چند سال پیش با مدیر خط تولید یکی از خودروسازهای اروپایی صحبت میکردم. پیرمردی بود با سنی بیش از سن بازنشستگی اما هنوز کار میکرد. پرسیدم آینده شرکت را چطور می بینی؟
سکوت کرد. سکوت کرد. باز هم سکوت کرد.
آه کشید. آه کشید. دوباره آه کشید.
گفت سالهای جنگ، معیار کار کردن ما، میزان تولید بود. اگر تولید به سقف خود نمیرسید، اضافه کار می ماندیم و اگر میرسید، زودتر میرفتیم تا اضافه حقوق را به شرکت تحمیل نکنیم. ما انسانهای دوران جنگ بودیم. برای رفتن به رستوران کار نمیکردیم، یا خانه ای بزرگتر، یا مبلی شیک تر، یا لباسی گرانتر در یک مهمانی بزرگتر. دغدغه ما زنده ماندن یا نماندن بود.
امروز فرزند من، در همین شرکت کار میکند. میدانی تصمیمش برای اضافه کاری بر مبنای چیست؟
گفتم: نمیدانم.
گفت: از پنجره به بیرون نگاه میکند. اگر باران ببارد، اضافه کار میماند و اگر هوا آفتابی باشد، زودتر میرود تا با دوست دخترش لحظات خوشی را سپری کند.
از من پرسید: در کشور تو چطور است؟ آدمهایی که در زمان جنگ زندگی کرده اند متفاوت نیستند؟
سکوت کردم. سکوت کردم. سکوت کردم.
آه کشیدم. آه کشیدم. آه کشیدم.
گفتم: زنده باد جنگ که اگر آدم می سوزاند، آدم نیز می سازد.
جنگ؛ ياد اين جمله شهيد چمران مي افتم
زماني كه شيپور جنگ نواخته ميشود
شناسايي دوست از دشمن آسان مي شود . پس اي شيپورچي بنواز
جنگ آدمایی ک ساخت و ب کشتن داد و باقیمونده ها هم…
جنگ آدما رو می سوزونه و آدم نماها رو نگه می داره :\
آرش جان
من مطمئنم هیچ کس از جنگ خوشش نمی آد ما همه داریم یه چیزو میگیم ولی شاید جملاتمون برای هم قابل درک نیست
من مطمئنم منظور محمدرضا هم لزوم جنگ نیست اون حسی که در زمانهای بحرانی باعث میشه انسانیت آدم ها پر رنگ بشه قشنگ خواهد بود. من نمیگم جنگ و یا دفاع ما کار خوبی بود یا بد ولی اون ارزشهایی که توش دیده شد قشنگ بود و اونهایی که ارزشها رو ساختند نه خودشون جنگ رو شروع کردن نه تموم فقط این وسط خودسازی کردند
واقعا دوست داشتم الان با یکی از اون مردای واقعی دوست بودم و وقت میگذروندم
شایدم اگه بودند الان اوضاع این نبود..
واقعا عالی بود.ماهم چنین دورانی داشتیم.
سلام استاد عزیز
ولی بر عکس این دیدگاه جنابعالی بنده معتقدم که اگر جنگ خوب بود میبایست اقلا هر دو سال یک بار تکرار می شد.به نظر حقیر اگر به ویرانه های جنگ بیاندیشیم چیزی جز یک گام به عقب تر نمیبینیم و تمام تلاش انسانهایی از این دست برای حفظ همان جایگاه دیرین خود و هم مسلکان خویش است.
سلام مهندس
من هم ادمهای زیادی دور وبرم هستن از ادمهای جنگ. از نوع واقعیش نه از این….
ولی با جنگ موافق نیستم.
جنگ تنها راه ادمسازی نیست. مگه اینکه منظور تو از جنگ فقط یک استعاره بوده باشه برای مبارزه و رسیدن به موفقیت.
دوستان سلام
البته که این خیلی خیلی بدیهیه که نظر استاد از جنگ ، اون معنای منفی اون نیست و این ، از فحوای کلام استاد کاملا واضح و مبرهنه .
که معنایی اعم از دفاع مقدس و جنگ های ابتدایی حق علیه باطل است .
باشد که دیدی زیباتر داشته باشیم .
محمدرضای عزیزم..
من با آرش موافقم. سختی‌هاست که آدم رو میسازه (مثل سختی‌های دوران سربازی برای پسرها) نه صرفاً جنگ.
No War.. I don’t like it.
اگه جنگ آدم ميساخت كه الان تمام متاهل ها بايد از همه آدم تر بودن !!!
خطاب به آرش میگم آرش جان دفاع ما مقدس بود، در زمان خودش! و کار بچه های اون زمان هنرمندی بود. اگه قداستش رو بعد ها از دست داد به خاطر افراد سود جویی بود که هنر حفظ کردن اون ارزش هارو نداشتن
سحر عزیز دفاع امریست مقدس ,شکی در آن نیست ولی تا حالا فکر کردی که چی شد ما مجبور به دفاع شدیم؟ البته این مقوله جای بحث ان نیست ولی خیلی وقتها میشود طوری رفتار کرد که حتی مجبور به دفاع هم نشویم . به عبارت دیگر گاهی(تاکید میکنم گاهی) رفتار ما باعث حمله دیگران (نه لزوما دشمنان )به ما میشود.
کاش هیچوقت جنگ نباشه ولی ما همون آدمای دوران جنگ باشیم.
زنده باد جنگ که اگر آدم می سوزاند، آدم نیز می سازد.
البته این خوبه که ادم ججنبه مثبت هر چیزی را ببینه ولی فکر نکنم منظورت این بوده که تقدسی به جنگ بدهی….
از اونجا که مخاطبان خاص و زیادی داری بهتر بیشتر دقت کنی
به نطر من این سختی که آدم میسازه نه جنگ
البته به نظر بعضیها سینماتوگراف هم ادم میسازه 😉
از جوانان زمان جنگ که میشنوم یا میخونم که با سن کم چه کارا که نمیکردند از جوانی خودم خجالت میکشم.
آفرین بر این دفاع مقدس که سوختنی چنان و ساختنی چنین دارد .
زنده باد جنگ که اگر آدم می سوزاند، آدم نیز می سازد.