با متمم تا عید نوروز – گام اول

یاد برنامه های کنکور افتادم.

خیلی عالیه
آقای شعبانعلی من شنبه ها با خواندن پیام هفتگی انرژی دوباره می گیرم و دقیقا زمانی که مسئله ای ذهنم را درگیر کرده جوابش را در پیام های شما می یابم
و این بار دقیقا مصداق جانا سخن از زبان ما می گویی بود
امیدوارم تا پایان این سی گام با شما همراه باشم

واقعا مشتاقم ببینم که ادامه این بحث به کجا میرسه.

اتفاقا من دارم موضوع جدیدی رو امتحان می کنم بلکه به این روش یه مقدار نزدیک تر به برنامه هایی که می ریزم حرکت کنم، گرچه معتقدم چیزی که حرف اول و آخر رو در اجرای هر برنامه ای میزنه انگیزه است ( صرفا تجربه شخصیه البته )
یه موضوعی که تو برنامه ریزی معمولا آزار دهنده میشه اینه که وقتی حجم کار رو می بینیم یهو می ترسیم و فقط با دیدن اون حجم خسته میشیم ( توی صحبت محمدرضا و سهیل رضایی خیلی خوب به این موضوع اشاره کردن ) برای همین تصمیم گرفتم وقتی تسک های یک پروژه رو خرد می کنم روزی حداقل یک تسک رو انجام بدم. در کل فعلا سیاستم اجرای حداقلیه، شاید اینجوری یواش یواش بتونم حجم کارام رو بالاتر ببرم.
عذر می خوام اگه یه مقدار بی ربط بود به بحث ! :))

محمد رضای عزیز سلام
امیدوارم با این سی گامی که قرار است اینجا مطرح بشه سال خوبی رو شروع کنم…چرا که من هرسال روز اول فروردین با یه اندوه و حسرتی سال جدیدمو شروع میکنم
امروز 19 دی ماه سالروزه تولدمه
وقتی یکی از دوستام به من تبریک گفت و از من پرسید خوشحالی؟دلم گرفت…حسرت روزهایی که بی برنامه گذشت رو خوردم
حسرت روزهایی که میتونستم بهترین استفاده هارو داشته باشم
امروز که اومدم خونه و سراغ متمم و روزنوشته …خوشحال شدم لااقل با شما و گروه خوبتون آشنا شدم و امیدوار هستم با مطالعه مطالب و انجام تمرینها تغییراتی در زندگی ایجاد کنم

سلام
خواستم فقط بدونم چرا70؟ مثلا چرا یه عدد دیگه نه!
البته فقط یه کنجکاویه از این جنس که آیا انتخاب خود عدد 70 هم دلیل خاصی داره یا نه؟ یا این که فقط یه شروع باشه و این که یه تعهدی ایجاد کنه که اولین قدم رو برداریم؟

سلام بر استاد عزیز
مثل همیشه کاربردی، ساده و پرمحتوا
بی صبرانه منتظر مطالب گام به گام شما هستم

اولین کاری که کردم تعداد رد پاها رو شمردم که خیالم راحت بشه 30 تا هست :))
منم هستم

متن بالا رو که دیدم انگار یه بارقه امیدی تو زندگیم روشن شد. خیلی لذت بردم از اینکه نظرات بکر و عملی خودتون رو در اختیار مخاطبین قرار می دید. شما حتی روزنوشته هاتون هم عملی و به درد بخوره.
امیدوارم راهتان مستدام باشه.

سلام محمد رضا جان
یه خواهش دارم ممنون میشم در این مطالبی که با متمم تا عید نوروز می خواهی بنویسی یک کمی هم از روش و نحوه کسب و کار و پول بدست اوردن بنویسی روشهای درست و با اخلاقی را معرفی کنی که بتوان هم برای خودمان و هم برای دیگران پول بدست بیاورد.
در هر سایتی درمورد جادوی کسب پول یا راز بهترین ثروتمند شدن را می نویسند صحبت از بیل گیتس و زاکربرگر می زنند و هزار شخص را میگویند من انسان معمولی در خانواده معمولی و در شهر و کشور معمولی و شاید هم کمتر بزرگ شدم نمیتوان گفت چون فلان شخص در فلان حرفه ثروتمند شد پس من هم در همان فلان حرفه موفق می شود یادم میاید پدرم میگوفت برو مهندسی مکانیک بخون بعد از ناسا میان میبرنت من مکانیک خوندم ولی با کلی گشتن و مصاحبه رفتن و مهارتی که کسب کردم در یه کارگاه خصوصی مشغول شدم که مو را از ماست جدا میکند.
قطعا شما که مکانیک خوندی درک میکنی و سن و سال شما هم خیلی بیشتر از من است مخصوصا وقتی یه نقشه ای از قطعه ای را می کشم و درهمان حین صاحب کارخونه با ان شکم کنده اش می اید نقشه های من را می بیند و با لحنی کنه امیز و تمسخر امیز می گوید به به مهندس چه نقاشی قشنگی می کشی می گوید و می رود و من با خود میگوید من چرا باید برای این اقا نقاشی بکشیم و او که نمیتواند تشخیص دهد نقاشی چیست و قطعه چیست . درست است که من طراحی حرفه ای مانند خارجی ها هم نمیکنم خب ان خارجی ها نقاش را در جای نقاش استفاده می کنند و طراح را جای درست در طراحی و نقشه کشی را در جای درست نقشه کشی و معمار در جای درست در معماری می گمارند پیش خودم گفتم خب اگه او به نقاش نیاز داشت چرا مکانیک استخدام کرد می رفت یه نقاش را می اورد و یه نقاشی از شکم گنده اش می کشید شاید بیشتر میتوانست پول بدست بیاورد تا از تولید قطعات خودرو .
من به او خورده نمی گیرم و ناراحت نمی شوم چون هرکس به اندازه فهم و درک خودش صحبت می کند.
شاید بهتر باشد من بروم تا راحت تر بتواند نقاش استخدام کند.

سلام

الان برای دومین بار این مطلب رو خوندم. این مسئله یادم افتاد که پارسال برای نوروز فایل گفت و گوهای دشوار رو هدیه گرفتیم ، هدیه ای ارزشمند و بسیار کاربردی.
ظاهرا امسال زودتر از تحویل سال هدیه می گیریم و این مطلب و این برنامه ریزی نه تنها 70 روز باقی مانده رو به خوبی میسازه بلکه لحظه ی تحویل سال رو هم متفاوت میکنه.

خوشحالم. هم به خاطر این برنامه – که مطمئنم تاثیرگذار خواهد بود – و هم به خاطر عضویت در متمم.

بی صبرانه منتظر قدم های بعدی هستم. شاد و سلامت باشید

من هم مثل خیلی از دوستان با دیدن تیتر روز نوشته ذوق زده شدم. این پیشنهاد خیلی عالی هستش. هدفی را برای خودم تعیین کردم و مادرم هم یک هدفی را برای خودش تعیین کرد. سپاس.

سلام، این اولین باری هست که بعد از 6 سال که باهات آشنا شدم میخام به خودم اجازه بدم و به اسم کوچیک صدات کنم. هرچند که همیشه توی کلاسا خودت دوست داشتی به اسم کوچیک صدا زده بشی. فقط میخوام بگم:
“دوست دارم محمدرضا”
خدا حفظت کنه مرد دوست داشتنی

ممنون از این پیشنهاد خوبتون، فقط خواهشم اینه بر خلاف نظر دوستمون نازنین خانم بی خیال این شبکه های اجتماعی بشین

سلام
محمدرضای عزیز میخوام اینجا یه اعترافی کنم و اون اینکه،یکی از مسائل اساسی من شده متمم.نمیدونم چرا نمیتونم گام به گام جلو برم و تمرینارو حل کنم.حس میکنم حضورم تو متمم فرسایشیه.امیدوارم این سلسله مطالب کمک کنه تا این موضوع برطرف بشه.

سلام وقت بخیر
حوالی دوهفته ست با گوش کردن فایل نقطه شروع ،به یه سری اهداف که تا پایان سال محقق بشه فکرکردم و شروع به انجام، بسیار خوشحالم که دراین راه همراه شما خواهم بود

سلام.
آقای شعبانعلی یه چیزی حس من رو کمی در مورد روزنوشته ها بد کرده اونم این هست که مباحثی مطرح میشن اما بعدش که فضای بحث و گفت و گو پیش میاد تموم میشن مثلا بحث گوسفندنگری!الان دوستان کلی اون جا کامنت بی جواب دارن!و با توجه به اینکه اکثر تعامل ها با شماست و من کاملا قبول دارم که شما وقت ندارین به هر نوشته ای که اولش میگه سلام آقای شعبانعلی جواب بدین!اما میخواستم ازتون بخواهم که اگر صلاح میدونید موضوعات در جریان رو در یه حداقلی قرار بدین که فضای بحث و گفت و گو باز بمونه نه اینکه صرفا یه جرقه بزنه!مثلا بحث گوسفند نگری در ذهن من یه جرقه زد! اما وقتی با یه سری مشکلات درش مواجه شدم و‌ خواستم روش کار کنم و استفاده اما متاسفانه فضای بحث روی اون موضوع و کاربرد هاش و مشکلاتش بسته شده تقریبا! ذهن من هم درگیر بود ولی دیگه این بحث و گفت و گو متوقف شد سر اون موضوع و …
البته به من ربطی نداره این موضوع و خوب شما هم گفتید آدم برای راضی کردن مخاطب گاهی خودش پسرفت میکنه و شاید اینجا هم باید حرف من رو در نظر نگیرید!اما من فکر میکنم که آیا صرفا بهتر نیست که موضوعات در جریان تو روزنوشته ها یکمی کمتر باشن تا واقعا بشه لااقل یه مورد دو مورد رو عمیق و درست بحث کرد؟
در نهایت جسارت من رو ببخشید.روز نوشته ها هر جوری باشه باز هم بودش خیلی بهتر از نبودشه و من همیشه از آشنا شدن با سایت شما خوشحال بودم اما فکر کردم جای پیشرفت داره و وظیفه خودم میدونم که اگر ایده ای برای بهتر شدنش دارم اعلام کنم.

سلام
این طرح قدم ها که زیر پست گذاشتید فوق العادست،حس خوبی به آدم میده،بی صبرانه منتظر مطالب بعدی هستم و آماده ی طی کردن این قدم ها به همراه بقیه دوستان عزیز متممی،ممنون از زحمات شما

سلام. مرسی. فوق العاده است.
اجازه می خوام ازتون که همزمان بتونیم این پستها رو هم توی فضای مجازی و گروههای تلگرام پخش کنیم. البته با رفرنس دادن به اینجا و متمم. فکر می کنم بعضی از دوستاانم به این موضوع نیاز شدید دارند.
مرسی.

واقعا با این مشکل بزرگ رو به رو می شوم. و هر سال انرژی و اعتماد به نفس کمتری برای برنامه ریزی نسبت به سال گذشته دارم.
هر بار دیدن حجم کارهای کوچک و بزرگ از دست رفته، اهدافی که با انگیزه شروع و نیمه سال لا به لای روزهای تکراری گم می شوند، بدترین تلخی روزهای آینده است…
ممنونم محمدرضای عزیز

يكي از مهمترين چيزهايي كه ما را از ركود خارج مينمايد توليد انگيزه فردي است/ ( لطفا راجع بهش بيشتر بنويسيد.)
سپس برنامه ريزي و …./
در نهايت ترقي توليد ملي…/.

سلام محمد رضا جان
تا امشب به خاطر علاقه به حرف های تو که اثر مثبتی تو زندگیم داشت ،روزنوشته ها رو میخوندم ، فایل های صوتی و تصویری که می ذاشتی رو میشنیدم و میدیدم و عضو متمم بودم.اما از امشب تصمیم میگیرم اثر اموزش هات رو
تو روند زندگیم کم کم جاری کنم و رفتارم رو تغییر بدم .
نمیدونم چرا اینو مینویسم ،اما میگم چون کلی فکر کردم
تو یه معلمی و مثل یه راهنما راه رو نشون میدی و مت تا الان به راهنما زل زده بودم.
یکی از تصمیم هام از امشب اینه که هیچ درسی از علاقه هام تو متمم رو نخونم مگر اینکه بعدش تحقیق کنم و کامنت بزارم تا کاملا بفهم.

سپاسگزارم محمدرضای عزیز این روزها من شروع به کاری کردم که اگه درس های متمم یا فایل های صوتی شما برای تغییر مدل ذهنی من نبود شاید هیچ گاه این اتفاق نمی افتادودر کنار شما ومتمم سهیل رضایی عزیز.