سلام
رانندگی کردن یکی از کارهایی هست که من هر کاری که کردم تا حالا نتونستم انجام بدم. حتی با اینکه گواهینامه دارم و چند سالی هم هست که ماشین خریدم.
از این ترس هایی است که نتونستم به اون غلبه کنم.

به نظرم رانندگی کردن آدمها خیلی بهشون میاد. بدون اینکه لازم باشه تلاش کنند ست کنند رانندگی رو با شخصیتشون، خود به خود ست میشه. 😀 من اولین بار که سوار ماشین دوستام میشم، میتونم حدس بزنم چطور رانندگی میکنن! همیشه هم فکر میکنم رانندگی به مهارتهای اخلاقی بیشتر از مهارت کار کردن با خودرو احتیاج داره.

من هرروز صبح زود و دم غروب میتونم از پنجره یک عالمه پرستو رو ببینم که با سرعت خیلی زیادی دارن پرواز میکنن. اگه تو بالکن باشم بعضی وقتا انقدر با سرعت عجیبی میان به سمت من ناخواسته خودمو کنار میکشم. من بارها زمان زیادی نگاشون کردم ولی هیچوقت بهم برخورد نکردن. آخراش که دیگه پروازشون تموم میشه و میرن یجای دیگه، دو سه تاشون به همون سرعت شبیه میگ میگ رد میشن ^___^ خیلی با مزه ن.

خیلی جالب بود. ممنون که این سوالهای خوب رو با ما هم به اشتراک گذاشتی. وقتی فکر میکنم میبینم خیلی وقتها، این سوالات و حتی بیشتر از اینها برای من هم، پیش اومده یا میاد.
اگر چه همونطور که گفتی از این مشاهده ها اساساً نتیجه‌ی خاصی نمی‌شود گرفت؛ اما، به نظرم، باز هم با همین مشاهده ها – در اون زمان کم – میشه یه برش نازک زد!
(اشاره به: “نالینی آمبادی و قضاوت درباره طعم کیک بر اساس یک برش”)
http://motamem.org/?p=12901
چقدر استعاره ی لندینگ هواپیما در مورد سبک رانندگی رو دوست داشتم. حس خیلی خوبی بهم داد. چون تا جایی که یادمه همیشه از این روش استفاده میکنم یا سعی میکنم ازش استفاده کنم، و حالا میدونم از این به بعد در چنین مواقعی با به یاد آوردن این استعاره، حس قشنگ تری در اون لحظه سراغم خواهد اومد، یه حسی مثل حس خلبان بودن!
یه مورد دیگه هم از بین بسیاری موارد دیگر که توی ذهنم دارم و برای برش نازک زدن! خیلی برام مهمه، اینه که:
وقتی مثلاً گردش به راست، توسط ماشینهای بی ملاحظه ای که به قانون آزاد گذاشتن مسیر عبور برای گردش به راست، احترام نگذاشتند و حالا با چراغ قرمز طولانی ای هم متوقف شدن؛ حالا ماشینی که میخواد از گردش به راست استفاده کنه و پشت این ماشینها گیر افتاده، (با اینکه حق به جانب او هست، و چه عجله داشته باشه و چه نداشته باشه و با توجه به اینکه میبینه که ماشین یا ماشینهای جلویی اصلا دیگه فضایی برای جابجا شدن ندارن)، آیا مرتب برای ماشین جلویی که راهش رو سد کرده، بوق میزنه یا چراغ میزنه، یا دستش یا سرش رو از پنجره ی ماشینش بیرون میاره و به ماشین یا ماشینهای جلویی که راه گردش به راست رو سد کردن بد و بیراه میگه؟
یا نه… متوجه میشه به هرحال دیگه چاره ای نیست. به هرحال اون ماشینها و راننده های بی ملاحظه شون! مسیر گردش به راست رو سد کردن و واقعا تا سبز نشدن چراغ، امکان جابجا شدن رو هم ندارن و واقعا چاره ای جز متوقف شدن پشت سر اونها و انتظار برای سبز شدن چراغ و باز شدن مسیر و بعد گردش به راست نداره. پس با آرامش، بدون اینکه اعصاب خودش و راننده های دیگه رو خورد کنه، یا رفتار نامناسبی از خودش نشون بده، تسلیم این شرایط میشه و به یکی دو سه دقیقه زمان، اجازه میده تا با آرامش سپری بشه و چراغ سبز بشه و راه باز بشه و حرکتش رو به مسیر موردنظرش پی بگیره.
.
من هم بقیه حرفهام رو برای متمم و بحث عادت های متمم میذارم. (و ممنون از فواد عزیز بخاطر پیشنهاد خوبش)

“…از خانه‌هایی که در آنها “زندگی واقعی” نمی‌کنیم به محل‌هایی که در آنها “کار خاصی” نمی‌کنیم”
“در تردد دائمی ما انسان‌ها بین جایی که در آن زندگی نمی‌کنیم و جایی که در آن کار نمی‌کنیم!”

جملات فوق العاده ای که باید ساعت ها به آن فکر کنم.
قدرت قلم شما همیشه سر ذوقم می آورد.

بعضی راننده ها هم هستند که “دست پریشونن ” ! یعنی دستشون روی فرمون آروم و قرار نداره. البته ما قصد نداریم بگم که پریشان خطرند!
بعضی ها هم هستند که کلن مشغول چک کردن چراغهای نور بالاشون هستند.البته خدای نکرده قصد آزار مردم رو ندارن،دوست دارن مطمئن بشن که چراغها خوب کار میکنن یا نه و کاری ندارن که ماشین جلویی فضا برای کنار رفتن داره یا نه،حتی کاری ندارن جلوی این ماشین جلویی ماشین های دیگه ای هستن یا نه .
بعضی ها هم از نگاه پورتر به رانندگی نگاه میکنن! یعنی همونطور که محمدرضا مثال زد، از اول اتوبان راهنما میزنند و میچسبند به لاین آخر تا مطمئن باشن که آخر اتوبان که میخوان از راست خارج بشن کارشون راحت باشه.
بعضی ها هم از نگاه مینتزبرگ به رانندگی نگاه میکنن! یعنی راهشون رو همینطور میرن و وقتی خروجی رو دیدن با زاویه ای بین ۶۰ تا ۹۰ درجه نسبت به مسیر،به طرف خروجی یورش میبرند
بعضی ها هم متخصص پرکردن جای خالی بین ماشین ها هستن بخصوص توی ترافیک سنگین. یعنی اینا اگه بنا میشدن مو لای درز دیوارشون نمیرفت
خلاصه این بعضی ها رو که بعضی وقتها خودمون هم جزوشون قرار میگیریم ،خدا سر راه بعضی های دیگه قرار نده.الهی آمین.چون چنان جهشی در خلق گره های ترافیکی ایجاد میکنن که مورچه های کارگر از دیدنش جز خنده تمسخر،واکنشی نمیتونن نشون بدن

من هم عموما به ماشین ها و راننده هاش توجه میکنم اما نه به این دقت و شدت.
علاوه باراینها چند تا نکته دیگه هست که من بهشون توجه دارم :
۱٫شخص مورد نظر چقدر به ماشینش رسیدگی میکنه.آیا ماشین صرفا براش وسیله نقلیه است یا باهاش رابطه عاطفی داره ؟
۲٫رنگ ماشین ها.(تو بازارِ ماشین های میان رده، معمولا رنگ سفید و بعدش مشکی گرون تر از بقیه رنگ ها هستند)
۳٫اگر با یه دست فرمون رو گرفته با دست دیگه اش چکار میکنه یا اینکه کجا قرارش داده؟
۴٫تو هوای گرم ترجیح میده کولر روشن کنه یا بصورت اقتصادی از بادِ پنجره استفاده میکنه؟
۵٫موقع سوخت گیری کجای صف قرار میگیره و چطور بنزین میزنه و با کارگر پمپ بنزیم چه نوع برخوردی داره؟