میگویند یادگیری، یعنی ارتباط مطالب جدید با دانسته های قبلی. همه ما به همین شیوه یاد میگیریم. وقتی میخواهند به ما ارزش زمان را بیاموزند میگویند که: «زمان مثل پول است». شاید زمان مستقیماً و به سرعت به پول تبدیل نشود. اما این تشبیه به ما می آموزد که در مورد زمان و خرج کردن آن با احتیاط بیشتری برخورد کنیم. همچنین به ما یادآوری میکند که «زمان» را نیز مانند «پول» میتوانیم سرمایه گذاری کنیم و اگر درست سرمایه گذاری کنیم میتوانیم سود خوبی نیز به دست آوریم. همچنین این تشبیه به ما یادآوری میکند که زمان را نیز مانند پول میتوان به «بهترین شکل» یا «بدترین شکل» هزینه کرد.
یادگیری در عمیق ترین شکل خود، از طریق تشبیه و استعاره در ذهن ما انسانها شکل میگیرد. یکی از شیوه های تقلید از انسانهای موفق، توجه به استعاره های ذهنی آنها در مورد زندگی و موفقیت است.
وارن بافت، بزرگترین سرمایه دار جهان، زمانی گفته بود: «زندگی مانند یک سوال چند گزینه ای است. از زمان امتحان به خاطر دارم که گاهی، بهتر است به جای نگاه کردن به گزینه ها و گیج شدن، وقت بیشتری را صرف فکر کردن به سوالها کنم».
همین استعاره ساده وارن بافت، به ما یادآوری میکند که گاه آنقدر در میان تصمیمهای روزمره گم میشویم که سوال اصلی زندگی را فراموش میکنیم.
شاید هم شنیده باشید اینشتین زندگی را به دوچرخه سواری تشبیه کرده است. در دوچرخه سواری، تعادل تنها تا زمانی حفظ میشود که رکاب بزنیم. هر زمان خطر از دست دادن تعادل را حس کنیم، تنها راه حل، بیشتر رکاب زدن است.
از این به بعد، گاه گاهی به انسانهای موفق سر میزنیم و تلاش میکنیم زندگی و موفقیت و کسب و کار را از دریچه چشمان آنان ببینیم.
نشریه سازمان مک کنزی که یکی از بزرگترین شرکتهای مشاوره در جهان است، در یکی از شماره های اخیر خود، مقاله ای تحت عنوان «استعاره هایی برای زندگی» منتشر کرد و کوشید دیدگاه انسانهای موفق در نقاط مختلف جهان را به شکل استعاره ای ساده و قابل فهم، طبقه بندی کند.
در این مقاله، گزارش شد که دو مدل ذهنی قالب در جهان وجود دارد. مدل ذهنی «شکارچی» و مدل ذهنی «کشاورز».
کسانی که در جاده موفقیت مانند یک شکارچی زندگی و حرکت میکنند، تمام لحظات زندگی خود را در پی «شکار» میگردند. همه چیز از دیدگاه آنان یا فرصت است یا تهدید. هر صدای نجوایی، هر درخشش نوری، هر مسیر تاریکی، میتواند در آنها امید یا ترس ایجاد کند.
شاید شکارچی بودن بد نباشد. شکارچی توانمند میداند که شب هنگام، شکار در دست به خانه بازخواهد گشت. بر در و دیوار خانه خود، پوست شکارها و شاخ گوزنها و دندان گرازها را نصب میکند و هر شب، در اندیشه شکار فردا میخوابد.
سختی زندگی شکارچی در این است که هر موجود زنده ای را یا شکار میداند یا شکارچی. اگر آن را شکار ببیند، تا دست یافتن بر آن و به چنگ کشیدن آن، آرامش را تجربه نخواهد کرد و اگر دیگری را شکارچی ببیند، سختی رقابت، طعم شیرین شکار را تلخ خواهد کرد.
این شکارچیان را در محیط کسب و کار دیده اید؟ تمام روز در پی تلاش و موفقیت و رشد و پیشرفت و پول. و دیوارهای اتاقشان پوشیده از مدارک و تقدیرنامه ها و نشانها.
هستند کسانی که در جاده موفقیت، مانند یک کشاورز زندگی میکنند. بذری میکارند و آرام مینشینند. میدانند روزی این بذر به میوه تبدیل خواهد شد. تا آن روز در انتظار میمانند. شاید هر از گاهی، آبی بر مزرعه بپاشند و خاک را سیراب کنند. شاید گاهی دستی بر سر و روی نهالها بکشند. اما هر چه باشد، آرامتر از شکارچی زندگی میکنند.
مردی را میشناختم که به آرامی و بی تنش کار میکرد. هر روز مثل روزهای قبل. او میگفت میدانم که وقتی بیست سال تجربه داشته باشم، میتوانم به تدریج کسب و کار جدیدی برای خودم آغاز کنم.
این مرد را بیشتر کشاورز میدانیم تا شکارچی. عموم مردم در یکی از این دو قفس ذهنی گرفتار میشوند. گروه نخست آنچنان دلمشغول رشد و موفقیت میشوند که ابعاد دیگر زندگی را فراموش میکنند و گروه دوم، آنچنان به جستجوی آرامش بر میخیزند که شیرینی تنش و تکاپو را به فراموشی می سپارند.
شاید راه سوم، الگوی ذهنی «ماهیگیر» باشد. آرامش و سکوت و لذت و انتظار برای فرصت. زمانی که فرصتی دست داد با سرعت و انرژی برای در اختیار گرفتن آن بکوشیم و دوباره در انتظار و آرامش بنشینیم.
موفقیت در زندگی، نه با آرامش مطلق به دست می آید نه با کوشش جانفرسا. موفقیت ترکیب مناسبی از این دو است. شما چه هستید؟ کشاورز؟ شکارچی؟ یا ماهیگیر؟
یک روز شکارچی، بیست و نه روز کشاورز !
من در زمینه معماری فعالیت می کنم و فکر می کنم که بایستی در حالت شکارچی باشم تا بتوانم با افراد زیادی در ارتباط و کارهای زیادی انجام دهم و گرنه بیکار می مونم.
من فکر می کنم ماهیگیری هستم که گاهی انرژی لازم برای بالا کشیدن ماهی ام را نداشتم و گاهی آنرا کشیدم بالا ولی مرغ ماهی خواری آنرا به جای من خورد.
با اینکه فکر که می کنم می بینم در اون لحظه هم خیلی قوی و سریع نبودم که آنرا از چنگم درآورد.
ولی سکوت و لذت وانتظار فرصت را همیشه دوست داشتم .
و با آقا جواد موافقم که باید فنون ماهیگیری حرفه ای را آموزش ببینم.
ماهی اومده تو قلابم …
چه تعبیر ریز بینانه ای از راه!! جالب بود!
من فکر کنم چز هیچ کدام نیستم! بیشتر شبیه لاک پشتم
فکر- شکارچی
عمل- کشاورز
باشد که ماهیگیر قابلی شویم
ما شکارچیان بی صیدیم کاش روزی ماهیگیر ی صیاد شویم امید که شاگردان خوبی باشیم و خوب بیاموزیم
احتمالا کشاورزی که یه عمره نمیدونه تو این زمینش چی بکاره…
منتظر یادگیری فنون ماهیگیری حرفه ای از این دنیای مواج هستیم .