محمدرضاجون امروز در جایگاه یه دانشجوی کوچیک از شما استاد بزرگ و عزیزم تشکر میکنم…
دانشجو بودن وقتی معلم تو باشی ، یه حس زیبا و لذت بخشه ….

سلام‏ ‏محمدرضای‏ ‏عزیز‏ ‏من‏ ‏شما‏ ‏رو‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏برنامه‏ ‏ماه‏ ‏عسل‏ ‏شناختم.تا‏ ‏مدتها‏ ‏از‏ ‏شما‏ ‏و‏ ‏تفکراتتان‏ ‏برای‏ ‏دوستام‏ ‏وخانواده‏ ‏ام‏ ‏صحبت‏ ‏میکردم‏ ‏ی‏ ‏جورایی‏ ‏ب‏ ‏شما‏ ‏افتخار‏ ‏میکنم‏ .البته‏ ‏بعدا‏ ‏متاسفانه‏ ‏اسمتون‏ ‏فراموشم‏ ‏شد‏!‏!تا‏ ‏این‏ ‏چند‏ ‏روز‏ ‏پیش‏ ‏ک‏ ‏ب‏ ‏صورت‏ ‏اتفاقی‏ ‏وبتونو‏ ‏پیدا‏ ‏کردم..خواستم‏ ‏بگم‏ ‏ک‏ ‏شما‏ ‏برای‏ ‏من‏ ‏ی‏ ‏قهرمانید‏ ‏خیلی‏ ‏خوشحالم‏ ‏ک‏ ‏دوباره‏ ‏اینجارو‏ ‏پیدا‏ ‏کردم‏ ‏دید‏ ‏منو‏ ‏نسبت‏ ‏ب‏ ‏زندگی‏ ‏تغییر‏ ‏دادین‏ ‏.شما‏ ‏باید‏ ‏موفق‏ ‏باشین‏ ‏چراکه‏ ‏ب‏ ‏من‏ ‏و‏ ‏امثال‏ ‏من‏ ‏درس‏ ‏درست‏ ‏زندگی‏ ‏کردن‏ ‏میدین…دوستتون‏ ‏دارم‏ ‏در‏ ‏پناه‏ ‏خدای‏ ‏مهربون

سلام محمد رضای عزیزم
ممنون استاد به بهترین شکل مممکن بخشی از کارکرد های دانشگاه های ما را برشمردید. تجربه شخصی من این که تو دانشگاه اگه بخوای با تلاش خودت و نه با تقلب و خود شیرینی پیش استاد و خیلی مسائل دیگه به هدفت برسی محکوم به شکستی.واین شاید بزرگترین قاتل انگیزه دانشجویانی است که میخوان دنیا رو کمی بهتر از ان چیزی که تحویل گرفتن تحویل ایندگان بدهند.

سلام..
واقعا زیبا گفتی محمدرضا..
و دانشگاه جاییست که بهترین دوستان عمرت را پیدا میکنی..برای من که اینطور بود.

سلام محمد رضا جان من ترم اولی هستم ولی حرفهاتو میفهمم
قلمت همیشه پر رنگ باد

در دانشگاه می آموزیم که بعضی ها به اسم استاد اومدن تا تمام عقده های حقارتشونو رو تو خالی کنن و می آموزیم که حتی اگر معدل الف هم باشی وقتی نمیتونی و نمیخوای خودتو براشون شیرین کنی با بدترین رفتارها و تحقیرها حقت که همون نمره ات هست رو ازت میگیرن.
در دانشگاه می آموزیم که متنفر باشیم از بعضی ها تا ابد.

در دانشگاه می‌آموزیم که «رابطه» گاه می‌تواند هم‌ارز یا گرانقدرتر از «دانش» باشد.
این شاید بزرگترین مزیت دانشگاه برای ماست . همین فقط مارو دلگرم میکنه .و ایندر نیروی زیادی داره که بقیه مسائل رو میپوشونه .

سلام به همه دانشجویان عزیز؛
روز همگی تون مبارک.
من دانشجو نیستم، ولی شما دانشجویان رو سعی میکنم دوست داشته باشم. اما قول نمیدما !

کل جغرافیای این جهان رو بگردی، کل تاریخشو زیر و رو کنی، کل تقویم ها رو تورّق کنی، هیچ روزی وجود نداره که اون روز رو بشه به من تبریک گفت.
فقط روز ولادت امام علی هست که اسماً روز مرده، ولی رسماً روز پدره. در نتیجه اون یه جفت جوراب هم نصیب ما نمیشه.
هییییییی روزگار، کاش ما هم دانشجو بودیم. ولی مطمئنم، مطمئنم اگر من الان دانشجو بودم، همین محمدرضا هم اینجا روز دانشجو رو تبریک نمیگفت. اصلاً اگر دانشجو بودم روز دانشجو رو حذف میکردن و امروز رو هم روز درختکاری اعلام میکردند. 🙁
بد شانسم دیگه. البته من به شانس اعتقاد ندارم، ولی میگن هرچی بی اعتقاد تر باشی تاثیرش بیشتر هم میشه.

راستی روز دانشجو مبارک ، بایاد آنها که در سال ۱۳۳۲ ،ایریخ ساز شدند.

اولا ممنون استاد بابت روز دانشجو البته با تاخير.
دانشگاه بیشتر از اونکه جایی برا درس باشه.شکنجگاه شده خصوصا دانشگاه ما.
چیزایی که از سایت شما یاد میگیرم بیشتر از چیزایی هست که از استادام یاد میگیرم.
بازم ممنون

دانشگاه در کشور من گاهی جایی برای تفریح است و نقش اصلیش قبل از علم آموزی برای چند صباحی “سرگرم” کردن .
سلام محمد رضا جان،خسته نباشی عزیز،امیدوارم عالی باشی.
۳سالی میشه از دانشجویی فاصله گرفتم البته الانم دانشجو هستم فقط کمی آزادانه تر کسب دانش می کنم.دانشگاهامونم متفاوته،یکیشون شخص شخیص شماس که واسه خودت یه پا دانشگاهی،یکی دیگه از دانشگاهامم کف بازاره البته اینجا به جای سرگرم کردن اگه مراقب نباشی سر میبرن 🙂