چقدر این متن هم مثل همه ی متن هایی که با هر ایمیل های هفتگی میاد، زیبا و دلنشین بود. ممنون.
واقعا چقدر خوب از کلمه ی “هنر” برای تشخیص زمان درست هر کدوم از این موارد استفاده شده. واقعا فکر می کنم رسیدن به هر کدومش یه هنره، و به نظرم خیلی به صبوری و آگاهی و عشق نیاز داره …
همه اش به نظرم خیلی دلنشین اومد، اما وقتی به آخرین جمله رسیدم دلم گرفت. به نظرم سخت ترین و غم انگیزترینش همون مورد آخر باشه…
راستی. یه موضوع جالب و عجیب، اینکه این پست، توی لیست آخرین نوشته ها نیومده…!
و یه موضوع دیگه … محمدرضا جان. من اولین بار هم با “وایز بلومن” و جملات زیبایی که از او با ما به اشتراک میذاری از طریق شما آشنا شدم و دلم میخواست با سرچ توی اینترنت، بیشتر با خودش و با کتابها و نوشته هاش آشنا بشم. اما نمیدونم چه جوریه که هرچی اسمش رو توی گوگل سرچ می کنم ( با spell های مختلف انگلیسی) هیچوقت نمیتونم چیزی ازش پیدا کنم… می تونید هر وقت تونستید، لطف کنید بگید spell صحیح اسمش به انگلیسی چیه؟ یا کتابی ازش معرفی کنین؟ خیلی نوشته هاشو دوست دارم … ممنونم.:)