هیوا
همون طور که خودت نوشتی،شیطان وفرشته نمادهستند ،نمادهایی که سالیان سال با سنتها آمیخته شدن وشدن باور من وشما.(اگه دوست داشته باشی میتونی به تفسیر المیزان یه نگاهی بندازی در مورد شیطان و فرشته )
درمورد دانایی شیطان ،دقت کردی تا حالا ،وقتی یکی کار غیر طبیعی وحتی خوب انجام میده،کاری و یا حتی حرفی که خیلی از ماها نمیتونیم تصورش رو داشته باشیم ،میگیم ای شیطون؟!!!
این یعنی اینکه ما هیچ وقت تو تصورمون اینکه فرشته هم میتونه از این کارا بکنه نداشتیم.فرشته ها همیشه مطیع وسر به زیر وفرمانبردارند وشیطان همیشه عصیانگر وخودکامه
انگار ماها عادت کردیم واز همه مهمتر باور کردیم که چیزهایی که از طرف اجداد ما به ما گفته شده واقعیتن.(به قول این نوشته از محمدرضا و شیطان این قصه )هیچ وقت اجازه گم شدن و پیدا شدن خودمون رو به ما ندادن …
اما ما میتونیم متفاوت باشیم …
براساس داستان های میتولوژِی هم اگه بخوایم در نظر بگیریم (با عرض پوزش از محضر استاد که خیلی این مباحث رو دوست نداره ! )باز هم این به ذهن آدم میاد که شیطان از آتش ساخته شده وفرشته ها روح خدایی دارن وانسان از خاک وروح دمیده ی خدا ساخته شده ،خب اگه بخوایم این طوری فکر کنیم ،پس هیچ شیطانی در وجود ما نیست.
ایضا همین مسئله رو درخصوص عقل و دل میشه گفت ،باز هم اینا یه قرارداد هستن که از گذشته به ما تحمیل شده .
تو نوشته های محمدرضا هم،شیطان نماد عقل وفرشته نماد دل (محمدرضا هم خواسته به ما تحمیل کنه 😉

اصلا یه کاری انجام بدیم و یه جور دیگه ای فکر کنیم ،از امروز هرچیزی که مربوط به امور شیطانیه اسمش رو بگذاریم رفتار فرشته گونه وبرعکس.چه اتفاقی میفته؟

اینجاست که به قول هم قبلیه ای ها ،باید تعادل برقرار کرد!
بلاخره ما انسانیم.نه فرشته ایم ونه شیطان ورسالت سنگین تری داریم.

خدا ما رو به دنیا آورده که خودش رو تجربه کنه،پس بیاین بهش اجازه بدیم تجربه های متفاوتی داشته باشه…

من ،شیطان وفرشته ام هنوز،انسانم آرزوست…

پی نوشت :من بابت این نوشته ،هم از هیوای عزیز وهم از محمدرضا و هم از دیگر دوستانی که شاید این نوشته رو میخونن عذر خواهی میکنم .کودک درونم خواست یه کم شیطنت کنه 😉