شعبانعلی عزیز; “پدر رها” ! , “پدر رهایی” ..!
برای من فرزند دلنشین ترین ترانه زندگی ست ;
چه معنوی , چه غیرمعنوی .
و چه زیباتر و دلنشین تر فرزندی که بدست دل نوشته های پدری معنوی , معنویت را در “رها” بودن خویش بیابد! که “رها ” بودن فرزندم بزرگترین دغدغه ساز شدن “ترانه زندگی” ام بوده و هست .. از آنجا که لذت به تماشا نشستن تجربه نوشتار زیبایتان سهم دلهای پدر و مادرهاست ( چه معنوی یا غیر معنوی) رخصت خواستم تا سهم رهایی فرزندانم را از قلم شیوای جناب شما ادا کرده باشم , و انتقال دهنده کلامتان باشم البته با اسم و رسم آنچه شایسته است..؟

محمدرضا شعبانعلی عزیز،

زیبا، خردمندانه و دردآور.

زنده باشید.

با قلبم نوشته تون رو خوندم ، زیبا، زیبا، زیبا…. زندگیتون زیبا . همراه با خبرهای خوبی که منتظرش هستید و پر از خیر استاد عزیز

آفرین عزیز، سلام و سپاس از جوابتون. درمورد واقعی بودن عشق درسته همونطور که گفتی معیار بیرونی شاید نباشه ولی گاهی خودآدم بعدش حس میکنه سر خودشو کلاه گذاشته بوده! و درمورد نیاز بازجمله ای که گفتین کاملا درسته وقتی کسی را دوست داری قطعا بهش نیاز پیدا می کنی، ولی اگه برعکسش باشه بنظرمن ارزشی نداره یعنی از سرنیاز کسی را دوست داشته باشی.
رازی که استاد اشاره کردن، بنظر من دلیلش اینه که وقتی از چیزی که برات ارزشمنده بتونی بگذری خودت هم می فهمی که واقعا عاشقی. گاهی ممکنه چیزی برای طرف باارزش باشه ولی برای خودآدم نه و هدیه آن نمیتونه به دلیل عشق باشه الزاما، مثالش را در جامعه فراوان می بینیم. البته این برداشت من هست. امیدوارم مفید باشه. بازهم ممنون ازت، همخونه عزیز. اصطلاح همخونه را از دوستان یاد گرفتم و خیلی برام شیرین بود، پس باکسب اجازه از دوست مبتکرآن،که فکرکنم جناب هومن کلبادی باشن، بکارش بردم. شاد باشین

زمانی که عشقت را از دست میدهی داستان حسرت ها آغاز میشود…. ای کاش هایی که تا آخرین نفس قلبت را خنچر میزند! و نامردتر از هر چیز بهت و شکه ایست که وجودت را احاطه میکند…
تچربه عمیقیست داستان عشق ، جوان را در اوج آرزوها پیر میکند….

استاد سلام
دومین نباشد رو نفهمیدم؟
از چه نظر بیان شد؟

اين متن رو قبلا خونده بودم ولي دوباره خوندمش و با اين تفاسير به اين نتيجه رسيدم كه جنس حس من به مخاطب خاصم و حتي جنس حس اون نسبت به من دوس داشتنه و اسمش رو نميشه عشق گذاشت.

عشق با نرسیدن عجین شده وگرنه عشق شیرین ترین اتفاق زندگیه
لحظات عاشقی قشنگترین لحظه های زندگی هرفردیه
درسته بهت اشک و آه هدیه میده اما برای انسان عاشق این اشک و آه ها از هزار زندگی خنده و شادی برتره

آقا محمدرضا امیدوارم که رهای شما عشق رو با تمام وجودش درک کنه ،من که تا اومدم بفهمم عشق چیه ازدواج کردم که این ازدواج فقط از روی احساس بود و نه عشق . کاش من هم می تونستم تو زمان خودش تجربش کنم الان دیگه از من گذشته و ۳۵ سالم شده ……

استاد شعبانعلی اگر رها ی شما هم مثل من دختر باشد و عاشق مردی شد و خواست به ان مرد از احساسش بگوید شمای پدر چگونه تجربه ی مردانه ات را در مورد شنیدن احساس یک زن در اختیارش قرار میدهی ؟ آیا او را از گفتن احساسش نهی میکنی یا کمکش میکنی تا آنچه را در دل دارد به زبان آورد؟و اگر میگویی که باید از احساسش بگوید چگونه رها باید با ان مرد حرف بزند که ان مرد پا پس نکشد؟ (رها حتا میداند ارکتآیپ عشقش هرمس است )

گرگ

شنگول را خورده است

گرگ

منگول را تکه تکه می کند…

بلند شو پسرم !

این قصه برای نخوابیدن است !

از : گروس عبدالملکیان

سلام
لحظاتی رو که میتونستم “عاشق” باشم از دست رفت ، و حسرتش در رویاها برایم باقیست…
خیلی زیبا بیان کردین ….

چه خوب ميشه يه روزي همه اين نامه هارو يه كتاب بكنين

درود
شرمنده و لی اینبار به دلم ننشست، نمیدونم چرا …

بابا محمدرضا
رها عاشق میشود… و به یاد خواهد داشت تمام تجربه هایت را.
اما میخواهم چیزی بگویم،
گاهی در عشق
چیزی را که او دوست دارد به دست بیاورد، همان چیزی است که تو دوست نداری از دست بدهی…
و آنجاست که رها «تجربه» خواهد کرد،عشقی را ،که تو از آن برایش نوشته ای و مینویسی…

در تایید گفتار شما فرهیخته ای عاشق صدها سال پیش گفته :
” عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید……………ناخوانده درس مقصود ازکارگاه هستی”

ضمن اینکه یادمان نرود که :
“عشقهایی کز پی رنگی بود ……………عشق نبود عاقبت ننگی بود”

چقدر جمله آخر روباه هنگام جدایی از شهریار کوچولو را دوست دارم.

«انسان ها این حقیقت را فراموش کرده اند، اما تو نباید فراموشش کنی، تو تا زنده ای نسبت به چیزی که اهلی کرده ای مسئولی.»

…
پي نوشت: اهلي كردن يعني ايجاد حس علاقه

مثل همیشه به رها حسودیم شد که همچین پدری داره.
یه سوال واسم پیش اومده: اگه کسی به عشقش چیزیو هدیه بده که اون میخواد چی میشه؟؟ چرا باید اینکارو نکرد؟ همیشه این جمله درسته؟

سلام
خیلی وقت پیش براتون یه ایمیل فرستادم،فرصت شده بخونیش؟

سلام
متن جالبی ست و کلی نکته های خوب روانشناسی داره برای نشان دادن عشقت، چیزی را که او دوست دارد به دست بیاورد، هدیه نده. بلکه چیزی را تو دوست نداری از دست بدهی، هدیه بده… ولی فکر میکنم و البته مطمئنم عاشق شدن ظرفیت می خواهد. و هرکسی پذیرش عشق را ندارد. برای همینه این همه مشکلات بعد از شکست عشقی توی جامعه ما وجود داره. اگه آدم بتونه بعد از پایان یک عشق زندگیشو مدیریت کنه هنر کرده.
به هرحال فکر می کنم آن ضرب المثل قدیمی همچنان خودنمایی می کنه و کاربرد داره (بسوزه پدر عاشقی!) اینا کسانی درک می کنن که تجربه اش کرده اند. گاهی وقتا دیدین بزرگان و پیران فامیل دعا می کنن که به درد عشق گرفتار نشی جوون . همه اینا یه نکته هایی توش هست.

یادش بخیر….

به نظرم عالی بود.
نظر که نه واقعا انگار دلم مثل یک پلاستیکی که اتش گرفته باشد مچاله شد. بدون بی حسی انگار عصب کشی شد.
عالی بود. پاراگراف اخر مام چیزی بود که من درکش کرده ام.عالی…

محمد رضای عزیزم مرسی که هر روز سعی میکنی پست بذاری من هر روز بهت سر میزنم و کلی لذت میبرم واقعا زیبا بود
بینهایت سپاس……..

و در پایان، یادت باشد که در عشق واقعی، طرف مقابل تو بیش از شور و شوق، بیش از اتاق های تاریک و شمع های روشن، و پیش از شام در سالن های مجلل، دوست دارد که برای تو «دومین» نباشد…
دلم نیومد چیزی ننویسم خیلی دلنشین بود …