالی…جبران خلیل جبران

چند سالی هست که ترانه میگم و عاشق کارای یغما گلرویی ام اما حتی یغما هم میون ترانه هاش سالاد کلمات داره،این نوع ایده های بدون تصویر شنونده آهنگ یا خواننده ی ترانه رو خسته میکنه…ترکیب ها فقط یکبار شنیدنش جالبه اما حرفهای مصور هیچوقت از یاد آدمها نمیرن.
گفتن سالاد کلمات هم تخصص میخواد،اشعار سیاوش قمیشی و جنتی عطایی هم سالاد فصل دارند ولی طعمشون متفاوته….
مجموعه ای از ترانه های تکون دهنده دارم که از ترس احمقانه بودنشون هیچوقت جرات چاپشون رو نداشتم،
بدون ایده و خلاقییت هیچ اثری موندگار نمیشه

آی گفتی مهندس!
اگه بگی نمیفهمم میگن تو عوامی
میگن نوشته من براى همه نبوده

سلام محمدرضای عزیز
میخواستم از این فضا استفاده کنم و بگم از سخنرانیت تو پنل ماشین استارت آپ ناب (برج میلاد) خیلی لذت بردم
اولین باری بود که از نزدیک به حرفات گوش میدادم، راستش خیلی حس خوبیه که آدم اتفاقی اسم معلم دوست داشتنی خودشو تو لیست سخنرانهای یه همایش ببینه
به امید دیدار دوباره
پ ن: عکسی هم که انداختیم تو viber فرستادم

سلام اگر با خودخواهی اینجا پیام میذارم منو ببخشید.من دنبال کتاب یا منبعی درباره باورها هستم اگر بتونید کمکم کنید ممنون میشم.مرسی از بودنتون

این یادداشت در مورد جمله ها و ترانه های خوش صورت بی ریشه است. نقدی بر بعضی ترانه های آلبوم رضا یزدانی به بهانه رشد نوع خاصی از ادبیات روشنفکرنمایانانه! ولی بی محتوا. چون بحث در مورد ترانه است میخواهم فرصت را غنیمت شمرده و به دوستان پیشنهاد بدم ترانه های سروده شده توسط اردلان سرفراز را مطالعه کنند (کتاب هاش در اینترنت و کتابخانه ها موجود است – هر چند چاپ مجدد رسمی نداره) در این ترانه ها که اکثرا جزو بهترین های تاریخ خموسیقی ایران هستد هرگز از این ادکلن زدن ها و امثال آن مشاهده نمی کنید، واژه ها آنقدر ساده هستند که حتی بچه دبستانی هم میتونه بفهمه و از طرفی اینقدر شاعرانه کنار هم قرار گرفتن که همه احساس های ترانه سرا را به زیباترین و عمیق ترین شکل ممکن انتقال میدن. خودش میگوید زندگی ام را شعر کرده ام و شعرهایم را زندگی.

هر چند نظرم زیاد به نوشته مرتبط نبود ولی بر اساس اجازه ای که قبلا محمدرضا داده چیزهایی که برای خودم ارزشمند و مهمه رو سعی میکنم اینجا بنویسم. سلیقه ترانه من با این شخص ساخته شد همچنان که سلیقه شعری ام با حافظ.

متاسفانه خواننده ها و شعرا خیلی افسرده بنظر می رسند. من مدتهاست موسیقی بدون کلام گوش می کنم. تجربه خوبیه و هر بار که به یک قطعه موسیقی گوش میکنم فکرم آزادانه پرواز میکنه و درگیر قالب تحمیلی کلمات شاعر نمیشه.من به موسیقی نیاز دارم و آرامشی که از هارمونی نت ها نصیب روح و جانم میشه بی نظیره
باتشکر

سلام
ممنونم ازت محمدرضا که دایره افکار ما رو در هر زمینه ای به این خوبی بسط میدی
شعر پیکان قراضه رو از سایت بییپ تونز دانلود کردم خیلی بهم چسبید
درضمین جا دارد از سایت بییپ تونز بگم که: چند ماهی عضوی شدم. کتاب شیوه های رهبری برای نسل جدید (استیو جابز)به آدرس http://beeptunes.com/album/14573236 را حتما گوش کنید خیلی آموزنده است.

نقل قول نوشته بود “باید افکار خودم را برای خودم نگه دارم” به جبر کلمه «باید» و لطافت قسمت دوم جمله فکر می‌کنم که چشمم به این نظر میوفته “کف افکارمو موکت کردم / تا صدای سَرم نره بیرون” . بسیار بلند خنده‌ام میگره و به هرچی فکر می‌کردم با این تعبیر به هم می‌ریزه … .
البته قبول دارم که بی‌ربط بودن همه کلمات و جملات به یک اندازه نیست. اما نفهیمدن همه‌ی این جملات به یک اندازه برای من گاهی خنده‌داره و گاهی سَردَرد آور !

سلام محمد رضای شعبانعلی عزیز،
امشب بعد از حدود ۲۲ ماه که به طور مداوم سر به وبسایت، نوشته هات و همینطور مطالب متمم میزنم برای بار سوم به گمونم تصمیم گرفتم بنویسم. نیم ساعتی وقت گرفت تا اولین نوشته هایی که ازت خوندم و از اون به بعد پیگیر خوندنشون بودم رو پیدا کردم. مربوط میشه به ۱۶ اردیبهشت ۹۲ ” شیر و ر.باه…” از این جهت دقیق رفتم دنبالش که بگم با نوع نگاه و نوشتارت آشنام و بدون شک قدرت بیان و تحریرت.
خوب یادم میاد اون زمان چه حال و اتفاقاتی برام افتاده بود، شکست در یک شراکت کاری و مسایل حاشیه ای که بگذریم.

اما اصل چیزی که منو ترغیب کرد امشب بنویسم به طور خلاصه و مستقیم ” تاثیر قدرت کلام تو ” بود. میتونم بگم بیشتر نظرات دوستانی که اینجا میان و چیزی به یادگار میذارن رو خوندم، میخوام بدونی و بدونن که احترام فوق العاده زیادی برای همه قائلم و میدونم خیلی از اونها آدم صاحب فکر و نظری هستن و در تمام طول این مدت تحسین کردم، تو و همه آدمایی که میان و میمونن و درگیر میکنن خودشونو.

قدرت کلام تو چیزیه که تو ذهن من در کنار همه صفات خوبی که میاد ، لغت خطرناک هم کنارش میاد، که جدای از تسلط تو بر کلام و قلم به قدرت تجزیه و تحلیل قویت بر میگرده و شکر خدا که روشنگری و منصف.

بذار تجربه شخصی خودمو از خوندن این متن بگم ، اول اینکه نگاهتو میفهمم و من هم قبول دارم مخصوصا ۲جمله آخر از متنت که چکیده است.
و به اعتبار همین چکیده اجازه میخوام بگم سالاد کلمات متفاوته برای ما، من کلمات موزیکی که رضا یزدانی خونده رو اینجا دیدم و با اونا ارتباط برقرار کردم حسی شبیه دیدن نقاشیهای سالوادور دالی و به لطف شما روبرتو گونسال وز به من میده اما با اون مثال وسط متن و خیلی مطالب دیگه به هیچ عنوان ارتباط برقرار نمیکنم. از ارتباط منظورم فهم هم هست.
و در عین حال بیشتر از این چیزی نمیگم چون دلنوشته است و برای من دوست داشتنی.

اما سربسته بگم نظرمو، چیزی که به قدرت کلامت بر میگرده اینه که از همون ابتدا که متنتو خوندم می شد حدس بزنم بعد از پایان متنت چه خواهد آمد.
و تو اگر از اون” بهانه” برای تعریف و توضیح استفاده کرده بودی در ادامه حرفهایی متفاوت می آمد.

سلام دوباره ..
مطالعه این متن به من جرات داد که در مقابل سالاد کلمات بگم چیزی از این سالاد متوجه نشدم .. از این بابت ممنونم ..

من اعتراف مي كنم.. . بعضي وقتا اين دسته موضوعات رو توي فضاي مجازي به عنوان سرگرمي مي خونم … ولي تا حالا روشون فكر نكرده بودم راستش… فقط لحظه اي بوده…. 🙂
به نكته ي جالبي اشاره كردين….ممنون