سلام محمدرضای عزیز

من همون رعیت زاده ی رعیت زاده ی رعیت زاده ام. 

بزارید منم از یه سالزبورگ دیگه و از رعیتی های قدیمیِ دور و برم براتون قصه بگم.

راستشو بخواید خیلی وقت پیش، ما رعیت زاده ها یه منافع داشتیم که دست سالزبورگی ها بود. ولی خوب سالزبورگی ها به جای اینکه هوای ما رعیت زاده هارو داشته باشن یا باهاش عیش و نوش میکردن و به خودشون میرسیدن، یا هم میدادنش به دست همسایه های غربی و غربی‌ترشون!

خوشبختانه ما رعیتی ها تونستیم توی چهل و اندی سال پیش، دست سالزبورگی ها رو از منافعمون کوتاه کنیم، اما یه عده از سالزبورگی های منفعت طلب و خیلی زرنگ ، وقتی دیدن اوضاع براشون خیت شده ، قبل از لو رفتنشون یا فرار کردن و در رفتند یا  هم رنگ عوض کردن و به ظاهر رعیتی شدن ؛ حالا هم در لباس رعیت جنایت میکنن و میگن کار خودِ رعیتی هاست و هنوز که هنوزه دارن بخاطر کوتاه شدن دستشون از قدرت ؛دنبال تلافی کردن هستن. 

متاسفانه چون ما رعیتی ها هم معمولا آدمای ساده و مهربونی بودیم سریع گولشونو خوردیم و خیلی از مناصب کوچیک و بزرگ رو هم متاسفانه تقدیمشون کردیم.

سالزبورگی ها خیلی زرنگ بودن، هر سری یه لباس میپوشیدن، یه بار لباس آزادی ، یه بار لباس توسعه و یه بار لباس غیره وغیره،کلا خیلی توی لباس عوض کردن استاد بودن. برای جریان شناسی سالزبورگی های لباس عوض کن، نیازه از بزرگترای ما رعیت زاده ها بپرسین، اونا بیشتر اطلاع دارن و میتونن بیشتر راهنمایی کنن.

اما  اینروزا سالزبورگی ها با شیپورچی های فراوون اومدن و دارن جای جلاد و مظلوم رو عوض میکنن. البته با کمک یه سری سالزبورگی ها که قبلا فرار کرده بودن به همون همسایه های غربی و غربی تر ! فقط اینجا تقصیر ما رعیتی ها بود یه خرده دیرتر با قدرت شیپور آشنا شدیم. هرچند که فکر میکنم محمدرضای عزیز ما جنگِ شیپورچی هارو قبول نداره. ایرادی نداره، شاید منم بعدا بیخیال شیپور و شیپورچی شدم:)

ولی خوب بعید میدونم دیگه رعیتی ها به سالزبورگی ها تسلیم بشن.

محمدرضای عزیزم اگه یه بار دیگه تشریف بردین سالزبورگ به رعیتی ها بگین حواستون به لباس عوض کن ها باشه.

خیلی مخلصم

درود، وقت به شادی

بردگانی که از تفکر سیستمی بهره نبرند و بیش از اسارت تن، گرفتار بردگی ذهن باشند، سرنوشت‌شان، ماندن همیشگی در زندان حقارت است. بردگان چون به  نمایش روی دیوار قلعه ایمان آوردند، به آسانی از هدف خود دست شستند. هیچ پرسشی در باره روایت گاو قلعه نشینان  نپرسیدند. شک نکردند. برده بودند، بیش از آن که خود بفهمند. البته آنقدر هم خوش شانس نبودند، که فرصت زندگی در دهکده جهانی را تجربه کنند. اینترنت فرصت مواجه با حقیقت را به موقع برای آنها فراهم کند. اسب‌های تروا کارکردشان کم باشد.بلوف و  دروغ زود رسوا شود.

این گاوها شبیه آمارهای اقتصادیه که از صدا و سیما پخش میشه و نشون میده که همه چی عالیه